This is so AWESOME {Cursepaw}

_{Eenmaal naar buiten gewurmd, door dat stomme kleine gat in de muur van het kamp, keek Silver haar ogen uit. Het territorium van WindClan. Zoals altijd werd verteld in die Nursery verhaaltjes was het vlak. Maar alsnog deed het de kitten veel plezier dat ze naar buiten was gekomen, ook al had het stiekem gemoeten. Even keek ze met haar donkere blik naar achteren, was Cursepaw er nou al? Ongeduldig ging ze zitten en krulde haar staartje om haar pootjes. Misschien kwam hij zelfs niet meer. Misschien was hij gepakt. Met grote ogen kneedde ze de grond met haar kleine voorpootjes. Dan zou hij straf krijgen en zou dat allemaal haar schuld zijn. Silver slikte en wendde haar blik van het gat af. Ze moest gewoon even wachten. Cursepaw was niet zo lenig en klein als zij. Hij was een stuk groter, bijna een kop en misschien wat dikker. Een klein schraal glimlachje verscheen op haar gezicht. Als hij niet zou komen kon ze moeilijk weerstand bieden aan het gebied dat nog verkend moest worden. Maar hij kwam wel. Hij kwam wel. De kitten stond weer op en deed een paar pasjes vooruit, snoof de frisse buitenlucht op en genoot van de vreemde geuren. Heel even leek het alsof ze een lichte geur van muis rook. Maar toen ze dit nogmaals checkte rook ze het weer. Een muis? Zo dicht bij het kamp? Haar maagje maakte een opgewonden geluid en zonder erbij na te denken, begon ze haar neus te volgen. Niet meer denkend over de Apprentice die nog achter haar aan moest komen.

Het duurde even voordat de geur sterker werd, maar toen ze er eindelijk was, herkende ze het gebied niet meer. De begroeiing was sterk toegenomen en vreemde planten omcirkelden haar. Jagen hier de Warriors? Dacht Silver en duwde haar kopje door een struik. En meteen zag ze het bruin/grijze hoopje vacht. Har tong gleed over haar lippen en voorzichtig trok ze haar kopje terug. Zo vaak had ze net alsof gedaan in het kamp dat ze zo'n beestje ving en nu was ze er eindelijk. Vol plezier stak ze haar staartje in de lucht en zakte door haar poten. Net wat te hard zette ze haar poot neer en zag door een gaatje in de struik dat de muis geschrokken opkeek. Haar hart klopte in haar keel en haar oren voelden warm aan. Ze slikte en toen de muis weer zijn kopje terug had getrokken zette ze nog een stap. Dit keer zachter. Nu was het voorste gedeelte van haar lichaam door het struikgewas gekomen. Met gepande spieren dook ze ineen en maakte zich klaar voor de bekende sprong. Alleen raakte haar staart te grond met een zachte klap en keek de muis weer om. Dit keer zag hij haar. In minder dan een seconde was de kitten gaan springen en was de muis in beweging gekomen. In een flits stond de kitten op de plek waar de muis net nog had gezeten en was haar prooi een muizenlengte van haar verwijderd. Maar nu deed Silver iets zonder te denken. Haar poot sloeg zo snel als de bliksem in op de rug en gebruikte haar hele gewicht om de muis bij zich te houden. Een dolblije glimlach verscheen en ze kroop dichterbij haar vangst. Het ruggetje was gebroken en zo was de geest van de muis ontsnapt. "Wow." Fluisterde de kitten toen ze had gezien dat haar eerste prooi echt dood was. Maar nu werd er een klein lichtje in haar kop verlicht. Hoe trots zouden de Warriors wel op haar zijn? De kitten stond op en trippelde door de struik waar ze net nog doorheen was gekropen. Nu moest ze Curse maar eens gaan zoeken.

{Ik heb je laatste post bij het vorige topic even genegeerd, omdat ik dan een extreem flut postje kreeg xD}
{Hoop dat je het niet erg vind d:}}

_{Funny is like this. Not funny is like this.}

- Geeft niet c: -

Toen hij eindelijk door het gat was, keek hij rond, waar was Silver? Normaal gezien zou ze toch hier moeten zijn? Snel keek hij rond, maar hij zag haar niet. Waar was ze toch? Wat als ze verder het territorium was opgelopen en verdwaald was of dat ze bij de grens kwam, daar iemand tegen kwam, iemand van hun clan of een andere clan of erger nog, Bloodclan. Alles zou zijn schuld zijn, alles wat haar overkwam. Hij was niet boos op Silver, dat kon hij niet, het zat nou eenmaal in een kitten dat deze als deze ook nog maar iets geroken of gezien had erachter aan ging. Plots spookte er iets door zijn hoofd, Silver had vast een prooidier geroken of gezien en was er op af gegaan. Dan kon ze nu overal zijn! Snel stak hij zijn neus in de lucht en rook 2 prooidieren. Goed dat had geen zin, hoe moest hij haar nu vinden? Toen drong een zachte geur zijn neus binnen, Silver! Tuurlijk, hij moest gewoon haar geur volgen, snel snoof hij de geur nog een keer goed op en volgde hem net zolang totdat het bij een paar struiken eindigde. Hij liep er een half rondje omheen en zei toen zacht, 'Silver? Ben je daar?'. Hij wou het niet te hard zeggen, want stel er zat enkel een warrior, dan was hij er zeker bij en zwierf Silver zeker ergens alleen rond. Van deze gedachte werd hij enkel zenuwachtiger en hij begon terug te lopen naar waar het spoor was opgehouden, alhoewel hij eerst nog struikelde over een tak, een mooie koprol maakte en iets verder rustig zittend neerkwam, hoeveel keer was hij al niet over de kop gegaan deze maand? Nou ja, hij was weer bij het gat en zag plots, nog geen vossenlengte van hem vandaan Silver zitten. Snel liep hij naar haar toe, 'Daar ben je!' zei hij opgelucht, pas nu merkte hij het muisje op dat de kitten vast had, 'Heb jij die gevangen?' vroeg hij, als zij dit diertje echt gevangen had, moest ze wel een talent voor jagen hebben, ze had nog geen enkele les gehad en kon ook nog niet buiten het kamp geweest zijn om te zien hoe anderen het deden, of ze moest stiekem zijn geweest... Plots merkte Cursepaw dat hij naar de muis was blijven staren, hij schudde zijn kopje even en keek de kitten weer even aan, 'Wow' zei hij stilletjes. 'Houd hem maar goed bij, dan kan je hem straks aan de rest laten zien, of we gaan nu al terug, maar ik denk dat je het territorium wou zien.'

XxX: