Are they ghosts? [&LEOPARDPAW*]

________________________________________

Schichtig stak Wickedpaw zijn kopje uit de Den waar hij verbleef. Zijn felgroene keken schichtig rond zich heen, maar de kater vond niks opvallends of iets wat hem zou kunnen aanvallen. Hij snoof de verschillende geuren tot diep in zijn neusgaten op, maar ook deze keer rook hij niks verdachts. Opgelucht kwam de kater uit de Den, waarna hij even over zijn vacht likte om het plat te houden. Geesten hadden ’s nachts geen kans om hem aan te vallen. Zijn vacht zat ’s morgens in de war, maar Wickedpaw hoopte dat het gewoon de wind was en niet een van de gevaarlijke geesten die ’s nachts rondzwierven om hem aan te vallen. Hoe vaak had hij de leerlingen van zijn Clan niet proberen te waarschuwen met zijn blikken? Ze vonden hem raar, dat kon hij van hun gezichte aflezen. Toch was hij vrij zeker van zijn zaak over het feit dat er hier geesten ronddwaalden en dat zij er elk moment slachtoffer van konden zijn. Hij had geen zin om het allemaal uit te leggen aan Brokenstar, zijn Clanleider, maar die zou hem dan ook niet begrijpen. Als de rest van de katten hem hier al niet begreep, waarom hij dan wel? Wickedpaw schudde zijn kopje even. Zelfs zijn moeder zou hem raar gevonden hebben, anders zou ze hem niet Wickedpaw noemen. Toch was hij blij met zijn naam. Het duidde erop dat hij aan kon voelen of er geesten in het kamp waren of niet. Geesten raakten verstrikt in zijn eigen manier van denken, omdat ze op de een of andere manier tot diep in zijn hoofd konden dringen. Ze lazen zijn gedachten zeg maar, waarna ze zich voorbereidden op de meest ergste dingen om te doen. Voornamelijk om iedereen hier in deze Clan bang te maken, inclusief hem.

Langzaam stond de kater op. Zijn vacht ging mee met de bewegingen. Opnieuw gleden zijn groene ogen – deze keer behoedzaam – opzij, maar hij kon niks uitmaken uit de stilte dat er heerste. Hij slikte heel even, waarna hij tegen niemand in het bijzonder knikte en voort begon te lopen. De kits die in het kamp speelden leken niks door te hebben van de sfeer die rond hun hing. Wickedpaw vond ze nog een beetje te jong om ze de gevaren van het kamp uit te leggen, om de geesten uit te leggen die hier ronddwaalden. Hij schudde zijn kop, merkte even iets op voor zijn neus. Een of andere kracht leidde hem naar de uitgang van het kamp, waardoor hij even huiverde. Het was overduidelijk een geest die hem mee wilde nemen. Wickedpaw keek achterom, maar niemand keek naar hem. Ze hadden alleen maar ook voor de kits. Onmiddellijk zette Wickedpaw het op een rennen. Soepel gleed hij langs de takken het kamp uit. Hij wilde zijn klauwen in de grond zetten, zichzelf tot een halt roepen, maar dat lukte niet. Zijn poten bleven maar doorrennen, moesten hem leiden naar een bepaalde plek waarvan hij nog niet wist wat het was. Steeds sneller begon hij te rennen. Zijn groenige ogen bleven zich focussen op de contouren van de bomen voor zich. Uiteindelijk stopten zijn poten als vanzelf. De kater keek rond zich heen, maar kon niks opmaken van de omgeving waar hij zich nu bevond. Opeens hoorde hij iets achter zich en draaide zich onmiddellijk om.

________________________________________

With special thanks to Chi :3

Shadowrose ~ Blastsoul ~ Mazepaw ~ Secondpaw ~ Blowsoul ~ Rosekit. ~ .Razorpaw ~ Roseblade ~ Adams ~ Scepterpaw ~ Lilypaw ~ Wickedpaw ~ Measurekit ~ Outkit

Leopardpaw schoot door de boomen en over de grond. Ze was verdrietig en deed haar vacht op zetten tegen de kouw. Haar ogen keeken allen kanten op en zag een kat staan. ze renden rond het gebiet een paar keer en heel snel aleen het geluid van de bossjes kon je door haar snel heid horen. Ze renden er natoe en stond met een flits achter de kat. De kat draaide zich om, "Hallo vremde kater."Sprak Leopardpaw met haar lieve stem. Ze renden om de kat heen en ging met haar staart langs zijn gezicht. wat doet die kater hier dacht ze en warom heb ik een vraag? Haar ogen felde in zijn ogen en ze sprak "jij bent een schadowclanner ga van dit gebied af." Leopardpaw keek boos maar toch dat er iets was maar wat?

Are they ghosts? [&LEOPARDPAW*] Scaled.php?server=405&filename=leopardpawsignature

Stem: https://www.youtube.com/watch?v=JnaZW5Hf9_0

________________________________________

De geesten leken verdreven te zijn toen er plots een poes uit de struiken schoot. Meteen kwam Wickedpaw een beetje overeind en bekeek de poes vanaf een afstand. Meteen schoot zijn humeur ook weer naar het normale punt en deed hij niet meer vreemd. Soms kon hij vreselijk raar doen in andermans buurt, maar hij kon ook zomaar veranderen en gewoon normaal handelen zoals elke kat zou doen. Licht beledigd om haar opmerking ging zijn vacht overeind. Vijandig keek hij op haar neer, maar besefte dat zij ook in zijn Clan hoorde. Hij vond het maar raar dat ze zo vreemd deed, terwijl hij momenteel heel normaal bezig was. Behalve dat hij soms over geesten en ander gespuis nadacht, maar hij voelde soms gewoon gevaar naderen die hij niet kon uitleggen. En als hij het probeerde, lachten ze hem toch uit. Nee, hij vertelde sinds kort niet veel meer over zijn gedachten, waarschuwde eigenlijk alleen nog als het echt nodig was. Een lichte, hysterische lach gleed langs zijn lippen af toen hij haar hoorde praten. Vijandig sprong hij langs haar heen. ‘Ik ben iemand van ShadowClan, ja. Daarom hoor ik ook juist op dit gebied, muizenbrein,’ siste hij haar toe, waarna hij verwoed met zijn kop schudde waar haar staart onderdoor was gegaan. Haar geur hing nu aan hem, wat hij echt niet kon hebben. De kater keek haar rustig aan met zijn felgele ogen, die ook net zo goed voor groen konden ondergaan. Hij ging zitten en streek met zijn rozige tong langs zijn pootkussentje, schonk voor een moment even geen aandacht aan de poes. Hij vond haar maar raar. Ze wilde hem verjagen van dit gebied terwijl dit gebied bij ShadowClan hoorde. Zou ze dat soms niet weten? Was ze zo’n muizenbrein dat dit haar ontging? Of hoe zat het in elkaar?

Het was eigenlijk best wel raar gesteld met hem. Het ene moment dacht hij heel veel na over geesten, het volgende moment was hij helemaal helder en leek het net alsof hij nooit over die dingen had nagedacht. Nu had hij zo’n helder moment, waardoor hij makkelijker met de poes kon communiceren. Hij vond haar een beetje op een soort luipaard lijken, haar vacht dan toch. Vaag herinnerde hij haar naam. Was dat niet Leopardpaw? Ja, vast wel. Hij keek naar haar vacht en wist het toen zeker. Haar vacht herinnerde hem aan een luipaard, dus het kon niemand anders dan Leopardpaw zijn. ‘Ben je eindelijk tot het besef gekomen dat dit het ShadowClangebied is, dit ik ShadowClankat ben en dat ik hier dus mag zijn?’ vroeg hij kalm, lichtelijk spottend. Hij vond het dan ook zeer ironisch dat een poes van haar eigen Clan haar eigen gebied vergat. Hij kwam langs haar staan, keek haar scherp aan in haar ogen. De angst voor geesten was nu volledig weggetrokken, hij had een zeer scherp, helder moment waardoor hij makkelijk kon communiceren met iedereen rond zich heen. ‘En dan zeg jij van mij dat ik vreemd ben,’ zei hij snuivend, waarna hij haar minachtend aankeek. Uitdagend schudde hij zijn zwarte vacht uit, waar lichte dauwdruppeltjes opzaten. Als Leopardpaw pech had kwamen deze op haar terecht, wat Wickedpaw alleen maar aan het lachen zou maken.

________________________________________

- Sorry voor het lange wachten ^^

With special thanks to Chi :3

Shadowrose ~ Blastsoul ~ Mazepaw ~ Secondpaw ~ Blowsoul ~ Rosekit. ~ .Razorpaw ~ Roseblade ~ Adams ~ Scepterpaw ~ Lilypaw ~ Wickedpaw ~ Measurekit ~ Outkit

Onderwerp: Re: Are they ghosts? [&LEOPARDPAW*]