Geeuwend rekte een oudere Apprentice zich uit, zijn koperen ogen weerkaatste het zonlicht en hij kneep ze vlug dicht. Ondanks dat Leaf-Fall zijn intrede had gedaan, was de zon toch goed bezig. Nogmaals gaapte de langharig kater en keek wat verbaasd om zich heen. Hoe laat zal het zijn? Ergens in ochtend? Waarschijnlijk wel zo iets. Autumnpaw stond op en liep de Den uit, gelukkig dit keer zonder de zon in zijn ogen. Het gerommel in zijn buik gaf aan dat het tijd was voor een ontbijt en dat moest nu eerst. Hongerig liep hij naar de prooistapel toe en nam er een kleine baars uit. Met zijn ontbijt ging hij weer bij de Apprenticeden zitten en at het gulzig op. De geur van de River stroomde bij elke hap zijn geurklieren in en Autumnpaw at vlug verder. Toen hij de vis op had en weer tegen aan kon, stond Autumnpaw op, met plan om wat te gaan jagen. Opeens zag hij hun Leader uit zijn den komen. Zonder bij na te denken, knikte de bruin gemengde Apprentice zijn grootvader eerbiedig toe. Net toen Autumnpaw bij de uitgang was van het Camp, hoorde hij opeens Stormstar's stem over het terrein heen. ‘Willen alle katten die oud genoeg zijn om hen eigen prooi te vangen, zich verzamelen onder de Highrock voor een clanmeeting!’ Een clanmeeting. Dat kon twee dingen betekenen, of er was iets aan de hand of er kwam een nieuwe Ceremonie. Autumnpaw draaide zich om en ging er naar toe. Zijn machtige opa bekeek de aankomende katten en wachtte af totdat de laatste katten tevoorschijn kwamen. Toen iedereen zat en stil was, begon de Riverclan-Leader te spreken. ''Welkom allen op weer een nieuwe prachtige ceremonie. Ik zal zo beginnen, maar eerst wil ik ons nieuwe koppel Butterbell en Blizzardstorm feliciteren met hun nieuwe kittens. Ik wens jullie veel geluk en succes namens de hele clan.'' Een ceremonie! Misschien zal Autumnpaw nu ook aan de beurt zijn. Als vanzelf begon zijn hart wat sneller te kloppen van de zenuwen en hij stond weer op. ''En dan nu, de ceremonie. Ik vraag naar voren: Darkpaw, Skypaw, angelpaw, Fernpaw, Snowpaw, Honeypaw, Stormpaw, Breakingpaw, Applepaw, Mintpaw,Petalpaw, Smokepaw, Bravepaw, Autumnpaw.'' YES! Hij volgde de rest naar de Hoogsteen en ging daar naast de andere zitten. ''Jullie hebben allemaal jullie training voltooid en heel goed jullie best gedaan. Het word tijd, dat The Riverclan er nieuwe warriors bij voegt. Ik vraag Starclan om op hen neer te kijken terwijl ze hun Warrior namen ontvangen.'' Autumnpaw keek even omhoog en ondanks dat het dag was en je de Silverpelt niet kon zien , voelde de bijna Warrior toch wel de ogen van hun voorvaderen op hem neer kijken. Stormstar raakte opeens zijn neus aan en Autumnpaw was weer op aarde. ''Darkpaw, je hebt een lange tijd in het territorium rond gezwerft. Je hebt geleerd hoe het is om voor jezelf te zorgen. Ondangs je stunt op een van de Gatherings, je hebt het volste recht om Warrior te worden.Zweer je plechtig aan Starclan om trouw te zijn aan je clan tot de dood er op volgd? && Je zult vanaf nu bekend staat als Darksoul. '' de eerste Warrior was benoemt, wat ongeduldig wachtte Autumnpaw af totdat hij aan de beurt was. Eindelijk, toen de meeste benoemt waren en alleen hij samen met Bravepaw en Honeypaw overbleef, keek de Leader zijn kant op. 'Autumnpaw, jij ook hebt veel inzet getoond. Je mag trots op jezelf wezen. Een groot krijger zal je zijn. Volg je de clan in elka zaak van nood? && Dan is vanaf nu je naam, Autumnleaf. Bravepaw, je hebt je training met vlag en wimpel voltooid. Ik wens je veel succes als warrior ik weet zeker dat je het goed zal doen. Zul je je clan zijn tot in het einde? Dan zal vanaf nu je naam Braveheart zijn. Veel geluk.'' Autumnleaf. De naam schoot door zijn kop en zijn lichaam werd enkele tellen heel warm. Hij was nu een Warrior. ''Lieve betrouwbare Honeypaw. Je hebt veel verdriet gekend en gevochten om je plaats. Ik ben trots op je, en blij dat ik je ooit heb kunnen hlpen bij je verdriet. Nu is de tijd voor je gekomen om je leerling tijd af te sluiten, je bent er klaar voor. Lostvoice was een goede en lieve mentor voor je net als voor Applepaw. Ik weet gewoon dat je ouders ook trots zijn op jou lieve poes. Ik wens je heel erg veel succes als warrior. Beloof je de clan voor altijd en eeuwig trou te zijn? Dan krijg je nu je warrior naam, die luid... Honeyspots. Veel geluk, ik weet zeker dat ook jij ooit een prachtige queen zal zijn.'' De laatste Warrior was benoemd. ''Zoals officieel, zullen onze nieuwe warriors vanavond een nachtwaak houden en de hele clan laten slapen. Onthoud jonge krijgers tijdens zo'n waak ben je muis stil, ik zie jullie vanavond.'' Een waak. Fantatisch. Alles wat Autumnpaw de afgelopen tijd had beleeft, leek weer wat voorbij. Breakingdawn was nog steeds in de clan en leek niet zo boos meer op hun vader, Smoketear. Alleen over Appleblossom maakte hij zich vaag zorgen. Ach, hij zal wel weer een keer met haar spreken. Op eens rustige manier, even vragen hoe ging met de jonge poes. Wat zal ze er van vinden dat ze nu Warrior was? Intussen waren de nieuwe Apprentices aan bod. Autumnleaf luisterde vaag naar de stem van opa, maar lette niet echt op. Zijn naam kwam natuurlijk niet voor. Opeens klonk er gejuich en begonnen de katten weer te lopen en elkaar te feliciteren met hun nieuwe namen. Ook hij kreeg vriendelijk duwtjes tegen zijn schouder aan en hoorde dan zijn nieuwe naam weer. Vlug liep hij naar de Warrior den toen en zocht daar een leeg nest uit, wat tegen de wand aanlag, lekker in de schaduw. Toen hij zijn nest in orde had gemaakt en met zijn geur had aangeven dat hij daar nu sliep, ging hij weer naar buiten. Vanavond begon de waak, maar nu wou hij nog even jagen. Hij kwam voorbij Appleblossom en Honeyspots. De laatste probeerde met de eerste te praten. "... dat het me zo enorm spijt .." hoorde hij de lapjespoes zachtjes miauwen. Even viel er een stilte en Autumleaf bleef stil staan, al wist hij dat hij door moest lopen. Honeyspots draaide zich om en liep weg. Autumnleaf zuchtte, nee, dat was blijkbaar nog steeds niet echt opgelost. De nieuwe krijgskat liep naar zijn vriendin Appleblossom toe en gaf haar een kopje. ''Gefeliciteerd, Appleblossom'' fluisterde hij in haar oor. ''Ik ga jagen, als je zin hebt hebt om mee te gaan jagen straks. Je kunt me dan bij de Highlands vinden'' vertelde hij haar, toen hij weer terug ging met zijn kop. ''Alles komt goed'' zei hij nog vriendelijk en draaide zich toen om om het Camp uit te gaan. Hij keek achterom, om te kijken of zijn vriendin hem ging volgen. Echter zag hij haar niet in de drukte van de katten. Dus verdween Autumnleaf uit het camp, op weg naar de Highlands.