Bloodclan ceremony // 23:12

Bloodclan ceremony // 16:09

Bloodclan ceremony // 23:12 591115t8qpmw0bs5

Het was een ijzige dag in het Bloodclan territorium. Leafbare heerste en de bomen die om en nabij het park stonden hadden kale takken. Ze wierpen een kille schaduw op het gras en zorgden ervoor dat de plek nog onheilspellender oogde. Binnen in het kamp was het rustig. Sommige katten waren aan het jagen, er werden een paar oefen gevechten gehouden, maar het merendeel lag te rusten. Iedereen probeerde zichzelf warm te houden in deze koude tijden. Alleen Icy, leider van de Bloodclan, had zichzelf een warm plekje binnen in de schuur gegund, waar ze half lag te slapen. De laatste dagen waren vermoeiend geweest, de kittens gingen steeds meer aandacht vragen en het werd steeds lastiger om ze onder de duim te houden. Maar het lukte haar wel, met veel moeite weliswaar. Het had lang geduurd vooraleer ze alles gewoon was geworden en had beseft dat ze nu echt kittens had, maar het moedergevoel was er wel al vanaf dag één geweest. Ze had ze ondertussen al zien opgroeien samen met Saxon. Als ze beiden keken naar hoe de kleintjes aan het spelen waren, betrapte de grijze poes zichzelf er soms op dat ze al aan het dromen was over de periode waarop deze katten volwaardige elite krijgers zouden worden. Zij zou degene zijn die hen de hondentanden schonk die ze eerlijk verdiend hadden, en ze zouden aan haar flanken meevechten tijdens de hevigste gevechten. Ze zouden voor veel hete vuren staan, maar ze zouden onoverwinnelijk zijn en het woud even makkelijk veroveren als een vlieg uit de lucht plukken met hun nagels. Icy droomde van die dag.. Die dag zou hoe dan ook komen, als was dat het laatste wat ze deed. De leidster bromde iets binnensmonds en hees zich toen overeind. Haar poten voelden krampachtig van het gebrek aan beweging, ze lag immers al de hele voormiddag binnen. Ze gokte dat het buiten inmiddels al zonhoog moest zijn, en dat betekende dat ze de kittens alleen moest laten voor een moment. Ze wou niet dat ze buiten gingen in deze kille tijden, de ijzige wind kon hen zo ziek maken dat ze dood zouden gaan. Dat wou ze hoe dan ook voorkomen. Daarbij leken ze zo vredig in hun slaap, dat ze hen rust niet wou verstoren door hen mee naar buiten te nemen. Op de tippen van haar poten trippelde ze richting de opening van de schuur die naar buiten leidde. Onder haar gewicht kraakten af en toe de houten planken, ze hoopte dat het geluid niet één van de kittens zou wekken. Te laat.. Ze hoorde een klein gegrom, afkomstig van een klein bruin lijfje. “Ga terug slapen Cethin,” Fluisterde ze met haar moeder gevoel naar de kleine dubbelganger van Saxon. Ze leken zo goed op elkaar, zelfs de ogen.. Hij probeerde nog iets terug te zeggen, maar murmelend sloot hij opnieuw zijn ogen en viel in slaap.

Icy snoof de frisse, ijskoude buitenlucht op. In dit kille weer voelde ze zich helemaal in haar element. Desondanks de extreme kou, maar dat was haar hart ook en haar ogen straalden een kille gloed uit die leken te passen bij die witte poeder dat uit de lucht neerdwarrelde. Ze huiverde door het spul en ze hief haar poten hoog op om zo snel mogelijk de afstand door het kamp over te steken. De vacht op haar buik was zo lang dat het de koude vlokken raakte. Onderaan de kleine muur had een menigte Bloodclan katten zich blijkbaar al verzameld, zag ze. Ze baande zich een weg door hen en sprong vervolgens op het verhoogje om hen toe te spreken. “Katten van de Elite!” Ze verhief haar stem, maar het was sowieso al stil genoeg in het kamp om duidelijk hoorbaar te zijn. “Alle katten die oud genoeg zijn om te doden, dienen zich onderaan de Muur te verzamelen voor een vergadering!” Spoorde ze hen aan om bijeen te komen, en ze wachtte nog even geduldig toen ze zag dat er toch nog een aantal katten uit het slaapplaatsen kwamen gekropen. “De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws,” Icy ging zitten terwijl ze sprak. De koude steen onder haar poten deed haar niet eens rillen, ze was hem gewend. Zoals gewoonlijk hield ze haar kin hoog in de lucht om haar katten triomfantelijk aan te spreken. “Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!” Ze moedigde de drie aan om naar voren te komen en toen ze eenmaal aan de muur stonden keek ze met haar cyaanblauwe kijkers op hen neer. “Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan!” De langharige kattin tierde bijna deze woorden. “Destinyscar, Taylor, Len!” Luid sprak ze de namen uit van de drie mentoren die zo hard gezwoegd hadden om hun leerlingen klaar te stomen voor de harde periode. “Jullie taken als mentoren zitten er op, jullie hebben deze elite weer eens bewezen dat jullie goed strijders zijn! Jullie young ones worden members, sta ze bij tijdens de strijd en vecht als broeders, mijn leden!” Icy brulde luid, en de hele Bloodclan brulde juichend en joelend met haar mee. Het was altijd zo veel aangenamer als er volwaardige leden bijkwamen, dan dat er weer nieuwe leerlingen kwamen. “Maar, maar,” ze probeerde de menigte katten weer te sussen met een zachte, zoete stem die haar woorden vervolgde. “We zijn nog lang niet klaar..” Haar ogen kregen een uitdagende twinkeling toen ze zich naar voren boog, ze zag dat ze de aandacht van haar katten getrokken had. “Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren,” Ze ging weer in al haar glorie overeind zitten om deze katten te roepen. “Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!” Ze wachtte even tot ze naar voren getreden waren en alle zeven voor haar op een rij zaten. Toen wendde ze zich tot de eerste, een kleine zwart met witte kater die over prachtige lichtblauwe ogen beschikte. “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.” Ze keek de twee kort aan en sprak toen verder. “Indina, jij bent een prachtige poes en ik weet zeker dat je ook veel talenten zult hebben, bewijs dat aan jouw nieuwe mentor Skippy als hij je traint.” Ze sprak alweer verder. “Mitchel Musso, jij zal in je trainingstijd onderwezen worden door Ty. Succes. En Deano, laat alles zien wat je kunt aan Lumiére, en ik weet zeker dat je een groot lid wordt van deze elite.” De laatste drie nieuwe leerlingen stonden nog op de rij. “Catlinn, kleine kat, jij wordt vanaf nu getraind door Hatsjepsoet. Deze zwarte poes zal zeker het uiterste uit je proberen te halen, deins dus niet terug. Je kan het.” Ze knikte hen beiden toe. “Eye!” Ze herkende de kater meteen. “Als ik niet zelf al een leerlinge had, dan had ik je zeker willen leren. Je hebt mij al bewezen dat je heel wat lef hebt, maar probeer nog wat te werken aan je vechttechnieken en bewijs mij en je nieuwe mentor Obsession dat jouw oog je niet zal afremmen.” Icy glimlachte naar de kleine kater en dàt was echt zeldzaam. “En ten slotte, Blackcherry. Jij zal getraind worden door Nightrevenge. Ik weet zeker dat jullie beiden enorm hard jullie best zullen doen en dat jullie samen heel veer zullen bereiken.” Vervolgens richtte Icy zich weer tot de hele Bloodclan. “Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.” Ze kuchte even en sprong toen terug van de muur af om zich bij de andere katten te voegen.

Lijst van Mentoren & hun Young Ones

- Leaf x Bone
- Skippy x Indina
- Ty x Mitchel Musso
- Lumiére x Deano
- Hatsjepsoet x Catlinn
- Obsession x Eye
- Nightrevenge x Blackcherry

Lijst van Young Ones naar Members

- Runner
- Blaze
- Snatcher

Klopt er iets niet? Stuur dan een pb!

De gevlekte poes trippelde door het kamp van de Bloodclan. Ze was een nieuweling en al meteen geaccepteerd door de andere clankatten. Ze keek heel eventjes om haar heen en trippelde weer naar buiten toe. Ze zocht alweer naar prooi voor de clan. Ze snoof de geuren op en geritsel klonk uit de struiken. Ze zakte door haar poten en sloop naar een muis toe. Ze sprong erheen en doodde het meteen met een beet. Ze zwiepte hevig met haar staart en haar gele ogen merkten een vogel op. Ze sloop in de richting van de vogel en sloeg hem uit de lucht toen hij opvloog. Ze beet hem dood en pakte beide dieren mee naar het kamp. Ze gooide het op de hoop en zag de leidster Icy uit het hol komen waarin kittens geboren worden. Ze merkte op dat het tijd was voor een ceremonie. Doordat zijzelf een nieuweling was, had zij nog geen mentor. Dat maakte haar nog niet veel uit. Ze wilde eerst aan alle katten wennen en ze kon wel helpen met de jacht voor de clan. Ze schudde haar vacht uit en luisterde naar de woorden van Icy. “Katten van de Elite!” “Alle katten die oud genoeg zijn om te doden, dienen zich onderaan de Muur te verzamelen voor een vergadering!” Daar hoorde zij ook bij. De jonge poes trippelde rustig naar de muur toe en ging zitten. Haar gele ogen richtte ze op het kamp dat langzaam begon te ontwaken en ook hierheen liep. Ze snoof kort en begroette een paar katten waarna ze haar volledig op Icy richtte. “De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws,” “Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!” “Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan!” “Destinyscar, Taylor, Len!” “Jullie taken als mentoren zitten er op, jullie hebben deze elite weer eens bewezen dat jullie goed strijders zijn! Jullie young ones worden members, sta ze bij tijdens de strijd en vecht als broeders, mijn leden!” “Maar, maar,” “We zijn nog lang niet klaar..” “Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren,” “Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!” “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.” “Indina, jij bent een prachtige poes en ik weet zeker dat je ook veel talenten zult hebben, bewijs dat aan jouw nieuwe mentor Skippy als hij je traint.” “Mitchel Musso, jij zal in je trainingstijd onderwezen worden door Ty. Succes. En Deano, laat alles zien wat je kunt aan Lumiére, en ik weet zeker dat je een groot lid wordt van deze elite.” “Catlinn, kleine kat, jij wordt vanaf nu getraind door Hatsjepsoet. Deze zwarte poes zal zeker het uiterste uit je proberen te halen, deins dus niet terug. Je kan het.” “Eye!” “Als ik niet zelf al een leerlinge had, dan had ik je zeker willen leren. Je hebt mij al bewezen dat je heel wat lef hebt, maar probeer nog wat te werken aan je vechttechnieken en bewijs mij en je nieuwe mentor Obsession dat jouw oog je niet zal afremmen.” “En ten slotte, Blackcherry. Jij zal getraind worden door Nightrevenge. Ik weet zeker dat jullie beiden enorm hard jullie best zullen doen en dat jullie samen heel veer zullen bereiken.” “Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.” Alles was klaar en gezegd. De gevlekte poes trippelde naar de nieuwe krijgers en leerlingen en knikte ze toe. "Gefeliciteerd allemaal." Ze kende de katten allemaal nog niet, maar ze vond dat ze het verdienden. Ze zwiepte met haar staart heen en weer en ging tussen de hoop katten zitten. Binnenkort zou het haar beurt zijn en dan kon zij een mentor krijgen die haar alles leerde. Haar gele ogen werden fel en ze bekeek de nieuwe krijgers, mentors en leerlingen.

Ze keek met troebele ogen richting de Bloodclan leader die bezig was met een Ceremony te houden. Ziva wist dat er weer enkele katten een nieuwe rang verdiende, en dat er katten waren die ook de mentor mochten gaan uithangen. Zijzelf was er al een, het enigste probleem was; Haar Apprentice was als sneeuw voor de zon verdwenen. Nergens te vinden, en dus deed ze ook niet de moeite hem te gaan zoeken. Ze had het al druk genoeg met haar kittens op te voeden. Al waren het er maar twee, het pakte toch al haar energie af. Een onhoorbare zucht ontsnapte uit haar mond toen Icy bevestigde dat de bijeenkomst afgelopen was. Enkele mentoren keken trots naar hun kersverse Apprentice's. Even flitste er een moederlijke blik door haar rode ogen. Ze wist dat haar kittens ook ooit een mentor toegediend kregen, en wanneer dat moment aangebroken was ging ze hen uiteraard ook steunen. Na even getwijfeld te hebben liep ze naar voren en feliciteerde enkele katten, waarna ze vervolgens weer naar haar eigen nakomelingen liep. "Ooit zullen jullie ook sterk genoeg en oud genoeg zijn om getraind te worden tot sterke katten." Met een tedere lik maakte ze één voor één de kittens schoon, en keek uiteindelijk weer naar het spektakel dat voor haar gebeurde. Ziva wist dat er vele Bloodclan katten waren, maar nu liepen ze echt gewoon als een bende kleine kinderen door elkaar. Een grijns sierde haar gezicht. De Bloodclan was sterk, en niet alleen omdat ze tal van leden hadden, gewoon omdat ze nooit opgaven. Ziva tenminste toch niet.

-- Speedpost --

“Katten van de Elite!” Ze schrok wakker en hief haar kop op. Snel sprong ze op en wurmde zich tussen de andere katten. Nu was het dus zo ver, ze zou haar eigen mentor krijgen die haar alles zou leren. Oh wat had ze er zin in. Haar oortjes stonden naar voren en luisterde naar alles wat de poes zei. “En ten slotte, Blackcherry.'' Trots zat ze op haar plekje en haar ogen straalde blijdschap uit. ''Jij zal getraind worden door Nightrevenge. Ik weet zeker dat jullie beiden enorm hard jullie best zullen doen en dat jullie samen heel veer zullen bereiken.” “Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.” Ze zwiepte een paar keer haar staart heen en weer en zette haar poten af om naar haar mentor de zoeken. ''Nightrevenge, Nightrevenge, Nightrevenge!'' Ze holde gestoord naar de zwarte kater toe. ''Hallo mentor.'' Zei ze netjes en ging vervolgens zitten. ''Wanneer beginnen we met de trainingen?'' Vroeg ze terwijl ze wat buiten adem was. Ze hield haar kopje schuin en keek in de diepe blauwe ogen van haar mentor.

Een blad nog. Één blad zat er nog aan de boom. Een harde windvlaag deed de boom schudden en het blad zakte in elkaar, deels naar beneden. Een kleine zwart-witte kater zat in elkaar gedoken naast de boom, en keek met een lichte grijns smachtend naar de boom. Nog even, nog even. Zijn helblauwe ogen bleven strak op het bruin-oranje blad gericht, dat steeds verder en verder naar beneden zakte. Bíjna viel het eraf, maar toch bleef het kleine katertje geduldig wachten. Nog even, nog even... urgh.... Maar iedere maat kan overlopen. Zo ook die van Bone. Hij rende op de boom af, draaide zich om en schopte tegen de stam aan met zijn gespierde achterpoten, bokkend alsof hij een boos renpaard was. Voor het blad was de klap te hard, en met een kleine krak dwarrelde het naar beneden. Met een ruk draaide Bone zich om. Zijn klauwen schoten uit zijn nog pluizige kitten-pootjes en hield ze in de aanslag. Met een grote snelheid klauwde hij naar het blad, en na een paar seconden was er niet veel meer over dan een paar stukken verscheurd blad. Hij glimlachte, die zoals gewoonlijk ziek was. Zijn skills waren de laatste tijd met een grote snelheid gestegen, en als Warrior zou hij de meeste en de beste skills hebben van allemaal! Dan zou Saxon hem wel Deputy móéten maken! Bij die gedachte spring hij nog in de wolken naar het kamp. Zoals gewoonlijk was hij een beetje afgedwaald, maar in zijn geheime plekje kwam nooit een kat en was het ongevaarlijk. Natuurlijk dat hij daar niet zat omdat hij dan veilig zou zijn. In het kamp zag hij alle katten bij De Muur zitten. Shit. Zat hij nou een ceremonie te missen? Maar zo te zien was hij net op tijd. De nieuwe Warriors Snatcher, Blaze, en Runner straalden als sterren aan de middernacht hemel bij Moonhigh. Icy ging verder met de nieuwe Apprantice's opnoemen. “Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!” Met opgeheven en trotse kop liep hij naar voren, proberend alle blikken te vangen door stoer te doen. Icy keek gelijk naar hem. Kijk eens aan, hij was als eerste! Zie je wel dat hij goed was! “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.” Bone sloot zijn ogen half en murmelde: 'Waarom zou ik' Hij wandelde naar Leaf toe, en zei: 'Zo. Icy's kit ben jij, huh? Dan moet je wel sterk zijn. Leer mij alles wat je weet' Zonder op antwoord te wachten draaide hij zich om en keerde terug naar de Dens.

“Katten van de Elite!” Ze verhief haar stem, maar het was sowieso al stil genoeg in het kamp om duidelijk hoorbaar te zijn. “Alle katten die oud genoeg zijn om te doden, dienen zich onderaan de Muur te verzamelen voor een vergadering!” Ty trippelde moeizaam naar de muur. Hij zuchtte even, zijn apprentice was never op een training gekomen. “De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws,” Icy ging zitten terwijl ze sprak. “Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!” Ze moedigde de drie aan om naar voren te komen en toen ze eenmaal aan de muur stonden keek ze met haar cyaanblauwe kijkers op hen neer. “Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan!” Tss die waren nog niet eens échte bloodclanners. Hij mocht pas een member worden toen hij een kat had vermoord. Zij hebben nog nooit een kat vermoord, zeker weten. “Destinyscar, Taylor, Len!” galmde haar stem door het kamp. “Maar, maar,” ze probeerde de menigte katten weer te sussen met een zachte, zoete stem die haar woorden vervolgde. “We zijn nog lang niet klaar..” Haar ogen kregen een uitdagende twinkeling toen ze zich naar voren boog, ze zag dat ze de aandacht van haar katten getrokken had. “Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren,” Ze ging weer in al haar glorie overeind zitten om deze katten te roepen. “Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!” Ze wachtte even tot ze naar voren getreden waren en alle zeven voor haar op een rij zaten. Toen wendde ze zich tot de eerste, een kleine zwart met witte kater die over prachtige lichtblauwe ogen beschikte. “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.” Ze keek de twee kort aan en sprak toen verder. “Indina, jij bent een prachtige poes en ik weet zeker dat je ook veel talenten zult hebben, bewijs dat aan jouw nieuwe mentor Skippy als hij je traint.” Ze sprak alweer verder. “Mitchel Musso, jij zal in je trainingstijd onderwezen worden door Ty. Succes. En Deano, laat alles zien wat je kunt aan Lumiére, en ik weet zeker dat je een groot lid wordt van deze elite.” Ty keek even verbaasd, nu alweer een nieuwe apprentice? Het zal wel. “Catlinn, kleine kat, jij wordt vanaf nu getraind door Hatsjepsoet. Deze zwarte poes zal zeker het uiterste uit je proberen te halen, deins dus niet terug. Je kan het.” Ze knikte hen beiden toe. “Eye!” Ze herkende de kater meteen. “Als ik niet zelf al een leerlinge had, dan had ik je zeker willen leren. Je hebt mij al bewezen dat je heel wat lef hebt, maar probeer nog wat te werken aan je vechttechnieken en bewijs mij en je nieuwe mentor Obsession dat jouw oog je niet zal afremmen.” Icy glimlachte naar de kleine kater en dàt was echt zeldzaam. “En ten slotte, Blackcherry. Jij zal getraind worden door Nightrevenge. Ik weet zeker dat jullie beiden enorm hard jullie best zullen doen en dat jullie samen heel veer zullen bereiken.” Vervolgens richtte Icy zich weer tot de hele Bloodclan. “Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.” Ty keek met kille ogen naar de kater voor hem. ''Hallo kleine. Morgen, zonhoog. Thunderclan territory.'' zei hij en liep alweer weg voor de kater iets kon zeggen

Note; Beetje veel van Lau gebreukt ;u; Srry for that XD
Words; 649
Status; Proud, but confused
Song topic; -
Voice; Le voice à la Ty
Theme; Le theme à la Ty

Een mager konijn bundelde in haar bek en kwam met zijn poten tegen haar borst aan, bij elke stap die ze zette. Het beest was dood, nu al een half uur. Lumière had er geen half uur overgedaan om hier weer naar toe te komen, maar wel 20 minuten om nog iets anders te vinden. Maar dat was niet gelukt. Dus moest ze met een ondervoed konijn de Bloodclan blij maken. Verdraaide sneeuw! Lumière zuchtte eens diep, terwijl ze aan de moeilijkheden dacht, die de winter hun bracht. Winter. De Clankatten noemde het Leaf-Bare. Vreemd eigenlijk? Waarom kende zij de gewone namen niet? Had hun Starclan soms die namen gegeven? Als die Starclan bestond. Lumière wist zeker van niet, die katten stelde zich gewoon aan en zagen dingen. De grijze tabby poes grinnikte in zich zelf, ondanks het geval wat in haar bek hing. Haar grijze poten lieten een prachtig spoor achter in de sneeuw wat erg duidelijk was. Maar het kon haar niet echt schelen, als een vreemde kat het volgde, kwam hij in het Bloodclan camp uit en dat zal hem niet goed bekomen. Over het camp gesproken, ze was er. Lumière stapte tussen de planten door en liep naar de plek waar de prooistapel moest zijn. Er lag een muisje, half bedekt door de sneeuw. Lumière gooide het konijn er maar bij en draaide zich toen om. Het was rustig...Zoals meestal. Soms vond Lumière dat was onhandig, dat er bijna altijd maar een paar katten aanwezig waren. Wat als de Bloodclan aangevallen werd? En er waren nog maar 3 of 4 katten? Maar goed, ze moesten het zelf maar weten. Lumière zelf gaf toe dat zij ook niet bepaald vaak in het camp was, maar daar had ze zo haar redenen voor. Waarvan de belangrijkste was ; dat ze gek op wandelen was. Lumière kon soms wel kilometers lopen op een dag. Dat geloop was niet zomaar ontstaan, ze was het gewend. Lumière kwam eigenlijk uit een ander land. Wat men Frankrijk noemde. Ze had daar een jaar gewoond. Maar samen met Sombres en Escrimeur, haar broer en zus, was ze op een schip gegaan. De drie hadden een korte tijd samen door gebracht, maar dat was vlug voorbij. Eerst was er Sombres. Hij was de kwade van de drie. Een ruzie had hem verdreven van de twee zusters. Samen met Escrimeur was Lumière verder gegaan. Echter had Escrimeur, die de neutrale was, opeens gezegd dat ze alleen wou reizen. En toen bleef alleen de goede nog over. Lumière. De goede. Dat was ooit. Maar nu was dat voorbij. Lumière werd door de oude Bloodclan leader Scrouge opgenomen in de clan en dat had haar veranderd. Het was niet zo dat ze met elke kat ruzie maakte die ze tegen kwam. Maar het was wel zo dat ze niet zo vriendelijk meer was. Lumière ging zitten in de sneeuw en voelde even aan haar groene halsband. Ze had nog niet veel hondentanden, maar dat kwam wel. Omdat het konijn bloed had gelekt op haar borst, moest Lumière zichzelf toch even wassen. Haar roze tong schraapte over haar borst heen en werd toen rood van het bloed. Lekker, merkte Lumière op. Behalve de mengeling met haar. Dat werd weer wat haarballen. Midden in haar wasbeurt zag Lumière opeens dat Icy uit de schuur kwam. Meteen stopte de grijze tabby poes met wassen, om te kunnen kijken wat Icy deed. Opeens kwamen er ook andere katten te voorschijn en liepen vlug naar het muurtje toe. Blijkbaar dachten ze dat Icy ging spreken tot haar clan. Lumière ging er ook maar naar toe en zat toen vlakbij het muurtje. Icy sprong erop. Jep, er ging iets geboren. Een Ceremonie? Lumière was benieuwd. “De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws,” Een Ceremonie dus. Lumière ging vlug zitten en keek vol aandacht naar haar leader. Misschien kreeg zij ook een apprentice. Ze wou best wel zo klein murmel van alles leren. Eerst waren de nieuwe members aan de beurt. “Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!” riep Icy. Lumière moest even opzij gaan om de Young Ones door te kunnen laten en besloot om toch even ietsje wat naar achteren te gaan. “Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan!” sprak Icy verder. “Destinyscar, Taylor, Len!”riep ze opeens. De Mentoren van de drie Young Ones. De mentoren kregen te horen dat hun taak erop zaten, maar Lumière lette eigenlijk niet meer op. Toen de clan begon te juichen, juichtte ze natuurlijk wel mee. Oké, er waren wie drie nieuwe volwaardige leden in clan. Icy liet het gejuich ophouden,
“Maar, maar,” zei ze met een zachte, zoete stem die haar woorden vervolgde. “We zijn nog lang niet klaar..” Nieuwsgierig stopte alle katten met juichen en keken naar hun leader. Die zich voor over boog naar de clan. “Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren,” Icy kwam weer overeind, voordat ze de namen riep van de kittens die naar voren moesten treden. “Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!” Al vlug drongen de 7 kittens naar voren en gingen vol verwachting aan het muurtje zitten. Lumière glimlachte erom en hoopte nu heel erg dat er een aan haar toegewezen werd. “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.” Begon Icy. Lumière wachtte geduldig af. “Indina, jij bent een prachtige poes en ik weet zeker dat je ook veel talenten zult hebben, bewijs dat aan jouw nieuwe mentor Skippy als hij je traint.” Indina was geweest, net als Bone. Dus nog vijf te gaan. Lumière verschoof even en ging wat rechter zitten. “Mitchel Musso, jij zal in je trainingstijd onderwezen worden door Ty. Succes. En Deano, laat alles zien wat je kunt aan Lumiére, en ik weet zeker dat je een groot lid wordt van deze elite.” Wat? YES! Lumière voelde de trots door haar lichaam stromen. Ze had een Young One onder haar hoede. Toen de laatste drie gedaan waren, mocht de clan juichen en de mentoren en de Young Ones elkaar begroeten. Lumière stond op en liep naar Deano toe. ''Hey'' begroette ze hem. ''Ik ben je nieuwe mentor dus'' Lumière raakte zijn neusje even aan met hare en sprak toen verder. ''Morgen gaan we beginnen met de training, wees er klaar voor'' Haar stem was nu juist streng. Lumière knikte nog een keer haar Young One toe en ging toe de anderen feliciteren. Ook zij kreeg wat felicitaties.

WORDS:1181 Very Happy

STATUS: Happy.

COMPANY: The Bloodclan

Langzaam kwam de zwarte kater overeind. Hij schudde zich eens goed uit voordat hij aan de wandel ging. Net op het moment dat hij het kamp uit wou lopen hoorde hij een stem roepen: “Katten van de Elite!” Hij zuchtte even. Eigenlijk had hij de neiging om door te lopen en niet naar de ceremonie toe te gaan, want alleen voor zulke dingen werden ze bij elkaar geroepen of als ze een opdracht kregen. Maar er was al rond gegaan dat het weer tijd was voor een ceremonie, dus dan was het redelijk logisch als vandaag de ceremonie was. De volgende woorden van icy bevestigde zijn vermoedens; “Alle katten die oud genoeg zijn om te doden, dienen zich onderaan de Muur te verzamelen voor een vergadering!” Hij draaide zich maar om en liep in de richting van de muur, hij zag overal slaperige koppen en soms een kat die al echt wakker was. De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws,” hoorde hij Icy zeggen. Hij keek naar de poes die daarzo zat en iedereen toesprak hij had zich voorgenomen om niet echt te luisteren naar wat icy ging zeggen, maar hij wist dat hij toch wel op moest letten. Hij bleef maar naar icy kijken en luisterde naar wat ze te vertellen had: “Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!” hij keek even om zich heen en zag de drie katten die bedoeld werden, niet echt volgens zijn manier van doen katten die al klaar waren voor de strijd, maar blijkbaar dacht icy daar anders over. “ Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan. Destinyscar, Taylor, Len? Jullie taken als mentoren zitten er op, jullie hebben deze elite weer eens bewezen dat jullie goed strijders zijn! Jullie young ones worden members, sta ze bij tijdens de strijd en vecht als broeders, mijn leden!” als er 1 ding was wat icy dus wel goed kon was het de hele bloodclan meekrijgen in haar plannen. Hij keek naar de poes, die duidelijk nog niet helemaal uitgesproken was, want natuurlijk moesten er ook nog leerlingen en hun mentors komen. Hij hoorde dat de poes al weer verder praatte en begon maar weer eens op te letten. “Maar, maar,” Hij kon wel horen dat de poes probeerde om de menigte weer stil te krijgen, en dat lukte haar ook nog. Hij bleef in de schaduwen zitten en zwiepte met zijn staart heen en weer terwijl hij luisterde naar de volgende woorden van de poes: We zijn nog lang niet klaar. “Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren, Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye! Hij keek naar de katten die naar voren toe liepen. Hij wachtte rustig af op wat de poes nu zou gaan zeggen. “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur. Indina, jij bent een prachtige poes en ik weet zeker dat je ook veel talenten zult hebben, bewijs dat aan jouw nieuwe mentor Skippy als hij je traint. Mitchel Musso, jij zal in je trainingstijd onderwezen worden door Ty. Succes. En Deano, laat alles zien wat je kunt aan Lumiére, en ik weet zeker dat je een groot lid wordt van deze elite. Catlinn, kleine kat, jij wordt vanaf nu getraind door Hatsjepsoet. Deze zwarte poes zal zeker het uiterste uit je proberen te halen, deins dus niet terug. Je kan het. Eye! Als ik niet zelf al een leerlinge had, dan had ik je zeker willen leren. Je hebt mij al bewezen dat je heel wat lef hebt, maar probeer nog wat te werken aan je vechttechnieken en bewijs mij en je nieuwe mentor Obsession dat jouw oog je niet zal afremmen. En ten slotte, Blackcherry. Jij zal getraind worden door Nightrevenge. Ik weet zeker dat jullie beiden enorm hard jullie best zullen doen en dat jullie samen heel veer zullen bereiken.” Hij knipperde even met zijn ogen, had ze dat nou serieus gemeend? Had hij nu een leerling? Okey, hij keek in de richting van het poesje die hij zou moeten trainen. Voor alles is een keer dacht hij maar. “Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.” hoorde hij de poes zeggen en zag die toen van de muur afspringen. Hij zag al hoe zijn leerling op hem afkwam. Hij bleef rustig staan waar hij stond. Hij hoorde haar al roepen: ''Nightrevenge, Nightrevenge, Nightrevenge!'' en zag haar op hem afholen, oh fijn, dat kon hij er nog bij hebben. Ongemerkt zuchtte hij even. ''Hallo mentor.'' hoorde hij haar miauwen. Hij keek naar het poesje dat voor hem zat. Hij had kunnen weten dat de stroom met vragen zou beginnen vanaf dit punt. ''Wanneer beginnen we met de trainingen?'' hoorde hij haar vragen, ja. Hij had weer eens gelijk gehad. ”sunset, boundaries, wees niet te laat” zei hij. Hij kwam langzaam overeind en zwiepte even met zijn staart. Hij keek nog even zijn leerling doordringend aan en draaide zich toen om. Hij liep weg zonder nog om te kijken. Hij verdween in het pos, op jacht naar voedsel

He’s not one like you
Once he was a rogue
Once he was nice
Now he’s just a killingmachine..

<~~ Leaf ~~>

_{Gapend opende Leaf haar ogen. Ze knipperde even om het daglicht te verwerken en zette daarna wat stappen richting de uitgang van de den. Ze bestudeerde het toneelspel voor zich. Katten gingen, katten kwamen. Met prooi, zonder prooi. Warriors, apprentices. Achter het gebeuren zag ze een massieve grijsblauwe poes de Muur opklimmen. Haar luide stem galde door de lucht.“Alle katten die oud genoeg zijn om te doden, dienen zich onderaan de Muur te verzamelen voor een vergadering!” Langzaam begonnen de katten zich te verzamelen rond de Muur. Leaf zocht een plekje ver vooraan, dat was een beetje haar gewoonte geworden. Ze wilde graag zoveel mogelijk meekrijgen van wat er allemaal gaande was. Haar moeder sprak verder. “De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws,” Icy ging zitten en hief haar kop een stukje omhoog, zoals ze altijd deed als ze een ceremonie gaf. “Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!” De drie katten stapten langzaam naar voren. Ze zag ze onzekere stappen zetten, waarschijnlijk doordat Icy’s blik op hen gericht was. “Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan!” De grijsblauwe poes schreeuwde bijna. “Destinyscar, Taylor, Len! Jullie taken als mentoren zitten er op, jullie hebben deze elite weer eens bewezen dat jullie goed strijders zijn! Jullie young ones worden members, sta ze bij tijdens de strijd en vecht als broeders, mijn leden!” De volledige BloodClan juichtte met hun leider mee. “Maar, maar,” ze probeerde de menigte katten weer te sussen met een zachte, zoete stem die haar woorden vervolgde. “We zijn nog lang niet klaar..” Haar ogen kregen een uitdagende twinkeling toen ze zich naar voren boog, ze zag dat ze de aandacht van haar katten getrokken had. “Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren, Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!” Ze wachtte even tot de katten naar voren stapten. Toen wendde ze zich tot de eerste, een kleine zwart met witte kater die over prachtige lichtblauwe ogen beschikte. “Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.” “Waarom zou ik” hoorde Leaf de kleine Bone ongeintereerd zeggen. Hij stapte op Leaf af en begon tegen haar te spreken. “Zo. Icy's kit ben jij, huh? Dan moet je wel sterk zijn. Leer mij alles wat je weet.” “Zal ik doen” zeg ik nog zacht, maar Bone loopt al weg. De rest van de cermeonie ging als een waas voorbij. Het laatste wat ze meekreeg waren Icy’s woorden toen ze afsloot. “Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.” Ze kuchte even en sprong toen terug van de muur af om zich bij de andere katten te voegen. Leaf kon niet helder denken. Ze keek rond, waar was die kleine gebleven?
Mood Words Company
Worried 547 +BloodClan}

_{''Katten van de Elite!'' Hoorde Skippy een stem zeggen en hij spitste zijn oren. ''Alle katten die oud genoeg zijn om te doden, dienen zich onderaan de Muur te verzamelen voor een vergadering!'' Zuchtend stond de zwarte kater op en sleepte zich zowat richting de muur waar hij hun leider zag zitten. ''De tijd is weer aangebroken voor een ceremonie. Dit maal is er heugelijk nieuws.'' Sprak ze triomfantelijk haar clan toe. ''Drie jonge krijgers zijn klaar om over te gaan naar het volwaardige elite lidmaatschap. Runner, Blaze en Snatcher!'' De drie katten kwamen naar voren en Skippy keek toe. ''Jullie hebben hard getraind, dag en nacht, en vast en zeker ook uitgekeken naar deze dag. Jullie hebben alle drie bloed aan jullie klauwen gevoeld, en jullie weten welke taken er op je te wachten staan als members. Hoor mij aan, alle leden en voormalig leden van Bloodclan!'' De zwarte kater keek vermakelijk naar het hele gebeuren. ''Destinyscar, Taylor, Len!'' Skippy’s ogen sperden zich weid open, Destinyscar? Hij schudde zijn kop even, hij moest proberen haar te vergeten. ''Jullie taken als mentoren zitten er op, jullie hebben deze elite weer eens bewezen dat jullie goed strijders zijn! Jullie young ones worden members, sta ze bij tijdens de strijd en vecht als broeders, mijn leden!'' De clan begon te joelen en te juichen, maar hij deed niet mee. Zeker niet omdat ze het onder andere voor Destinyscar deden. ''Maar, maar.'' Suste Icy hen. ''We zijn nog lang niet klaar..'' De zwarte kater zuchtte eventjes, nu kwamen de kittens die hun mentoren kregen. ''Wij krijgen alweer nieuwe leerlingen. Kleine katten die moeten opgeleid worden om de elite te dienen.. Kom naar voren.'' Sprak Icy en de zwarte kater zag een twinkeling in haar ogen. ''Bone, Indina, Mitchel Musso, Deano, Catlinn, Blackcherry en Eye!'' Sprak Icy en de opgenoemde katten kwamen naar voren. ''Bone, jij hebt net als al deze andere katten die samen met jou op deze rij zitten de leeftijd van een leerling bereikt. Jouw mentor zal Leaf worden, zij is één van mijn bloed. Stel me beiden niet teleur.'' Hij keek nieuwsgierig naar de katten. ''Indina, jij bent een prachtige poes en ik weet zeker dat je ook veel talenten zult hebben, bewijs dat aan jouw nieuwe mentor Skippy als hij je traint.'' De zwarte kater keek op toen hij zijn naam hoorde en greens, dit kon wel eens leuk worden. Hij zou het haar niet gemakkelijk maken. ''Mitchel Musso, jij zal in je trainingstijd onderwezen worden door Ty. Succes. En Deano, laat alles zien wat je kunt aan Lumiére, en ik weet zeker dat je een groot lid wordt van deze elite.'' Hij keek rond en wachtte op het einde van de ceremonie. ''Catlinn, kleine kat, jij wordt vanaf nu getraind door Hatsjepsoet. Deze zwarte poes zal zeker het uiterste uit je proberen te halen, deins dus niet terug. Je kan het.'' Sprak ze de twee katten toe. ''Eye!'' Sprak Icy en Skippy keek rond wie de kat met de naam Eye was. ''Als ik niet zelf al een leerlinge had, dan had ik je zeker willen leren. Je hebt mij al bewezen dat je heel wat lef hebt, maar probeer nog wat te werken aan je vechttechnieken en bewijs mij en je nieuwe mentor Obsession dat jouw oog je niet zal afremmen.'' Zozo, die stond in een goed boekje bij Icy. ''En ten slotte, Blackcherry. Jij zal getraind worden door Nightrevenge. Ik weet zeker dat jullie beiden enorm hard jullie best zullen doen en dat jullie samen heel veer zullen bereiken.'' Skippy keek even naar de laatste kat die een mentor kreeg en hij zag dat Icy zich tot de hele elite wendde. ''Gefeliciteerd en succes aan allen van jullie! Deze bijeenkomst is nu afgesloten.'' Icy kuchte nog een maal en sprong van het muurtje af. De zwarte kater keek rond in de menigte om zijn Young One van dichtbij te zien. Indiana, was haar naam als hij het goed had onthouden.

Words; 668}

Een vette mug zoemde voortdurend rondjes om haar heen. Geïrriteerd opende ze dan één van haar ogen en sloeg er sloom achter totdat ze merkte dat het voorbij was. Maar elke keer weer begon het opnieuw. Totdat ze er genoeg van had. Ze had toen simpelweg opgesprongen vanonder het stro; zonder te beseffen dat ze wel eens een paar katten had kunnen wakker maken; en zo de mug tussen haar twee voorpoten fijn geklapt. Vervolgens had ze het vieze beest opgegeten en terug gaan slapen. Voor zover het nog kon. Het leven van een bloodclanner was niet altijd even leuk. Maar de meeste dagen kon je doen wat je wilde, zonder dat iemand zich er zorgen in maakte. 'Ze traint zichzelf' Hadden ze gezegd. Zelf wist ze nog maar zeer weinig van he elite leventje af, maar het kwam met de tijd. Zo was ook de tijd weer waarbij ze toegewezen zou worden aan één of andere mentor. Ze vond het maar vervelend dat gedeelte. Wat moest iemand nou me een mentor? Kon men zichzelf niet meer trainen bij zijn ouders of zichzelf soms? Af en toe lukte het haar om enkele van haar technieken te verfijnen. Maar natuurlijk bleef ze nog steeds wel wat lomp af en toe. Bij de gedachte hoe ze hele dagen lang bij een onbekende zou moeten trainen om een moordlustige moordenaar te worden dommelde ze wellicht weer in. Maar niet voor lang. Nachtmerries haalden haar uit haar zoete nachtdromen. Sloom opende ze haar ogen en bek, geeuwde, stond op, schudde haar vacht uit, en sprong van het eerste verdiep af. Ze had geluk gehad, en deze schuur tijdelijk gevonden. Hoewel het zelf net buiten het kamp lag, en je moeilijk kon spreken van een schuur, had nog niet eens de grootte van een tuinhuisje gehad, was het perfect voor haar geweest. De dageraad brak ondertussen net aan. Indina geeuwde nogmaals waarna ze haar eerste frisse neus ging halen in deze lente morgen. Ze ging op een wat hoger gelegen rotsje staan waardoor ze een klein uitzicht kreeg over een kwart van het kamp. Ze richtte haar borst vooruit en sprak met een zo goed mogelijk geïmiteerde stem haar clan genoten aan. Hoewel niemand, behalve de wind haar woorden kon horen, gedroeg ze zich ze goed mogelijk als een echte leidster. Toen opeens Icy op een muurtje enkele meters van haar af sprong en de clan katten aansprak, schrok ze zo hard, dat ze, mocht ze deze techniek niet verder ontwikkeld hebben, zo wel eens het kleine heuveltje afgerold kon zijn. Zoals het haar behoorde te gaan doen sprong ze terug overeind waarna ze vrolijk, maar met lichte serieusheid in de ondertoon op het groepje young ones bij het muurtje afstapte en zo ook voor de grote leidster kwam staan. Ze had altijd al opgekeken naar Icy, en nou was het haar tijd om te bewijzen dat ze het waard was. Zodra de grijze kattin haar naam riep zette ze een stapje naar voren en knikte aanvaardend naar de leidster. Veel had ze niet gezegd, behalve een complimentje en haar nieuwe mentor die Skippy leek te heten. Verder gaf ze maar weinig aandacht aan de rest wat haar leidster tegen de andere young ones te zeggen had. Haar vreemde oranje achtige ogen zochten de omgeving af naar ene kat die haar mentor wel eens zou kunnen zijn. Hoewel ze barstte van tevreden- en nieuwsgierigheid, had ze binnenin ook wel wat vrees. Wat nou als ze haar nieuwe mentor niet eens kon vinden? Ze slikte de gedachte snel door waarna ze naar een groepje katten afstapte, en hen één per één aankeek. Ze slikte nogmaals en zuchtte. "Ik zoek ene Skippy," Ze keek de katten één per één aan, en werd alleen maar nog meer bang bij de gedachte. Maar ze liet het uiterlijk niet merken. Nou had ze haar stress nog in de hand, leek ze er kalm onder te blijven, maar zodra het zou uitbreken; wat elk moment wel kon gaan gebeuren; vreesde ze voor.

Onderwerp: Re: Bloodclan ceremony // 23:12