Broken pieces, everywhere I go

_{Onbewust dwaalde ze weer af van het heden. Het was niet dat ze dit express deed, maar ze kon de gedachtes niet uit haar hoofd duwen. Ze kwamen een voor een, telkens weer terug. Wat moesten de katten in de clan wel niet van haar denken? Dat ze een zwakke kittypet was met haar zielige probleempjes? Of gewoon een onwaardige clankat, al wist ze dat ze daar een punt bij hadden. Om nog maar iets voor de Thunderclan te betekenen, was ze vandaag op pad gegaan om wat te jagen op prooi. Zo kon ze tenminste nog een steentje bijdragen. Echt de fut had ze er niet voor, maar ze wist dat ze wel moest. Spiedende liet ze haar ogen heen en weer bewegen, al zag ze tot nu toe nog niets bijzonders. Swiftheart wist dat er genoeg prooi bij de Owltree moest te vinden zijn, een van de redenen waarom ze hiernaartoe gereisd was. Vermoeid liet ze zichzelf op de grond zakken en sloeg haar poten over haar hoofd. Waar deed ze het überhaupt nog voor?

- Brigthpaw
- Je krijgt Swiftheart op haar best :')}

_{Een koude wind bries waaide door haar vacht. Het was dan newleaf, bijna Greenleaf, deze dag voelde koud aan voor haar. Een zucht rolde over de lippen van de gevlekte poes. Ze kon wel even naar Owltree gaan. Eerst wou ze daar niet meer heen om dat er te veel herinneringen waren over haar periode met Moonstripe toen Moonpaw. Maar ze besefte dat ze zich alleen maar fijn voelde bij de plek. Vooral zins die keer dat Polarbear haar leven had gered. Ze wist niet, maar op nieuw voelde ze hoop. Polarbear was een goede vriend van haar, en dat was iets wat ze zo wou houden. Geen domme gevoelens die op zouden komen dagen. Ze had daar mee in ieder geval haar lesje geleerd. Ze liep met haar poten door het verse groene gras die haar de kussentjes van haar poten kriebelde. Dat voelde grappig, dat had ze al zins ze een kitten was geweest. Ze liep door tot haar poten haar uiteindelijk bij The Owltree bracht. Maar ze was niet alleen. Dicht bij Owltree lag een witte poes die ze herkende als Swiftheart. Ze zag er alles behalve blij uit, en de poten van de witte poes lag over d'r kop heen. "Hé," begon ze iet wat onzeker. Zins alles wat Brightpaw had mee gemaakt, hielp ze graag anderen met problemen en was ze graag een luisterend oor, en tips wanneer ze die geven kon. Wat ze mee had gemaakt, had haar best wel wijs gemaakt. "Je ziet er niet echt blij uit... wat is er?" Sprak ze op een rustige vriendelijke toon.}