Χ Hello there, 'woman' Χ

"Stem in zijn hoofd" |"Zijn gedachten" |"Hardop"

Zijn blik was ijskoud geworden, alsof het gewoon ijs was zo blauw waren zijn ogen. Hij keek iedereen na, met zijn fijngeknepen oogjes en serieuze blik. Hij leek wel geen kit, zo slim en geniepig was hij al geworden. Vanuit de struiken luisterde hij naar de roddels van de dag, naar de gesprekken van katten en naar hun aankomende plannen. Hij hoorde alles, en sloeg dit alles op in zijn hoofd om het later tegen iemand te kunnen gebruiken. Tussen de struiken in, zo lekker onzichtbaar voor anderen voelde hij zich gedeeltelijk fijn. Ook al vond hij het ook leuk om in de spotlight te staan, drama te schoppen en een waar avontuur te beleven. Als hij kon dan zou hij nu vechten tegen een andere kat, maar hij was nog jong, en de kans dat hij een andere kit van zijn leeftijd tegenkwam was zo verschrikkelijk klein dat het gewoon onmogelijk was. Zijn stem had hem beloofd om binnenkort te beginnen met het moorden, aangezien de twee al volop in training waren geweest de afgelopen dagen. Hij had zich de longen uit het lijf getraind. Vechten kreeg hij vast snel onder de knie, omdat de stem hem beweerde dat hij er werkelijk een wonder in zou worden. Ze zouden tijdens dat hij jong is niet zoveel doden met eigen klauwen maar gewoon iemand in de val lokken. Bij een viervoeter of dergelijke. Zachtjes duwde hij zichzelf omhoog en rekte hij zich uit om zijn spieren weer lekker soepel te krijgen waarna hij door de struiken heen naar buiten liep. In het kamp was hij dan ook niet vaak te vinden, vaker vond je hem lekker buiten het kamp. Rondhangend, en voornamelijk trainen met bepaalde dingen. Zoals de geuren herkennen van andere katten, geuren van de clans, geuren van prooidieren en nog veel meer. Hij had zelfs al een viervoeter gezien, wat erg spannend was geweest. Zachtjes lachte hij waarna hij zich naast een boom neerzette en zijn ogen sloot. “Weet je wat wij vandaag eens gaan doen, Cethin?” Klonk de stem in zijn hoofd, op een mysterieuze manier wat hem duidelijk maakte dat er weer een avontuur zou volgen. Cethin opende zijn ogen en luisterde aandachtig. “Ga naar je moeder, laat haar zien hoe minderwaardig dat ze is. Je weet wat je te doen staat.” Zachtjes knikte de kit, waarna hij zich weer omhoog werkte en door de ingang weer naar binnen liep. Zijn ijsblauwe ogen zochten naar de grijze, lange vacht van zijn moeder. Ze leek voor geen meter op hem. Hij was sterk, dapper en groots. En zij? Zij was een vrouw. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes toen hij haar zag. Meteen liep hij koeltjes op haar af, zijn blik recht op haar gericht zodat ze zijn gestaar zou voelen. “Hallo, vrouw.” Sprak hij nors uit, zijn blauwe oogjes in die van haar geprikt. Hij liet het wel duidelijk merken dat hij vrouwen onder zich stelde. Zo hoorde het toch ook?

&nd Icy
He's so nice to play. & Zijn gedrag kan echt niet lol xD Ik ben er zelf fel op tegen dat mannen zo tegen vrouwen doen.. But i just have to play it once right?

Het was een warme namiddag en Icy vond het lekker knus in de schuur. Ze had zich in een bolletje opgekruld in haar nest en hield haar ogen gesloten terwijl ze luisterde naar het vrolijke gekir en getrippel van haar kleintjes. Waar zaten ze nu weer te spelen in de schuur? Ze werden met de dag groter, en aan de stemmen te horen waren ze dit maal maar met drie. De andere drie waren er waarschijnlijk op uit getrokken ergens in het kamp en de leidster liet hen maar doen, ze had zelf andere dingen aan haar hoofd. Daarbij kon ze hen onmogelijk zelf de hele tijd bezig houden, ze was bang dat ze hen niet meer zou boeien met haar verhalen of dat ze zelfs geen verhalen meer zou hebben om te vertellen! Dus liet Icy hen maar doen, het was goed dat ze ook optrokken met de andere Bloodclan krijgers. Nu ze de leider van de elite was, voelde ze dat de sfeer tussen de gesprekken met andere leden verminderd was. Ze leken allemaal zo’n respect voor haar te hebben, met haar rang, dat de gesprekken niet meer hartelijk leken met haar broeders en zusters. Daarbij moest ze hen nog steeds aanspreken en had ze een grote invloed op hen, ze kwamen vaak bij haar omdat ze elitezaken wouden bespreken. Het deed haar deugd om bij Saxon en de kittens te blijven, en Shadowpelt was ook nog een grote steun voor haar. Verder had ze nog een paar andere bloodclanners waar ze steun bij kon gaan zoeken. “Hallo, vrouw.” Icy opende haar cyaanblauwe ogen en keek recht in nog zo’n paar kijkers. Ze kon het niet laten om te grinniken om kleine Cethin zijn taalgebruik. “Van wie leer je die zinnen toch?” Lachte ze breed en stond op. Ze rekte zich uit en wandelde toen sierlijk naar de bruine tabby toe. Ze ging weer uittorent voor hem zitten en legde haar staart krullend over haar sierlijk, slanke poten. “Waar heb je deze voormiddag weer gezeten?” Hoorde ze hem plagend uit. Een brede glimlach krulde liefdevol over haar snoet. “Je bent toch niet weer het kamp uit geslopen he?” Ze keek hem met haar priemende, ijzige blik aan van een bezorgde moederkat, en ze herinnerde zich nog vaagjes dat zij en haar broer die blik ook vaak gekregen hadden van hun moeder. Wat een tijden, wat een tijden..