Warriors Fanfiction {De profetie van het verraad}

Proloog
Een koude lentebries woei door de nog half kale bomen in het woud. Af en toe oefenden de vogels al hun liedjes voor in de zomer, maar voor de rest was het helemaal stil. De avond viel, en het was al lichtelijk duister. De kleine dieren in de bomen hielden opslag hun kop toen een zwarte schaduw door het bos gleed. Twee gloeiende, rode ogen zaten aan de voorkant, en in het licht van de maan, was er de omtrek van een kat te zien. Een wel heel massieve kat, die zich zoekend ophief. Wat hij wilde werd duidelijk toen hij zijn hoofd achterover wierp, en een vreselijk zware ‘’Mruaaaaw..’’ Verscheidene vogeltjes vlogen van schrik op, en er waren opeens voetstapjes te horen. Uit de struiken, kwamen 3 andere katten tevoorschijn. De oproeper grijnsde arrogant, liet zijn ogen glijden over de figuren. ‘’Zo, zo. Eindelijk zijn jullie er! Wat voor vertraging nu weer?’’ Een van de katten, een mooie poes die net van sneeuw leek, miauwde uitdagend: ‘’Rustig, Sabretooth. We zijn hier toch niet om ruzie te maken, hm?’’ Ze liet haar staart langs de kop van de massieve kater strijken, terwijl die chagerijnig fronsde. ‘’Wij vroegen ons eigenlijk wel af wat het plan was..’’ De anderen knikten gretig. ‘’Goed, ik zal het wel even uitleggen, omdat ik de leider ben.’’ Hij wilde zijn verhaal beginnen, maar een kat die eruit zag alsof hij een maand niet meer had gegeten, kwam naarvoren, en zette een hoogst irritant stemmetje op. ‘’Wie zegt dat? Wij zijn allemaal deputy’s hoor! Zelfde rang, iedereen evenveel macht.’’ Na dat woord sprong Sabretooth met een grauw op hem, en hij boorde zijn nagels woedend in de borstkast van de wildkleurige kat. Deze piepte en hijgde van angst, en de oproeper kwam met zijn snuit dicht bij zijn kop, en blies: ‘’Jij luistert, of we passen het plan ook toe aan jou! Begrepen!?’’ De andere 2 deputy’s durfden niks te zeggen. ‘’G..g..goed, Sabretooth, ik zweer het op mijn naam..Rabbitfur....’’ Sabretooth wierp de laffe kat weg, en die sprintte met omhoog gezette haren naar Stonefang van de Shadowclan, en Lovegood. Er viel een ijzige stilte, en er stak een hardere wind op. ‘’Welnu..ik zal mijn plan vertellen.’’ Sabretooth tekende met zijn nagel een paar streepjes en stipjes in een heuveltje droog zand, en wees de meest grote streep aan. ‘’Dit is het Donderpad.’’ Hij huiverde, maar ging droogjes verder. ‘’En die kleine stip is..even een leader verzinnen..Ironstar. Die oude luizenbal merkt er niet eens wat van.’’ Hij grinnikte even, en ging verder. ‘’Een van ons, in dat geval Rabbitfur, gaat zogenaamd met hem naar het donderpad om iets te bespreken. En dan, als ze er zijn, omsingelen we hem, en duwen hem op het pad. De monsters zullen hem aanrijden. BAM! Al een deputy naar de hoogste rang. En zo door. Gruwelijk, niet?’’ Stonefang ontblootte zijn tanden, en klauwde verlangend met zijn lange nagels in het zand. ‘’Wie is er voor?’’ Sabretooth hief zich een beetje op, en staarde bedreigend langs de bedrukte gezichten van de mede Deputy’s. Hij had geen zin in het woord ‘’Nee’’. Een executie zou volgen. Als dit doorverteld werd, zou het zijn verbanning, of einde betekenen. Aan verraders had hij niks, en hij vertrouwde de katten die hier zaten voor geen meter. Lovegood leek te peinzen, maar gromde een toestemmende miauw. Stonefang gromde als goedkeuring, maar Rabbitfur bleef sputteren. ‘’Wat nou als onze onderneming aan het licht komt?’’ Sabretooth zuchtte, en haalde zijn uitgetrokken klauw door de tekening. ‘’Dan is het voor ons alle vier een retourtje bloodclan. En, alvast een waarschuwing, mousebrain! Als je, of een van onze andere medgezellen, dit verraad aan de leaders, dan kom ik je persoonlijk opzoeken..En nu..laten we het project starten!’’ Hij begon naar de hemel te miauwen, en de andere 3 deden met heel hun hart mee. Een donkere wolk schoof voor de volle maan, alsof de starclan zich klaarmaakte voor een vreselijke wraak.