Morningpaw, We'll start with your training now!

Snowface werd wakker. Ze dacht terug aan gisteren. Stormstar had haar als mentor vertrouwt. Ze likte haar vacht schoon en schudde het uit. Ze trippelde de Apprentice den in. Ze raakte de neus van de apprentice aan. ''Morningpaw, Wakker worden..... We gaan beginnen met je training.'' Fluisterde ze in zijn oor. Ze trippelde naar buiten. Ze wachtte rustig af tot de Apprentice naar buiten kwam, Ze zou beginnen met leren jagen, Daarna zwemmen en als laatst vissen vangen. Ze had al een heel rooster gemaakt. Ze zouden eerst wat gaan eten.... Of nee wacht dat doen we na het jagen. ''Schiet een beetje op Morningpaw.'' fluisterde ze. Ze keek naar de andere apprentices die nog lagen te slapen. Ze ging voor de ingang zitten en wachtte. Over een paar dagen zou de apprentice al kunnen jagen op het land. En daarna kunnen vissen. Zwemmen zou hij vandaag al kunnen, Daar was ze zeker van. Ze keek rond of ze de apprentice al zag. Ze zou na het jagen de apprentice leren vechten. Ze liep wat rondjes. De apprentice zal wel komen.......

[& Morningpaw]

"Morningpaw, wakker worden... We gaan beginnen met je training" fluisterde Snowface. Morningpaw keek moe om zich geen. Daarna ging slaperig op staan. Ze zag haar mentor wachten aan de ingang van de apprentice den. Ze keek rond in de apprentice den en zag dat er nog veel apprentices lagen te slapen. Toen hoorde ze haar mentor fluisteren: "Schiet een beetjeop Morningpaw." Snel liep ze naar Snowface toe en begroette haar vriendelijk. Morningpaw wou al heel graag beginnen en vroeg: "Met wat gaan we beginnen?" Ze keek haar mentor aan. Ze kon het bijna niet geloven dat ze een mentor had gekregen en echt mocht trainen.

inspi loos

"Met wat gaan we beginnen?" vroeg de apprentice. Ze keek de apprentice aardig aan. '' We zullen beginnen met het verkennen van het territorium. Gaarna gaan we beginnen met jagen op het land.'' vertelde ze. ''Tot zonhoog, Daarna ga ik je leren zwemmen. En als we dan nog tijd hebben gaan we alvast beginnen met het visvangen.'' vertelde ze kalm. ''Laten richting de rivier lopen.'' zei ze en liep rustig naar de kamp uitgang. Ze rende een klein stukje tot ze bij de Rivier kwam. ''Wat ruik je hier?'' vroeg ze aan de apprentice, Ze stonden vlakbij een geurvlag van de Thunderclan. Ze was benieuwd of de apprentice dit zou weten. Ze keek de apprentice aan. Het was een slimme poes... Dacht ze. het is een grote stap.... Dat wist ze nog toen zij apprentice was. Ze wachtte rustig af op het antwoord van de jonge apprentice. Ze zouden na de Rivier naar de andere delen gaan of wacht... Dit is allemaal niet zo handig. Vandaag zouden ze gewoon hier trainen. Morgen gingen ze de andere delen van het territorium verkennen.

"We zullen beginnen met het verkennen van het territorium. Daarna gaan we beginnen met jagen op het land." vertelde Snowface. Morningpaw luisterde aandachtig. Ze vond het nu al leuk op een mentor te hebben. Toen ging Snowface verder: "Tot zonhoog, daarna ga ik je leren zwemmen. En als we dan nog tijd hebben gaan we alvast beginnen met visvangen." Daarna liepen de twee katten naar de uitgang van het kamp. "Laten we richting de rivier." zei Snowface. Al snel kwamen ze aan bij de rivier. "Wat ruik je hier?" vroeg haar mentor. "Ik denk dat het een andere clan is, maar ik weet niet de welke" antwoorde Morningpaw. Ze keek haar mentor nieuwchierig aan.

"Ik denk dat het een andere clan is, maar ik weet niet de welke" antwoorde Morningpaw. Ze keek haar nieuwschierig aan. ''Goed zo.'' snorde ze. ''Onthoud deze geur goed. Dit is inderdaad een andere clan. De Thunderclan.'' zei ze kalm. ''Ik weet dat ik had gezegd dat we het territorium gaan verkennen maar dat is voor nu geschrapt.'' zei ze rustig. ''Ik ga je eerst een beetje leren jagen.'' zei ze. In haar ooghoek zag ze een muis lopen. ''Kijk hoe mijn houding is terwijl ik die muis vang.'' commandeerde ze. Ze sloop laag over de grond. Staart laag en haar adem zacht. Ze sloop richting de muis. Toen ze minder dan een Staartlengte van de muis af was. Sprong ze op de muis. ''Starclan, Bedankt voor het prooi dat onze clan zal voeden.'' sprak ze uit. De muis onder haar poot bewoog nog en ze doodde hem met een beet in de nek. ''Snap je hoe je het moet doen? En vergeet nooit, Maar dan ook NOOIT de Starclan te bedanken voor de prooi.'' zei ze streng. Ze wou niet dat de poes in de problemen kwam met de Starclan. ''Moet ik het nog een keer voordoen of ga je het nu zelf proberen?'' vroeg ze aan de poes. Ze begroef ondertussen de muis.

"Goed zo" zei Snowface. "Onthou deze geur goed. Het is inderdaat een andere clan. De thunderclan. Ik weet dat ik had gezegd dat we het territorium gaan verkennen maar dat is voor nu geschrapt. Ik ga je eerst een beetje leren jagen." zei ze. "Kijk hoe mijn houding is terwijl ik die muis vang" commandeerde haar mentor. Morningpaw keek hoe ze dicht tegen de grond liggen en sloop zo naar de muis. Haar staart was laag en ze ademde zacht. Toen de witte kat minder dan een staartlengte van de muis verwijderd was sprong ze op de muis. "Starclan, bedankt voor het prooi dat onze clan zal voeden" sprak ze uit. Ondertussen was de muis onder haar poot aan het bewegen. Snel doodde ze hem door een beet in zijn nek. "Snap je hoe je het moet doen? En vergeet nooit, maar nooir de starclan te bedanken voor de prooi" zei Snowface streng. "Moet ik het nog een keer voordoen of ga je het nu zelf proberen?" vroeg de witte kat. "Ik zal het anders eens zelf proberen" antwoorde Morningpaw. Ze keek rond ofdat ze ergens een muis zag. Toen zag ze een klein grijs bolletje zitten. Ze ging zo dicht mogelijk tegen de grond liggen en sloop zo vooruit. Toen ze een staartlengte van de muis weg was, sprong ze recht op de muis. Snel zette ze haar poot op het kleine diertje. "Starclan, bedankt voor het prooi dat onze clan zal voeden" mompelde ze. Morningpaw keek naar het diertje en beet erin. Toen bracht ze het naar haar mentor en legde het voor haar poten neer. "Was het zo goed?" vroeg ze aan Snowface.

"Ik zal het anders eens zelf proberen" antwoorde Morningpaw. Ze keek rond ofdat ze ergens een muis zag. Toen zag ze een klein grijs bolletje zitten. Ze ging zo dicht mogelijk tegen de grond liggen en sloop zo vooruit. Toen ze een staartlengte van de muis weg was, sprong ze recht op de muis. Snel zette ze haar poot op het kleine diertje. "Starclan, bedankt voor het prooi dat onze clan zal voeden" mompelde ze. Morningpaw keek naar het diertje en beet erin. Toen bracht ze het naar haar mentor en legde het voor haar poten neer. "Was het zo goed?" vroeg ze aan haar. ''Perfect.'' snorde ze. Ze was trots op haar apprentice. Nu al haar eerste prooi gevangen. ''Nu moet je hem nog begraven.'' Zei ze. ''Als we klaar zijn met trainen gaan we ze weer ophalen.'' zei ze. Odertussen was het zonhoog geworden. ''Nu ga ik je leren zwemmen Morningpaw.'' sprak ze kalm en rustig. Ze keek de apprentice rustig aan. Ze liep naar de kant van de Rivier en keek naar de apprentice. ''Het belangrijkste is dat je je kop boven het water houd en je poten blijft trappellen. Anders zink je.'' zei ze eenvoudig. ''Wel nu zal ik het voor doen in de Rivier.'' zei ze en liep de rivier in. Ze begon te trappellen met haar poten en haar kop omhoog houdend. Toen ze na 3 minuten zwom Riep ze haar apprentice; ''Nu is het jou beurt! Ik blijf in het water om je te helpen als je bijna zinkt.'' Ze keek of de apprentice het water in kwam. Zwemmen was 1 van de moeilijkste dingen die ze aan een apprentice moest leren. Dat vond ze ook heel lastig. Hoe moest je het aan een apprentice leren? Ze wist het niet. Ze bleef naar de apprentice kijken.

"Perfect" snorde Snowface. Morningpaw was blij dat ze haar eerste prooi gevangen had. "Nu moet je hem nog begraven. Als we klaar zijn met de training gaan we hem weer ophalen." Nu pas kreeg Morningpaw door dat ze liever de muis nu zelf wou opeten maar ze wist dat dat niet mocht en luisterde dan naar haar mentor: "Nu ga ik jou leren zwemmen, Morningpaw" zei Snowface. Daarna liep ze naar de kant van de rivier. Toen zei ze: "Het belangrijdste is dat je je kop boven waterr houd en je poten blijft trappellen, anders zink je." Toen ging haar mentor in het water te trappellen. Morningpaw keek aandachtig toe. Na een tijdje riep Snowface: "Nu is het jou beurt! Ik blijf wel in het water om je te helpen als je bijna zinkt." Voorzichtig ging de apprentice dichter naar de oever, als ze daar was ging ze in het water en begon gevig te trappellen. Maar dat lukte niet goed, ze probeerde boven te blijven dat lukte eventjes maar dan zonk ze een stuk dieper weg. Snel begonn ze geviger te trappellen zo kwam ze een eindje meer boven maar toen zakte ze weer. Haar poten begonnen langzaam een beetje moe te worden van het vele trappellen, maar dat zou ze niet laten merken. Ze wou graaag leren zwemmen en leren vechten en zo. Met deze gedachten probeerde ze boven te blijven, het lukte eventjes totdat ze onder water zonk. Snel probeerde ze zich terug naar boven te krijgen maar dat lukte niet, wild begon ze te trappellen. Ineens voelde ze een stuk oever onder haar poot. Daar drukte ze zich zo hard mogelijk op af en kwam zo terug een beetje boven water.

Voorzichtig ging de apprentice dichter naar de oever, als ze daar was ging ze in het water en begon gevig te trappellen. Maar dat lukte niet goed, ze probeerde boven te blijven dat lukte eventjes maar dan zonk ze een stuk dieper weg. Snel begonn ze geviger te trappellen zo kwam ze een eindje meer boven maar toen zakte ze weer. Haar poten begonnen langzaam een beetje moe te worden van het vele trappellen, maar dat zou ze niet laten merken. Ze wou graaag leren zwemmen en leren vechten en zo. Met deze gedachten probeerde ze boven te blijven, het lukte eventjes totdat ze onder water zonk. Snel probeerde ze zich terug naar boven te krijgen maar dat lukte niet, wild begon ze te trappellen. Ineens voelde ze een stuk oever onder haar poot. Daar drukte ze zich zo hard mogelijk op af en kwam zo terug een beetje boven water. Snowface twijfelde geen moment en dook onderwater. Ze pakte de apprentice in haar kraag en trippelde hard. Ze trekte de apprentice weer op de kant. ''Niet te wild trappelen.'' grapte ze. ''Gaat het wel?'' vroeg ze daarna serieuser. Ze wou niet de apprentice gewond laten raken. ''Laten we even rusten.'' voegde ze eraan toe. ''Over 5 minuutjes gaan we het weer proberen.'' zei ze. ''Dan hou ik de hele tijd je kraag vast en ga jij zwemmen.'' zei ze kalm. Ze wou de apprentice niet laten verdrinken....... Dat was net bijna gebeurt... een rilling gig over haar rug.... Als deze apprentice dood zou gaan door haar zou Stormstar haar geen apprentice meer durven te geven.......... Ze MOEST alles perfect doen! Dan zou ze misschien wel heel vaak een apprentice krijgen. Ze hield van apprentices.

Morningpaw voelde dat er een kat haar vast nam en haar aan de kant trok. "Niet te wild trappellen" zei haar mentor. "Gaat het wel?" vroeg Snowface. "Ja hoor" antwoorde ze. "Laten we even rusten. Over vijf minutjes gaan we het eet proberen. Dan hou ik de hele tijd je kraag vast en ga jij zwemmen." voegde Snowface eraan toe. Morningpaw was op een manier wel blij dat ze niet weer kopje onder kon gaan, en ze vond haar mentor ook wel aardig dus... Morningpaw lag nog altijd aan de oever, toen ze zich al een beetje meer uitgerust voelde ging ze recht staan en liep naar haar mentor toe. Toen ze haar berijkte zei Morningpaw: "Hallo Snowface, gaan we dan verder zwemmen?" Ze keek haar mentor vriendelijk en hoopvol aan.

"Ja hoor" antwoorde ze. ''Gellukkig.'' zei ze opgelucht. Morningpaw lag nog altijd aan de oever en liep naar haar mentor toe. Toen ze haar berijkte zei Morningpaw: "Hallo Snowface, gaan we dan verder zwemmen?" Ze keek haar mentor vriendelijk en hoopvol aan. ''Als jij het wilt, Tuurlijk zullen we dan verder zwemmen!'' snorde ze vrolijk. Ze stapte de rivier in en wachtte op Morningpaw. Gellukkig had ze een sterk bovenlijf en heeft ze dit alwel eerder gedaan. Ze had het hele plan al in haar hoofd.Ze zou de apprentice in haar kraag pakken en goed vast houden. Als ze merkt dat ze alleen kon zwemmen liet ze haar los. ze keek de apprentice bemoedigend aan en gaf haar een bemoedigend knikje. ''Er kan niks misgaan.'' zei ze en dat kon je ook zien in haar ogen. Ze zwiepte met haar staart dat Morningpaw het water moest inlopen.

FLUTPOST!

"Als je dat wilt, natuurlijk gaan we verder met zwemmen." zei Snowface vrolijk. Morningpaw zag haar mentor in het water lopen. Toen ze er in stond zei ze: "Er kan niets misgaan." Daarna knikte ze bemoedigend gevolgt door een teken met haar staart dat ze er mocht bij komen. Voorzichtig ging de apprentice naar de oever en zette haar voorpoten in het water. Het was koud water. Daarna ging ze er met al haar poten in staan en liep daarna tot bij haar mentor. Nu stond Morningpaw tot over haar buik in het water. Ze keek haar mentor aan, nu kon ze beginnen met zwemmen, op een manier was ze wel blij dat ze mocht leren zwemmen, maar anders was ze een beetje bang omdat het daarstraks een beetje fout was gegaan. Daarna richtte ze haar aandacht terug op Snowface.

Voorzichtig ging de apprentice naar de oever en zette haar voorpoten in het water. Het was koud water. Daarna ging ze er met al haar poten in staan en liep daarna tot bij haar mentor. Nu stond Morningpaw tot over haar buik in het water. Ze keek haar aan, nu kon ze beginnen met zwemmen. Snowface pakte de nekvel van de apprentice. Snowface zei met haar staart dat alles goed kwam. Snowface wachtte rustig tot Morningpaw verder het water inkwam. Het water in de rivier dobberde rustig. De wind waaide door haar vacht. Even dacht ze weer aan toen ze een kitten was. Ze hield van de wind.... De wind door haar vacht vond ze altijd fijn. Ze kwam weer bij de realiteit en stuurde met haar staart dat Morningpaw verder het water in moest gaan.

--Heeel fluuut--

Snowface pakte Morningpaw haar nekvel vast en deed een geruststellend teken met haar staart. Morningpaw werd er heel gerustgesteld door en liep dan een eindje verder in het water. Voorzichtig begon ze met haat poten te trappelen. Ze vond het een beetje eng omdat ze daarstraks ook was ondergegaan. Ze dacht aan haar broertje Gingerpaw die nu waarschijnlijk ook aan het trainen was met zijn mentor. Ze vroeg zich af ofdat hij nu ook aan het zwemmen was. Haar gedachten werden doorbroken door de wind die opstak. De wind waaide door haar grijze vacht.

-inspiloos-

Langzaam begon de poes te trappelen. Snowface hield haar nekvel goed vast. Snowface wist dat ze dit goed moest doen wil ze later nog een apprentice krijgen.... Ze pakte de nekvel beter vast toen het bijna uit haar mond gleed. ''Oh Starclan laat deze poes niet doodgaan door mij'' dacht ze en trippelde ook in het water. De apprentice was duidelijk gerustgesteld door haar en daar was ze blij om. De kleine poes was enthousiast en zorgzaam.... Net zoals zij vroeger. Ze dacht terug hoe zij heeft leren zwemmen en bedacht zich dat het ook precies op deze manier ging. Langzaam gleed het nekvel uit haat mond, Snel herpakte ze de nekvel en hield het stevig vast terwijl de apprentice zou gaan zwemmen.

--Super flut -.- --

Moringpaw voelde hoe haar mentor haar nekvel in haar mond probeerde te houden, soms voelde ze dat ze bijna los gelaten werd maar Morningpaw vertrouwde haar mentor. Als ze zou loslaten zou ze haar zeker helpen aan de kant te komen of verder te zwemmen. Morningpaw voelde hoe ze steeds beter vooruit ging. Ze vond het trainen leuk en had er veel plezier mee. Ze dacht weer aan de tijd dat ze met haar broer Gingerpaw ging gaan jagen maar bijna nooit iets kon vangen. Vandaag had ze goed leren jagen en ze leerde ook zwemmen. Na een tijdje door zwemmen voelde ze hoe haar mentor haar nekvel weer een beetje liet wegglijden maar het kon terug opnemen. Zo zwommen ze nog een tijdje door. Morningpaw kreeg plezier in het water, ze vond het leuk om te zwemmen. Als ze nog even verder gezwommen waren keek Morningpaw eens achter zich naar haar Snowface. Ze zag hoe de witte kat haar best deed om haar nekvel vast te houden.

inspi loos

Snowface

x I fly high to heaven, then throw myself deep down in hell! x

De witte kat keek even tevreden bij de blik van de apprentice, zo te zien had ze er steeds meer plezier in. 'Nog heel even' dacht ze bij zichzelf. Even dacht ze dat ze zouden verdrinken, want ze zonk zelf steeds meer weg. Maar ze wist zichzelf en de apprentice bovenwater te houden. Toen ze zeker wist dat de apprentice het verder zelf kon doen, liet ze rustig het nekvel los, maar bleef er voor de zekerheid naast zwemmen. 'Toe maar Morningpaw, je kunt het' zei ze in zichzelf, aanmoedigend tegen de apprentice, die het niet zou horen. Ze hoopte het zó erg dat de apprentice kon zwemmen. Dat zou echt geweldig voor haar zijn als mentrix.

-- Sorry voor laatheid D= --

_{Rustig zwom Morningpaw door met de zekerheid dat haar mentor haar vast had. De grijze riverclan apprentice voelde hoe de tanden van Snowface in haar nekvel stonden maar dat de poes niet doorbeet. Langzamerhand begon de jonge poes door te krijgen hoe de beste beweging was om te zwemmen. Als ze even zo doorgegaan was voelde ze hoe haar mentor haar nekvel losliet en vervolgens naast haar zwom. Een moment ging de apprentice een klein stukje onder maar ze kon zich al snel terug naar boven duwen met de kracht die ze in haar acherpoten had. Zo ging ze een eindje door. Op een gegeven moment ging het zo goed dat ze het er zelfs op waagde om een blik te gooien naar haar mentor. Daarna deed ze haar best om tijdens het zwemmen iets te vragen aan haar mentor. "Snowface, hoelang moet ik nog verder zwemmen?" Morningpaw wist niet zeker ofdat ze haar wel zou hebben verstaan omdat ze het nogal moeilijk vond om terwijl ze aan het zwemmen was iets te vragen.

flut...}

Snowface

x I fly high to heaven, then throw myself deep down in hell! x

Talking; #0084ff
Normal; #036e00
Dreaming; #760000
Thoughts; 9e8eff
Others talking 1; #000000
Others talking 2; #ffffff

Ze keek naar de apprentice die aan het zwemmen was, even ging de apprentice onder water, maar kwam daarna weer naar boven. De apprentice zwom een tijdje, en keek toen naar haar. "Snowface, hoelang moet ik nog verder zwemmen?" Ze grinnekte. Ze zwom alvast naar de kant. ''De rest van je leven.'' grapte ze. ''Nee, kom er maar uit'' Mauwde ze. ''Dan leer ik je hoe je een vis kan vangen.'' Ze wachtte even tot de apprentice op de kant was, en knikte daarna naar de apprentice. Ze keek naar het water, wat nog bewoog door de apprentice. Ze schudde daarna haar kop. ''Sorry Morningpaw, We hebben door het zwemmen de vissen verjaargd. Dat ik daar niet eerder aan dacht.'' Zei ze voor zich uit starend. Droog jezelf af en ga terug naar het kamp, morgen gaan we vissen. Rust goed uit, morgen gaan we jagen op vissen, en dat gaat zowiezo niet in een keer lukken, ook geen twee keer. Misschien drie of vier keer, misschien wel de vijfde keer dat we pas gaan vissen.'' Murmelde ze en wees met haar staart dat de apprentice weg mocht. Daarna liep ze zelf een andere kant op. Zij zou nog even gaan jagen.

-- Snowface uit het topic, alleen nog jij Vik en dan is het topic af ^.^ --

_{'De rest van je leven' antwoordde Snowface. De apprentice lachte, en ze zag hoe dat Snowface al een beetje naar de kant zwom. 'Nee kom er maar uit' zei ze dan. 'Dan leer ik je hoe je een vis kunt vangen' vervolgde de langharige riverclan poes. Zonder een moment te twijfelen draaide Morningpaw haar richting een beetje en zwom naar de kant toe. Als ze daar was dan zocht ze een plekje om zich omhoog te kunnen duwen. Als ze een steen had gevonden die onder water lag, duwde ze zich op en nam een sprongetje op de oever. Een rilling ging door haar door natte lichaam. Het was ijskoud om op de oever te staan. Dan pas schudde ze haar natte haar uit. Allemaal water druppeltjes vlogen in het rond. 'Sorry Morningpaw. We hebben door het zwemmen de vissen verjaagd. Dat ik daar niet eerder aan had gedacht. Droog je zelf af en ga terug naar het kamp, morgen gaan we vissen. Rust goed uit want morgen gaan we jagen op vissen, en dat gaat zowieso niet in een keer lukken, ook geen tweede keer. Misschien drie of vier keer, misschien wel de vijfde keer dat we pas gaan vissen.' De grijze poes ging dan opstaan en schudde zich nog eens. Ze was zo goed als droog toen dat ze zag hoe dat haar mentor de andere kant op liep. Eventjes had Moringpaw spijt dat Snowface haar niet mee had gevraagd, maar dan bedacht ze zich en liep ze richting het kamp. Haar gedachten weken af naar wat er vandaag was gebeurt met haar mentor en hoe ze haar had leren zwemmen. Ergens in haar had ze respect opgebouwd voor haar. Terwijl ze daar met haar gedachten zat, liep ze naar het kamp om daar met haar broertje over hun dag te praten.

Topic uit~}