I'm not alone. your... & Skinny love

Een gevlekt gestalte kroop over een plek waar ze voor het laatst was toen ze 13 manen was. Ze wilde hier nier meer komen, maar iets trok haar naar deze plek. Ze hoorde van een andere kittypet, waar ze laatst mee gesproken had, voordat deze een aanval zou krijgen van de poes, dat dus niet gelukt is, dat haar baasje dood was en de vrouw ging verhuizen. Het voelde fijn voor de pies want toen Icoon ontsnapte namen ze een andere kat te grazen. Ze kroop dooor de tuin van een mens en schoot daarna de weg over. Ze kende het hier op haar duimpje. Ze spitste goed haar oren, ze lette op elke geurvlaag die langs kwam. Tot nu toe rook de calicopoes nog niets, en ze ontspande zich. Ze ving de lichte geur van huiskatten. Niet zo jong meer.

Icoon volgde de geur gecontsentreedt, maar niets wees op een bekende. Ineens herkende de poes de geur. Dat was de geur van een kat die ze eerder wel eens rook toen ze weleens buiten liep. Soms liep deze poes door haar tuin. "Welkom, kom eens." miauwde de poes sluw. "Ik weet wel wie je bent." miauwde ze dit keer dreigender. "Skinny?" siste ze.

&Skinny love

Ze liet zich uit het kattenluikje glijden, met een zacht geknerp belande ze op de kiezels. Ze trippelde het gras in, waardoor niemand haar meer zou horen. Aan haar geur kon ze echter niks doen, maar het was al beter dan dat ze alle buurkatten wakker maakte door haar gestamp over die kiezels. Voor haar klonk het als gestamp. Ze ging in het gras zitten en begon zichzelf schoon te wassen. Daar was ze wel even mee bezig, want ze stopte pas toen ze elk plekje gehad had. Pas toen keek ze om haar heen, ze had allang geroken, dat er op het moment verder geen kat in de buurt was. Toch gleed haar blik nog even peilend over de omgeving. Ze sprong overeind en gaapte een keer. Ze trok even met haar oren voordat ze naar het hek liep en er met een soepele beweging boven op sprong. Ze liep naar de hoek van het hek en ging daar op de paal zitten. Zo kon ze uitkijken over de stoep, de weg en de huizen daarachter. Haar staart sloeg ze op haar achterpoten terwijl haar blik over de omgeving gleed, benieuwt wanneer de bedrijvigheid in de huizen zou beginnen.
Ze werd echter afgeleid toen een iets wat bekende geur haar neus binnen drong. De geur was wel veranderd, maar ze herkende de geur toch van een van de katten in de buurt. Correctie, dat was een kat in de buurt geweest. Ze wist dat ze als rogue was gaan leven toen haar baasje dood ging. Toen zag ze haar, ze kwam haar kant op. Ze had duidelijk haar geurspoor opgepikt. Kalm keek ze naar beneden toen de poes stil stond en begon te praten. “Wat zit je nou te blaaskaken Snoopy,” zei ze kalm. “Ik ben er toch al en ik kom niet van het hek af het zit hier best lekker. Je mag er wel naast komen zitten als je wil,” vervolgde ze. “Ja wel hallo daar Snoopy. Ik ben het inderdaad,” ze keek haar onderzoekend aan. “Hoe gaat het met je?” vroeg ze toen.

Ineens verscheen de oudere poes. "Wat zit je nou te blaaskaken Snoopy." de jonge rogue keek haar verrast aan. Ze kende haar nog. Tenminste ze kende haar nog met haar oude naam. De poes grijnsde en ze keek weer naar boven. "Ik ben er al hoor, en ik kom niet van het hek af, ik zit wel lekker. Je mag er wel bij komen zitten." miauwde de poes. Icoon knikte en dook in. Ze duwde zich krachtig omhoog en landde naast de poes. "Ja wel hallo daar Snoopy, ik ben het inderdaad." Icoon keek haar aan. "Hallo, hoe gaat het er mee? Met je baasje, met de jacht?" de calico kat schudde haar hoofd. Ze dacht niet dat deze poes ginf jagen, en ze wachtte liever op de maal in haar bakje, maar dit was Icoons standard begroetings zin dus het kon niet veel schelen. Misschien zat haar oude buurtgenoot wel soms achter wat muizen aan. "Wie woont nu in mijn huis sinds mn baasje dood is? Dat hij dood is vind ik niet erg." miauwde de poes. "En zie je nog wel eens een BloodClanner? Ik heb gehoort dat zelfs zo'n zwerfkat in onze buurt nu een BloodClanner was." de poes had respect voor de oudere poes en ze knikte respectvol haar hoofd. Deze poes weet wel wat, dat wist de rogue zeker. Ze moest er alleen achterkomen hoeveel. En misschien weet ze wel iets over de BloodClan, dat de calicopoes tegen de BloodClanners kan gebruiken. "Lieverd, wat weet jij over de BloodClan. Ik heb nog nooit zo'n onloyale Clanrogue vermoord, en datt past mooi in mn prijzenkast." miauwde ze. "Waarneer heb jij voor het laatst vermoord? Misschien kan je meehelpen."

Ze keek opzij toen Snoopy naast haar sprong. Haar staart klopte zachtjes op het hek terwijl ze een stortvloed aan vragen over haar heen kreeg. Ze liet de poes rustig begaan, totdat ze stopte. Daarna keek ze haar aan. “Met mij gaat het prima en met jou?” vroeg ze toen. “Met de tweebenen gaat het ook goed hoor. Soms zijn ze wat gestrest zoals altijd, maar ’s avonds keert de rust altijd wel terug in huis. Het is al lang geleden dat ik gejaagd heb, maar ik zal binnenkort weer eens een keer wat vangen. En hoe bevalt het leven als rogue jou?” Ze keek even naar de huizen tegenover de tuin van haar, waar een aantal tweebenen voor de ramen begonnen te lopen. Het teken dat de buurt wakker begon te worden. “Ik heb eigenlijk geen idee wie er nou in jou huis woont, in ieder geval geen kat vogels mij.” Ze keek naar de plek waar Snoopy gewoond had. “Volgens mij woont er alleen een man in dat huis,” Ze keek opzij naar Snoopy. “Bloodclanners?” Er kwam een klein grijnsje om haar lippen. “Die zie ik hier nog wel eens ja, ze leven dan ook niet ver van mijn huis af. Alleen ik laat ze met rust,” Ze keek even opzij naar een van de buurkatten die naar buiten kwam. “Ze zijn met een grote groep en ik heb liever geen ruzie met ze,” Haar blik gleed weer naar Snoopy. “Ik ben niet de jongste meer,” zei ze simpel.
Ze klopte weer met haar staart op het hek en schudde zichzelf even uit. “Waar woon jij nu eigenlijk?” vroeg ze nieuwsgierig. De blik in haar gele ogen op Snoopy gericht.

Icoon keek even naar de oudere kat. "Met mij gaat het prima, met jou?" vroeg de poes en Icoon keek naar beneden. Zo goed ging het eigenlijk niet, maar ze toverde een glimlach op haar mond. "Met mij gaat het ook oké." zei de en ze kuchte. "Met mijn tweebeen gaat het goed, wat gestrest zoals gewoonlijk, maar 's avonds keert de rust weer in huis. Het is lang geleden dat ik iets heb gevangen, maar ik zalbinnenkort weer eens beginnen. Hoe bevt het leven als rogue?" "Soms wat gevaarlijk, bijvoorbeeld als je in aanmerking met een mens of een Bloodclanner komt, maar je hebt veel tijd voor je zelf. Zo alleen in het bos zwerven bevalt mij uitstekend.' zei de poes kalm, maar in deze tijd van het jaar is het fijner om binnen bij mensen te zitten, maar dat zou Icoon nooit toegeven. "Ik weet eigenlijk niet wie er in jou huis woont, ik grloof geen kat." dat stelde de jonge calico poes gerust. "Anders zou ik die kat afslachten, niemand pikt mijn huis in, ookal woon ik er niet meer." spuugde de poes. Eigenlijk wachtte Icoon meer op ze informatie over de BloodClanners. "BloodClanners." Icoon zach dat er een grijns rond haar lippen vormde en ze wachtte geduldig af. "Die zie ik nog weleens ja, ze wonen dan ook niet ver van mijn huis, maar ik laa ze liever met rust." zei de poes en Icoon trok even met haar oren. "Ik ben de jongste niet meer." zei ze en dat beviel de calico poes niet. Toch bleef ze rustig vanwegen met feit dat ze de oudere, wijzere poes respecteerde. "Waar woon je nu eigenlijk?" vroeg Skinny love. "Overal." miauwde de poes simpel, maar ergens misterieus. "Weet je niet een zwakte punt bij die BloodClanners?" hopelijk wist de oude Skinny love meer over de BloodClan dan dat ze losliet. Maar Icoon bleef rustig. Ze wilde de poes niet opdringen. Even lag er een wraakzuchtige blik in Icoons ogen, de wraakzucht op de BloodClan. De jonge poes grijnsde. "Alsjebliefd?"

Ze trok even met haar snorharen toen Snoopy zei dat het goed met haar ging. Ze kon horen dat de poes dat niet helemaal meende. Alleen ze ging er verder niet op in. Ze zal er niet op aandringen, als ze er niks over wou zeggen. Wie was zij dan om er over door te gaan? Nee, zo zat ze niet in elkaar. “Mooi,” zei ze dus alleen maar. Ze keek even achterom naar haar eigen tweebeennest, daarna keek ze Snoopy aan. Ze luisterde aandachtig toen Snoopy vertelde hoe het leven op straat was. “Ja, het bos is prachtig.” Er ontstond een verlangende blik in haar ogen. “Kun je genoeg eten vinden in deze tijd?” vroeg ze. Er kwam even een wazige blik in haar ogen terwijl haar gedachten voor een kort moment afdwaalde. "Anders zou ik die kat afslachten, niemand pikt mijn huis in, ook al woon ik er niet meer." Ze schoot in de lach en keek Snoopy kopschuddend aan. “Je bent me er wel eentje,” er stond opnieuw een grijnsje om haar lippen. “Maar er woont geen kat, dus hoef je die ook niet te vermoorden.” Ze grinnikte en tilde haar poot op om die te likken."Weet je niet een zwakte punt bij die BloodClanners?" Ze stopte met likken en keek Snoopy aan. “Het is geen ongeregeld zooitje Snoopy,” zei ze toen. “Ik heb geen zwakke plekken kunnen vinden,” even fronste ze haar voorhoofd. Ze wist dat er nieuwe kittens in de Bloodclan geboren waren. Alleen daar zou ze niet over beginnen, dat was iets wat haar te ver ging. “Natuurlijk zijn er wel eens katten alleen, alleen dan zou je ze moeten observeren.” Vervolgde ze. Ze wist veel van katten uit de buurt, zo ook van de Bloodclan. Ze hield alles sterk in de gaten en geruchten gingen snel de ronde. Al wou ze het altijd liever zelf zien voordat ze het geloofde. Nou was ze goed in geurherkenning, dus veel geruchten kon ze snel achterhalen en zien of ze waar waren.

"Mooi." zei de oudere poees kortaf. Icoon had het vermoeden dat ze wat meer wist. De calico besloot het geen aandacht te gunnen. "Ja het bos is prachtig." Icoon, of terwijl Snoopy voor haar, knikte kort. "Is er veel prooi te vinden?" vroeg de poes en Icoon knikte. "Ja zeker. Je mag wel een keer mee, als ik hier kan logeren?[/i] ze keek Skinny aan, zonder enige uitdrukking van emotie. Ineens schoot de huispoes in de lach. "Je bent me er wel eentje zeg.," lachte ze en Icoon begon te grijnzen. "Maar er woont geen kat dus je hoeft niemand te vermoorden." miauwde Skinny Love. Icoon grijnsde weer. "Het is geen ongeregeld zooitje Snoopy," miauwde de poes. [b]"Dat is dan anders als ik verwacht had, moeten leren leven van bloeddorst." zei de jonge poes kopschuddend. "Natuurlijk zijn er ook wel eens katten alleen, dan kun je ze opserveren." Icooon knikte en ze boog haar kop om haar zachte poten even schoon te maken. De jongere poes keek naar Skinny love. "Bedankt." Ze siste tegen een voorbijgaande huiskat, klein en mollig. "Maar mag ik dan bij jullievslapen, of eventueel in de tuin of schuur?" vroeg de poes en ze keek Skinny Love aan.

Ze glimlachte toen Snoopy aanbood dat ze best een keer mee mocht jagen. “Ik kan ook prima zelf jagen, maar het lijkt me gezellig om weer een keer samen te jagen. Ik neem je aanbod dus graag aan. Je zegt het maar als je een keer tijd hebt,” zei ze toen rustig. Toen kwam het gesprek bij de Bloodclan terecht. Ze ging er alleen niet verder op in toen Snoopy er nog iets over zei. Ze vond het niet nodig om er verder over door te gaan. Ze trok even met haar snorharen en spitste haar oren toen Snoopy verder ging. "Bedankt." Ze knikte. “Graag gedaan,” Opnieuw ontstond er een klein glimlachje om haar lippen. In haar ooghoek keek ze naar de huiskat die langsliep, alleen die kende ze eigenlijk niet. Misschien een nieuwe of eentje die verder bij haar vandaan woonde en nou een keer weer hier kwam kijken. Het kon allebei. "Maar mag ik dan bij jullie slapen, of eventueel in de tuin of schuur?" Ze keek Snoopy verrast aan. Die vraag had ze niet aan zien komen. Ze trok even een frons in haar voorhoofd. “Ik weet niet of mijn tweebenen nog een kat in huis willen,” zei ze toen kalm. “We kunnen het proberen, alleen dan moet je wel een eigen plekje zoeken. Ik ben nog al gesteld op mijn privacy. Ik wil dan op schoot liggen bij de vrouw ’s avonds,” Ze keek Snoopy even doordringend aan. Dat was iets wat vast stond, dat was haar plekje. Die zou ze door niemand laten inpikken. “Maar je mag altijd in de schuur slapen, als je dat liever wilt. Er zit ook een luikje in die deur. Dus je kunt kiezen. Maar ik kan dus niet met zekerheid zeggen of de tweebenen je binnen accepteren.” Vervolgde ze. “Dus het is jou keuze,” ze keek Snoopy afwachtend aan.

Skinny love

Icoon had Skinny Love aangeboden om eens mee te jagen. “Ik kan ook prima zelf jagen, maar het lijkt me gezellig om weer een keer samen te jagen. Ik neem je aanbod dus graag aan. Je zegt het maar als je een keer tijd hebt,” zei ze kalm. "Fijn om te horen." snorde de jonge calico poes. "Zou ik bij jullie mogen slapen?" miauwde de jonge poes ineens. Ze zag aan de oudere poes dat ze die vraag niet aan had zien komen. “Ik weet niet of mijn tweebenen nog een kat in huis willen,” even glimlachte de poes. "Mij wel hoor, dat lukt wel." miauwde de poes, erg zelf verzekerd. “We kunnen het proberen, alleen dan moet je wel een eigen plekje zoeken. Ik ben nog al gesteld op mijn privacy. Ik wil dan op schoot liggen bij de vrouw ’s avonds,” Icoon knikte respectvol. "Tuurlijk, dat snap ik," miauwde de jonge poes. “Maar je mag altijd in de schuur slapen, als je dat liever wilt. Er zit ook een luikje in die deur. Dus je kunt kiezen. Maar ik kan dus niet met zekerheid zeggen of de tweebenen je binnen accepteren.” de poes knikte. De oudere poes vertrouwde haar. Dit was anders afgelopen dan dat de calico verwachtte. "Als het niet lukt slaap ik wel in de schuur, maar ik hoop het niet, want de winter is een koude tijd." glimlachte ze. Ze knikte dankbaar. “Dus het is jou keuze,” de calico had dus al voor haar beurt gepraat, de oudere huiskat wist het antwoord al. Icoon besloot toch even haar antwoord te herhalen. "Ja, ik zou wel binnen willen, als dat lukt, maar anders slaap ik wel in de schuur." miauwde ze snel.

"Gesproken tekst"|Normale tekst|Gedachte|"Door ander gesproken"

Ze knikte Snoopy even toe. “Dan gaan we dat binnenkort een keer doen. Als er nog prooi te vinden is tenminste,” ze keek Snoopy kalm aan. Ze knikte nogmaals dat ze het begreep dat Snoopy liever binnen sliep. “Ja, er gaat niks boven bij het vuur liggen als het koud is,” zei ze grinnikend. “Dus wees mijn gast,” vervolgde ze. Ze sprong overeind en liep richting de deur. “De vrouw van de tweebenen is nu thuis, dus zet je schattige oogjes maar op,” er klonk iets plagerigs door haar stem. “Misschien herkend ze je nog wel,” Ze liep een stukje over de kiezels en glipte door het kattenluik naar binnen. Meteen kwam de warmte haar tegemoet. Ze ging een eindje van de deur afzitten en wachtte totdat Snoopy ook binnen was. “Welkom in mijn huis Snoopy,” zei ze toen rustig. “Het zal je vast bevallen. Het is een prima plek om je kattenleven door te brengen,” Ze keek om haar heen het huis rond. Ja, ze was hier eigenlijk best gelukkig. Al zou ze dat nooit op die manier uitspreken.

Skinny love

“Dan gaan we dat binnenkort een keer doen. Als er nog prooi te vinden is tenminste,” de poes knikte. "Ja, in warmere tijden is er meer prooi. Ik zal mijn zusje wel weer morgen bij ons overnachtingsplekje in het bos gaan bezoeken, kijken of het goed gaat." ze knikte bedanklijk naar de poes toen ze zei dat ze binnen mocht slapen. “Ja, er gaat niks boven bij het vuur liggen als het koud is,” grinnikte de poes en Icoon, of terwijl Snoopy, knikte instemmend. “Dus wees mijn gast,” "Bedankt," miauwde de poes rustig. Skinny love schoot het huis in en Icoon liep voorzichtig het kattenluikje in. “De vrouw van de tweebenen is nu thuis, dus zet je schattige oogjes maar op,” Icoon grinnikte. "Grrauw." Icoon stapte naar binnen en ging naast Skinny love zitten. “Welkom in mijn huis Snoopy,” Icoon keek rond. “Het zal je vast bevallen. Het is een prima plek om je kattenleven door te brengen,” Icoon knikte plechtig. Zal ik haar vertellen dat ik geen Snoopy meer heet? de poes schudde haar hoofd. Nee dacht de poes en ze liep iets verder het huis in.

"Gesproken tekst"|Normale tekst|Gedachte|"Door ander gesproken"

“Graag gedaan,” zei ze kort. “Als je je maar aan de afspraak houdt,” even klonk er iets dreigends in haar stem. “Dan mag je zo lang blijven als je wilt, als de tweebenen het toe laten tenminste,” ze keek Snoopy aan. Toen hoorde ze de vrouw naar beneden komen. Ze had hen blijkbaar gehoord. “Daar komt ze aan,” zei ze eigenlijk wat overbodig. De vrouw deed de deur open en stapte de kamer binnen. Ze keek even van de een naar de ander terwijl haar ogen groot werden. Skinny Love sprong overeind en liep naar haar toe. Ze duwde zich spinnend tegen haar been aan. De vrouw glimlachte en bukte zich om haar te aaien. Daarna liep ze naar de kast waar ze aan het rommelen was. Dus liep Skinny Love weer naar Snoopy toe. “Nou ze heeft je in ieder geval niet meteen het huis uit geschopt, dus dat is een goed teken.” Zei ze toen. Ze ging weer naast haar zitten. Met een nieuwsgierige blik keek ze naar wat de vrouw aan het doen was. Daar hoefde ze niet lang op te wachten. De vrouw deed de deur van de kast weer dicht met een ander kattenbakje waar ze wat voer in deed, die zette ze naast die van Skinny Love neer. Er verscheen een klein grijnsje om Skinny Love haar lippen. “Ik denk dat dat betekend dat je een tijdje mag blijven,” Ze knikte naar het bakje. “Als je honger hebt, tast toe.” Vervolgde ze. Ze sloeg haar staart om haar middel terwijl ze zacht begon te spinnen. Waardoor de vrouw haar weer over haar kop aaide.

Onderwerp: Re: I'm not alone. your... & Skinny love