Do I know you?

N I G H T P A W

Twee nacht groene ogen keken naar buiten. De maan stond hoog in de lucht. Nightpaw legde zijn kop op zijn poten en merkte dat hij gewoon écht niet slapen kon. Hij woelde wat rond in zijn nest en uiteindelijk had hij gewoon weer scheid aan de regels van de clan. Hij stond op, en rekte zich wat uit. Hij lette niet op de andere apprentices en liep gewoon dwars door hun heen de den uit. Wat kon hem het nou schelen als ze wakker werden. Nightpaw had gewoon rust nodig, tenslotte was zijn mentor, Inkmask overleden, en dat maakte alles er niet beter op. Hij rende over de open plek heen het kamp uit. Één maal buiten het kamp bleef hij staan. Hij had helemaal geen oog gehad voor of iemand hem ook had gezien. Gehoord zouden ze hem zeker wel. Zo stil was Nightpaw niet als hij pissed off was. Zijn mentor was dood, zijn slaap was slecht, en beter werd hij er niet van. Nightpaw stak even zijn nagels in de grond en haalde ze uiteindelijk weer uit. Hij liep veder met zijn kop laag en zijn ogen fel naar voren gericht. Zijn zintuigen stonden op scherp om alles op te kunnen pikken met wat voorbij kwam. Nightpaw zuchtte. Wie ging hem nu trainen? Niet dat hij een nieuwe mentor wou, hij wou Inkmask, hij wou net zo wijs en sterk worden als hij. Al wist hij dat geen enkele kat sterker kon worden dan die stomme twolegs. En dan hun wapens, lange stokken waar kleine steentjes uit schoten, zo werden ze beschreven, daar kon geen enkel dier tegen op, geen kat, geen hond, geen vos, zelfs geen lion-cat. Nightpaw liep veder - niet wetend waar naar toe. Het maakte hem op dit moment ook even niks uit. Zo lang hij maar even weg was. Nightpaw wou de dag hier naar gaan trainen, alleen dit keer moest hij het zonder zijn mentor doen. Hij liep veder en kwam uiteindelijk aan bij The Boundaries. Nightpaw bleef staan en besefte dat hij beter weer terug kon gaan voor hij een rogue, bloodclanner of andere clan kat tegen kwam. Maar dat was al te laat, want de geur van Bloodclan drong zijn neus gaten binnen. En toen hij de kat zag - dat een poes was vernauwde hij zijn ogen. Iets aan haar kwam hem bekend voor, zowel gewoon look als de beschrijvingen die hij had mee gekregen binnen de clan. Maar Nightpaw wist het niet zeker. En nog iets, wat deed deze poes op Windclan terrein, ze poes had The Border net overgestoken, tenminstte dat moest wel, of de poes was juist terug op weg naar haar eigen thuis.

-Katniss

Night is stalking you,
by every step you take...

N I G H T P A W

Nightpaw kwam vaak bij de bounderies in de hoop een leeftijd genoot te betrappen op het rondstruinen in Riverclan territorium. Maar hun plezier dat verpestte Nightpaw dan met plezier, had hij weer wat te doen, een schrammetje hier, een kras daar, Nightpaw zag daar niks ergs in. De apprentice van bijna warrior leeftijd liep rustig door met zijn zintuigen op scherp, wachtend op een beetje geluk. Toen drong de geur van Bloodclan zijn neus gaten binnen. Nightpaw trok zijn lip op. Bezoek. En niet zomaar bezoek, een poes die hij herkende uit verhalen van elders en warriors, en hij wist niet zeker, maar misschien had de apprentice deze kat zelf ook wel vaker binnen de clan gezien. Nightpaw trok zijn lip op, een verrader, ook nog. Hij sloop in de richting van de poes om de poes beter te bekijken. Wat deed dat Bloodclan mormel op Windclan territorium? Nightpaw liep veder, en zag toen de poes, de geur van prooi drong zijn neus binnen. Dat mormel had dus ook nog Windclan prooi gegeten, in leaffall dicht bij leafbare. Oh, dat beest ging er aan. Hij gokte dat het dier zo'n vijf moons ouder was, ahh, leuk, een uitdaging ook nog. Hij liep dichter bij naar de poes en hees zijn kop op. "Ahh, een bekend gezicht, misschien uit mijn kitten tijd, uit verhalen van clan genoten," begon hij met een honende ondertoon. "Vertel, wie ben jij," vervolgde hij met een sissende ondertoon. Misschien zou de poes hem herkennen als Nightkit, maar Nightkit was hij allang niet meer, hij was nu al bijna bij zijn warrior name.

--FLUT!!!

Night is stalking you,
by every step you take...

N I G H T P A W

''Oh vertellen ze al verhalen over de schattige Courageheart gone bloodclan.'' Hoorde de jonge kater de Bloodclan poes vertellen. Die naam was inderdaad gevallen bij die verhalen. Ze had gehoord over dat de poes een Rogue leventje was gaan lijden. Meer had ze niet echt gehoord. Nightpaw keek de poes aan met versmalde ogen, de poes zag duidelijk geen gevaar in hem. Nightpaw stak zijn klauwen in de grond. Dat had de poes dus mooi verkeerd bekeken. Hij mocht dan nog de naam Nightpaw dragen, maar dat maakte hem zeker niet minder gevaarlijk. Nightpaw zwiepte een paar keer met zijn staart. ''Oh vertellen ze al verhalen over de schattige Courageheart gone bloodclan.'' Vervolgde de poes. Nightpaw keek haar met versmalde ogen aan. ''Maar Courageheart bestaat niet meer, ik ga nu onder de naam Katniss, kleintje.'' Ging Katniss veder. "Aha, jij bent die Courageheart dus," begon hij, "en mij kleintje noemen maakt jouw heus niet groter, poes,"' siste hij tussen zijn tanden door. Waarna hij een stap dichter bij deed. Hij liet een grom horen. "Well, als je geen zin in een gevecht hebt, kan je maar beter op rotten naar dat Bloodclan gebiedje van jullie," siste hij kil. "Dus, wat kies je?" gromde hij.

Night is stalking you,
by every step you take...