In the middle of it

Onderwerp: In the middle of it za 3 nov 2012 - 11:18

Met ruime passen betrad de gemiddelde calico Warrior haar territorium. Echter brandde de zon al hoog in de hemel, het gunde de aarde niet echt veel warmte. De grond onder Spottedleaf's voeten voelde hard en koud aan, en waarschijnlijk zou dat nog zo'n tijdje duren voordat 'ie weer zou opwarmen. Licht zuchtend bracht ze haar ledematen in beweging en draafde richting de grenzen. Normaal zou ze met de eerstkomende patrouille mee gaan, maar aangezien die er al vandoor was kon ze beter alleen de grenzen gaan patrouilleren. Een kleine frons gleed over haar gevlekte gelaat toen ze het besef kreeg dat ze alweer naar de grenzen ging. De laatste tijd ging ze daar nogal vaak naartoe, zelf te vaak voor haar zin. De Warrior wist wel dat de Clan het wel zou begrijpen. Spottedleaf had haarzelf al bewezen tegenover de Windclan, dus die zouden haar niet verdenken van verraad of zo.. Hier en daar pikte ze de geur op van enkele prooi dieren, maar ging er niet achter jagen. Voor nu had de poes daar geen zin in. Ook al werd de prooistapel iets kleiner, er waren genoeg katten eropuit gestuurd om voedsel te gaan vangen. En zeker nu in de koude dagen moesten ze maar beter het prooi wat besparen. Zodat ze de hele winter genoeg zouden hebben. Weer rolde er een onhoorbare zucht over haar lippen toen de eerste grenzen al in zicht kwamen. Deze toonde aan wat het Riverclan gebied was, en die van de Windclan.

+Hawkscream

Onderwerp: Re: In the middle of it za 3 nov 2012 - 13:45

_{Some nights, I stay up cashing in my bad luck
Some nights, I call it a draw
Some nights, I wish that my lips could build a castle
Some nights, I wish they'd just fall off

But I still wake up, I still see your ghost
Oh Lord, I'm still not sure what I stand for oh
What do I stand for? What do I stand for?
Most nights, I don't know anymore...

Een nieuwe dag was weer aangebroken en Hawk genoot van de stralende zon. Traag sloot hij zijn ogen en rolde op zijn zij. Al vroeg was hij opgestaan om mee te gaan met een van die vroege patrouilles en nu vond hij dat hij wel wat rust had verdiend. En wie wilde nou niet genieten van die lekkere zon? Ook al was de grond nog koud, het was precies genoeg warmte voor hem. Hawk opende zijn ogen weer en zag een groepje kittens vrolijk met elkaar spelen. Dit verslechterde zijn humeur een beetje. Hij moest weer denken aan zijn kittentijd, die kort had geleken te duren. En ook nog eens het feit dat hij bijna nooit meer iets had gehoord van zijn familie. Waren ze hem misschien vergeten? Of wilden ze gewoon niets meer met hem te maken hebben? De kater stond op en verliet het kamp met vluchtige passen niet meer omkijkend naar de vrolijke kittens die misschien ooit zouden beseffen dat dit dé tijd van hun leven was.

Zijn pas leidde hem naar één van de grenzen met een andere Clan. Niet zo lang geleden had hij zijn Apprentice Bravepaw deze plek laten zien, de jonge kater was nog energiek en wist nog niet veel over het echte leven van een Warrior. Hij zou het wel leren. Hawkscream schudde zijn kop en ging zitten, de zon verwarmde zijn vacht niet meer op die manier zoals hij net had gedaan. Het was nu gewoon een simpele lichtstraal die op hem was gericht. De Warrior liet zijn kop hangen en zijn blik was vaag gericht op het gras onder zijn tabby poten. Er was niemand die voor hem op zou komen. Misschien Petalpaw, maar die had natuurlijk vrienden van haar eigen leeftijd. Hij was gewoon een oude vriend uit een veel mooiere tijd. De kat zuchtte en ging liggen, het gras kriebelde zijn buik. Zo bleef hij dus een tijde liggen, hij trok zich niets aan van het leven om hem heen. Maar toch trok één klein dingetje zijn adem. Een zacht briesje waaide vanuit het WindClan territorium naar hem toe en bracht een bekende geur mee. Een Warrior? Hier? meteen sprong Hawk geschrokken op, zijn instinct sprak hem toe om te gaan kijken en dat deed hij ook. Voorzichtig stak hij zijn kop door een laag struiken en zag de Warrior. Het was een lapjespoes, alleen. Was dit een valstrik? Om hem uit te dagen? Toch kon hij niet helder na denken bij het aanzicht van een WindClan kat die zo dicht bij de grens stond. "Wat doe jij hier zo dicht bij RiverClan territorium?" Vroeg hij op een neutrale toon. Hij vond het niet nodig om iemand zomaar uit te dagen of extreem aardig te doen.

This is it, boys, this is war - what are we waiting for?
Why don't we break the rules already?
I was never one to believe the hype - save that for the black and white
I try twice as hard and I'm half as liked, but here they come again to jack my style}

Onderwerp: Re: In the middle of it za 3 nov 2012 - 14:31

Een bruine tabby kater daagde op en zo te zien was hij van de Riverclan. 'Ik doe heus niets verkeerd.' Mauwde ze rustig om hem zeker te laten weten dat ze niks slechts van plan was. Spottedleaf was niet iemand die op andermans territorium kwam. Waarom zou ze eigenlijk? Het Windclan gebied was groot genoeg naar haar zin. 'Maar om je vraag dan toch nog te beantwoorden, ik kwam even de grenzen na kijken.' Ze richtte haar groene ogen gekalmeerd op de Riverclan kater, en krulde haar staart rond haar voorpoten. Als hij een normale kat was, dan zou 'ie het wel moete begrijpen dat Spottedleaf haar grenzen patrouilleert zeker? Een zwakke zucht kwam uit haar mond toen ze hem iets losser aankeek. 'Wie ben jij?' Vroeg de calico Windclan poes op een vriendelijke toon. Niet direct mega aardig, aangezien ze hem ook niet kende. Geen naam, en geen verdere info. Hij was nog een compleet vreemde voor haar, en zij voor hem. Het was eigenlijk ook niet iets voor Spottedleaf om iedereen meteen met open armen te ontvangen. Je wist maar nooit, zeker na wat er allemaal was gebeurd de laatste tijd weet je nooit zeker of diegene wel goed was of slecht. 'Ik gok maar dat je van de Riverclan komt?' In haar blad groene ogen straalde een lichte nieuwsgierigheid. Maar haar houding toond echter een sluwe uitstraling. Tot nu toe verliep alles nog goed en wel, maar zoals daarnet wist ze niet wie of wat hij was. Spottedleaf kende niet echt vele slechte katten. Enkele Windclanners hadden een zwaar en duister verleden, maar ze waren al zekerst niet slecht of moordlustig. Alleen toen de poes nog een kitten was, had ze puur kwaad voor de ogen gezien. De Bloodclanners die haar ouders hadden vermoord, en haar zussen en broers. Die dag vergat ze nooit meer. Ze praatte er ook niet echt graag over, aangezien de meeste zeiden dat ze het maar moest loslaten. Daarom loog Spottedleaf ook vaak dat het haar niet meer deerde, terwijl het dat juist wel deed..

Onderwerp: Re: In the middle of it zo 4 nov 2012 - 12:16

_{'Ik doe heus niets verkeerd.' Zei haar kalme stem. Hawk’s mondhoek trok zich wat hoger op, zodat er een schrale glimlach tevoorschijn kwam. Nog nooit had hij een echt gesprek gehad met een kat uit een andere Clan. Zelfs tijdens Gatherings bleef hij liever bij zijn Clangenoten in de buurt. Daardoor had hij weinig vriendschappelijke banden in de andere Clans. Maar dat was toch goed? Nu zou hij nooit tegen een vriend hoeven te vechten. ‘Maar om je vraag dan toch nog te beantwoorden, ik kwam even de grenzen na kijken.' Haar groene ogen kruisten de van hem en ze krulde haar staart rond haar voorpoten. Hoe kon ze toch zo kalm blijven? Wist ze dat hij nooit een kat zou aanvallen zonder reden? Maar misschien vertrouwde ze gewoon daarop. Either way, hij kon er niets aan doen en ging zitten. 'Wie ben jij?' Zou hij zijn naam echt moeten geven aan deze WindClan Warrior? Waarom kwam zij niet meteen met haar naam. Wie weet wilde ze het wel misbruiken? Hawk slikte en probeerde door niet aan te denken. Niet elke Warrior was zo slecht, niet elke Warrior wilde de macht in eigen poten nemen. 'Ik gok maar dat je van de Riverclan komt?' Zonder te wachten op zijn antwoord ging ze alweer verder. Hawk zag kleine lichtjes van nieuwsgierigheid in haar ogen twinkelen. Er brak een stilte aan toen Hawk de dingen overwoog. Uit beleefdheid zou hij het gewoon moeten doen, maar zijn angst vertelde hem andere dingen. Maar als dit een écht slechte kat was, dan zou hij nu allang aangevallen zijn. En zo eng zag ze er ook niet uit. Hij moest zijn twijfeling gewoon loslaten. “Ik ben Hawkscream en inderdaad uit de RiverClan.” Hij hief een voorpootje op en begon deze grondig schoon te maken. Gewoon om iets te doen te hebben terwijl de poes waarschijnlijk de info in zich op nam. “Maar als ik jou mijn naam geef, moet jij ook die van jou geven.” Zei hij tenslotte en dit keer keek hij haar aan. Zijn licht ambere ogen onderzochten de poes, maar hij zag alleen een kalme houding die hem lichtelijk jaloers maakte..}

Onderwerp: Re: In the middle of it zo 4 nov 2012 - 13:11

“Ik ben Hawkscream en inderdaad uit de RiverClan.” Zei de kater uiteindelijk na de korte stilte. Waarschijnlijk verdacht Hawkscream haar er nog van dat ze iets verkeerd had gepland, en uiteraard zou 'ie gelijk kunnen hebben. Althans was Spottedleaf niks van plan. Het was wel normaal dat de kater er zo over zou denken, aangezien er de laatste tijd vele nare dingen waren gebeurd. Haar groene ogen bestudeerde de Riverclan Warrior licht nieuwsgierig, waarna ze een vriendelijke blik op hem richtte. “Maar als ik jou mijn naam geef, moet jij ook die van jou geven.” Maar natuurlijk had hij het recht op haar naam. Als de Windclan kattin nu nee zou zeggen, dan wees alles erop dat er hier toch wat meer in het spel lag. 'Spottedleaf, Warrior van de Windclan.' Antwoordde Spottedleaf keurig op zijn vraag en wende haar hoofd een beetje naar links. Ze had nog nooit de hele grens afgelopen, al wel een stukje maar nog niet helemaal. Vaak had ze daar niet de tijd voor of was ze te lui op dat moment. Haar oren wiebelde even zenuwachtig op haar hoofd toen een tweede Riverclan geur haar geur klieren bereikte. Eigenlijk hoopte ze een klein beetje dat die kat hen niet zou opmerken, zeker nu niet.

Onderwerp: Re: In the middle of it ma 12 nov 2012 - 19:50

_{Een groene blik werd op hem gericht en hij voelde de kijkers zijn hele lichaam bestuderen. Een nerveus gevoel gleed over zijn rug, maar hij hield zich stil. De poes mocht niet weten dat hij zich gemakkelijk onveilig zou voelen, want misschien zou ze daar misbruik van maken. Je wist maar nooit. 'Spottedleaf, Warrior van de Windclan.' Hawk trok even met zijn mondhoeken, dat WndClan gedoe had er niet bij gehoeven, maar misschien deed ze dit ook bij andere katten. Haar twee oren bewogen eventjes Hawk merkte waarom. Een lichte RiverClan geur bereikte zijn neus. Maar omdat de geur te vaag was, kon hij de kat niet herkennen. Hawk schudde zijn kop en concentreerde zich weer op het zogenaamde 'gesprek' dat ze aan het voeren waren. "Goed, nu is het waarschijnlijk mijn beurt om mijn naam te zeggen?" Zei hij en hield zijn blik op zijn poten gericht. Zijn maag maakte een nerveus sprongetje. Hij stond op het punt zichzelf bloot te stellen voor een vreemde poes waarvan hij slechts de naam wist. "Mijn naam is Hawkscream." Zei hij snel en keek haar weer aan. Zou ze nu wegrennen met deze informatie of zouden al zijn vermoedens gewoon fout zijn? Waarschijnlijk wel, want deze poes zag er helemaal niet zo kwaadaardig uit.}

Onderwerp: Re: In the middle of it ma 12 nov 2012 - 21:07

Met een vriendelijke lach op haar gevlekte gezicht bleef ze de kater aankijken. Het kon misschien een naar gevoel bij hem teweeg brengen, maar Spottedleaf wou gewoon net zijn. Ze was ook weer niet zo'n verwaand nest dat alleen maar aan zichzelf dacht. Integendeel, ze joeg eerst voor haar Clan voordat ze ook maar één stuk eten durfde te pakken. Haar Clan ging voor, en er was helemaal niks dat haar kon overtuigen dat 't niet zo was. Haar staart tikte eerst nog een paar keer tegen de grond waarna 'ie stopte met zwiepen en gewoon rustig over haar poten lag. "Goed, nu is het waarschijnlijk mijn beurt om mijn naam te zeggen?" Ze liet haar hoofd een ja beweging maken en spitste haar oren zodat ze hem meteen goed kon verstaan. Het voelde bij haar echt aan als de pest wanneer ze moest vragen aan iemand om z'n naam te herhalen. Het voelde gewoon niet goed aan. Haar groene ogen dwaalde toch weg van de kater en concentreerde zich even op enkele grassprietjes die tegen de grond plakte. Ze zagen er helemaal niet gezond meer uit, en waarschijnlijk was de oorzaak daarvan het plotse koude weer. "Mijn naam is Hawkscream." Het leek wel of 'ie er moeite mee had om zijn naam bekend te maken. Ze likte even over haar lippen waarna mate ze enkele stappen naar achter deed. De nieuwe Riverclan geur die ze zonet nog had gespot was nu veel diverser. Ze wist het gewoon zeker. Was dit dan een simpele valstrik? Het was dan ook weer al niet slim van haar om simpelweg een praatje te staan maken met een kat uit een vijandige Clan. De Windclan Warrior kneep haar twee helder groene ogen even tot spleetjes en keek wantrouwend naar het struikgewas achter de bruine tabby kater. Een korte poos later verzwakte de geur weer en gingen Spottedleaf's nekharen weer liggen. Maar nog steeds vertrouwde ze het niet echt compleet..

Onderwerp: Re: In the middle of it wo 14 nov 2012 - 19:36

_{Maar er kwam geen reactie op zijn naam, was dat het dan? Hawk's enige hoop op een echte conversatie verdwenen en hij sloot zijn ogen. Zou ze weg zijn zodra hij zijn ogen zou openen? Gewoon verdwenen? Opeens? Een klein deel van zijn geest hoopte dit eigenlijk wel, dat hij weer verder kon met de dag zonder deze verboden actie uit te voeren. Hawk opende zijn oven, maar het enige wat veranderd was, was de afstand tussen de twee. Zo te zien was Spottedleaf een paar passen meer van hem verwijderd en haar blik was wantrouwend gericht op het gebied achter hem. Dacht ze dat die geur misschien van een patrouille was? Maar zoals ze al had gezegd, ze deed niets fout. Beide katten stonden nog op elkaars gebied. En als er nou echt een patrouille zou komen, hadden ze wel tijd om een goede smoes te verzinnen. "Ben je nou echt bang dat ik je gewoon in de maling neem?" Zijn stem had een vage beledigde hint. Op het eerste gezicht had zij zo acceptabel geleken. Maar nu was ze gewoon net zoals hij. Misschien net iets minder erg, maar alsnog een grote gelijkenis. "Dus ga je daar nog iets op zeggen of moet ik nu gewoon gaan?" Hawk stond op en draaide zich om, hij verwachtte echter wel een antwoord. Want deze poes zou een gesprekspartner waarschijnlijk niet zo snel weg laten gaan. Toch?}

Onderwerp: Re: In the middle of it za 24 nov 2012 - 11:40

Nog steeds dwaalde er een wantrouwend gevoel rond in haar maag. Op het eerste gezicht zag het er rustig uit, maar je wist nooit echt precies zeker wat er zich achter de varens schuilhield. Vossen, Rogue's, Bloodclanners.. En bij deze dacht ze eerder aan een paar Riverclan Warriors. Bij de lichte beledigende toon van Hawkscream keek ze op en vernauwde haar ogen nog meer tot kleine venijnige spleetjes. Misschien was het toch maar beter dat ze weg ging.. "Jij bent van de Riverclan en dus blijf je een vijand." Sprak ze sissend om haarzelf te verdedigen. De calico poes was niet helemaal naar hier gekomen om simpel een praatje te maken. Daar had ze nog niet eens aan gedacht eigenlijk.. Maar ach, wat maakte het allemaal uit? Ze stonden hier beide nu toch al te praten dus kon het geen kwaad om het gesprek nog wat te verlengen, of wel dan? "Het ligt nog altijd aan jou om te beslissen of je wilt gaan of juist niet. Ik ben je moeder niet hoor.." Zei ze licht honend en draaide haar abrupt om. Spottedleaf was vaak snel geraakt. Bij de zwakste belachelijk makende toon kon ze haar al direct gekwetst voelen. Maar ze was en bleef iemand die dat niet graag liet merken en dus venijnigheid als masker gebruikte. "Maar goed, ik zoek geen ruzie dus als jij gaat blijf ik hier nog even om te patrouilleren." Miauwde Spottedleaf tenslotte en dabde eventjes in de vochtige grond, haar groene ogen strak op de bruine tabby zijn rug gericht.

Onderwerp: Re: In the middle of it