every one may yohn this topic.

Aquila liep rustig door het bos. ze rook de lucht en pebaalde de plaats van haar prooi. ze sloop achter een struik. toen ze beter rook wist ze dat dit niet een gewoon prooi dier was, dit was een vos! het beest snuffelde voor een doorn struik. Aquila zakte door haar knieën ze sprong en zette zich af tegen de stoffige grond. doordat de grond zo stoffig en zacht was struikelde Aquila tijdens haar sprong, met haar volle gewicht viel ze op de vos en douwde hem in de doorn struiken. door de kracht van de sprong viel Aquila zelf naar achteren tijdens de botsing. de vos schrok zich een hoedje en piepte door de pijn van de doorn struiken. hij kroop er uit maar bleef haken met zijn achterpoot die scheurde een stukje open en de vos hinkelde. hij keek Aquila boos aan. Aquila was echter niet bang en zette haar klauwen in het gezicht van de vos, door de pijn in zijn achterpoot en de onverwachte aanval viel de vos om. Aquila sprong boven op hem met een klauw klemde ze achter de vos zijn schouderblad, en de anderen poot zette ze op het hoofd van de vos. ze porde haar nagel zo diep in het oog van de vos dat hij opslag blind was aan een oog. de vos sprong verschrikt op en beet Aquila in haar schouder, de tanden van de vos deden gemeen pijn. maar het beest was hartstikke duizilig en uit zijn vorm. Aquila zetten haar tanden in de kil van de vos en beet er een groot stuk uit. ze spuugde het bloederige spul uit en pakte het beest bij zijn nekvel. ze liep weg en sleepte het beest mee. Aquila snoof maar weer eens ze rook iets vreemds was dat nou een andere kat?
every one may yohn this topic. Assassin__s_creed_icon_50x50_by_sladinforever-d2xyq24

_{Langzaam, met zijn lichaam aan de grond schoof hij naar voren. Alsof hij elk moment aangevallen zou kunnen worden. Toch wist hij wel beter. Op het moment was hij een soort van, heel erg alleen. De laatste dagen had hij maar wat rondgezworven op verschillende plekken. Hij wist dat hij moest opletten of hij niet in Clan territorium kwam. Het moest wel zo zijn dat hier er veel van leefden. De meesten katten sloten zich aan in zo'n Clan. Samen stond je namelijk sterker dan alleen. Hij had er alleen nooit kennis mee gemaakt. Hij was opgegroeid in een huis met mensen aan zijn zijde. Hij leefde grotendeels buiten, maar als het weer te hachelijk werd was hij binnen. Daar kreeg hij meestal wat te eten en drinken, maar hij was dan ook weer gauw weg. Hij hield niet van mensen zoals anderen dat dan misschien deden, ondanks dat hij zijn hele leven als zo geleefd had. Hij vertrouwde ze voor geen meter en dat bleek ook nog wel eens. Deels zou het wel aan hemzelf liggen. Hoe vaak had hij z'n 'baasjes' wel niet gekrapt, gewoon omdat het kan. Soms moest hij gewoon even laten zien dat niet zij, maar hij de baas was. Hij schoof iets naar voren terwijl hij onder de bosjes vandaan voor zich uit keek. Hij was hier niet de enige. Een stukje verderop zag hij een poes lopen, die blijkbaar net een soort 'vangst' had gedaan. Hij grijnsde even terwijl hij erop af liep. "Eey," sprak hij kort, terwijl hij zijn blik op haar richtte. Het was eigenlijk de eerste kat die hij sinds tijden had gezien, en gesproken, mocht er een gesprek uit voortvloeien.}

Aquila liep rustig door het bos met haar prooi toen er opeens een kater uit een struik kwam en zij "Eey" Aquila schrok zich dood en haar haren rezen overeind, maaer ze zach het aardige glimlachende gezicht van de kat, en dacht dat hij wel aardig was. Aquila bekeek de kat van top tot teen en rook dat hij een kittypet was. uitijndelijk na een kort onderzoek zij Aquila: "hallo ik ben Aquila" Aquila ging zitten en legde de dode vos voor haar neer, ze begon er van te eten. ze keek op van haar prooi en zij tegen de kittypet: "als je ook wat wil mag je wel mee eten, ik krijg dit beest toch niet in mijn eentje op."

[sorry beetje kort.. Embarassed

]

Onderwerp: Re: every one may yohn this topic.