Tuinhekje

Onderwerp: Tuinhekje za 23 okt 2010 - 10:35

Xana's tweede dag hier in deze buurt ging van start. Na vieze kattenbrokjes te hebben geproefd, ging Xana door het kattenluikje naar buiten. Ze sprong op een tuinhek en staarde de nacht in. Het was avond en haar tweebenen waren blijkbaar vergeten het kattenluikje te sluiten. Of ze deden het expres niet. Als dat het geval was, wat misschien wel zo kon zijn omdat dit gisteren ook al zo was, had ze wel heel erg lieve tweebenen! De huiskat keek naar de maan en vond het erg mooi. Ze had gisteren bij het park Annemarie ontmoet, een tamelijk lieve poes. Zouden er 's nachts ook andere katten aanwezig zijn, of zouden hun kattenluikjes op slot zitten? Xana keek naar boven, naar Zilverpels. Ze telde het aantal sterren, maar raakte steeds de tel kwijt, wat ook logisch was. Voor Xana waren het gewoon sterren, niet wetend dat elke ster een kattenleven koste. Xana keek naar links en naar rechts en toen weer naar de andere huizen.

Onderwerp: Re: Tuinhekje zo 24 okt 2010 - 21:39

Jack gaapte en tekte zicjzelf uit op zijn slaapplek. Langzaam en nog stijf sprong hij van zijn plek af wat een krabpaal was met een zacht bed aan de bovenkant. Hij liep op de koude tegels naar zijn kattenluik, maar die zat op slot. Stik! Dacht hij met een zucht erachteraan. Hij keek om zich heen met de hoop dat er iets open zat. Zijn ogen bleven staan op een keukenraam die bijna dicht zat. Meteen sprong hij erheen. Opeens hoorde hij geroffel boven zich. Dat waren vast de tweebenen. Snel stak hij zijn poot tussen het raampje en duwde het van zich af. Met een vlugge en stille beweging sprong hij uit het raampje en lande op het gras dat koud en nat was. Hij sprong maar op het hekje tegenover zijn huis. Opeens zag hij ogen die glisterde in het donker. Wie zou dat nou zijn? Nieuwschierig liep hij erheen en stopte een huislengte van de ogen af. Zo te zien was het een kat. 'Hallo'.

droog XD

Onderwerp: Re: Tuinhekje ma 25 okt 2010 - 7:17

Xana keek rustig, toen ze een zachte plof ergens in een tuin hoorde. Ze spitste haar oren, omdat ze niet zeker wist of ze het wel goed gehoord had. Ze volgde een gestalte die langzaam haar kant op kwam en Xana keek hem aan. Haar staart zwiepte heen en weer en haar donkergroene ogen keken nieuwsgierig de kant op vanwaar de gestalte nu stond. 'Hallo', klonk het en Xana herkende de stem van Jack, die ze gisteren samen met Annemarie had ontmoet. Xana snorde even, omdat ze had gedacht dat het een boze tweebeen of iets anders was. 'Hé, Jack, ik ben Xana, weet je nog? Van gisteren bij het park? Ik was er ook samen met Annemarie!', zei Xana opgewekt. Ze liep een beetje verder, zijdelings, met haar vier poten in een mooie linie gelijk het tuinhek en het maanlicht scheen op haar vacht. Nu kon Jack haar veel beter zien. Xana keek achterom en zag een tweebeen hun kant op kijken. Hij keek erg boos en hij had een kale kop. Xana schrok, want het was niet haar tweebeen. Een fractie van een seconde keek zij de tweebeen aan en hij haar. Hij mompelde de toen iets en liep toen lachend weg. Getsie, wat een engerd! Xana draaide haar hoofd weer naar Jack en glimlachte even. Ze had zich in die minuten nog niet bewogen en haar evenwicht begon een beetje troebel te worden, aangezien het hek heel erg smal van hek was. Maar Xana bleef mooi staan. Ze zorgde uiteindelijk dat ze gedraaid werd en zette zich toen vlak voor Jack neer.

- Die tweebeen waarover ik post, is dezelfde als die van het topic 'Eng baasje' -

Onderwerp: Re: Tuinhekje ma 25 okt 2010 - 17:51

Jack rook een bekende geur de door de wind werdt meegenome. 'Hé, Jack, ik ben Xana, weet je nog? Van gisteren bij het park? Ik was er ook samen met Annemarie!', Even als Xanen herkende Jack de stem. De poes liep een stukje vooruit en kwam tevoorschijn in het mooie maanlicht. Jack liep net als Xana een stuke naar voren waardoor de bruine cyperse kat beter zichbaar werdt. 'Hoi Xana, mooie avond he?' Snorde hij. Hij probeerde zijn evenwicht te houden en ging langzaam zitten op het dunne hekje dat nog maar net lukte. Hij keek de poes aan, maar haar blik was niet op hem gericht maar op een tweebeenhuis. Hij volgde haar blik en moest helemaal over zijn schouder heen kijken om het te zien. Binnen liep er net een tweebeen weg voor het raam. Jack keek er nog even naar, maar de tweebeen keerde niet terug. Hij draaide zijn kop weer naar Xana die blijkbaar ook niet meer op de tweebeen richte. Ze ging net als Jack op het hek zitten. 'wat was dat nou? die tweebeen.' Jack keek haar recht in de ogen van de poes.

(Geen inspiratie X_X Miss weggevlogen XD)

Onderwerp: Re: Tuinhekje ma 25 okt 2010 - 20:10

'Hoi Xana, mooie avond hé?', vroeg Jack en Xana knikte even, maar antwoordde niet. Ze keek naar boven en zocht met haar ogen te de hemel af. De tweebeen was nog even bij het raam blijven hangen, wat Xana erg beangstigde. De tweebeen had een enge blik en een kale kop. Was hij soms zijn kat verloren hier? Of leek zij op zijn kat? Nou ja, Xana gunde geen een kat zo'n baasje. Maar misschien was het ook maar een vooroordeel, misschien was het niet eens echt zo. Ach, wie zou het zeggen? De tweebeen lette op de twee katten. Xana wou hier eigenlijk weg. Xana merkte zelfs niet dat Jack het hek op kwam geklommen. Xana keek even naar Jack. 'Wat was dat nou? Die tweebeen', zei Jack en Xana wachtte evne voor ze antwoordde. Ík weet het niet. Ik ken hem nauwelijks. Hij had wel zo'n enge blik. Misschien is hij zijn kat verloren, of een moordenaar of zo. Hij zag me er in ieder geval niet lief uit', zei Xana terwijl ze haar flank even tegen die van Jack drukte. Het voelde redelijk fijn. Xana hield onmiddellijk op en keek toen weer achter haar schouder. Ze vond Annemarie en Jack eigenlijk best wel leuk samen. 'Jij en Annemarie zijn best wel leuk samen', grijnsde Xana even. Ze zag die twee dus al echt lopen met elkaar!

Onderwerp: Re: Tuinhekje di 26 okt 2010 - 15:46

Jack kreeg even geen antwoord, maar hij hadt daar wel het gedult voor. Xana was misschien even geschrokken van de onbekende tweebeen. Of misschien dat z.. Hij kon in zijn hoofd niet maar de zin afmaken door de stem van Xana die opeens klonk. . Ík weet het niet. Ik ken hem nauwelijks. Hij had wel zo'n enge blik. Misschien is hij zijn kat verloren, of een moordenaar of zo. Hij zag me er in ieder geval niet lief uit', Jack knikte, hij dacht wel dat ze gelijk hat. Sommige tweebenen waren lief, maar deze zag er puur gemeen uit. Zachte warme haren raakte zijn flank. Jack keek naar Xana met een blik dat het niet erg was. Het voelde fijn en warm, net als zijn nest maar dan iets anders. Hij hat dit gevoel een tijdje niet meer gehad zins hij is gescheide van zijn familie. Maar na een paar seconde was het gevoel weg en Xana keek over haar schouders. Jack vindt het niet zo erg, het was voor eventjes een fijn gevoel. 'Jij en Annemarie zijn best wel leuk samen', grijnsde Xana even. Hij keek meteen op met een verbaast gezich en ongelofelijke ogen naar de poes. Hij voelde niks voor Annemarie, hij kande haan niet eens zo goed. 'Ik en Annemarie? Ik ken haar nog niet eens zo goed. Ik voel niet eens wat voor haar.' Na die zin twijfelde hij. Annemarie zag er wel goed uit en ze was wel aardig. Misschien komt het nog. Maar daar wou hij nog eigelijk niet over na denken. Een harde gekraak klonk achter hun en Jack keek meteen om. Het was de tweebeen!

Onderwerp: Re: Tuinhekje di 26 okt 2010 - 17:29

Xana keek even naar Jack. Xana had heus wel in de gaten dat die twee elkaar misschien wel is leuk zouden kunnen vinden. Xana vond ze wel leuk samen. 'Ik en Annemarie? Ik ken haar nog niet eens zo goed. Ik voel niet eens wat voor haar', zei Jack, maar je zag de twijfel zo in zijn ogen. Xana grinnikte even en keek toen rustig naar de hemel. 'Je hoeft niet te haasten, maar ik zag je twijfelen. Ach ja, het komt vast wel. Ik houd jullie in de gaten!', plaagde ze lachend. Een hard gekraak verbrak de vredige stilte en Jack draaide zich met een ruk om. Xana volgde zijn voorbeeld. De tweebeen die ze daarnet hadden meegemaakt kwam weer. Deze keer had hij iets vast. Zijn gezicht kwam vol in het maanlicht en Xana ontdekte allemaal littekens. Flinke sneden langs zijn slaap. Deze tweebeen had al is eerder iets te maken gehad met katten en Xana wou liever niet weten wat. De tweebeen keek naar hun en Xana keek angstig terug. Wat wou die tweebeen van hun? Wou hij hun soms ook pakken? Was het gewoon een kattenmoordenaar? Of was hij gewoon eenzaam en wou hij een poes hebben? Of een kater? Of in ieder geval toch een kat? Xana zag hoe hij op hun afliep. Wat had hij toch vast? Xana probeerde het te ontdekken en zag een soort ijzer in zijn handen. Xana keek naar Jack en toen weer terug naar de tweebeen. Wat zijn bedoelingen ook waren, ze waren niet goed. Xana keek neer op de tweebeen. De tweebeen haalde uit en met een gil duwde Xana Jack weg. Xana werd volop geraakt en ze vloog achteruit. Xana zag allemaal zwarte vlekken voor haar ogen dansen.

Onderwerp: Re: Tuinhekje di 26 okt 2010 - 20:59

Er kwam een tweebeen tevoorschijn, dezelfde tweebeen als daarnet voor het raam. Hij hat een kaal hoofd dat oplichte in het maanlicht. Wat wou die nou? Het gevoel in zijn maag was rot en gaf het aan dat ze weg moesten. Jack wou net zeggen om maar weg te gaan toen de tweebeen op hun afliep met een groote grijns op zijn bleeke gezicht. in zijn hand hadt hij iets van ijzer of staal in zijn hand. Hij zist dat dat soort spul of wat het dan ook is sterk en keihard is. De tweebeen kwam steeds dichter en dichterbij hun. Opeens met een felle beweging haalde de tweebeen uit met het ijzere geval in zijn hand recht op Jack of. Het ene moment zag Hij de tweebeen het andere Xana en daarna hangde hij met zijn nagels in het het geboord hangen. Maar Xana was geraakt. Bloedvlekken zaten op het ijzer en een beetje op het gras. 'Xana!' Schreeuwde hij. Nu liep de tweebeen op de poes af met een drijgend gezicht. Jack wist meteen wat hij moest doen. Hij kroop op het hek en sprong recht op de tweebeen. Hij krabde op zijn hand waardoor hij zijn wapen liet vallen en een groote schreeuw uit zijn keel liet. De bruine cyperse kater ging nu voor Xana staan en blies fel naar de tweebeen. Met zijn klauwen en tanden ontbloot keek hij met een woedende blik naar die tweebeen met de kala kop.

Onderwerp: Re: Tuinhekje di 26 okt 2010 - 21:16

Xana voelde alleen de pijn en er dansten zwarte vlekken voor haar ogen. Ze viel met een harde klap, op haar zij, op de grond, midden in het gangpad en voelde een warme vloeistof van haar flank druipen. Jack had haar naam angstvallig geroepen en Xana keek tussen haar oogleden door. Waar was Jack? Was hij weggerend? Was zij nu alleen en kon ze elk moment vermoord worden? Had Jack haar alleen gelaten? Hij die tweebeen haar trouwens opgemerkt? Zou die tweebeen haar vermoorden? Zou zij nu dood zijn? Zwarte vlekken, die soms naar rode vervaagden, dansten voor haar ogen en Xana keek wazig voor zich uit. Ze hoorde een gekletter waaruit ze kon opmaken dat het wapen van staal van de tweebeen, nu zijn weg op de grond had gevonden, net zoals Xana. Xana staarde door haar oogleden en hoorde vaag de tweebeen schreeuwen. Had hij het vaker op katten zoals hun gemikt? Xana voelde pijn op haar zij, maar vooral bij haar buik. Ze wierp een blik naar beneden en zag dat haar buik open lag. Xana keek op en zag gestreepte poten voor zich. Jack was dus niet weggerend en stond nu zelfs in de bescherming voor haar. Vol met moeite probeerde Xana op te staan, wat maar niet lukte. Het deed teveel pijn. De tweebeen had haar goed geraakt. Xana keek naar Jack en naar de tweebeen die moordlustig hun kant opkeek. Wat voor 'n zieke geest zou zoiets als katten aanvallen doen? Die tweebeen blijkbaar! De tweebeen keek hun even vijandig aan en liep toen mompelend weg. Wat zou hij nu gaan doen? Was dit een valstrik en zou hij zo terugkomen? Xana piepte.

Onderwerp: Re: Tuinhekje wo 27 okt 2010 - 15:06

Jack blies nog harder uit zijn keel, hij zou veel op het spel zetten op Xana te beschermen. Met een drijgende blik liep hij een stuk vooruit en boorde uit woede zijn nagels in de grond. Even was het stil. De tweebeen keek hem recht aan, het leek net brandende ogen die haat uitspoegde. Maar toen liep de tweebeen met verbaasing van Jack weg. Hij mompelde even maar verdween in het nest. Jack bleef staan waar hij stond. De cyperse kater keek nog steeds naar de plek waar de tweebeen was verdwenen. Hij vertrouwde het zaakje niet. Sraks kwam hij terug met nog een wapen in zijn poot. Maar zijn aandacht aan de tweebeen verdween toen hij een zeilig piepje hoorde van achter. Jack keek voorzichtig achter zijn schouder om waarvan zijn haren nog rechtop zaten. Xana lag daar hulpeloos en kon niet opstaan. 'Ik haal je uit deze hellplek Xana.' Hij liep snel naar haar toe en pakte haar bloederige nekvel vast. Met moeite sleepte hij haar naar een dichtbegroeid bosje tegen het hek. Hij liet haar los en keek naar het hek dat dun en vlutloos was. Met een harde haal met zijn voorpoot maakte hij een gat in het hek waarvan net een kat ertussen kon. Splinters vlogen in de lucht maar raakte niemand. Nogmaals pakte hij de gewonde poes op en sleepte hij haar uit het hek. 'Gaat het Xana?' Vroeg Jack nadat hij ze in veiligheid hadt gebracht in het bos. Teminste hij dacht dat het veilig was.

Onderwerp: Re: Tuinhekje wo 27 okt 2010 - 15:41

Xana voelde de pijn over haar lichaam. Ze had geluk dat ze niks gebroken had. Ze hoorde voetstappen die zich verwijderden van hun. Hoe kon het toch dat zo'n prachtige avond zo verpest kon worden door maar een tweebeen? Xana's vertrouwen in tweebenen zakte af. Jack had gelijk. Veel tweebenen konden lief zijn, maar er waren er ook veel die niet lief waren. Xana bleef rustig liggen en hoopte zo dat de pijn vanzelf wegging. Ze keek naar de cyperse poten voor haar, die stevig tegen de grond zaten. Jack was blijkbaar heel erg geconcentreerd en Xana hoorde zijn geblaas. Als die tweebeen iets zou wagen, zou hij er niet makkelijk vanaf komen. Jack was erg woedend. Waarom? Omdat zij zoveel pijn had? Was hun vriendschap al zo sterk geworden? Zuchtend keek Xana op naar Jack. Hij zette zijn leven op het spel voor haar. Nou ja, Xana zou hetzelfde voor Jack hebben gedaan. De tweebeen was weg en het was rustig. Xana voelde overal de warme vloeistof druipen. Nou ja, zo leek het toch, want alleen haar buik en haar nek zaten onder het bloed. Xana keek recht in Jack's ogen. Zijn haren stonden recht overeind. 'Ik haal je uit deze hellplek Xana', zei Jack en Xana keek hem angstig aan. Hopelijk begreep hij dat ze pijn had. Ze wou geen pijn meer voelen. Jack ging snel naar Xana toe en Xana piepte luider. 'Doe alsjeblieft voorzichtig', zei ze en even later hing ze tussen de kaken van Jack. Xana voelde dat Jack er moeite voor moest doen. Een moment wou ze dat de tweebeen nooit gekomen was. Een luide klap weerklonk en Xana opende met moeite haar ogen. Een gat zat in een hek en Jack kroop er met haar onderdoor. 'Gaat het Xana?', vroeg de kater toen en Xana keek even rond. Waar waren ze toch? 'Alleen de plaats bij mijn buik doet zeer. Ik voel me ook misselijk', gaf Xana zuchtend toe.

Onderwerp: Re: Tuinhekje za 30 okt 2010 - 17:39

(Sorry voor de late reactie, hadt geen inspi *_*)

Jack keek bezorgt naar Xana. Geluiden kwamen uit het tweebeennest, Jack keek op maar zag alleen door het raam schaduwen van tweebenen. Hun stemmen waren hard, de ene zwaar, de ander licht. Maar als ze zo doorgingen konden de stemmen wel door het woud dwalen, zo hard was dat. Die andere tweebenen in andere nasten zouden vast we wakker gemaakt zijn, en als dat zo was waren de tweebenen van Jack en Xana vast ook opgewekt. Zijn aandacht werd weer gericht op Xana. 'Alleen de plaats bij mijn buik doet zeer. Ik voel me ook misselijk', Hij keek haar onzeker aan. Jack wist niet wat hij moest doen. Misschien een aardige tweebeen halen. Huh, wie zou hem nou volgen, laat staan helpen. katten en tweebenen begrepen elkaan bijna niet. Alleen als je piept om eten of dat je naar buiten wil als het katteluikje dicht zat.Dus ide domme keuze viel af. Misschien moest hij een andere kat erbij halen, die weten misschien wel wat je in deze situatie moet doen. Maar welke kat kon hij vertrouwen. Annemarie! Zonder verder na te denken zij hij. 'Misschien kan Annemarie ons helpen. Ik ga haar halen.' Met een vlugge beweging rende hij naar het huis van de poes. Maar hij dacht niet meer na dat Xana in gevaar was. Hij dacht natuurlijk dta het daar veilig was. Toen hij over het het was gesprongen een paar tweebeennesten verder stond hij voor het raam. Hij keek naar binne en zag daar Annemarie. Met harde miauwen probeerde hij haar aandaht te krijgen.

Onderwerp: Re: Tuinhekje za 30 okt 2010 - 17:54

Xana keek Jack hulpeloos aan. Wat moesten ze nu toch doen? Xana had geen ideeën meer en als het zo doorging, zou Xana nog sterven van de pijn. Zo voelde het in ieder geval wel. Er kwamen tranen in Xana's ogen. Zou het nog een lange toch zijn voor ze doodging? Ze hoopte, als het op deze manier ging, niet, anders zou ze nog lang moeten lijden. Ze kon beter nu eruit verlost worden dan na een hele lange tijd. Ze keek naar Jack en hoopte dat hij aandacht schonk aan een idee. Xana wilde er wel voor vechten, maar het zou lang duren. Opeens zag ze zijn ogen oplichten en Xana keek Jack aan. 'Misschien kan Annemarie ons helpen. Ik ga haar halen', zei Jack en weg was hij. Xana keek angstig toen ze stappen dichterbij hoorde komen. Xana zelf kroop vol met moeite naar een plek onder een struik toe en ging daar hulpeloos liggen. Ze piepte van angst toen ze een schoen zag. Of ja, eigenlijk een voet. Jack, haal Annemarie alsjeblieft zo snel mogelijk! dacht Xana wanhopig en ze probeerde zichzelf te verliggen. Ze piepte van de pijn.

- Nu is Annemarie -

Onderwerp: Re: Tuinhekje za 6 nov 2010 - 15:21

Annemarie lag heerlijk opgerold op Moon,s schoot die over haar vacht aaide het was een lekker gevoel en ze dommelde bijna in een heerlijke slaap, tot ze opeens een gemiauw hoorde van buiten ze keek versuft op met slome ogen naar de schuifpui in hun tuin het was al laat in de avond haar tweebenen zaten tv te kijken. toen Annemarie opkeek zag ze jack voor de schuifpui zitten! luid mauwend en schreeuwend. Annemraie keek hem verward aan. ze keek naar haar baasje ,,alleen maar aandacht voor de tv. ze sprong op en verbaast keek de tweebeen haar na waarom ze opeens was weggerend maar die dacht er verder niet bij na en Annemarie rende naar de deur en sprong door de kleine opening waar ze zich nog net doorheen kon wurmen ze vroeg verbaast aan de histirise kater ''Wat is er in sterrenclans naam aan de hand!!''

(inspiratie loos -_-)

Onderwerp: Re: Tuinhekje