The death doesn't walk here [Wolftail]

Een lange krijs klonk over de boerderij die langzaam meer en meer verlicht werd door het licht van de opkomende zon. De haan stopte met kraaien en ging terug naar "zijn dametjes". De koeien terug naar het weiland om, zoals gewoonlijk, zich de hele dag vol te dauwen met gras. Er lag een kater vredig in het stro te slapen, en de zon kwam steeds verder naar hem toe geslopen. Toen het licht over zijn kop heen was, kreunde de kater en zei met een vreemd accent: 'Hè, njiet nauw' Rolf draaide zich om en legde zijn poten op zijn kop. Hij deed zijn vingers een beetje uit elkaar en keek door zijn vingers naar Marga, die langzaam wakker begon te worden. Rolf glimlachte zwakjes. Hij hield van Marga. Niet als liefde, maar gewoon als een goede vriendin. Misschien kon Rolf haar laten schrikken. Hij sloop stilletjes zijn nest uit, en keek of de bruine merrie hem niet had gezien. Toen dat niet het geval was, sprong hij op een balk die boven de paardenstal hing. Plots liet hij zich vallen en riep: 'Boe!' Marga schreeuwde en bokte. Rolf wou zijn nagels niet in Marga's vlees zetten dus vloog hij door de lucht, en greep net op tijd een plank. Marga keek boos naar hem en brieste. Met een geluid dat op sorry leek rende hij de stal uit. Hij vond zichzelf sukkel nummer 1. Hij had niet door dat hij het ShadowClan territory in rende, niet wetend dat er misschien een bloeddorstige kat op de loer kon liggen...

Er bengelde twee spitsmuizen in zijn ben toen 'ie het kamp betrad en met trots de twee prooien op de rest van de prooistapel legde. Het was nog steeds bitterkoud door al het sneeuw dat de laatste dagen al was gevallen, maar toch kon hij er tegen. Hij zag dat zijn vacht al wat dikker was geworden, gelukkig maar. De kater liet zijn blik even rond het kamp glijden en zag dat er niets was dat hij eventueel kon gaan doen. Oké, dan maar weer gaan jagen of zo.. Hij draaide zich om en baande zich weer een weg naar de kamp uitgang. Al lag er sneeuw en was het Leaf-bare, de zon scheen toch nog lichtjes maar niet fel genoeg om het witte soul te doen smelten. Dat zou vast nog even duren. Terwijl hij al grijnzend het territorium weer in liep voelde hij hoe de wind tegen zijn voorhoofd blies en zijn vacht licht deed golven. In dit gedeelte van het Shadowclan gebied kwamen er vaker vossen dan waar dan ook. Gelukkig had Wolftail er nu wel ervaring mee opgedaan door elke keer achterna gezeten te worden door een vos. Voor de rest waren er nog wel veel beestjes hier te vinden. Alleen waren die niet echt allemaal eetbaar.. In een van zijn ooghoeken ving de kater een glimp op van een merel en zonder er bij stil te staan schoot hij tegen de grond. Poot voor poot kwam hij dichter bij het zwarte ding in de buurt en wist net op tijd eropaf te springen. Algauw beet hij het dood en klemde het dier stevig tussen zijn kaken. Zo, nu had hij in totaal al drie prooien gevangen vandaag en konden ze hem van niks verwijten. Wolftail was wel redelijk bekend in de Shadowclan, en wou zijn reputatie dan ook hoog houden. De bruin/grijze tabby kater zette zijn ledematen weer in beweging en met een rustige tred wandelde hij voort. Soms dacht hij weleens na over hoe het zou zijn om een Apprentice te hebben. Het moest toch geweldig zijn om zo'n jonge krijger op te leren, niet dan? Terwijl de gedachten zijn hoofd vulde zag hij in de verte een bruin gedaante, maar door de felle zon die op 'm scheen dacht hij eerst te zeggen dat er een vos was. Wolftail legde de merel even op de grond en schopte er wat sneeuw over zodat hij die later zou kunnen ophalen en draafde richting de tweede kat. 'Wat doe jij hier? Zo te zien ben je niet van de Shadowclan.' Siste hij en liet ondertussen zijn nagels al uit de veiligheid van hun hulsjes glijden.

Rolf keek gapend toe hoe een andere kater, een stukje ouder dan hem, de grond aanstampte en op een snel tempootje naar hem toe kwam gedraafd. Toen pas had hij de zure geur die hier rond deze plek hing door. Was hij echt op de ShadowClan grond gekomen? Hij wist van de Clans af doordat hij ooit een Clankat had ontmoet, wat vriendelijker dan eigenlijk had gemoeten. Maar ja, dat veranderde er natuurlijk niks aan dat hij hier op de grond van Clankatten stond. 'Wat doe jij hier? Zo te zien ben je niet van de Shadowclan.' siste de kater boos naar Rolf. Hij rolde met zijn ogen en zei: 'Zo, does wai zien da nu pas? En bovundien: iek hab hier nie gejoogd' zei hij licht geïrriteerd. Hij zou pas weggejaagd worden als hij zou jagen hier, maar compleet legaal was hij hier ook niet. Hij probeerde een dominantere houding aan te nemen. Rolf was groot voor zijn leeftijd, hij was al bijna even groot als deze kater voor hem. Hij legde zijn oren plat met de betekenis dat hij ook niet zomaar een kittypet was. Hij had jaren ervaring jagen en honden vechten, al was hij maar 1 jaar. Zijn goudbruine ogen keken diep in die van de kater. Hij hield er niet van om op andermans territorium te zijn, maar hij moest wel laten zien dat hij geen schootkatje was.