We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onder het zachte licht van het schijnsel van de maan trok een creme kleurige verschijning tussen de bomen door op zoek naar een prooi, wellicht kon ze een vette rat vinden dat had haar clan wel nodig in deze barre tijden. Bij de gedachte alleen al likte ze haar lippen af hoe blij zou Stormstar wel niet met haar zijn als ze opnieuw bewees at ze een top jager was. En die top jager was ze, het zat in haar genen. In haar aderen stroomde bloed van de grote jagers hun voorvaderen en als Butterbell iets zeker wist was het wel dat ze haar voorvaderen trots zou maken.
Met geen enkele familie behalve Blizzard en hun kittens dan voelde Butter zich af en toe wel alleen. Haar ouders gestorven, nooit geweten of ze broertjes of zusjes had. Het deed haar pijn als ze een Breakingdawn zag met zo'n grootte familie en het kleine meiske toch niet gelukkig..
Nee dat waren geen dingen waar de Queen aan moest denken. Wat nu deerde waren haar schitterende kittens Juicekit, Whirlkit en Outkit voor wie ze er altijd zou zijn. Met die gedachte draaide de slapende poes zich half om met een kreun en opende haar diep blauwe ogen om even te knipperen en vervolgens op haar buik neer te kijken naar haar drie schitterende jongen. Juicekit precies zoals zij, Whirlkit precies zoals zijn papa en Outkit gek genoeg.. Niets zoals hun bijde. Maar dat waren geen dingen waar de Queen zich zorgen om moest maken net zoals Breakingdawn..
Even gaapte ze en haakte zich voorzichtig los van haar kroost en kwam ze omhoog om haar weg te vervolgen uit de Nursery. De sneeuw onder haar poten voelde koud maar ook vertrouwd. Butter had altijd al van de winter gehouden en de zilveren maan die de witte sneeuw een magisch licht gaf bracht haar een warm gevoel in haar hart en toen ze een geluid hoorde van de andere kant van het kamp schoten haar roze oortjes naar voren en zwaaide ze met haar lichte staart als begroeting al wist ze niet wie het was dat er kwam en of diegene haar begroeting zou zien. Hopelijk wel want met constant op haar kittens passen hoorde ze enkel aan hoe de andere Queens dachten over hun kittens en eigenlijk zorgde al dat gedoe er best voor dat ze misselijk werd.
Butter was gewoon absoluut geen goede moeder.
Smoketear
StarClan
Nath 1391 Actief
CAT'S PROFILE Age: ||"My life ended by 45 moons"|| Gender: Rank:
Onderwerp: Re: Silent Moon zo 16 dec 2012 - 18:47
S M O K E T E A R
Een massieve poot plaatste zich op een dode kat voor hem. Smoketear versmalde zijn ogen tot spleten en liet een kwade grauw horen. Hij schoot naar voren en plaatste zijn massieve klauwen tegen de keel aan van de kater voor hem. Samen vochten ze tegen elkaar. Bloed spatte alle kanten op. Ze rolde over de grond door het sneeuw heen en al het sneeuw om hem heen werd rood. Vegen bloed waren te zien op de bomen die boven hun uit staken. En al snel stond Smoketear boven de kater. Zijn vlammende ogen stonden recht in de ogen van de kater. En al snel plaatste Smoketear zijn klauw op de keel van de kater en stak zijn massieve scherpe nagels in de keel, bloed sijpelde uit de gaten waar zijn nagels zaten, en hij hees zijn poot op. Zijn ogen sprankelde van ambitie en triomf. Smoketear duwde de kater van hem weg en begon zijn nagels te likken. Smoketear keek om zich heen en het enige wat hij zag was bloed en dode katten. Een andere kat rende net nog weg van het slacht veld. Smoketear vernauwde zijn ogen. Zijn ogen vlogen open en zijn borst ging op en neer. Hij keek naar de plek waar Lastbreathe altijd had gelegen. Weer vernauwde hij zijn ogen, hij keek naar zijn klauwen die in de grond staken en keek naar zijn op gezette staart. Ergens was de droom die hij zojuist had gehad wel super fijn geweest. Maar het had ook iets anders bij hem aangewakkerd. Smoketear liet een zucht over zijn lippen rollen en kalmeerde al snel. Hij ging recht overeind zitten en begon staarde om zich heen, verschillende warriors sliepen nog. Smoketear verliet de warriors den en keek naar het zilveren verschijnsel in de lucht, of te wel, de maan. Smoketear keek naar zijn massieve poot die een groot afdruk in het sneeuw achterliet. Iedereen, of bijna iedereen sliep nog. De katten die normaal de wacht hielden in het kamp zagen hem niet. Smoketear liep daarom dus ook meteen het kamp uit om te voorkomen dat ze hem dus ook gingen zien. Smoketear vroeg zich af wat er met hem aan de hand was. Vanwaar die duistere bloederige dromen? Vanwaar dat sterke gevoel dat hem liet snakken naar meer dan alleen warrior zijn, meer macht? Smoketear stopte even met lopen en stak zijn nagels even in de grond. Hij haalde even diep adem en besefte dat hij beter gewoon zijn kop koel kon laten en gewoon even een nachtwandeling maken. Een koude wind bries waaide door zijn lange donkere vacht. Sneeuw vloog daar bij op en bleef in zijn vacht hangen. Hij schudde het sneeuw uit zijn vacht en begon weer te lopen met zijn kop laag. En toen zag hij iets anders tussen de bomen door. Smoketear vernauwde zijn ogen en keek naar de kat. Op nieuw waaide en eer wind vlaag zijn kant op van uit de kat. Butterbell, een queen. Smoketear zag dat de poes niet happy was. Twijfels drongen zijn lichaam binnen toen hij bedacht dat hij er ook wel naar toe kon gaan. Een zucht rolde over zijn lippen, en liep toen de kant op van de poes. "Goedenacht, Butterbell," hij wou vragen wat ze rond deze tijd buiten het kamp deed, maar hij slikte de vraag terug, dat kon zij ook aan hem vragen.
Words: 559 Mood: Thinkful Company: Butterbell
I Might Be Loyal... I Am Not Afraid To Kill
Butterstar
StarClan
Michelle 6649 Actief So many men have tried to kill me, I don’t remember all their names.
Terwijl de donkere gestalte van Smoketear dichter bij haar kwam overkwam haar een onbehagelijk gevoel. Ze kon de kater niet pijlen ze wist niet wat er achter zijn amberen ogen schuilhielt. Via via had ze te horen gekomen dat er een verraad was gepleegd in Thunderclan, de kater Darkfire die zich tegen Bluestar en Fireheart had gekeerd. Waar de kater nu was had ze geen weet van maar het beangstigde haar, stel dat een kater bij hun zich ook tegen Stormstar en Mousefur zou verzetten, stel dat dat zo'n kater was als hun eigen zoon.. Stel dat dat Smoketear was..
Butter wist genoeg van hem, ze waren samen apprentice geweest al hadden ze nooit echt gesproken, ze had gezien hoe Smokepaw toe nog een hele redenering had gehouden over wat hij precies vond en het was haar niet in de koude kleren gaan zitten, misschien had ze sinds die dag ook wel een soort van angst voor de kater. Want wat als hij echt niet bang was om tot het uiterste te gaan..
Zijn stem zorgde er voor dat haar staart wat dikker werd en ze hem half argwanend aankeek. "Goeden avond Smoketear.." Haar stem zwakte wat af en haar staart zwiepte licht heen en weer. "Wat doe jij zo laat nog buiten." Haar stem was hard en haar blauwe ogen staarde hem recht aan, ze moest over haar angst heen stappen en deze kater recht aan kunnen kijken. Mocht hij iets van verraad willen plegen zou zij de perfecte warrior er met haar eigen leven een stokje voor steken.
Smoketear
StarClan
Nath 1391 Actief
CAT'S PROFILE Age: ||"My life ended by 45 moons"|| Gender: Rank:
Iets aan de poes d'r houding vertelde hem dat ze niet echt blij was met het idee dat Smoketear aan was komen lopen. Sowieso merkte hij al dat sommige katten anders naar hem keken, als of ze zijn dromen binnen konden wandelen. Een kort moment stak Smoketear zijn nagels in de grond. Smoketear liet een onhoorbare zucht over zijn lippen rollen en ontspande zich al snel. "Goeden avond Smoketear.." Groette de poes hem terug. Smoketear keek Butterbell met kalme ogen aan, geen enkele andere emotie was te bekennen in zijn amberen ogen, enkel was vriendelijkheid en kalmte te zien. "Wat doe jij zo laat nog buiten." Vroeg Butterbell. Smoketear ging zitten en sloeg zijn dikke staart over zijn poten. "Well, ik had een nare nachtmerrie, en heb toen maar besloten mijn kop een beetje op te frissen om een beetje te kalmeren," verklaarde hij. Smoketear sloot zijn ogen even voor een moment en meteen zag hij die beelden van hoe hij moordde en het gevoel hoe goed het stiekem had gevoeld. Meteen opende hij zijn ogen weer en duwde hij die gedachte weg. "Maar..." begon hij. "Hoe zit dat met jouw, wat doe jij buiten?" Vroeg hij aan de queen met een nieuwsgierige kalme en vriendelijke blik. Hij probeerde zijn nachtmerrie te negeren. Wat was er met hem? Is there really a curse on me? Smoketear stak zijn nagels weer in de grond. Why are those things happening to me? What have I done wrong? Volgde zijn stille vragen. Starclan zou ze nooit beantwoorden, dat wist hij. Smoketear sloot zijn ogen weer voor een moment. What's happening to me? Vroeg hij zich zelf. Smoketear had niet in de gaten dat zijn nek haren overeind stonden en dat zijn nagels helemaal te zien was, onrust was nu te bekennen in zijn ogen. Smoketear schudde met zijn kop, en hij wist dat hij een reactie van Butterbell kon verwachten.
-Fail post ._.
Butterstar
StarClan
Michelle 6649 Actief So many men have tried to kill me, I don’t remember all their names.
Een rilling gleed over haar lichaam, ze vertrouwde het gewoon niet, alles aan hem vertrouwde ze niet, zijn reputatie met kattinnen was welbekend in Riverclan en wellicht ook buiten de clan.. Ze vertrouwde het niet want wat zou er gebeuren als wie was het nu Lastbreathe of Lotusleaf niet meer leuk genoeg was?
Haar ogen staarde argwanend naar de donkere kater, haar beige vacht half opgelicht door het zachte schijnsel van de maan. Langzaam wendde ze haar schitterende hemels blauwe ogen van de donkere kater af en staarde naar de maan. "Dat is voor jou een vraag voor mij een weet." Siste ze zacht door haar stem laten komend dat ze absoluut niet bij hem inde buurt wou zijn.
Even snoof ze en kwam omhoog om op haar poten te kunnen staan. Ze voelde zich niet fijn met hem staand zij zittend ze was absoluut niet zwakker als hij en dat zou ze laten merken ook. Haar ogen nog even samengeknepen en wachtte, in stilte wachtend op een woord van hem, zou hij haar reactie belachelijk vinden. Het boeide haar niet, ze zou altijd sterker zijn als meneer.. Ze haatte hem..