Klimmen in Fourtrees

Onderwerp: Klimmen in Fourtrees vr 26 nov 2010 - 20:22

Ik heb expres op fourtrees aangemaakt zodat katten van elke clan(En misschien wel Rogues~) kunnen deelnemen.

~~~~~~~~~~

Honeyfeather trippelde met pasjes zo licht als vederen voorwaarts. De grote eikenbomen van Fourtrees torenden hoog boven de bomen uit. Ze glimlachte breed toen ze ze zag. Ze had het een tijd lang druk gehad, maar nu wou ze eventjes plezier hebben. Ze wou graag zo hoog mogelijk in 1 van de massieve eikenbomen klimmen, zodat ze over de territoria kon uitkijken. Ze gleed voorzichtig en met beleid van de zandhelling af die Thunderclan territory met Fourtrees scheidde. Kleine brokjes zand en steen kwamen naar beneden met haar poten, maar ze bewaarde haar evenwicht en landde veilig in het zachte gras van fourtrees. Geuren van alle vier de clans wervelden om haar heen en ze ademde de lucht eventjes diep in. Sommigen geueren waren wat verser dan anderen, maar ze sloeg er geen acht op. Ze trippelde naar 1 van de eiken toen en zette zich af. Haar klauwen zonken in de wat zachtere bast van de oude eikenboom, de groeven en knopen zorgden ervoor dat ze zich kon afzetten en grip had. Al snel zat ze op een tak op een paar voslengtes afstand van de grond. Ze werd beschut door eikenbladeren, ietwat benieuwd met of er nog katten zouden komen. Ze spitste haar oren toen ze pootstappen hoorde en keek op, nu was ze blij dat ze beschutting had, maar had haar geur dat ook?

Onderwerp: Re: Klimmen in Fourtrees za 27 nov 2010 - 19:10

Kittyheart was aan het patrouilleren; een klusje dat ze mocht doen sinds ze geen Kittypaw meer was. Fourtrees lag ook op haar route, dus besloot ze daar langs te gaan. Het was altijd zo mooi om te bedenken dat dat de plek was waar vrede was, waar de Clans vrienden konden zijn, waar alles rust uitstraalde. Duizenden verschillende poten hadden daar gelopen, duizenden stemmen hadden daar in vrede gesproken sinds Shadowstar, Windstar, Thunderstar en Riverstar de Clans hadden gesticht. Kittyheart schrok op van haar gedachten toen geuren van andere Clans haar neus bereikten. Wat eigenlijk logisch was; ze had Fourtrees bereikt. Zachtjes gaapte ze. Kittyheart werd het vele lopen een beetje moe. Misschien moest ze eraan wennen? Gaandeweg begon ze de geuren te negeren. Veel van de geuren waren oud, zelfs al een dag of wat. Kittyheart liep, zonder echt op te letten, naar één van de eiken toe. Eenmaal daar ging ze zitten, sloeg haar grijze staart om zich heen en keek rond. Lag het nu aan haar of rook ze een vrij nieuwe geur? Van.. nu? Kittyheart keek even om zich heen. Haar blik gleed over de eiken, het gras, ze probeerde zelfs tussen de bladeren van struiken door te turen, maar ze zag niemand. Ach, het was toch een plaats voor vrede. Niemand zou haar hier toch aan gaan vallen. Toch was ze niet helemaal op haar gemak. Kittyheart probeerde zichzelf te kalmeren door naar de lucht te keken. Haar blik volgde een paar wolken, versprong naar de bladeren van de eik boven haar en leidden naar een kat. Kittyheart schrok toen ze plotseling de vreemde poes zag. 'H-hoi,' stamelde ze, om haar schrik te verbergen, al lukte dat niet erg.