Snow, snow, SNOW! [+Shrewleap <3]

De afgelopen dagen leken een hel te zijn voor de bruine tabby kater. Zijn oorspronkelijke vrolijke en speelse humeur had plaats gemaakt voor een chagrijnig kater die liever niemand om zich heen wilde hebben. De meeste katten in de Clan mede hem dan ook liever dan dat ze in zijn buurt kwamen. Het was niet zo heel erg gek eigenlijk, als je wist wat de kater had doorgemaakt.
Timesong stond altijd al bekend om zijn vrolijke humeur en het feit dat 'ie graag grapjes maakte. Maar nadat hij er achter was gekomen dat Shrewleap, de poes waar hij stiekem toch wel een oogje op had, samen ging met Wolftail, was zijn wereld in een gestort en had hij zichzelf in een depressieve bui gegooid. En daaruit komen, was hem nog niet gelukt.

Ook nu weer stond er een eeuwige down blik in zijn amberkleurige ogen, terwijl hij zich uitrekte en uit de Warrior Den wandelde. Meestal vluchtte Timesong direct weg, om een directe confrontatie met het gelukkige stel te vermijden, maar deze ochtend was er iets wat hem tegen hielt. Hij keek op toen er iets kouds op zijn hoofd viel. Timesong kneep zijn ogen bijna dicht tegen de scherpe lucht en merkte dat er iets naar beneden dwarrelde, wat lande op zijn neus en daar smolt. Het kwartje viel langzaam bij de kater vandaag. "SNEEUW!" schreeuwde hij opeens, meteen klaarwakker.
De sneeuw had er voor gezorgd dat hij eventjes uit zijn depressieve staat was geklommen en al snel keken zijn glanzende ogen in de rondte, opzoek naar een speciaal iemand. Al snel vond hij Shrewleap en rende op haar af. Hij keek met een vernietigende blik in de richting van Wolftail, maar richtte zich daarna op de poes. "Shrew, kom je, gezellig, dollen in de sneeuw?" hij keek haar met een bijna kitten achtige speelsheid aan en gaf d'r uitdagend een duwtje tegen d'r schouder aan. Het deerde hem momenteel eventjes niet wat Wolftail er van vond. Shrew en hij waren vrienden en daar kon niets tussen komen!

Traag draaide Shrew zich om in haar warme nest en rekte haar pootjes uit. Een koude windvlaag bereikte haar vacht en meteen schrok de poes wakker. Een paar sneeuwvlokjes vielen op haar vacht en wilden niet los laten. Met tegenzin hief ze zich op uit haar nest en sloop uit de Warriors Den. Toen ze buiten was aangekomen merkte ze dat die paar sneeuwvlokjes van in de Den niets waren vergeleken met die van er buiten. Haar maag maakte een rommelend geluid en ze stapte zonder na te denken naar de prooistapel. De laatste tijd dacht ze steeds minder na over de Clan, misschien omdat ze eindelijk tijd nam voor vrienden en relaties, of ze er minder energie voor had. De poes keek naar haar buik, deze was nog niet opgezwollen, maar ze zou binnenkort langs de Medicin cat gaan, om er zeker van te zijn dat er binnenkort kittens zouden komen. Shrew boog voorover en pakte een klein musje van de stapel. Het beestje was nog een beetje warm, waarschijnlijk net gevangen. Hongerig ging ze zitten en begon de veertjes van het beestje te plukken.

"SNEEUW!" Een bekende stem bereikte haar oren en Shrew keek verrast op. Timesong had zich weer eens laten zien, een stuk vrolijker dan de laatste tijd. Een kleine glimlach verscheen op Shrew's gezicht toen ze hem zag. In minder dan een paar seconden had de kater haar gezien en begon hij haar kant op te rennen. "Shrew, kom je, gezellig, dollen in de sneeuw?" Shrew lachte en wilde bijna weigeren, toen hij haar schouder porde. Speels sprong ze op, liet de restjes van de mus achter en zette zich van de grond af. Ze maakte een kleine sprong en probeerde Time van zijn evenwicht te beroven. "Je weet toch dat je poezen niet zo moet uitdagen, Timekit" Miauwde ze uitdagend en rolde snel op haar rug. De koude sneeuw deed haar niets, want ze had weer eens lol. Misschien kon ze weer een dagje vrij nemen van haar taken. Ze moest toch ook een keer aan haarzelf denken?