|
| eindelijk terug (disturbingvoice eerst) | |
| 28
| |
| | | | DisturbingvoiceDark forest
Tha evil Mimstah~ 235
| |
| Onderwerp: Re: eindelijk terug (disturbingvoice eerst) do 8 nov 2012 - 16:09 | |
| The language you are about to hear... is disturbing.
Familie hmpf wat had je daar nou aan? Haar ouders waren dood, haar broer Thistleheart deed alsof ze niet leefde en haar zusje Reassuringsoul was verdwenen, waaschijnlijk gaan leven met Kittypets daar was ze het perfecte type voor! Zacht snoof de schoonheid en liet haar roze tong over haar zachte vacht van haar poot gaan.
Zelfs Grayclaw leek nieteens meer te vertrouwen, hij was gewoon homo geworden met die Thunderclanner Darkfire waar hij het steeds over had. Disturbing had een keer een glimp van de kater opgevangen op een Gathering het was een arrogante kater die zichzelf helemaal geweldig vond. Grayclaw had hem toen aangewezen en vervolgens naar hem toe gegaan, Disturbing achterlatend met die kittypet apprentice van een Heartpaw. Hij was niets waard, Grayclaw was niets waard. Brokenstar was niets waard, die Darkfire was niets waard, haar gehele familie verachtte en uiteindelijk was ze gewoon alleen. Een eenling in haar eigen clan. Want welke kat mocht haar nou voor wie ze was en was geen in de rug stekende klote homo?
Met een grom sloeg ze haar woedde uit in de grond, zo veel haat voor zo'n schoonheid was niet goed voor haar en toch, toch wou ze de haat vasthouden in haar lichaam. Zichzelf voeden op diens kracht en wellicht Brokenstar van zijn plaats rammen. Dan zou Shadowclan een Leader krijgen waar ze iets van trots op konden zijn.
Een vals lachje lag rond haar lippen al veranderde die snel toen ze de te bekende geur rook. Meteen vlogen haar oren omhoog en vervolgens plat in haar nek. "Sinds wanneer hebben Kittypets toestemming om op Shadowclan territorium te komen Reassuringsoul?" Siste ze zacht en staarde met haar blauwe poelen recht door de bossen waar de gestalte van haar zusje zich bevond..
|
I am the man who arranges the blocks. That continue to fall from up above. The food on your plate now belongs to the state. A collective regime of peace and love. I have no choice in arranging the blocks. Under traitors rule, what they say goes. The rule of the game is we all are the same. And my blocks must create unbroken rows. Long live Rushspirit! He loves you! Sing these words, or you know what he’ll do... |
| | | 28
| |
| | | | DisturbingvoiceDark forest
Tha evil Mimstah~ 235
| |
| Onderwerp: Re: eindelijk terug (disturbingvoice eerst) ma 12 nov 2012 - 20:47 | |
| "Long live death, long live war, long live the cursed mercenary."
De kat voor haar deed haar niets. Het was haar zuster niet meer en de donkere poes was ook geen lid meer van haar Clan. Reassuring had hun in de steek gelaten toen ze haar het hardst nodig hadden om hun kittens terug te krijgen, haar apprentice.. Ook de woorden van Reassuring dringen nauwelijks tot haar door en ze staarde recht langs haar heen met haar ogen samen geknepen en haar staart langzaam heen en weer slaand. "Waarom zou ik woorden die niets anders dan de waarheid vertellen terugnemen Kittypet?" Sprak ze zacht en toch dreigend.
Disturbing had niet stil gezeten in de tijd dat zusje lief verdwenen was. Ze had haar persoonlijke training nog harder aangepakt was haar diva stijl half vergeten en had zichzelf op haar kracht gemeten. Oorlog zou komen en oorlag zou altijd blijven. Zijzelf was een krijger in het eeuwige gevecht dat enkel kon eindigen met de dood en niemand behalve zijzelf zou overwinnen. Het was haar eigen prophesy die ze zou laten uitkomen zelfs al zou dat betekenen dat ze de clan zou moeten overnemen..
"Denk je nou echt dat ik bang voor jou zou zijn?" Siste ze synester, klapte haar nagels uit en sprong naar voren zodat ze Reassuring onder haar massieve klauwen zou krijgen. Op haar beurt bracht ze haar gezicht vlak bij die van Reassuring. "Daag me niet uit.." Gromde ze zacht en sloeg met haar nagels in vol op Reassuring's kop voor ze met nogmaals een schijnbeweging naar Reassuring toe met haar tanden van de grote poes af stapte. "Leave.. Next time you won't be lucky.." Siste ze zacht en sloeg haar klauwen opnieuw uit en staarde opnieuw kil naar de kat.
|
I am the man who arranges the blocks. That continue to fall from up above. The food on your plate now belongs to the state. A collective regime of peace and love. I have no choice in arranging the blocks. Under traitors rule, what they say goes. The rule of the game is we all are the same. And my blocks must create unbroken rows. Long live Rushspirit! He loves you! Sing these words, or you know what he’ll do... |
| | | 28
| |
| | | | | Onderwerp: Re: eindelijk terug (disturbingvoice eerst) | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |