[AG] Ariana + Mapleleaf {&co}

Rippin' my heart was so easy, so easy
Launch your assault now, take it easy
Raise your weapon, raise your weapon
One word and it's over

IJskoude sneeuwkristallen dwarrelden zachtjes naar beneden en vielen zonder enig geluid te maken op de gras. Langzaam maar zeker werden de groene grassprietjes bedekt met een wit deken van sneeuw. Soms loste de sneeuw op als er een nat plekje was waardoor er sommige gaten ontstonden in het witte pracht. Leaf-bare was het hardste en gevaarlijkste seizoen voor katten en kittens. Kittens konden sterven van de kou omdat ze nog zo zwak waren. En beide konden steven aan de vreselijke ziekte genaamd greencough.

Toch was het op sommige plekken in het Bloodclancamp desondanks de kou best wel warm en knus. Zoals in het schuurtje waar de leader in sliep. Icy had in de tijd dat ze leader was kittens gekregen van Saxon. Ariana was daar een van, ze is een klein grijs poesje met prachtig blauwe ogen die ze van haar ouders geërfd had. De warmte van Icy hield alle kittens lekker warm. Ariana haar grijze borstkast bewoog rustig heen en weer terwijl ze sliep. Ineens waaide er wind door een van de spleten van de schuur door. Een rilling ging langs het kleine grijze lijfje heen toen ze de kou op haar vel voelde branden. Met een gaap werdt ze wakker en keek om zich heen. Bijna al haar broertjes en zusjes sliepen nog vredig verder ondanks de plotselinge windvlaag. Een verveelde zucht verliet haar longen, het was saai als iedereen sliep. Maar het was eigenlijk ook niet echt anders als haar siblings wakker waren. Ze pestte haar constant omdat ze kleiner was dan de meeste kittens die twee manen waren. Voorzichtig hees het kleine poesje zichzelf op uti haar lighouding en stapte voorzichtig over de slapende siblings heen. Ariana liep naar de deur, de cycaan blauwe ogen keken twijfelachtig naar de deur. Buiten was het groot en eng. Enge dode bladeren dwarrelde naar beneden en maakte een vreemd krakend geluid als je het aanraakte. Wind maakte een raar geluid als het door bomen heen waaide. En dan heb je die enge grof gebouwde katten nog niet gezien op de openplek van het camp. Hondentanden bengelen aan een halsband om hun nekken, vreselijk gewoon. Ariana vroeg zich eigenlijk wel eens af hoe ze aan die tanden kwamen. Zouden ze die honden zelf vermoord hebben of? Verward schudde het klein poesje haar hoofd om de gedachte uit haar hoofd te schudden. Ze wilde het eigenlijk nog geen eens weten hoe ze aan de tanden kwamen. Het zou vast niet zonder bloed gebeuren aangezien deze clan de Bloodclan heet. Ariana had een hekel aan bloed. Soms vroeg ze zichzelf wel eens af waarom ze in precies deze clan zat. Met allemaal katten die moordlustig zijn en van bloed houden.

Een zucht verliet haar lichaam terwijl ze nog een keer naar de deur keek. Ze moest haar angst overwinnen, ze moest het gewoon proberen ook al was het maar voor één keer. Trillende trillend stond het poesje op haar pootjes toen ze de deur open deed. Haar ogen werden groot van schrik. Er lag een reusachtig deken over het hele camp heen. Ariana slaakte een hoge gil van schrik en rende terug richting haar moeder. ’Mama!’ Een traan gleed langs haar wang naar beneden. ’W-w-waarom is het hele camp wit?’ Haar stem klonk hoog en hees terwijl ze zich tegen haar moeder aan drukte. Het was warm en vertrouwd in de langharige vacht van Icy. Nog steeds keek het kleine poesje angstig met haar cycaan blauwe ogen in die van haar moeder. Nog steeds trilde het hele lijfje van angst. Toch was ze ook wel een beetje nieuwsgierig waarom het camp ineens wit was geworden. Misschien was het wel heel normaal en ging de wereld niet ten onder.



Zo hier is de Voorbeeldpost. Hoop dat ie goed genoeg is en dat ik haar karakter goed bespeeld heb. Vondt wel leuk om te spelen dat ze sneeuw voor het eerst zag en doodsbang is x'D. Maar ze psot echt heerlijk ik heb in tijden niet zo fijn gepost <'3 Ik typte het er zo uit anders doe ik meestal wel wat langer met zo'n post ;D