Hi. Ik kreeg Ineens inspi voor een verhaal, dus hier is ie! Het gaat over een meisje, Mara, die na een ontmoeting met een speciale vriend een vreselijk geheim met zich meedraagt...
Prologue:
Stilte. Dat heerste rond deze plek. De volle maan scheen fel boven het dal, dat het een eng rood licht achterliet. Dit was zo een plek, niemand durft er zomaar te komen. Er verschenen twee gele ogen in het donker, gevolgd door dertien anderen. Het waren allemaal beesten, zo sterk dat de spieren onder hun huid uitstaken. Een van de beesten, de grootste, sprong op de brede steen in het midden. 'Beste soortgenoten' begon hij. Zijn stem klonk schor, maar was zo kil als de nacht. Ijskoud was de stem, alle vrieskou kon je in die éne stem vinden. 'Onze populariteit is verdwenen. De mensen vrezen ons niet meer. En zeg nou zelf, broeders, kunnen we dat zomaar laten gebeuren?' Kreten van protest klonken van beneden. 'Tuurlijk niet!' werd er geroepen. Een glimlach verscheen op de enge kop van de leider. Hij grinnikte. Zijn lach was een van de dingen die enger waren dan zijn stem. 'Dat dacht ik dus ook' zei hij vals. Een jong beest keek omhoog naar de leider. 'Maar Ikaro, hoe wou je dat gaan doen?' zei hij. Ikaro zweeg even en zei: 'Dat weet ik nog niet, maar één ding weet ik; het Verbond Van Het Bloed mag niet verloren raken!' Allerlei kreten van bijval klonken van beneden. Daarna bleef het stil. Minutenlang. Ikaro keek tevreden naar zijn soortgenoten, diep nadenkend. Langzaam verloor hij geduld. Toen hij het zat was brulde hij: 'Onze tijd moet een keer aanbreken! Anders gaan wíj ten onder! Denk eens na, stelletje mormels! Wij zijn wolven! Weerwolven wel te verstaan!' 'Ik weet het! Luister goed...' Riep er een, en dit zou het begin van een nieuw tijdperk voor mij zijn...
Life isn't worth living if you don't try to live
It doesn't matter what happens
But get your shit together and fight for it