Hello, son {Smoketear}

S M O K E T E A R

De jonge kater lag in zijn nest met zijn kop op zijn voor poten. Tot de jongste warriors behoorde hij allang niet meer. Tenslotte had hij al twee nestjes, in tussen al twee apprentices gehad en trainde nu op nieuw weer twee. Hij had vele gevechten achter de rug en een hoop drama op zijn dak gehad. En toch bleef hij door gaan, op zoek naar nieuwe gevechten om aan te gaan, op zoek om op nieuw weer een uitdaging te vinden. En dat alles verging hem goed. Vechten was zijn passie, hij was geboren voor het vechten, voor het beschermen van zijn clan. Zo was hij, en zo bleef hij. Loyaal, maar niet bang om een gevecht aan te gaan, maakt niet uit hoe groot of met hoe veel. De actie, het gevecht ging hij aan. Smoketear stapte de warriors den uit en liep rechtstreeks het kamp uit. De dag hier voor had hij zijn zoon Thistlepaw en zijn broertje Dragonpaw nog getraind. Dat was goed gegaan, het waren een stel snelle apprentices. Smoketear liep door het territorium heen en snoof de geur de geur van waterrat drong zijn neus binnen. Smoketear ging er op af in een perfecte sluip houding. Zijn poten leken de grond bijna niet te raken. Op een tail-length of twee afstand bleef hij staan en sprong hij. Zijn klauwen staken recht in de rug van het dier en hij maakte en snel een einde aan. Toen hoorde hij een bekende stem. Hij draaide zijn kop en zag Mousefur - zijn moeder staan. Hij grijnsde naar zijn moeder, tevens de Deputy van de clan. 'Hé, ook aan het jagen?' Hoorde hij zijn moeder vragen. Hij grijnsde. "Jup..." miauwde hij met en plagerige grijns, maar stiekem was het wel de waarheid. Zonder een natte vacht en ondanks zijn dikke vacht voelde hij dat het met de dag kouder werd, Leafbare was onderweg. Zijn ogen gleden over het lichaam van zijn moeder. "Je bent gek dat je rond deze tijd het water nog in duikt, t word met de dag kouder, en je bent net de Nursery uit," miauwde hij. Smoketear sloeg met zijn poten bladeren over de waterrat en keek naar zijn moeder. "Wel een mooie vangst," snorde hij waarna hij de laatste bladeren over zijn waterrat heen veegde. Hij liep naar zijn moeder toe en grijnsde. "En hoe is t met mijn ma?" Vroeg hij met een grijns. Hij was trots op zijn moeder én vader. Allebei hadden ze een hoge positie in de clan, zijn moeder Deputy, en zijn vader Leader. Smoketear zelf was gewoon een warrior, maar hij hielp wel eens hier en daar met wat hogere taken, maar dan vroeg zijn vader het. Hij wist dat zijn vader hem vertrouwde, en Smoketear vertrouwde hem. Het was niet naar bedoeld, maar met zijn moeder had hij minder contact, hij hield van zijn moeder, zielsveel, alleen ging hij wat minder met zijn moeder om, en dat speet hem. Hij zou graag wat meer tijd met zijn ma door brengen voor dat het te laat was. Elke dag was er een kans om je bij Starclan te voegen, dus hij was al lang blij dat hij zijn moeder nu tegen was gekomen.

I Might Be Loyal...
I Am Not Afraid To Kill