I want to see you again~ [+Splashpaw]

_{» Met een grote grijns op haar gezicht, was Silverpaw door het territorium aan het wandelen, ze had net een muis en een magere vogel gevangen en deze verstopt, zodat ze ze later kon komen ophalen. Eigenlijk vond de jonge apprentice Leaf-bare niet zo heel erg. De sneeuw was koud en nat, maar het was best leuk om andere katten zo'n lol te zien maken in de sneeuw. Het enige nadeel was dat er bijna geen voedsel te vinden was, waardoor het merendeel van de clan erg mager begon te worden. Daarom deed ze zelf zo goed mogelijk haar best om wat eten binnen te brengen.
Silverpaw rekte zich uit en dronk wat van het kleine beekje, wat wonder boven wonder niet volledig was dichtgevroren. Ze voelde zich de laatste tijd wat alleen. Sinds Stormpaw en zijzelf een mentor hadden, leek het alsof ze elkaar steeds minder zagen. En daarnaast zag ze haar andere vriend, Splashpaw, ook bijna niet meer. Ze zuchtte zachtjes en liep weer verder.

Haar leventje leek zo ingewikkeld te zijn. Ze mocht Stormpaw heel erg graag en ze wist dat hij altijd voor haar klaar zou staan, maar aan de andere kant was Splashpaw ook heel erg aardig en lief tegen haar. En ze moest toegeven, Splashpaw zag er niet slecht uit. Eigenlijk mistte ze alleen nog een vriendin, waarmee ze dit soort dingen kon bespreken zonder dat ze zich schuldig hoefde te voelen.
Ze keek op toen ze opeens iets achter zich hoorde. Een bekende geur kwam haar tegemoet. "Splashpaw?" vroeg ze, met iets van onzekerheid in haar stem. «

Spoken~}

_{Zijn staart zwiepte heen en weer, terwijl hij met een scheve grijns ineengedoken in de sneeuw zat. De witte poeder voelde koud en nat aan zijn buik, maar het weerhield hem niet om het witte konijn te besluipen. Hij begon zijn achterwerk heen en weer te bewegen en sprong vooruit. Met een lach belandde hij op het dier en zette hij zijn klauwen erin. Donkerrood bloed belandde op de spierwitte vacht van het konijn en de witte sneeuw. Het konijn bewoog zich hevig en wrong zich uit de klauwen van de kater. Splashpaw zag het konijn weg glippen, met een bloedspoor achter zich aan. Die zou snel vaart minderen, besefte hij. Met een rustig drafje volgde hij het spoor. Intussen voelde hij de kou van de winter doordringen door zijn lichte vacht en huiverde, het was lang geleden dat er zo'n kou had gewoed. Zijn vacht zou binnenkort dikker worden. Splashpaw snoof de lucht op, meteen verscheen er een grijns op zijn gezicht. Hij veranderde van richting en verstopte zich in een paar donker gekleurde struiken. Een zilvergrijs figuurtje zat aan de rand van een beek. "Splashpaw?" Klonk er. Met een glimlach verscheen de licht gekleurde kater en liep spinnend op de poes af. "Silverpaw! Wat goed om je te zien!" Hij zwiepte vrolijk met zijn staart en tikte even haar neus aan ter begroeting. Met een plof ging hij in de sneeuw zitten en keek naar Silverpaw. "Vertel, hoe is het met je training? Je hebt een mentor, hoorde ik?"}

_{» Het zachte gespin weerhield Silverpaw van een angst aanval en een glimlach kwam op haar gezicht. Het was Splashpaw, gelukkig. Ze had die jonge kater al veel te lang moeten missen. Ze gaf hem een kopje en een lik over zijn snuit heen, terwijl ze zachtjes spinnend in zijn ogen keek. Ze plofte neer in de sneeuw en huiverde eventjes. Het was koud onder haar korte vachtje.
"Silverpaw! Wat goed om je te zien!" Ze knikte vrolijk. "Het is ook goed om jou weer te zien, Splashpaw," zei ze, terwijl ze haar kopje iet wat schuin hielt. Ze wilde nog zo veel vragen, maar wist dat het niet het juiste moment was om het te vragen. "Vertel, hoe is het met je training? Je hebt een mentor, hoorde ik?" Haar oortjes gingen iets omlaag hangen. "Klopt, ik heb een mentor nu. Innerghost is een goede mentor, al is ze nog jong. Ik hoop alleen dat ik niets verkeerds doe ..." Daar kwam de onzekere aard van de jonge apprentice weer naar boven toe. Altijd bang om fouten te maken en andere kwaad te maken, terwijl ze juist probeerde om te helpen. Ze zuchtte zachtjes en keek Splashpaw aan. "Hoe gaat het trouwens met jou? Ik heb je bij de ceremonie gemist, gekkie." Ze stond op en zette haar pootjes tegen zijn schouders aan. Met een aardige inspanning lukte het om de kater omver te duwen in de sneeuw, alleen kon ze haar evenwicht niet bewaren en viel boven op hem. "Oef," zei ze zachtjes en schoot daarna in de lach. «

Spoken~}

_{"Het is ook goed om jou weer te zien, Splashpaw," Zei Silverpaw, op diens gezicht ook een glimlach was verschenen. Haar zien glimlachen, deed Splashpaw goed. "Klopt, ik heb een mentor nu. Innerghost is een goede mentor, al is ze nog jong. Ik hoop alleen dat ik niets verkeerds doe ..." De stem van de poes leek wat onzeker. Splashpaw keek verbaasd en bewoog zijn oren. "Jij? Iets verkeerds doen? Welnee, jullie moeten allebei nog leren, van fouten leer je, toch?" Zei Splashpaw bemoedigend. Hij zou dolgraag een keer bij de training van Silverpaw willen kijken. Hijzelf was maar een verveelde en irritante Apprentice, zijn mentor deed helemaal niks. De lach was weer van zijn gezicht verdwenen, hij had weinig nut voor de Clan. Hij had dat konijn ook al niet kunnen vangen, terwijl hij hem had gehad. "Hoe gaat het trouwens met jou? Ik heb je bij de ceremonie gemist, gekkie." Splashpaw zette de gedachten snel uit zijn hoofd en lachte weer. Hij werd omver geduwd door Silverpaw, al belandde zij op hem. "Oef," Evenals Silverpaw schoot de later in de lach. Toen hij uitgelachen was, en weer was gaan zitten beantwoordde hij Silverpaw's vraag. "Met mij gaat het prima, ik was een beetje verveeld, maar nu niet meer." Hij probeerde een sneeuwvlokje van zijn neus te blazen, al had dat weinig succes...}

_{» "Jij? Iets verkeerds doen? Welnee, jullie moeten allebei nog leren, van fouten leer je, toch?" Ze keek Splashpaw eventjes aan. Ze was blij met een vriend als hem, al had ze natuurlijk ook Stormpaw nog. Ze zuchtte zachtjes toen ze aan haar beste vriend dacht. De laatste tijd werd ze zo verscheurd tussen de twee katers. Het was allemaal zo verwarrend. Ze mocht Splashpaw even veel als dat ze Stormpaw mocht, maar die twee leken het niet echt goed met elkaar te kunnen vinden.
Haar glimlach kwam terug toen Splashpaw weer overeind ging zitten, nadat ze hem had omgeduwd. Misschien konden ze hier een stoeipartij van maken, dat vond ze altijd geweldig. "Met mij gaat het prima, ik was een beetje verveeld, maar nu niet meer." Silverpaw schoot in de lach toen ze toekeek hoe de kater een sneeuwvlok van zijn neus probeerde te blazen. Ze kwam voorzichtig dichterbij en zei zachtjes; "Hier, laat mij je helpen," waarna ze de sneeuwvlok van zijn neus af likte. Ze giechelde eventjes. "Je neus is koud," zei ze voorzichtig. Eventjes twijfelde de zilveren poes, maar drukte daarna toch haar snuitje tegen die van de kater.
Al snel ging ze weer achteruit, lichtelijk verbaast over wat ze net had gedaan. Een blos kwam op haar wangen en deed de sneeuw op haar gezicht bijna smelten. "Oh sorry, ik ... ik wist niet, het spijt me," stamelde ze wat ongelukkig. Damn.«

Spoken~}

_{"Hier, laat mij je helpen," Toen Silverpaw dichterbij kwam kreeg hij het alsmaar warmer. De tong van het poesje rolde over zijn neus, waardoor hij bijna smolt. "Je neus is koud," Miauwde Silverpaw. Splashpaw kwam weer terug op aarde en keek Silverpaw verbaasd aan. "Terwijl ik het juist warm.." Hij hield zijn mond, Silverpaw's neus raakte zijn neus nu aan. Jeetje, wat ging zij snel. Spinnend sloot de zandkleurige kater zijn ogen, even was hij in de lucht, met Silverpaw, op allemaal koude roze wolkjes. "Oh sorry, ik ... ik wist niet, het spijt me," Zei het zilvergrijze poesje toen ze zich terug had getrokken. Splashpaw knipperde twee keer met zijn ogen en keek Silverpaw aan. "Silverpaw.." Miauwde hij zacht. Hij sloot eventjes nog zijn ogen, terwijl zijn snorharen lichtelijk bewogen (Rijmt xD). "Silverpaw.. Je.. Ik.." Stamelde hij zachtjes. Hij kwam totaal niet uit zijn woorden, wat moest hij nou in ShadowClans naam zeggen?! "Ik denk.." Hij keek haar aan. Wat.. Moest.. Hij.. Zeggen..?}

_{» Silverpaw keek naar haar pootjes, die ze over elkaar had geslagen. Ze durfde de kater voor haar niet aan te kijken. Misschien had ze wel iets verkeerd gedaan en was Splashpaw nu kwaad op haar. Ze hoopte natuurlijk dat de kater niet kwaad op haar was, ze wilde niet haar vriend verliezen, niet nog iemand verliezen. Een huivering ging over haar ruggetje heen toen ze merkte dat het nog harder ging sneeuwen. "Silverpaw.. Je.. Ik.." Ze keek op, recht in de gouden ogen van Splashpaw. Eventjes hielt Silverpaw haar kopje schuin, wat wilde de kater precies vertellen? "Ik denk.."
Silverpaw wilde het liefst naar hem toe lopen en hem helpen, maar ze durfde zich niet te verroeren. Misschien deed ze wel iets fout, misschien was dit alles wel fout. "Wat ... Wat is er, Splashpaw?" zei Silverpaw zachtjes, niet echt goed wetend hoe ze het onder woorden moest brengen. "Je kan me alles vertellen, dat weet je toch?" zei ze daarna, om de kater wat steun te geven.«

Spoken~}

Meh, kort D:

_{Denkend over wat hij moest gaan zeggen, luisterde hij naar de woorden van Silverpaw. "Wat ... Wat is er, Splashpaw?" De zachte stem van Silverpaw kalmeerde hem een beetje. "Je kan me alles vertellen, dat weet je toch?" Splashpaw knikte. Hij stond op en wandelde naar het poesje toe. De sneeuwval was weer een beetje gekalmeerd, dus zou de kou wat sneller wegtrekken. Splashpaw ging zitten en keek Silverpaw aan. "Silverpaw," Begon hij zacht. "Al van begin af aan ben ik hopeloos verliefd..." Hij gaf het poesje snel een lik over haar wang voor hij verder ging. "Hopeloos verliefd... Op jou..." Het was een opluchting, maar wat nou als Silverpaw hierdoor zijn vriendin niet meer wilde zijn? Dan zou niks meer hetzelfde zijn, wat nou als...}

Kort o.o

Onderwerp: Re: I want to see you again~ [+Splashpaw]