- Ik ben een HIJ, Scytheshade -
Snakekit keek dapper naar zijn vader, maar zo dapper als hij daarnet was, zo bang als hij nu was. Zijn vader begon te schreeuwen en Snakekit zag allemaal vogels wegvliegen uit de bomen. Snakekit drukte ze plat tegen de grond, met zijn oortjes plat. Hij moest bijna huilen. Toen zijn vader uitgeraasd was, durfde Snakekit naar geen van beide meer te kijken. Hij had Evileye dan wel verdedigd, maar op een verkeerde manier. Maar hij was ook nog een kit, dus Snakekit snapte nog weinig van hoe je iemand het beste kon verdedigen. Snakekit keek bang naar zijn vader en wou wegspringen toen die hem oppakte. Hij hing zielig in Scytheshade's kaken. Zijn pootjes hingen levenloos naast zijn lichaam. Toen zijn vader hem neerzette, keek Snakekit hem bang aan, wachtend tot hij een klap kreeg tegen zijn oortjes. "Snakekit, ik ben teleurgesteld, ten eerste moet je voorzichtig zijn. Ten tweede als je het kamp uitgaat vertel het mij tenminste. Kijk als je word gepakt door een slang dan doet dat pijn of erger. Maar dan zou je mij en Purplestorm ook erg pijn doen, dus Snakekit, zeg het de volgende keer even of zeg het tegen Raindrop of Aqualight of iemand die het tegen mij of Purplestorm het kan zeggen, Snap je? Ik ben niet boos, ik was bezorgd", zei zijn vader toen en Snakekit's oren gingen iets rechter. Nu snapte hij het ook waarom zijn vader zo boos was geweest. 'Sorry papa,' zei Snakekit en hij stond op en drukte zijn kopje liefdevol tegen zijn vaders borst. 'De volgende keer zal ik beter uitkijken,' beloofde hij.