I owe you my life Fireheart..

Breakingdawn

"A new Dawn is breaking upon us
With red tears from a dying sun"

Breakingdawn.. De naam klonk nog zo vreemd wellicht zo verkeerd in haar oren maar het was een naam gegeven door haar opa.. Hoe had hij ooit vertrouwen in haar kunnen hebben? Achja waarschijnlijk had hij helemaal geen vertrouwen in de jonge Breakingdawn want dit was de eerste keer dat ze buiten het kamp was op het gesprek met haar vader na dan maar dat had haar opa gewoon gewild anders had ze echt niet vrij mogen bewegen. Zacht snoof ze even de klamme lucht op van de klamme avond en schudde haar hoofd. Ze had de vrijheid waarschijnlijk meteen opgebruikt want Breaking was niet simpel weg een rondje aan het maken nee ze hoopte opnieuw Fireheart tegen te komen zoals ze die avond had gedaan..

Ze had haar leven in feite aan hem te danken, hij was degene geweest die haar uiteindelijk had verteld dat familie boven alles ging en zelfs al was ze woest op haar vader dat degene van wie ze hielt op haar wachtte. Ze moest hem vertellen dat hij gelijk had gehad dat ze geluk en liefde had gevonden ze moest hem bedanken ook al zou haar opa woest zijn..

En daarom zat ze hier nu ook op een van de vele keien die een klein pad vormde richting Thunderclan Territorium. Ze wist zeker dat ze er beter uit zag dan de laatste keer dat hij haar had gezien. Ze was schoon had geen teken meer en boven alles was niet meer broodmager misschien zag ze er voor het eerst uit als een echte warrior..

Een rode vacht aan de brandende horizon zorgde er voor dat haar oren even omlaag gingen maar vervolgens omhoog Zou et die rode kater zijn met dezelfde groene ogen als zij? De deputy van de thunderlan aan wie ze haar leven te danken had.. Zou het toeval zo zijn dat ze hem opnieuw hier tegen zou komen? Met haar pluizige staart over haar lichte poten heen gevouwen bleef ze zo zitten en wachten met afwachtende ogen starend in de richting van wat mogelijk degene kon zijn wie ze zo graag wou zien..