That's a long time ago!

Onderwerp: That's a long time ago! ma 3 dec 2012 - 22:19

_{Voorzichtig griste hij een spreeuw van de prooistapel en liep ermee naar een van de plekken waar hij zo vaak at. De kater liet zich zakken tot zithouding en begon met trage happen het dier op te eten. Het duurde niet lang of er was niks meer te bespeuren van de vogel, en met een tevreden grijns op zijn gezicht begroef hij de overgebleven restjes. Het was nog best vroeg, en de sneeuw had het hele aardoppervlak alweer wit gekleurd. Het zou toch geen ramp zijn dat hij eventjes een sneeuw pauze inlaste? Met pretlichtjes in zijn ogen begon hij te rollen in het witte spul tot zijn vacht er helemaal mee vol hing. Het was best wel een grappig zicht om naar te kijken. Een kat die bestrooit was met sneeuwvlokken. Het zorgde er wel voor dat zijn cyaan blauwe ogen extra goed opvielen. Het was nou eenmaal een spetterend goede combinatie, zijn blauwe ogen en de witte vlokken waarmee hij zijn vacht had besmeurd. Hij stond weer op en keek eerst even rondom hem om te ontdekken of er iemand was die had gezien wat hij zonet had uitgespookt. Zijn adem stokte even, niet van de kou maar bij het zien van een gestalte dat hem maar al te bekend voorkwam. 'Foxstream!' Riep hij niet al te luid zodat hij geen katten zou wekken die eventueel nog sliepen. De lichtbruine vacht en haar gele ogen, ze zag er nog net hetzelfde uit zoals ongeveer elf manen geleden.

-- Alleen Foxstream --}

_{Witte wolkjes blies ze de lucht in, terwijl ze in en uit ademde. Even bleef ze ernaar kijken, maar al snel verdween het weer. Doodstil was het in het bos, je kon een speld horen vallen en het enige wat zij hoorde was haar eigen zachte adem die haar in leven hield. Voorzichtig draaide ze haar hoofd opzij en liet haar blik door het bos glijden. Ze zag niemand. Rustig stond ze op zonder ook maar een beetje geluid te maken, ze wilde de rust nu even niet verstoren. Ze tilde haar poot op en plaatste hem zorgvuldig een beetje voor haar op de grond. Nu zelfs de wind niet woei, wou ze de stilte behouden. Zo vaak kwam dit immers niet voor. Maar lang zou het niet blijven volhouden, een vogel in een boom verbrak de stilte, 'Stomme rotvogel' siste ze en keek in de richting waar het geluid vandaan kwam. Dat beest ging er aan! Geïrriteerd liep ze in de richting van de boom en zette haar klauwen in de schors. Dit ding moest haar houden. Snel sprong ze op de dichtsbijzijnde tak en sprong zo verder van de ene naar de andere tot de nietsvermoedende vogel nog geen meter van haar vandaan was. Dat beest zou zijn lesje wel leren! Voorzichtig zakte ze in sluiphouding zonder haar evenwicht te verliezen, waarna ze sprong en haar nagels in het beest boorde. Het dier was nog niet dood en krijste behoorlijk, maar het kon haar niet deren, het dier zou een pijnlijke dood sterven voor wat het had gedaan. Direct klom ze ermee terug de boom uit en eens beneden begon ze er een aantal veren uit te pikken in een cirkeltje. Pas daarna beet ze het dier dood. Een lichte grijns verscheen op haar gezicht terwijl ze het vogeltje in haar bek nam en het rustig meenam. De zon begon op te komen en dat wou zeggen dat de stilte zo wel verbroken zou worden. Even zuchtte de poes en liep terug naar het kamp, waar ze de vogel op de prooistapel gooide. Ze wou al naar de Den terug lopen toen ze plots haar naam hoorde, 'Foxstream!' klonk het door het kamp, de stem klonk haar zo bekend in de oren en ze draaide zich om. Wolftail, maar natuurlijk, waar had dat kind de hele tijd uitgehangen? 'Wolf!' zei ze vrolijk en liep naar hem toe, direct alles van daarnet vergetend. 'Dat is een tijd geleden, waar was jij nou weer gebleven?' Haar gele ogen keken vrolijk in de zijne. Ze herinnerde hem nog als Wolfpaw, de kleine kater die zo jaloers was op Timepaw, omdat hij Shrew zo leuk vond. Tuurlijk had ook zij de roddels van dat zijn apprenticedroom eindelijk was uitgekomen, gehoord en stiekem wou ze wel weten of het waar was. 'Wat heb ik trouwens gehoord? Heb je Time toch weten te verslaan?' ze grinnikte even en keek de kater met een scheef kopje aan. 'Je weet dat je me alles kan vertellen!' zei ze vrolijk, ja, praten, dat kon ze, dat kon ze op sommige momenten heel goed zelfs. Even zweeg ze terwijl ze wachtte op antwoord.}

_{Met een ongelovige glinstering in zijn cyaan blauwe ogen bleef hij naar haar staren. 'Wolf!' Ze herkende hem nog! Wat eigenlijk wel een normale zaak was aangezien ze samen hun Apprentice tijd hebben doorgebracht, maar nog steeds gaf het hem een goed gevoel. Foxstream liep naar hem toe en keek hem vrolijk aan met haar gele ogen. 'Dat is een tijd geleden, waar was jij nou weer gebleven?' Spinnend schudde hij zich uit waardoor alle sneeuw restjes die nog aan zijn vacht waren blijven plakken, de lucht in vlogen. 'Hier, in het kamp natuurlijk.' Zei hij met een speelse toon in zijn stem en ging weer zitten. Zijn achterwerk voelde koud aan door al het koude spul dat op de grond lag. Maar hij wende er wel aan. 'Wat heb ik trouwens gehoord? Heb je Time toch weten te verslaan?' Hij hield zijn kopje even schuin en keek haar met een vragende blik aan. Ah ja, vroeger was hij ook half op Shrewleap geweest. Alleen was die liefde algauw weggevlogen, en koos hij toch voor Foxstream. Zij was de poes waar hij maanden verliefd op was, en tot slotte nu niet meer. Hij had Shrewleap nu, en hij was tevreden met haar. Wolftail hield met heel zijn hart van de zwart/witte poes en dat zou voor altijd zo blijven. Er was niks of niemand die tussen hen in zou kunnen komen! 'Eh.. Ja?' Besloot hij toch maar te zeggen en gaf de lichtbruine poes een stootje met één van zijn voorpoten. 'En hoe zit het met jou? Wat heb jij al die tijd liggen uit te spoken?' Zijn stem klonk gedempt, maar toch hoorde je er een duidelijke vrolijke toon in. Het deed hem goed om haar weer te zien. Toen hij eens met Shrewleap stond te praten had hij 'r wel eens zien staan met één van haar vriendinnen. Maar voor de rest had hij nooit meer contact met haar gemaakt, waar hij nu toch wel lichte spijt van had.}

_{'Eh.. Ja?' klonk het nogal onzelfzeker, een vrolijke grijns verscheen op haar gezicht. Ze had het altijd wel geweten! Shrew en Wolf zouden ooit samen zijn. Eigenlijk deed het ergens ook wel pijn, waarom wist ze niet, ze had nooit iets voor hem gevoeld. De poes schudde het gevoel weg, nu dus ook niet. Plots gaf de kater de lichtbruine poes een stootje met één van zijn voorpoten. 'En hoe zit het met jou? Wat heb jij al die tijd liggen uit te spoken?' sprak hij en ze grinnikte, 'Ikke? Een beetje rondhangen met vriendinnen, een beetje jagen, beetje clan verdedigen, beetje zitten vervelen, beetje irritant zitten doen en een beetje vrolijk zijn geweest. Veel heb ik eigenlijk niet gedaan.' Een paar sneeuwvlokjes dwarrelden uit de lucht op haar hoofd, 'Weet je nog vroeger in de sneeuw?' vroeg ze vrolijk en keek naar de vlokjes. Een niet te missen glimlach was op haar gezicht verschenen en ze keek weer naar wolf, 'Ghege, Vangen!' riep ze toen en zwiepte met haar staart vrolijk wat sneeuw naar de kater. Ze maakte zich alvast klaar op een aanval van wolf, hopend dat deze kwam. Ze wou wel even dollen met deze kater, het was immers lang geleden dat ze elkaar gesproken hadden!}

_{Het antwoord van Fox liet hem lachen en hij reikte met zijn staart net haar schouder toen ze een hoop sneeuw naar hem smeet. Het witte spul stak hem net alsof doorns waren, door hun koude temperatuur. Hij schudde zijn kop en keek haar even twijfelend aan. Ze zag eruit alsof ze wou dat hij d'r aanviel. Maar goed, om eventjes weer plezier te maken dan. Hij gaf haar wat ze wou en sprong met ingetrokken klauwen naar de poes, duwde haar in de sneeuw, en bleef zo boven haar uit torenen. 'Gotcha!' Zei hij vrolijk en liet haar vervolgens weer los om te voorkomen dat ze onderkoeld zou geraken. Wolftail zelf schudde de sneeuw uit zijn vacht en toen hij ging zitten krulde 'ie zijn staart rond zijn poten. Al was het leuk om nog eens te dollen met iemand die je lang niet gezien had, het bleef een groot risico. Aangezien in dit koude weer de meeste de griep kregen of erger. Ach ja, hij wist van zichzelf dat hij amper of zelden ziek werd, dus voor hem maakte het niks uit. 'Blijf je soms luieren of wil je nog iets gaan doen?' Miauwde hij met pretlichtjes in zijn ogen en keek haar grijnzend aan. Het was nogal vaag hoe ze daar nu in de sneeuw lag. Maar waarschijnlijk zou Foxstream dat besef zelf ook wel hebben.}

_{En ja hoor, al snel kwam de kater op haar afgesprongen, ontwijken kon ze nu niet en hij duwde haar in de sneeuw. Ze grinnikte terwijl ze hem van haar af probeerde te krijgen, maar hij bleef boven haar uittorenen, 'Gotcha!' zei hij vrolijk en even lachte ze. Tuurlijk liet de kater haar weer los, met dit koude weer wou je iemand geen griep ofzo bezorgen doordat je hem of haar te lang in de sneeuw drukte. 'Blijf je soms luieren of wil je nog iets gaan doen?' Miauwde hij met pretlichtjes in zijn ogen en keek haar grijnzend aan. Direct draaide ze zich op haar buik en stond op, 'Tuurlijk' zei ze vrolijk en keek de kater aan met haar gedoemde grijns op haar gezicht. Zo keek ze meestal als ze iets van plan was met je, je plots zo aanvallen of je overhoop gooien. Maar hoe zeker je het ook wist, toch bleef het telkens maar weer een verrassing wat en wanneer ze zou gaan doen. Even liep ze een rondje om hem heen en ging toen voor hem zitten. Droog tikte ze met haar poot tegen zijn voorhoofd, al was dat enkel om zijn aandacht even af te leiden. Ze zette haar poot weer neer en tikte nog eens op zijn voorhoofd, waarna ze snel opstond en hem een harde duw tegen zijn zij gaf waardoor hij omviel. Ze zette een poot op zijn zij en grinnikte even, 'Gefaald, kleine Wolfpaw, gefaald...' zei ze en ze schudde even afkeurend haar hoofd, maar de vrolijkheid kon ze niet verbergen, dat straalde ze gewoon een beetje uit. Hij kon zo opstaan als hij wou, zo hard hield ze hem immers niet tegen de grond, maar het was wel grappig.}

Het duurde niet lang of Foxstream draaide haar al om en stond op. Grijnzend keek hij naar de lichtbruine poes en wiebelde even speels met zijn oren. Hij durfde ervoor te wedden dat ze iets van plan was, dat kon je gewoon lezen in haar ogen. De kattin liep een rondje om hem heen en had een gedoemde lach op haar gezicht laten verschijnen. Dit betekende sowieso niets goeds. Het gebeurde allemaal in een fractie van een seconde. Plots lag Wolftail op de grond met Fox die hem tegen de sneeuw gedrukt hield. 'Gefaald, kleine Wolfpaw, gefaald...' Hij schudde zijn kop even door elkaar en sprong weer overeind, aangezien ze hem niet echt stevig vasthield was het makkelijker dan je zou verwachten. 'En dat zei de kleine Foxkit.' Een lach sierde zijn gezicht en hij ging weer tegenover haar staan. Misschien was het ietwat slimmer om minder kittenachtig te doen samen met haar. Hij moest niet vergeten dat hij nu iets had met Shrewleap, en dat hoe hij nu met Fox aan het spelen was niet echt leuk moest zijn voor de zwart/witte poes. Al zou het hem niks uitmaken zou Shrewleap met katers omgaan. Ach ja..

STATICS

Mood: Happy and Playfull || Company: Foxstream

_{Al snel stond Wolftail weer op, 'En dat zei de kleine Foxkit.' Een lach sierde zijn gezicht en hij ging weer tegenover haar staan. Ze grinnikte, 'Ben ik nou echt zo klein?' vroeg ze en gaf hem een zacht duwtje, 'Dat jij nou zo klein bent, maar ikke toch niet?' Ze lachte even vrolijk en schoof even wat sneeuw bij elkaar met haar staart. Nog even keek ze hem aan, hield haar staart toen als een golfstick en sloeg tegen het hoopje. Kleine plukjes sneeuw schoten alle kanten op en zo ook tegen Wolftail die waarschijnlijk een beetje had zitten kijken hoe zij tegen het hoopje sneeuw sloeg. 'Ohhh, ben je nou nat?' vroeg ze en glimlachte speels, terwijl pretlichtjes in haar ogen schitterden. Dit speelse gedrag deed haar denken aan vroeger toen ze samen de clan een beetje onveilig maakten. Het was altijd wel grappig geweest. Samen hadden ze een keer tegenover Timepaw gestaan, die natuurlijk bij Shrew stond. Ook toen had het gesneeuwd en er kwam een sneeuwgevecht uit. Zij twee tegen die andere. Soms dacht ze nog terug aan de tijd van toen. Maar het leven ging door en stilstaan bij het verleden kon ze dus niet. Vrolijk keek ze hem aan, waarna ze weer naar hem toe liep en zijn twee voorpoten simpel onder zijn lichaam vandaan trok. Speels keek ze de kater aan.}

Foxstream leek het maar niet te snappen dat Wolftail het nu iets rustiger aan wou doen. Misschien als ze tezamen eens buiten het kamp zouden zijn, wanneer niemand hen zou zien, maar niet hier waar zelfs Shrew zicht op hen had. Hij slikte ietwat onzeker de krop die zijn keelgat wat smaller maakte door en keek haar aan met zijn cyaan blauwe ogen. 'Haha, nee zo klein ben jij nou ook weer niet.' Mauwde de cyperse kater en knipoogde speels. Het maakte niks uit, Shrewleap moest maar begrijpen dat het lang geleden was dat hij Fox nog had gesproken. Hij kreeg haar staart in het oog en merkte op dat ze hoopjes sneeuw bij elkaar aan het verzamelen was. Eerst wist hij niet goed wat ze daarmee moest. Maar algauw schoot het hem te binnen, maar helaas was 'ie te laat en werd Wolf alweer beklad met het sneeuw dat de kattin naar hem smeet. 'Argh..' Pufte hij terwijl Foxstream hem liet struikelen. Nog niet veel later belande hij met zijn snuit in de sneeuw en was het alweer zij die gewonnen was. Een beetje wraak wou hij wel, zoete wraak. Geniepig stond hij op en schoot meteen naar Fox toe. Met een beetje geluk botste hij tegen haar aan zonder dat ze nog maar enig idee had van wat hij aan het doen was, en rolde ze samen over de grond richting de Nursery. Hij zag nog net dat enkele kittens hen vragend aanstaarde. Tja, wat wilde je? Twee volwassen katten die wat lagen te dollen als pas beginnende Apprentice's.

STATICS

Mood: Happy and Playfull || Company: Foxstream

_{Ze had hem nog maar net omver gekregen of hij krabbelde al op en nog voor ze iets kon doen, rolden ze samen over de grond. Tot ze uiteindelijk bij de nursery tot stilstand kwamen. Direct sprong de poes op en keek hem weer vrolijk aan, uit haar ooghoek zag ze wat kittens vreemd opkijken, maar haar kon het niet schelen. Die stomme kittens moesten maar ergens anders naar kijken en trouwens, mochten volwassen warriors ook niet eens een beetje pret hebben, een beetje dollen in de sneeuw? Het was toch wel toegestaan zeker? Of waren ze zo stikt dat ze zelfs dat niet meer mochten. Ze mochten er dan groot en stoer uitzien elke kat was vanbinnen nog een kind en kon ook nog plezier maken! Ze schudde de sneeuw van haar vacht en keek hem uitdagend aan, 'Kan je niet meer, kleintje?' zei ze vrolijk, ze wist zelf ook heus wel dat Wolf groter was dan zij, maar dat deerde haar niet, als apprentice was ze even groter geweest, tot hij zijn groeispurt kreeg, maar in die tijd had ze hem altijd geplaagd met dat hij kleiner was. Hij had het altijd goed opgevangen en zelfs nu hij groter was, vond ze het nog steeds grappig om te zeggen. Het boeide haar niet veel of het nou eigenlijk wel klopte wat ze zei, als ze maar plezier hadden. 'Kom op dan!' zei ze weer, 'Of ben je weer te zwak om een meisje aan te vallen?' Oh god, die smoes werd door katers zo vaak gebruikt als ze niet wouden vechten of stoeien met haar, 'Ja maar ik val geen poezen aan' klonk het dan, nonsens vond ze dat. Een poes kon ook vechten, ook met een kater. Wie dat verzonnen had was gewoon gestoord.}

Ondertussen klom de zon al helemaal naar de top van de hemel. Het duurde echter nog lang voordat het zonhoog zou zijn. Hij trok zijn mondhoek omhoog toen ze hem weer 'kleintje' had genoemd en ging zitten alsof hij Fox negeerde. 'Lekker weertje hé?' Zei hij maar algauw kreeg de kater het besef dat dat het stomste was dat hij ooit kon zeggen. 'Jou aanvallen? Waarom zou ik.' Hij grijnsde eventjes lichtjes en proefde met zijn neus de verse ochtend geuren. 'Maar ach, als jij het wilt..' Nog voordat de kater zijn zin had afgemaakt sprong 'ie haar richting uit en hield haar stevig tegen de grond gedrukt. Het maakte hem eventjes niet meer uit dat ze het koud moest hebben, ze had er toch zelf om gevraagd? Hij kreeg het door dat er een kitten was die zacht tegen zijn flank begon te drukken en hem dwingend aankeek. 'Ja?' Nieuwsgierig draaide hij zich om en keek het kleine ding vragend aan. Maar algauw had hij het door dat 't kleine ding enkel wilde spelen. 'Maar, de grote krijgers zijn even pauze aan het nemen, ga maar naar je moeder. Die zal vast en zeker wel met je willen ravotten.' Aangezien hij binnenkort ook vader zou worden was het 't beste dat hij aardig deed tegen de kittens. Hij wou er goed mee overweg kunnen eens hij er zelf had. 'Ik word trouwens vader.' Beaamde hij plots en keek de poes die tegen de grond lag trots aan.

STATICS

Mood: Happy and Playfull || Company: Foxstream

_{Wolf ging zitten alsof ze hem negeerde en zei heel rustig, 'Lekker weertje hé?' Direct schoot de poes in de lach, dat was iets om een gesprek mee te beginnen als je echt niks beters wist, niet om nadat je net met iemand door de sneeuw had gerold te zeggen. 'Jou aanvallen? Waarom zou ik.' Hij grijnsde eventjes lichtjes, Die toon... Die grijns... En dan nog, hij had haar net aangevallen, dat zou hij zo nog doen. Ze kende die kater maar al te goed. Ze vernauwde haar ogen even tot spleetjes en keek hem aan, 'Maar ach, als jij het wilt..' begon hij, maar maakte zijn zin niet af, direct dook hij haar richting uit en ontwijken kon ze niet. Wolftail drukte haar in de sneeuw en even spartelde de poes tegen, tot ze plots uit haar ooghoek een kitten op hen af zag lopen. Verbaasd keek ze naar het ventje. Boven hem hoorde ze de stem van de warrior ja zeggen, maar toen de kitten duidelijk maakte dat hij wou spelen, ging hij er snel tegenin, 'Maar, de grote krijgers zijn even pauze aan het nemen, ga maar naar je moeder. Die zal vast en zeker wel met je willen ravotten.' Ze grinnikte even en keek Wolf aan, 'Ahh, dus zo ga jij met kittens om' zei ze grijnzend en keek het diertje na, dat een beetje droevig terug naar de rest sjokte. 'Ik word trouwens vader.' Beaamde hij plots. De poes keek hem even verbaasd aan, 'Zo, wordt dit katertje papa?' vroeg ze rustig, 'Ghege, ik moet zeggen, daar ben je wel snel mee. Maar gefeliciteerd!' Ergens stak het haar, dat hij kittens kreeg met Shrew, maar aan de andere kant was ze ook blij voor hem. Waarom zat dit haar eigenlijk tegen? Het was een goede vriend, een oude bekende, meer niet. Gelukkig kon ze wel toneel spelen. Even grinnikte ze, 'Ik denk trouwens niet dat Shrew het zo leuk vind als ze jou ziet met mij tegen de grond gedrukt' sprak ze vrolijk, weer probeerde de poes los te komen, 'God, jij bent zwaar!' miauwde ze en keek de kater even aan, 'Zou deze kersverse papa even zo vriendelijk willen zijn dit kittentje te laten opstaan voordat ik ziek wordt?' vroeg ze grijnzend en keek hem even lief aan, nu hij dan toch vader werd, kon ze er nu maar beter het beste van maken. Immers zou hij als de kittens eindelijk geboren waren, veel minder beschikbaar zijn en zeker nu er ook weer een ceremonie aankwam. De kans dat hij daar mentor werd was groot.}

_{Even dacht hij al grijnzend na. Het feit dat hij vader werd had hij net tegen Fox gezegd. Een nieuwsgierig gevoel, gemengd met wat vrolijkheid borrelde omhoog in zijn buik. Eerlijk gezegd wou hij bij Shrewleap gaan zien, nakijken hoe het met haar was. Hoe zouden de kittens eruit zien? Zouden ze gezond zijn, groot of klein, zwak of sterk.. Tal van vragen raasde door zijn kop heen maar algauw wekte Foxstream's stem Wolftail, en deed ze hem weer aan het lachen helpen. 'Bedankt!' Mauwde hij met een duidelijke trotse glinstering in zijn ogen. 'Ik denk trouwens niet dat Shrew het zo leuk vind als ze jou ziet met mij tegen de grond gedrukt' Meteen verdween de lach als sneeuw voor de zon en liet de kater haar los. Ja, misschien had ze wel gelijk. En was het toch geen goed idee geweest om even wat tijd met haar door te brengen. Weer helemaal serieus liet hij haar opstaan en keek 'ie even twijfelend in haar ogen. 'Sorry..' Sprak hij dan en kaatste zijn cyaan blauwe blik naar de grond. Zijn staart zwiepte ietwat nerveus van links naar rechts. Zou Shrewleap echt kwaad op hem worden zou ze hem samen zien spelen met Foxstream? Een onhoorbare zucht verliet zijn mond en nog geen seconde later vestigde 'ie zijn aandacht op enkele Elders die rustig met elkaar zaten te praten.}

_{De kater liet haar opstaan en direct sprong ze recht. De sneeuw die in haar vacht zat schudde ze er vrolijk uit en ze keek Wolf even aan, die er nu heel serieus bij zat. Alhoewel, die twijfelende blik in zijn ogen kon ze niet vermijden, 'Sorry' sprak hij en richtte zijn blik op de grond terwijl zijn nerveus heen en weer ging. Even keek ze hem bezorgd en met een schuin kopje aan, 'Gaat het?' vroeg ze rustig, 'Je bent plots zo nerveus...' Haar gele ogen probeerde zijn cyaan-blauwe te vinden, maar deze hield hij op een paar elders gericht. Ze wist waarvoor hij zich zorgen maakte, maar daar hoefde hij nu toch niet over te piekeren? Trouwens, ze bedoelde het maar als grap hoor, ze wist gewoon zeker dat Shrew dit zou begrijpen. 'Wolf?' sprak ze zachtjes, 'Dat van Shrew was maar een grapje hoor, zij weet ook wel dat je mij al een tijdje niet meer hebt gezien en zij weet ook wel dat we vroeger vrienden waren. Ze zal het je heus niet kwalijk nemen.' Ze probeerde een glimlach op haar gezicht te plakken en zuchtte daarna even toen dat niet lukte. Weer keek ze op en tilde haar poot even op, 'Kom op' zei ze en glimlachte deze keer wel weer, 'Smile!' Met haar poot probeerde ze de uithoeken van zijn mond naar boven te trekken, maar ja, dan ging zo moeilijk. 'Denk aan de prachtige kittens die er aankomen!' zei ze, proberend hem op te vrolijken, 'Je wil toch niet dat ze een depressieve vader hebben omdat jij zo nodig moet gaan piekeren of Shrew dit wel leuk gaat vinden toch? Waarschijnlijk heeft ze het niet gezien en begrijpt ze het anders wel, dus wat is je probleem?' Een vrolijke lach was op haar gezicht verschenen en ze stond op, 'Kom zeurpiet, lachen jij!' zei ze.}

'Gaat het?' Geschrokken keek hij weer op, en wiebelde ietwat ongemakkelijk met zijn oren. 'Je bent plots zo nerveus...' Hij richtte zijn bijna spitse snoet naar Foxstream, maar er dwaalde nog steeds een onzekere waas rond in zijn cyaan blauwe ogen. "Geeft niet.." Besloot hij maar te zeggen en liet zijn staart heen en weer slagen over de sneeuw. 'Kom op' Wolftail keek haar nu een klein beetje vragend aan. Vanwaar haalde ze toch al die energie? Alsof het bleef duren bij haar. Normaal hoorde hij dat allemaal wel te weten, want zo was de bruine tabby poes met cyperse aftekeningen in haar vacht vroeger ook. 'Smile!' Met een van haar poten probeerde Fox de mondhoeken van Wolf naar boven te brengen, maar dat gaf hem alleen nog meer een lastiger gevoel waardoor hij een paar stappen naar achteren nam. 'Denk aan de prachtige kittens die er aankomen!' Dus zo ging ze het spelen? Zijn aankomende kittens gebruiken als middel om hem te laten lachen? Hij moest toegeven, haar tactiek werkte uitstekend. Een schrale lach kwam tevoorschijn op zijn lichte gelaat en hij waagde het weer wat dichter naar haar toe te gaan. 'Je wil toch niet dat ze een depressieve vader hebben omdat jij zo nodig moet gaan piekeren of Shrew dit wel leuk gaat vinden toch? Waarschijnlijk heeft ze het niet gezien en begrijpt ze het anders wel, dus wat is je probleem?' Heel even borrelde kleine irritatie in hem op, maar die verdween algauw als sneeuw voor de zon. Wolf wist natuurlijk wel dat ze dat alleen maar deed om hem weer op te vrolijken. 'Kom zeurpiet, lachen jij!'

De lach die eerst amper zichtbaar was op zijn gezicht vulde wat op, en veranderde uiteindelijk in een scheve grijns. "Net zoals vroeger gebruik jij nog steeds veel woorden." Zijn stem verzwaarde wat toen hij het woord 'veel' zei. Wolftail negeerde de gedachte dat Shrew misschien aan het kijken was, en pleegde weer een sneeuw aanval op Foxstream. "En daarom mag jij nu eens sneeuw gaan happen." Mrauwde hij speels en sprong met ingetrokken nagels op haar af, en duwde de poes in de sneeuw. Algauw verslapte hij zijn greep wat, en sprong de kater weer naar achteren, wachtend op haar reactie.

_{Eindelijk was er een glimlach op zijn gezicht verschenen, welke al snel overging in een beetje scheve grijns, of hij zei, "Net zoals vroeger gebruik jij nog steeds veel woorden." Ze grinnikte, 'Sommigen veranderen nou eenmaal niet, Wolf, dat klinkt misschien vreemd, maar het is wel zo' grijnsde ze, "En daarom mag jij nu eens sneeuw gaan happen." Miauwde hij speels en sprong met ingetrokken nagels op haar af, ontwijken kon ze niet, daarvoor was hij te snel en al snel lag ze dus in de sneeuw. Haast direct verzwakte echter zijn greep en sprong hij naar achter, 'Daar ga je voor boeten mannetje!' zei ze, terwijl ze opsprong en hem even grijnzend aankeek. 'Pas maar op!' Ze sprong op hem af en rolde vrolijk langs de Nursery om uit eindelijk tegen een van de Dens tot stilstand te komen. Direct sprong ze recht, haar vacht zag nu helemaal wit en ze leek wel een halve sneeuwpop, maar dat leek hij ook, dus dat maakt niet uit. Direct schudde ze haar vacht schoon en waterdruppels vlogen alles kanten op. De sneeuw smolt immers een beetje op haar rug. Grijnzend keek ze hem aan, 'Kom op sneeuwpop!' miauwde ze vrolijk, 'opstaan, het is geen tijd meer om nu nog te gaan slapen.' Met een dichtgeknepen en een half-dichtgeknepen oog keek ze naar de zon, hij stond nu op het hoogste punt, maar de sneeuw zorgde ervoor dat het niet zo warm was en eigenlijk wel prettig. Echter zag ze ook in de verte een paar donkere wolken op hen afkomen, waarschijnlijk een sneeuwbui... 'Of je wordt straks ingesneeuwd dat kan natuurlijk' grinnikte ze, zij had het wel makkelijk gehad, omdat zij bovenop lag, kon ze makkelijk weg, maar hij lag onderop, dus met zijn poten naar boven en met een halve sneeuwpop op je rug kwam je dan maar moeilijk overeind. Maar het zou hem we lukken, dat wist ze.}

'Sommigen veranderen nou eenmaal niet, Wolf, dat klinkt misschien vreemd, maar het is wel zo' Hij grinnikte en keek haar speels aan. Het maakte hem nu eventjes echt niet meer uit wat Shrewleap hier van zou denken. Hij maakte gewoon wat pret met een mede-Warrior, niet dan? De laatste twee zinnen die Foxstream had gezegd kon Wolftail niet goed verstaan door het feit dat de poes hem weer in het sneeuw had gedompeld. Hij proestte het uit, en stond in een fractie van een seconde weer recht. 'opstaan, het is geen tijd meer om nu nog te gaan slapen.' Hij hield zijn kopje even scheef, en wiebelde ietwat beverig met zijn oren. "Wat spijtig he?" Mauwde hij en schudde de sneeuw uit zijn pels. Een paar plekjes op zijn pels bleven wit, omdat hij die er niet af kreeg. Waarschijnlijk zouden die later wel weer smelten. 'Of je wordt straks ingesneeuwd dat kan natuurlijk' Wolftail nam een paar stappen naar achteren, en duwde met zijn voorpoten en hele lading sneeuw naar haar toe. "We zullen eens zien wie er tegen straks een sneeuwpop zal zijn!" Nog voordat hij uitgesproken was duwde hij nog wat sneeuw naar haar toe, waardoor haar voorpoten al helemaal weggezonken waren in het witte spul. Een lach sierde zijn gezicht toen hij wachtte op de reactie van Foxstream.

Hij dacht eerder dat ze terug zou gooien, omdat dat het gene was wat de meeste deden. Maar Wolf wist dat Fox een speciale was, en dat ze altijd wel met iets nieuws zou komen. Ach ja, des te beter zeker? Hij vernauwde zijn donker blauwe ogen tot venijnige manen die blonken van de speelsheid.

_{"We zullen eens zien wie er tegen straks een sneeuwpop zal zijn!" Nog voordat hij uitgesproken was duwde hij nog wat sneeuw naar haar toe, waardoor haar voorpoten al helemaal weggezonken waren in het witte spul. Even keek ze ernaar, en toen keek ze weer op naar Wolftail welke een lach op zijn gezicht had laten verschijnen. Weer keek ze naar de sneeuw, 'Zo kan je geen sneeuwkat van mij maken Wolf, dat is nog iets te weinig sneeuw' grapte ze en schudde afkeurend haar hoofd, 'Nou ja, als jij zo traag bent ga ik het wel doen, braaf blijven zitten hè!' Direct sprong ze uit de sneeuw en schoof wat sneeuw naar zijn poten. Ze nam wat sneeuw van links, wat van rechts en begon zo Wolftail tot sneeuwkat te maken. Ze had zijn poten al geheel onder de sneeuw en keek even naar de rest van zijn lichaam, 'Hmm' miauwde ze lachend terwijl ze zijn poten nog wat verstevigde, 'Jij bent veel te veel werk, Kom er maar weer uit!' Dat laatste was een beetje onmogelijk want ze had de sneeuw goed aangedrukt en nu zat hij dus een beetje vast. Een speelse grijns was op haar gezicht verschenen, 'Kom op!' grapte ze en gaf de kater een zacht duwtje, waarschijnlijk zou het hem wel lukken na een tijdje...}

Hij verstarde even toen Fox zei dat hij te traag was. Meende ze dat echt? De kater schudde zijn hoofd en hield zich voor dat het hoogst waarschijnlijk een grapje moest zijn. Hij dacht gewoon te vaak over onnodige dingen. Omdat hij voor een poos verzonken was in zijn dromen greep Foxstream haar kans en dompelde hem helemaal onder het sneeuw. 'Jij bent veel te veel werk, Kom er maar weer uit!' Hij lachte en probeerde zijn poten weer los te krijgen. Blijkbaar had de poes zijn poten goed begraven onder het sneeuw, want pas nadat hij veel moeite deed kreeg hij zijn poten weer los. "Haha, goed geprobeerd." Grinnikte hij en sloeg met zijn staart tegen het witte spul waardoor de poes voor de zoveelste keer een lading sneeuw over haar heen kreeg.

Hij vouwde zijn oren vriendelijk naar voren en keek de tabby kattin neutraal aan. "Gaan we even iets anders doen dan ons gedragen als kittens?" Mauwde hij ietwat beschamend toen meerdere katten hen een honende blik toewierpen. Hij wist dat de meeste wel vaker zo zuur waren, maar toch voelde het niet echt goed aan om zo kinderlijk te zijn.

--Sorry flut maar 'k moest gaan x3--

Onderwerp: Re: That's a long time ago!