Hey! What's your name? [Snatcher]

Strawpaw opende slaperig haar oogjes. Ze lag in de apprentices den. Ze gaapte. Iets waarvoor ze de morgen haatte, was omdat het altijd kwam als je sliep. Strawpaw had gedroomd dat ze op jacht was en dat ze heel veel prooi vieng. Strawpaw schudde haar hoofd om de laatste restjes slaap weg te jagen, en likte aan haar pootje. Ze wreef ermee over haar snuit. Het was tijd om op te staan. Ze trippelde het den uit e stapte de open plaats op. Ze keek even rond zoekend wat ze zou kunnen doen. Toen zag ze een lichtgrijze poes ongeveer van haar leeftijd. Ze dacht dat ze haar wel had gezien maar nog nooit tegen haar gesproken. Ze liep ernaartoe en miauwde vriendelijk:" Hallo, ik ben Strawpaw. Hoe heet jij?"

'Deze wereld is klaar om dood te gaan! Op z'n minst de BloodClan!' Het gesnauw van Snatcher jaagde andere katten weg. Een oudere kat, een kat rond de tijd om Elder te worden, staarde haar aan. 'Wat kijk je nou naar me, ouwe zwakkeling! Ga maar lekker kittypet worden, t'is je tijd wel!' De oude kater keek eerst beledigd, maar daarna eerder boos en murmelde beledigd: 'Sorry hoor' en liep weg. Zonder spijt keek Snatcher hem boos na. Dit was absoluut haar dag niet. Zou Len haar leren vechten, moest hij voor de Clan gaan jagen. Snuivend schudde ze haar kop en draaide om en om. Een kleine mees landde naast haar. Een woedende brul ontsnapte uit haar bek en haar poot vloog met een razende snelheid naar beneden. De mees was in een keer dood toen de poot zijn hoofdje raakte, en ze smeet het dier weg. Een Apprantice kwam op haar af. Wat moest die nou weer?! " Hallo, ik ben Strawpaw. Hoe heet jij?". Hier had ze van gehoord. Dit was dat oude Clanmormel dat in de StarClan geloofde. Nu rezen haar haren van woede. 'Ik ben Snatcher, nou goed?! En nu oprotten, oud Clanmormel! Wie is er nou zo gek om in de StarClan te geloven?!' Ze sprong op een hoog muurtje, waar een andere Apprantice niet bij zou kunnen maar zíj wel, en ging daar zitten mokken.

'Ik ben Snatcher, nou goed?! En nu oprotten, oud Clanmormel! Wie is er nou zo gek om in de StarClan te geloven?!' snauwde Snatcher. Strawpaw liet zich niet pakken. Natuurlijk had ze niet verwacht dat iemand uit haar huidige Clan haar zo zou beschuldigen omdat ze in StarClan geloofde. Herinneringen kwamen in haar op van wat Shifu, een rogue, haar geleerd had. Alles wijs aanpakken. Ze trippende naar de dichtstbijzijnde boom en klom erop. Bloodclanners waren niet echt gespecialiseerd in boomklimmen, maar zij kwam uit TC, dus zij wel. En vaaf dat boom sprong zij op het muurtje waar Snatcher zat. "Ik zou je evengoed een oude BloodClanmormel kunnen noemen. Als jij vandaag een slechte dag hebt gehad, ben ik niet verbaasd. Jij kunt niet eens normaal doen tegen Warriors." Strawpaw wist dat Snatcher nu of wel haar ging vermaarden, of wel haar vacht af haar lijf krabben, dus sprong ze terug op het dennenboom, greep een dennenappel en speet dat op Snatcher haar hoofd. Daarna liep ze grinnikend weg.

"Ik zou je evengoed een oude BloodClanmormel kunnen noemen. Als jij vandaag een slechte dag hebt gehad, ben ik niet verbaasd. Jij kunt niet eens normaal doen tegen Warriors." Ze smeet een dennenappel tegen haar hoofd en liep lachend weg. Nu was het teken voor Snatcher om aan te vallen geweest. Krijsend stortte ze zich op Strawpaw, en hield haar in een greep waar je niet uit kon vluchten. Maar ze verslapte haar greep en liet Strawpaw expres bovenop komen. Toen ze boven haar was trapte ze hard in de buik van Strawpaw, die vervolgens wegvloog. Weer sprong zo op Strawpaw, en ze zette haar achterpoten op die van Strawpaw, net zoals bij de voorpoten. Nu was Strawpaw kansloos. Ze zette haar poot op haar keel, waardoor ze geen lucht zou krijgen. 'Dat krijg je ervan als je me uitdaagt. Zeg sorry, of deze poot blijft staan' Ze gooide haar kop in de lucht en keek neer op Strawpaw die zielig onder haar poten lag. Ze leek nu heel klein. 'Komt er nog wat van?!' snauwde ze.

Strawpaw had de aanval niet verwacht. Misschien min of meer wel, maar niet zo hard. ze wetd tegen de grond aangedrukt en had geen lucht meer. Maar ze was geen simpele poesje. Van vechten wist ze wel wat af. Ze verslapte haar zpiren waardoor Snatcher dacht dat ze het had opgegeven. Maar toen kwam het. Ze schopte superhard tegen Snatcher's buik en Snatcher vloog in de lucht. Strawpaw sprong ook in de lucht en sloeg met haar klauwen op Snatcher's gezicht. Toen schopte ze nog eens goed met haar achterpoten en belandde mooi op haar vier poten. Nee, makkelijke tegenstander was Straw niet. " Wie zegrt er sorry? Dat verwachtte je toch niet van mij hé?" Snauwde Straw.

Onderwerp: Re: Hey! What's your name? [Snatcher]