Oh, I love you! [Leonardo]

Strawpaw zat triest aan de prooistapel. Haar hoofdje hieng over haar schouders. Ze kreeg geen stukje prooi meer binnen. Sinds dat Leonardo weg was, had haar leven geen zin meer. Ze kon haar best niet meer doen bij de trainingen, ze kon niet eens goed een muis vangen! Ze voelde dat wind in haar gezicht blies. Ze opende haar blauwe ogen en ging rechtstaan. Ze trippelde naar het kampingang, weer om te zien of hij niet terug was. Ze bleef maar hopen, ook al was er niet zo veel hoop mogelijk. Maar en was nog een kleine vlammetje in haar hart, een vlammetje van hoop. Misschien konden ze toch weer met elkaar zijn. Zee stopte bij het kampingang, en die keer zag ze iets anders dan altijd...

Leonardo keek op van de ijzige kou waar hij was. Hij staarde in de verte, hij was bezig met zijn training. Hij sprong weg voor een katten klauw, Leonardo ontweek en duwde de kat on ver. Al snel krijgt hij een trap in zijn maag van de kat. Hij vocht terug en sprong naar achter en duwt de kat op de grond. 'Goed zo Leonardo goed gevochten' sprak de kat. Hij kreeg wel eens les van katten die wilt waren of op die op straat leven eigelijk wel alle katten die wilt waren natuurlijk niet allemaal. Leonardo keek de kat aan en gaf een knikje om eer te laten zien hoe eervol de kat was. Hij keek op van een ligt geluid, de kat was al weg toen Leo om keek. Het geluid werd steets luider en luider door de ijstoppen van de berg. Maar toen merkte hij dat hij moest vluchten. Hij rende de berg afwaarts, hij keek weer achter zich en zag de sneeuw achter zich. Hij keek heen en weer en zag net een boom hoog genoeg en sprong door de ijskoude lucht heen in een hogen boom. Wacht?! dacht hij Strawpaw!! Hij schudden zijn hoofd en was wel een week later gekomen dan ze hadden af gesproken, niet alweer. Toen de sneeuw weg was ging hij uit de boom en liep terug naar de Bloodclan. Na een paar dagen verstopte hij zich in de bossjes en wachte tot Strawpaw kwam en hij wilde haar laten schrikken voor de grap.

Strawpaw werd na een paar dagen wakker. Ze geeuwde even en stond op nadat ze slaperig met haar oogjes knipperde. Niewe dag. Zou Leonardo vandaag komen? Ze had gedroomd dat hij terug was! Was dat echt ?! Strawpaw sprong ineens op haar vier poten. Ze stormde het apprentice den uit, op de open plaats terecht. Het zag uit zoals normaal, een paar apprentices met elkaar aan 't vechten, een paar Warriors een babbeltje aan 't doen... Maar voor haar was het een andere dag. Ze liep naar de kampingang en keek naar buiten. Leo, waar ben je? Ineens vieng ze een vertrouwde kattengeur op. "Leonardo!" was hij dat echt?! Ze wist dat hij ooit terug kwam!

Leonardo hoorde Strawpaw aan komen. Hij keek op en dook diepper in de bossjes en hij zag haar staan bij de ingang van het kamp. Hij sloop tegen de grond aan om Strawpaw te laten schrikken. Maar dat deed hij niet want het was immers zijn vrienddinetje of ookal wel liefdes genoot. Hij liep de bossjes uit en rende naar Strawpaw. En gaf haar een kopje en een likje en zei "ik wil bij jouw zijn maar ik train to een betere leider voor mijn broers en zussen en ik heb in de sneew getraint boven in een berg ver van hier vandaan." Leondo keek haar aan en wist zeker zij is de waare. En hij keek even weg morgen wilde hij naar een grot gaan maar dan zal hij weer Strawpaw aleen laten. "um" begon hij, "Strawpaw heb je morgen zin om met mij op verkenning te gaan in een grot?" hij wachte en wachte...........

Strawpaw bleef staan rondkijken met een kloppend hart. Hij was terug! Wat was ze blij, ze dacht dat ze hem nooit meer terug zou zien... Ook al als Leo het zei, was dat altijd waar. Ze bleef daar staan ruiken om uit te maken waar Leo was, maar dat hoefde al niet meer. Hij stormde naar haar toe en gaf haar een kopje. "Oh Leonardo, wat had ik je gemist!" fluisterde ze zacht in zijn oor. Toen vroeg hij haar of ze morgen zin had om op verkenning te gaan in een grot. Ze gaf hem een likje en fluisterde in zijn oor:"Natuurlijk, want ik wil je nooit, nooit meer kwijt!"

Leonardo hoorde dat ze mee wilde. Dat vond hij wel leuk een avontuur met aan zijn zeide Strawpaw zijn liefde. Hij glimlachte en zei "Strawpaw het is wel gevaarlijk dus ik neem de leiding." Leo moest nog traine voor een leider beter dan ooit en ooit hoopt hij dat hij de leider word van een goeie clan en aan zijn zeiden dat daar Strawpaw staat als deputy. Hij keek haar aan en wist zei os het zei is het. Leonardo hielt van haar en hij zei "kom strawpaw het is een dag lopen naar die grot dus kom mee mijn geliefde." oeps wat heb ik nauw weer gezecht dacht hij al te hart op. Leonardo begon op te staan en liep voor uit. Hij keek terug en glimlachte naar Strawpaw. De wind ging langs hun vachten. Strawpaw zag er mooi uit. En ze lieppen zei aan zei langs een paar gebiedden. De schoonheid van strawpaw zal nooit weg gaan.

Strawpaw stapte zij aan zij met Leonardo. Wat hield ze toch von hem... Ze droomde ervan dat ze eeuwig samen zouden blijven, ook al wist ze het niet zeker. Ooit zou hij en goede leider worden, zouden ze samen een eigen Clan stichten, dat zou de beste clan ooit worden, met zo'n leader als Leonardo. Ze wreef met haar hoofdje tegen die van hem en miauwde: "Ik hou van je," zo trippelden ze lang verder, maar voor Strawpaw stond de tijd toch stil, elke minuut leek eeuwigheid te duren. Nou, voor haar kon het ook eeuwigheid duren, zolang ze bij haar geliefde Leonardo was. Sindskort waren ze al echter partners, dat maakte Strawpaw blij.

Leonardo keek naar Strawpaw. Hij zag de grot en renden naar binne en riep "Strawpaw hier is het." Leo keek naar Strawpaw. Hij liep rustig naar binnen hier zal het wel zijn dacht hij. Strawpaw was alles voor hem net zo als trainen wat hij moest dat was zijn doel. Hij hield van haar en nu nog steets van zijn schatje. Hij glimlachte en liep samen met haar door de donkere natte en vochtige grot. Leonardo keek haar aan en glomlachte nar haar en verdiepte on haar licht blauwe ogen van zijn ster aan de hemel dus strawpaw zijn licht ster. Alle waar hij van hield. Hij sloot zijn ogen en dacht aan haar zelfs als ze hier stond miste hij haar. Hij liep veder en telkens werd het donker en donkeren. Een gat in de grot kwam een beetje licht door waar ze precies onder stonden.

Strawpaw stapte voorzichtig achter haar geliefde aan. Toen ze erin stapten, was het daar koud en nat, maar met Leonardo was ze nergens bang voor. Voor de veiligheid ging ze aan zijn zij staan, en krulde haar staart om de zijne. "Wat zit erin?" Vroeg Strawpaw aan Leonardo. Wat zou er in zitten? Iets... Geheimzinnigs? Zoiets als de Moedermuil? Ze zeggen van een grote kristal... Of zouden hier misschien vleermuizen wonen? Ze huiverde bij die gedachte. Vleermuizen zijn tenminste geen dassen!#29394b[/color]

Leonardo luisterde naar de bangen strapaw. Hij lachde naar haar en zei ik ben bij je bent bij mij straw. Hij keek haar aan en ging liggen naast haar. Leonardo keek naar Strawpaw en voelde iets schudden onder zijn poten een hard geluid klonk er. Hij zag hoe bijna een steen op haar viel. "STRAWPAW!! Pas op!!" riep hij en hij dieuwde Strawpaw weg en een puntige steen viel door zijn rug. " Strawpaw we moetten vluchten! Volg me!" Leonardo liep door de donkere grot waar allemaal stenen vielen. Leonardo voelde de puntige steen in zijn rug kkrassen door zijn rug het bloed stroomde weg en hij sloot zijn ogen even door de pijn maar eerst moesten ze de grot uit zal het lukken? Dacht leonardo.

"Leo, je bloedt!" schreeuwde Strawpaw. Hij zei dat ze hem moest vopgen, maar hij was gewond. Heel erg gewond... Ze zag dat de grot bijna gevuld was met stenen, dus ze moest vlug iets verzinnen... Ze keek naar boven. Een steen, en daar was de uitgang! Ze keek naar Leo. Te gewond, maar ze moesten. "Stribbel voor een keertje niet tegen," Miauwdeze zacht, en toen pakte ze het bij zijn nekvel. Ze trok hem op een steen, en vervolgens op een andere. Totdat zij bij de uitgang kwamen. Ze waten op de dak van die grot. "Blijf hier," miauwde ze tegen Leo en ze ging even weg. Ze pakte geneesbare gras mee en kwam terug. Ze deed haar gras op zijn vond, en wat hooi onder hem. "We zullen hiet moeten oveenachte," miauwde ze en gaf hem een likje.

Het was moelijk om uit de uitgang te komen en ze halde het. "bedankt Strawpaw je hebt mij gered ziels bedankt mijn lief." zei hij. Strawpaw was even weg. Leonardo stond op en keek de verte in. Hij begon vecht trainingen te doen zelfs als die steen nog in zijn rug zad. Hij kneep met zijn ogen maar trainen dat lukte maar niet hoe hij het mogt probeeren. Maar al gauw kwam Strawpaw aan. En leo haaste zich naar de plek waar hij eerst lag. Strawpaw had geneezend gras bij zich en hooi. Ze hielp hem met zijn wonden. "Strawpaw wat was er warom je zo bang was in de grot warom was dat?" zei hij en wist dat er iets was maar dat maakte niet uit nu was hij blij omdat strawpaw hem gered heeft en heeft geholpen. Leonardo kroop naar Strawpaw toe en keek samen met haar naar de sterren.

Leonardo kroop naar strawpaw toe en ze keeken naar de sterren. "Dat maakt niet veel uit," fluisterde ze in zijn oor. "Jij bent bij me, en ik bij jou. Dat is het belangrijkste, ik hou van je" ze gaf hem een zachte likje op zijn oor, en keek naar de hemel. Ze zag twee sterren, die heel fel licht gaven. Ze voelde zich nu echt goed, ze had Leo zo hard gemist en nu kunnen ze weer samen zijn. Zoals in het begin. Strawpaw moest glimlachen toen ze herrinnerde dat leonardo haar de eerste keer had gebeten. En ze vond alles leuk aan hem. Dat hij voortdurend trainde wat er ook gebeurde, dat hij haar beschermde. Ze miauwde zacht:" Kijk," ze wees naar te sterren. "Die twee sterten zijn van ons, zoals zij nu naast elkaar schijnen zullen we voor eeuwig samen zijn." ze gaf hem een kopje.

Ze lafen samen naar de sterren te kijken. Leonardo keek ernaar en zag aan Strawpaw dat ze dat helemaal te gek vond en daarop zei hij: "ik zouw alles doen om er zo een voor je tehaalen al is het het laaste wat ik doe." hij hoorde Strawpaw een paar dingen zeggen. Ze was zo mooi en ook als ze naar de sterren keek haar lieven woordes paste zo bij haar ales was mooi aan haar maar het mooiste was haar innerlijk die straalde licht zoals de sterren de Starclan zal Strawpaw vereereeren. Strawpaw was mooi aardig lief schatig. Leonardo keek haar aan ze was gewoon de beste de je kon krijgen ze qaren gewoon een met elkaar jing en jan. hij viel gauw in slaap bij Strawpaw hij qas moe van alles wat hij had gedaan en viel langzam inslaap. Het was gewoon heerlijk dit moment net alsof het eewig duurden

Strawpaw smolt gewoon toen Leo zei dat hij alles zou doen om een ster voor haar te halen. Hij was moe, en hij viel in slaap. Ze keek naar hem en besefte dat hij het mooiste in haar leven was, iets waarvoor ze kon leven. Ze keek naar hem toen hij sliep, en ape errinneringen van hen kwamen bij haar op. Alles wat ze samen hadden meegemaakt. Hoe hard hij wou trainen, om een goede leader voor zijn broers en zusjes te worden. Maar hij koos voor haar, en droomde ervan om samen een clan te stichten. Hun eigen clan. Zedrukte haar hoofd zachtjes tegen die van hem, en viel in slaap bij de Sterrenlicht.

Leonardo voelde Strawpaw tegen hem aan en zijn ogen viellen dicht en begon te droomen: Hij keek om zich heen en zag zijn riool waar hij in zad en zag dat hij nog jong was. Shifu stond voor hem en praaten met zijn broers en zussen. Ze gingen weg maar leo bleef bij het doode ligaam van zijn vader. Ze vertrokken maar toen Shifu de deur dicht deed zag leo een grijns op zijn gezicht. Hij wilde gaan uitzoekken wat er was en wilde naar buiten het riool uit maar hij kon er niet uit en in de avond moesten ze in de tweede verdieping van het riool zijn anders komt in de nacht de overloop! Leonardo schrok en probeerde het openn te krijgen maar het was al telaat en het viese water stroomde over hem heen. Zijn lucht verdween langzaam en sloot zijn ogen. Een grijze kat kitten sprong in het water en redde hem. Wie ben jij vroeg de grijze kater. Leonardo ik kan jouw wel aan en wie ben jij? Zei leo. De kater keek op en sprak als we zoetzapige verhaalen gaan vertellen dan ben ik weg en trouwens ik ben rapheal. Leonardo keek naar de kater en zeri bedankt Raph mijn fammilie is weg. Ineens leek de kater dus rapheal niet boos meer maar verdrietig. En Rapheal sprak mijn ouders hebben me gedumt bij het vuilnis en ik was eenigs kind leo. Leonardo keek op en vroeg " zullen we samen in het riool slapen? Leonardo werd wakker het was ochtent en Strawpaw sliep nog dus hij liep naar vooren en begon te trainen en dacht hard op 'wie is Rapheal het leek in mijn droom dat we vrienden waaren maar ik heb hem niet meer gezien dat is best raar ik ga hem een keer opzoekken.'

Strawpaw sliep heel rustig want Leonardo was bij haar. Ze droomde...
Strawpaw trippelde over het bos. Ze hoorde stemmen... Ze waren haar bekend maar ze kon het zich precies niet herinneren... Ze verstopte onder een braamstruik en toen ze erdoor keek, zag ze hen. Shifu en Leonardo. Ze schrok op toen ze zag dat allebei vol met bloed waren. Ze hoorde Shifu met moeite spreken:"Bloed voor bloed. Dood voor dood." Waarop Leonardo antwoordde:"Laat dit je bloed zijn!" Toen werd alles wazig.
Strawpaw werd wakker door de stem van Leonardo, hij was iets aan het moppelen. Ze was nog steeds een beetje verward door haar droom, dus ze ging zitten en schudde haar hoofd eens goed om alle gedachten op hun plaats te zetten.

Leonardo trainde en merkte dat Strawpaw wakker was en hij vond dat hij zijn droom moest verbergen. Als Strawpaw dit wist kon er van alles gebeuren hij vertel het ooit, maar nu niet nu want nu was het niet de tijd maar warom sluite Shifu hem op in de over loop kamer en warom redde Raph hem. Leonardo liep naar Strawpaw toe. Hij begon "hey waar ging jouw droom over liefje?" Leonardo keek haar aan ze had stralende ogen die blijdschap uitstraalde. Hij haalde even adem maar ineens kwam er een beeld hij zag Strawpaw met haar klauw uit staan en voelde even pijn door zijn borstkas. Leonardo keek angstig van het beeld en voelde zich even niet meer veilig bij haar maar hij liet het niet merken en gaf haar een likje over haar neus. Hij ging liggen en krulde zijn natte staart om zich heen de pijn bleef in zijn rug zitten waar Strawpaw hem verzorgde. Hij glimlachte naar haar en wilde weeten wie is Rapheal en helpt hij me echt zo goed?

Strawpaw verzorgde Leonardo. Ze was nog steeds verward door haar droom. Maar ze voelde zih schuldig voor Leo. Had ze die domme klauw maar niet uitgestoken.... Maar het was te laat. Leo werd toen tegen haar klauw geduwd en hij was bijna dood... En toen had hij met zijn laatste krachten Shifu, die stomme kat die Leo wou vermoorden gewond gekregen. Strawpaw had geen keuze. Ze zette haar lange klauwen in zijn keel en... Hij was dood. Strawpaw huiverde bij de herinnering van bloed op haar klauwen, op haar grijze poten... Gelukkig bleef Leo leven. "Het spijt me voor toen... Ik kon het niet weten... "

Leonardo dacht over veel na wie was Rapheal en er aan de hand alsof iemand hem wild waarschuwen. Maar toen zei Strawpaw: "Het spijt me voor toen... Ik kon het niet weten... " Leonardo onderbrak haar en zei 'maakt niet uit wij zijn samen we are together wij zijn een team ik wilde je beschermen dus het is mijn schuld.' Leonardo boog zijn kop dat Strawpaw niet de schuld op zich moest nemen. Leonardo keek en likte Strawpaw af en hij zag haar lieve kopje straalen in het ochtent licht. Hij vond het fijn hoe strawpaw hem verzogde en hem hielp zij was gewoon een engel nog zelfs beter. Leonardo ging opstaan en keek haar aan en gaf haat een paar liefdes likjes Strawpaw was de besten zij was de waaren Hij hield van haar van wat dan ook wat ze ook mocht doen Strawpaw was lief knap maar ook betrouwbaar zij was het alle beste oesje die er bestond zij was de de maan en de sterren erbij zij was de lucht zij was alles en dat is ze nog steets. Zij vuld het gat in zijn hart die nooit gevuld was.

Onderwerp: Re: Oh, I love you! [Leonardo]