Wolfs are searching for their prey [& WOLFTAIL]

_{Vrolijk liep de poes rond, haar zo vertrouwde territorium met de prachtige hoge bomen, die nu bedekt waren met sneeuw, bekijkend. Ze was nog niet erg sterk door de bevalling, maar ze mocht wel al naar buiten, als ze maar niet al te ver ging en Frost lette op de kittens. Ze hoopte dit keer echt, want vorige keer had ze er twee meegenomen, maar kwamen ze uiteindelijk ongeveer allemaal mee. Een vrolijke glimlach was op haar gezicht verschenen terwijl ze rondliep, de kittens hadden nog maar een deel van het territorium gezien, de mooiste plekken hadden ze nog niet eens gezien, het bloesembos bijvoorbeeld. In de lente zou ze dat zoiezo een keer gaan bezoeken met hen, als het vol zat van de roze bloemetjes en heerlijke geuren die deze gaven. Ze zou ze de hoogbomen laten zien en met elk omstebeurt omhoog klimmen naar helemaal boven om zo het uitzicht te kunnen zien, ze zou hen een keer 's nachts het sterrenmeer laten zien met alle prachtige sterren die er in schenen en ze zou hen gewoon alles laten zien, ze wou hen zien opgroeien in het kamp, hen zien spelen tussen de bomen. Half in gedachten verzonken kwam ze plots tot het besef dat ze wat was afgedwaald. Een beetje verbaasd keek ze rond, waar was ze? Al snel zag ze de 4 bomen staan, ze was bij de vierboom, een beetje erg ver afgedwaald dus. Even beet ze op haar lip, dit wou ze de kittens ook nog laten zien, maar eigenlijk hoorde ze hier nu niet te zijn. Toch kon ze het niet laten dichterbij te komen en de bomen nog een keer te bekijken op elk territorium stond een boom, behalve bij hen... Zou dat iets betekenen? Nee, vast niet, zij hadden gewoon al te veel bomen, bij hen stonden er immers overal bomen, hoger dan alle anderen. Nee, zij hadden gewoon geen boom nodig en de vijfboom klonk niet. Plots hoorde ze geritsel en direct keek ze op, 'Wie is daar?' vroeg ze}