{OPEN}Just cry inside when you're world around you is happy

Zijn gelige ogen openden zich bij de rivier. Hij snoof de lucht in zijn neus, en rook een bekende lucht. Zijn hart ging sneller pompen bij het ruiken van de geur. Een rilling ging over zijn rug en zijn poten tintelden. Al snel zag hij wat hij wou zien. Snowrose. Hij begon te rennen, maar toen hij dichtbij haar was, verdween ze. Toen stond ze opeens achter hem. Tenminste dat hoorde hij. Hij draaide zich snel om en zag weer een lege plek. ''Ik ben hier Longtail'' Murmelde ze en hij draaide zich om. Weer was ze weg, maar een straaltje bloed liep naar zijn poten en hij keek richting het straaltje. ''SNOWROSE!'' gilde hij en zag de bebloede poes liggen. ''Nee Snowrose, Nee blijf bij me. ik heb je nodig. Alsjeblieft..''

''Alsjeblieft...'' murmelde hij onhoorbaar en werd toen wakker. Hij zuchtte, het was dus maar een droom. Hij gniffelde. Dit alles was dus niet echt. Hij rekte zich uit en keek naar de prooistapel verderop. Die kon altijd wel aangevuld worden, dus hij zou vandaag gaan jagen. Hij kon eigenlijk niet wachten. Misschien kon hij dan Snowrose zien. Hij trippelde rustig uit het kamp. Zijn langharige vacht werd nat door de vochtige bladeren. Niet snel later zag hij zijn prooi. Het was een schaars muisje, Maar het was tenminste wat. Met super langzame pootstappen, sloop hij richting de muis. Hij sprong met een lenige kracht bovenop de muis en doodde het. Hij graafde een kuil, en legde het muisje erin. Hij groef het weer dicht. '' Zo, die neem ik wel weer terug op de terugweg'' murmelde hij. Hij verplaatste zich steeds meer richting de Rivier. Na een tijdje zag hij de rivier en liep ernaar toe. Hij keek in het water naar zijn spiegelbeeld. Daarna deed hij zijn neus in de lucht om te reuken. Lagzaam deed hij zijn mond open. ''Nee, ze is hier niet'' verzuchtte hij. Hij voelde heimwee naar de poes. Ze zouden nooit echt samen kunnen zijn bedacht hij. Een zucht verliet zijn mond. Diep van binnen huilde hij. Maar Hij liet het nooit zien.