I only wish you weren't my friend, Then I could hurt you in the end~!

я є в є ℓ ν σ ι c є~
And love is just a camouflage for what resembles rage again

Nog voordat de zon op was gekomen, had de jonge kattin de Warrior Den al verlaten. Eenzaam en alleen slenterde ze in de richting van de rivier, met de instantie om wat te gaan jagen. Het had d'r verbaast dat ze de ochtend patrouille had gemist, maar misschien was het daar gewoon te vroeg voor.
Met een verveeld gezicht ging Rebelvoice aan de kant van de rivier zitten. Voor het eerst sinds dagen was de rivier weer wat rustig geworden en leek het nu niet meer dan een rustig bergbeekje. Ze genoot van de rust en stilte om zich heen. De zilveren poes was misschien nog niet zo heel erg oud, maar ze had genoeg dingen meegemaakt, dingen die haar hadden gemaakt tot wat ze nu was. Van een schuwe, verlegen kattin was ze gevormd tot een bitchy, rebelse RiverClan Warrior. Maar toch waren er dingen die ze niet kon omzeilen. Dingen die pijn bleven doen zelfs al was het nog zo lang geleden dat het was geweest.

Rebelvoice slaakte een zucht en met een snelle, veel geoefende, beweging haalde ze een vis uit het water. De Clan stond voor zichzelf, dus mocht ze hem niet zelf opeten. Vluchtig maakte ze een klein holletje in het en begroef de vis daarin. Zorgvuldig bracht ze het zand er weer op aan en liep verder de rivier af. De stilte deed haar goed, terwijl een ijzige pijn door haar borst heen stak. Ze zuchtte en slikte een snik in. Damn! This wasn't planned.
Opeens bleef de zilveren kattin staan. Ze keek op en merkte dat er op een paar vossenlengtes van haar vandaan, een apprentice stond. Rebelvoice en zette een glimlach op. "Hey, Bravepaw!" miauwde ze vriendelijk, terwijl ze in de richting van de jonge kater liep. "Hoe gaan de trainingen?" vroeg ze daarna, terwijl ze ging zitten.

[&Bravepaw]

Bravepaw liep rustig rond. Hij was het kamp uit gepiept, Hawkscream kon hem niet dag en nacht in de gaten houden! Hij was zo stil als de wind verdwenen, zijn naam was misschien wel Bravepaw, maar dat was hij niet echt. Vroeger als kitten wel, maar nu wilde hij wat anders, meer avontuur. Dit was de tweede keer dat hij het kamp verliet. Hij was opweg naar de Rivier, omdat Hawkscream daar nog niet was geweest op zijn eerste training. Het gras kraakte een beetje omdat zijn poten eroverheen liepen. Zijn kop was trots geheven en zo stapte hij vedder. Hij had een goede conditie en zijn uithoudingsvermogen was ook erg hoog. Hij had veel spieren en een brede borstkas. Na een tijdje hoorde hij het klotsen van de rivier. Hij stopte en keek naar beneden, op dat moment kwamen er spetters in zijn ogen, maar wat maakte het ook uit. Hij keek naar rechts toen hij iemand hoorde naderen. Het was een witte poes die hij een paar keer had gezien in het kamp, wat was haar naam nou.. "Hey, Bravepaw!" Miauwde ze vriendelijk naar hem terwijl ze dichterbij kwam. "Hoe gaan de trainingen?" Vroeg ze en ging toen zitten. Hij draaide zich weg van de rivier en ging zelf ook zitten. ''Hey.. Rebelvoice toch?'' Vroeg hij maar even voor de zekerheid en keek haar aan. ''En goed hoor, ik heb pas mijn eerste training gehad.'' Hij greens even en sloeg zijn pluizige staart om zijn poten.