AUNTIE!

Onderwerp: AUNTIE! do 15 nov 2012 - 20:55

In de nursery schoten de lichte ogen van een jong katertje open en hij sprong op. Hoewel het maar twee manen geleden was dat hij zijn ouders had verloren, hij was er nu deels wel overheen. Voor een tijdje had hij er alleen voor gestaan, maar na niet al te lang had zijn tante gezien dat hij haar echt nodig had in zijn leven. Hij had het natuurlijk al erg genoeg gezien, maar door haar was hij er snel overheen gekomen. soms voelde hij zich nog wel een beetje verdrietig maar dat had ook tijd nodig. Hij schudde nu even zijn pels uit en verliet de nursery met kleine sprongetjes. Eenmaal buiten keek hij even rond en grijnsde brutaal, hij zette wel eens de boel op zijn kop. Hij hield ervan om grapjes uit te halen, maar dan geen erge die regels zouden breken. Hij hield zich nog wel aan de regels, hij wilde natuurlijk wel een goede warrior worden. Even zat hij daar stilletjes om zich heen te kijken toen opeens de grijswitte pels van zijn tante zag. Een grijns ontstond op zijn gezicht en hij stond alweer op en zakte door zijn poten, zoals hij de apprentices zag oefenen als ze het over sluipen hadden. Langzaam schuifelde hij zijn poten naar voren, maar het duurde hem al snel te lang. Hij kwam omhoog en zette maar een volle sprint op. Zijn pootjes vlogen door de lucht en op het eind zette hij zich af en vloog door de lucht. ''TANTEEEEEEEE!!'' Schreeuwde hij, waarna hij bovenop haar belandde. hij klemde zich vast aan zijn tante en grijnsde breed. ''Hebbes!'' Lachte hij en keek haar half aan.

Eclipseyowl

Onderwerp: Re: AUNTIE! do 15 nov 2012 - 23:44

E c l i p s e y o w l

Rustig rees en daar Eclipseyowls borstkas. Haar lange pluizige donkere staart lag om haar heen en haar kop leunde op het uit einde. Ze wiebelde een keer met haar oren toen er iets gebeurde in de droom waar ze zich nu in bevond. Het ging over Robinkit, haar kin, die werd aangevallen door een vos. Het was een nachtmerrie, geen droom. Het puntje van haar staart begon hevig op en neer te zwiepen. En toen opende ze haar oranje ogen. Haar pupillen waren groot van schrik. Eclipseyowl haalde een keer diep adem en legde haar kop terug op haar staart. Ze keek naar buiten en zag dat de zon nog niet eens op was. Ze zuchtte. Waarom had Dawnpool dood moeten gaan? En nog wel op zo'n manier. En haar ouders. Ja ze begreep de dood van haar ouders, die waren gewoon oud geworden, en rond de zelfde periode waren ze allebei gegaan, en dat gaf haar dan wel weer een goed gevoel. Maar zij was achter gebleven, even als Robinkit die op jonge leeftijd beide ouders waren verloren. Dat moest nog wel veel erger zijn. Eclipseyowl had een mooi leven gehad. En die wou ze Robinkit ook kunnen geven. Eclipseyowl sloot haar ogen nog even voor een moment, en opende ze daarna weer, ze keek naar buiten en zag dat de zon op begon te komen. Ze bleef nog even liggen wachtend tot er meerdere warriors de den zouden verlaten. Daarna ging Eclipseyowl ook. Ze warriors die die avond de wacht hadden gehouden gingen weer terug naar hun nest om te gaan slapen. Dat verdiende ze. Een hele nacht op blijven was niet niks. Eclipseyowl liep naar de prooi stapel waar ze een muis van uit koos. Daar mee liep ze naar een beschut plekje waar ze even alleen zat. Ze at rustig van haar muis en toen die op was begroef ze die netjes, zoals het hoorde. Daarna kwam ze de open plek weer op. Robinkit was ook al wakker zag ze, en duidelijk had hij haar op gemerkt. Eclipseyowl deed als of ze hem niet had gezien. ''TANTEEEEEEEE!!'' schreeuwde Robinkit waarna Robinkit tegen haar aan sprong. Eclipseyowl deed als of het haar te veel werd en liet haar op de grond vallen. 'Hebbes!'' Lachte Robinkit. Eclipseyowl pakte Robinkit op met haar poten en grijnsde. "En nú heb ik jouw," grinnikte ze met een grijns. Ze zette hem weer neer en gaf hem een lik over zijn kopje. "En hoe is het met mijn grote warrior," vroeg ze waarna ze hem met een grijnsje aan keek.

I left you alone when you needed me the most,
but now I came back to be there for you.

Onderwerp: Re: AUNTIE! za 17 nov 2012 - 12:36

Eten, daar had hij helemaal geen zin of tijd voor. Hij moest doen wat hij moest doen, en dat was zijn streekjes uithalen in het kamp. Maar nu zijn tante daar zat, kwam er een kleine aanpassing in zijn wilde plannen. Hij ging tonen dat hij nu al een warrior kon zijn en dat hij helemaal niet getraind meer hoefde te worden. Hij overwon zijn tante, die door haar poten zakte. Maar zijn overwinning duurde echter niet lang want ze greep hem met haar poten en hij wiebelde even met zijn lijf. "En nú heb ik jouw," grinnikte zijn tante en hij grijnsde ook even naar haar toen zij grijsde. Hij zwaaide even met zijn staart en grinnikte vrolijk. Zijn tante zette hem weer neer en hij sprong vrolijk omhoog. "En hoe is het met mijn grote warrior," vroeg zijn tante en trots zette het rode katertje zijn borst op. ''Helemaal klaar om op pad te gaan voor een partouille,'' Miauwde hij en hief zijn kop trots op. ''Ik mag toch wel mee? Ik kan heel goed sluipen en vechten!'' Hij grijnsde een beetje te vrolijk en zwaaide hevig met zijn staart. Hij was klaar om een warrior te worden en hij was nu al de beste van allemaal. ''ik ben de beste van allemaal!'' Zei hij vrolijk, nier erbij zeggend dat het eigenlijk maar over de kittens ging en niet de gehele clan

-beetje fail

Onderwerp: Re: AUNTIE! vr 23 nov 2012 - 23:03

E c l i p s e y o w l

Eclpise voelde zich nog steeds schuldig over hoe ze met Robinkit om was gegaan, ze had hem verwaarloosd bij de dood van haar geliefde zus Dawnpool. Eclipseyowl zuchtte, ze had dat nooit moeten doen. Maar het was nu allemaal wel weer goed, zij en Robinkit hadden een goede band, Eclipseyowl was meer een moeder voor Robinkit geworden, en Robinkit een zoon voor haar. Ze had Robinkit in haar poten vast en zei dat zij hem nu had. Robinkit grinnikte en Eclipseyowl voelde zich goed bij het zien van Robinkit, hij zag er een stuk gelukkiger uit dan een moon geleden. Eclipseyowl zette Robinkit weer neer en ging zelf ook recht op zitten ze vroeg hoe het met haar grote warrior was, en daar kreeg ze natuurlijk antwoord op, zoals ze zou verwachten van een kitten als Robinkit. ''Helemaal klaar om op pad te gaan voor een partouille,'' sprak Robinkit. Eclipseyowl grinnikte. "Bíjna helemaal klaar, eerst moeten er nog drie moons bij komen," sprak ze. ''Ik mag toch wel mee? Ik kan heel goed sluipen en vechten!'' Sprak Robinkit toen. Eclipseyowl liet een onhoorbare zucht over haar lippen rollen. Ze vond het nooit leuk om iets tegen Robinkit te zeggen dat gewoon nog niet kon, terwijl hij het wel dol graag wou. ''ik ben de beste van allemaal!'' Ging Robinkit veder. Eclipseyowl keek Robinkit recht aan. "Daar voor moet je toch echt nog wat ouder worden," sprak ze. "Ik weet dat je goed kan sluipen en jagen, en ook vechten, maar het is gewoon te gevaarlijk voor jouw," vertelde ze. "Maar, ik kan je wel vast dingetjes leren zodat je de beste jager ooit word," vertelde Eclipseyowl toen om hem blij te maken.

I left you alone when you needed me the most,
but now I came back to be there for you.

Onderwerp: Re: AUNTIE! vr 14 dec 2012 - 23:11

"Bíjna helemaal klaar, eerst moeten er nog drie moons bij komen," zei zijn tante en het katertje keek teleurgesteld naar zijn pootjes. ''Waarom duurt dat dan nog zo lang?'' vroeg hij en keek haar weer een. "Daar voor moet je toch echt nog wat ouder worden," sprak Eclipseyowl. "Ik weet dat je goed kan sluipen en jagen, en ook vechten, maar het is gewoon te gevaarlijk voor jouw," vertelde ze vervolgens. "Maar, ik kan je wel vast dingetjes leren zodat je de beste jager ooit word," eindigde zijn tante en al een stuk vrolijker keek hij haar aan. ''Echt?'' Vroeg hij toen en zwiepte weer met zijn staart. Zonder een seconde na te denken sprong hij op en ging recht voor zijn tante staan. ''Ik ben er helemaal klaar voor. Ik ben klaar om te leren en een geweldige warrior te worden!'' Riep hij bijna met glinsterende oogjes. Hij had niet echt veel zorgen meer, en de tijd heelde de meeste van zijn wonden wel. Hoewel de meeste van zijn wonden al geheeld waren, had het nog wel een beetje meer tijd nodig. ''En als ik oud genoeg ben zal ik de beste warrior ooit worden! Ik zal zorgen dat mam, pap en jij trots op mij zijn!'' De vastberadenheid stond vastgebrand in zijn lichte oogjes terwijl hij zijn tante vrolijk aankeek. Hoewel hij zijn moeder nog wel erg mistte, kon hij leven met het gevoel dat Eclipseyowl zijn soort van moeder was nu.

again a failpost

Onderwerp: Re: AUNTIE!