This battle must be fought with courage ['Silverpaw]

_{De kleine Blossompaw trippelde zoals gewoonlijk door het SkyClan territorium. Ze was veel vaker in het territorium te vinden dan in het kamp, waar ze een bijna claustrofobisch gevoel kreeg van de kampwanden op haar heen. Nee, dan had ze liever bomen waar ze in kon klimmen om over het hele woud uit te kijken. De sneeuw om haar heen was al bijna weggesmolten en de eerste bloemen ontvouwden zich langzaam om hun kleuren aan de wereld te laten zien. Straks zou het vol zijn van de kleuren, groen, rood, paars, blauw, geel, oranje en nog veel meer. De camouflage die Blossompaw in Leafbare van haar witte vacht had gekregen zou nutteloos zijn in Newleaf en nog nuttelozer in Greenleaf. Eigenlijk was Leafbare het enige seizoen waarin ze wat had aan haar melkwitte vacht, of tenminste.. Op de grond dan. In Newleaf was het melkwitte wel degelijk handig, als je in de juiste bomen zat. De bomen met de roze/witte bloesems boten een prima schuilplaats voor katten zoals Blossompaw. Helaas ging ze vandaag steeds verder van die bomen vandaan. Ze had zichzelf namelijk de opdracht gegeven om de grenslijnen te checken. Zo gaf ze zichzelf wel vaker opdrachten, net als die ene keer toen ze Whisperwind ging ophalen van Mothermouth. Blossompaw was zo vaak het kamp uit dat niemand er eigenlijk meer raar van op keek.

De grenslijnen leken op het eerste zicht goed, maar toen Blossompaw rook herkende ze een duidelijke RiverClan geur. Na wat secuurder gesnuif kwam ze tot de conclusie dat het van een jonge, vrouwelijke kat was. Die kon Blossompaw wel aan! Toch leek het haar beter om voorzichtig te zijn. Ze sloop door de bosjes en verstopte zich onder een struik. Een jonge, zilverkleurige apprentice stond een beetje dom voor zich uit te praten. Iets met regels ofzo. Blossompaw besloot nu al dat ze haar niet mocht.

[+'Silverpaw]}

Een krijns stond op haar gezicht, terwijl ze vanuit een hoge boom een konijn bestudeerde. Het water liep haar in de mond, en ze likte gulzig haar lippen af. 'Assassins Rule Number One; Silence. Dissolve in the darkness and erase your breath. Wait for an opening to attack your target.' Fluisterde ze. Ze zocht haar evenwicht, wachtte op het juiste moment en nam een grote sprong. 'Yahoooo!' schreeuwde ze terwijl ze een sprong op het konijn nam. Deze merkte haar natuurlijk meteen op. Het stormde weg, en Silver zette een achtervolging pakken te krijgen. Haar pupillen werden kleine spleetjes, en ze opende haar bek, wiens nu in. 'Move that ass!' Schreeuwde ze naar het diertje, terwijl ze alles op alles zette het te al vlijmscherpe tanden bevatte. Het was nu of nooit. Ze nam een grote sprong, maar het beestje was haar te slim af. Het sloeg rechtsaf, waardoor Silver zo de Rivier in vloog. Het was maar een ontdieppe gelukkig. Met een grote, boze derp-face staarde ze voor zich uit, kletsnat nog in het riviertje zittende. Na een minuut of twee besloot ze op te staan, aangezien ze een vreemde geur rook. Zeker weer zo'n beest van een andere Clan. Silver schudde zich even uit. Silver volgde de geur, en zag een klein, wit poesje tussen het struikgewas. 'Assassins Rule Number Two; Transpositional Thinking. Analyze the target in order to predict his thoughts and movements.' Sprak ze terwijl ze dichterbij sloop. Dit hoopje bont kon ze wel aan. Ze stak haar kop door het struik gewas. 'Boeh!' riep ze tegen de kleine kattin.

_{Ehm, juist. Deze kat kwam een vreemde kat van een andere Clan tegen en zei "boeh"? Nouja, eigenlijk wel leuk en gezellig. Deze poes had duidelijk geen zorgen. "Schrik!" riep Blossompaw terug met haar harmonieuze stem. Blij keek ze de poes aan, nadat ze onder de struik vandaan zo op de rug van de poes sprong. SkyClan katten stonden er om bekend dat ze goed konden springen en ze wilde de eer van haar Clan niet naar beneden halen. Deze zilverkleurige poes onder haar was duidelijk jonger dan zij. Een maan ofzo. Hoe dan ook, Blossompaw had dus meer ervaring in het apprentice leven. Ze sprong van de rug van de poes af en herstelde haar vrolijke houding naar een ietwat serieuze. Terwijl ze goed oplette dat ze haar poten in het SkyClan territorium hield keek ze de jonge apprentice voor haar streng aan. "Wat doe jij zo dicht bij de grenslijnen?" zei ze bloedserieus, terwijl ze haar staart een beetje heen en weer liet zwaaien. Bijna had ze een sis uit haar keel laten ontsnappen, maar ze bedacht nog net op tijd dat het waarschijnlijk slimmer was om niet meteen ruzie te maken. Ze wist niet helemaal wat ze nou van deze poes moest denken. Irritant, ja, tegen de regels, ja, maar ook wel speels en aardig. Ergens.}