~::Snow fun::~

Onderwerp: ~::Snow fun::~ wo 5 dec 2012 - 17:31

_{Een witte laag dons lag over het woud. Sneeuw heerste over de bossen en heiden. Katten lagen heerlijk knus bij elkaar, warm en veilig. De rivier begon dicht te vriezen, was zwart van kleur. Riverclan had daar voordelen en nadelen aan, weinig prooi door het weinige vis, maar ze konden wel makkelijker naar de overkant. Het was een heldere nacht, de vogeltjes sliepen. Zacht dwarrelend vielen de sneeuwvlokken omlaag. Het was koud en nat, maar ook wel weer gezellig omdat katten elkaar meer opzochten. Bij de twebenen thuis waren de huizen warm en gloeide de ramen van het warme licht. De katten in het woud voelde dat dit een bar seizoen was, maar ook een seizoen met gezelligheid en genegenheid. De kittens en sommige leerlingen die voor het eerst sneeuw zagen, de ijskristallen in het woud, het was er af en toe prachtig. De lucht was zwart, vol met kleine lichtjes. Sterren stonden aan de hemel samen met de maan. Ergens diep verscholen tussen de katten, lag een sneeuw katje. Ze was wit zilver met grijs en zwarte streepjes. Haar ogen die ze opende waren helder blauw. Haar dikke vacht beschermde haar grotendeels tegen de kou. Ze werd wakker, niet wetend waarom. Toen ze weer probeerde te slapen lukte het niet. Ze slaakte een stille zucht. Mistpaw besloot de den maar uit te gaan. Toen ze de ingang door liep en op de krispende sneeuw onder haar poten lette , had ze het schouwspel eerst niet in de gaten. Toen ze opkeek moest ze glimlachen. Wat mooi! In de nacht was het kamp nog mooier! De witte laag sneeuw die het kamp omgaf glinsterde in het maanlicht. ''Wouw..'' Mauwde ze zachtjes. De vlokken dwarrelde langzaam naar beneden en vielen op haar prachtige vacht. Mistpaw haar pootjes lieten schattige sporen achter in het witte dek van pluis. Ademloos bleef ze kijken. Het leek wel een droom, dat Starclan zelf naar beneden kwam om naar hen te kijken. Ze slikte, wat prachtig. Zelfs de clanleader rots was onder bezaaid. Mistpaw zag een schim liggen van haar leader, die liet ze maar beter slapen. Hij had al zorgen genoeg. Ze besloot de rest van het territorium te verkennen in deze 'droom wereld'. Langzaam stapte ze kijken door de ingan en liet zich mee voeren door het territorium.

Evenlater kwam ze aan bij de stroom. Ze kon het water en de grond amper meer van elkaar onderscheiden. Een laag sneeuw lag op het flinterdunne laagje ijs. Mistpaw had het bos nog nooit zo mooi gezien. Haar lieve blauwe ogen keken maar in het rond. Zelf had ze nu ook een klein laagjes sneeuw op zich. Opeens hoorde ze het geluid van andere poot stappen in de sneeuw. Gelukkig rook ze Riverclan dus keek ze nieuwsgierig om, om te zien wie het was.''Hallo?'' Sprak haar zoete stemmetje.

{Creamypaw}}

Onderwerp: Re: ~::Snow fun::~ vr 7 dec 2012 - 19:54

Hij spitste zijn oren toen hij iemand hoorde bewegen. Het mos onder zijn vacht voelde warm aan, omdat hij het zelf verwarmde. De den zelf was gehuld in een ijzige kou. Alleen met zijn crèmekleurige vacht en het mos onder hem, had hij er geen last van. Hij deed slaperige zijn lichtblauwe ogen open, om te kunnen zien we er opstond. Hij bewoog nieuwsgierig zijn oren en knipperde een paar keer met zijn ogen om helder te kunnen zien, aangezien er nog slaap in zijn ogen zat. Toen tilde hij langzaam zijn kop op om nog net de staart van Mistpaw de den uit te zien zwiepen. Wat ging zij nou doen? Hij was meteen klaar wakker terwijl hij om zich heen keek. Er was verder niemand wakker geworden. Hij stond zo geruisloos mogelijk op en liep in de richting van de uitgang. Hij gaapte zacht, het was veel te vroeg. Alleen hij was veel te nieuwsgierig om weer te gaan slapen. Hij stond met een schok stil en keek met grote ogen naar de grond onder zijn poten. Was die nou serieus in een keer wit? Echt wit? Hij had van iemand gehoord dat het in bladkaal ging sneeuwen en dat de hele wereld dan wit werd, maar hij had diegene inwendig uitgelachen. Hij keek omhoog naar de miljarden sterren die aan een heldere hemel fonkelden en zijn witte omgeving iets mysterieus gaven. Er liep een rilling over zijn rug toen een windvlaag zijn vacht optilde. Hij fronste zijn voorhoofd toen hij het spoor zag die Mistpaw achtergelaten had. Je kan elkaar dus moeiteloos volgen als er sneeuw lag, dat was wel duidelijk. Al zou hij haar geurspoor ook kunnen volgen. Nou hoefde hij helemaal geen moeite te doen. Toen hij een beetje van de schok bekomen was en de schoonheid van het landschap in begon te zien verscheen er een glimlachje om zijn lippen en begon hij haar spoor te volgen.
Met zijn oren gespitst en zijn bek een stukje open, waardoor zijn tong begon te tintelen van de kou volgde hij haar spoor verder riverclan territorium in. Waar zou ze heen gaan? ''Hallo?'' Meteen stond hij stil. Ze had hem opgemerkt. Hij aarzelde even, maar liep toen naar haar toe. “Hallo Mistpaw,” zei hij zacht. Naast haar stond hij stil. “Wow,” zei hij verrast. “Waar is het water gebleven?” Hij keek naar de sneeuw waar eerst water gestroomd had. “Ligt er al ijs op?” Hij wou zijn poot er naar uit steken, maar hij deed het toch maar niet. Het kon gevaarlijk zijn hadden ze gezegd. “Wat ben je aan het doen?” vroeg hij toen nieuwsgierig. Hij ging zitten en sloeg zijn staart strak om zijn middel.