Een jong poesje

Onderwerp: Een jong poesje ma 4 okt 2010 - 20:48

Sita een jonge poes, liep langs de rivier op zoek naar wat lekkers. Ze wist nog niks van de clannen die hier waren ze had altijd op de boerderij geleefd en daar op muizen gejaagd. Ze werd goed verzorgd door de boer en boerin daar, maar ze voelde zich nooit echt een huiskat. Haar baasjes lieten haar altijd haar gang gaan en dat vond ze wel fijn, ze mocht gaan en staan waar ze wou. En als ze aandacht wou hoefde ze alleen terug naar de boerderij te gaan. Eten kon ze altijd zelf wel vinden maar octends stond er altijd wel een schaaltje melk in de stal waar ze altijd sliep. Lekker tussen het hooi, dat was lekker zacht en warm vooral als het erg koud was. Maar vandaaag besloot ze de wereld te ontdekken en wat meer dan de boerderij te zien waar ze altijd op geleefd heeft en is opgegroeid. Niet dat ze al volwassen is, maar ze kon al redelijk op haar zelf leven. Sita liep vrolijk door haar staart bewoog elgeant mee met haar bewegingen en stond hoog in de lucht. Het was stralend weer de zon scheen lekker op haar vacht. En de weerspiegeling van de zonnen stralen in het water van de rustige stroomende rivier waren betoverend. Langzaam en voorzichting liep ze naar de rivier toe om wat te drinken ze had best dorst, langzaam boog ze haar kop naar het water. En met haar roze tong lepelde ze wat verfrissend water binnen, wat verfrissend en verkoelend aanvoelde. Ze liep weer wat verder de kant op en zocht een open plekje in de zon, toen ze er een gevonden had valkbij een boom zodat ze niet helemaal in de zon zou liggen. Sita liep er vrolijke op af en ging liggen en sloot haar ogen, zonder zorgen en problemen. Maar voor hoelang?

Onderwerp: Re: Een jong poesje wo 6 okt 2010 - 20:20

Fastclaw kroop behoedzaam door het struikgewas, hij was op jacht maar het had hem nog niet echt meegezeten. En net toen hij wanhopig begon te denken dat het nooit zou lukken een prooi te vinden pikte hij de geur van een dier op. Het was een konijn merkte hij enkele passen verder. Muisstil liet Fastclaw zich in sluiphouding zakken, 'Ik hoop maar dat het een dikke is', dacht hij hoopvol terwijl hij alsmaar dichter kwam. En net toen hij onder een grote doornstruik kroop zag hij het konijn springen, het was een groot en dik mannetje, merkte Fastclaw tot zijn voldoening. Nu was Fastclaw dicht genoeg gekomen en met een verre sprong maakte hij er een einde aan. Trots keek hij neer op de mooie vangst die hij gevangen had, en vlug begroef hij zijn prooi onder wat losse aarde.
Fastclaw besloot om zijn geluk maar eens aan de rivier te gaan beproeven en enthousiast liep hij in de richting van de trots van zijn clan: de rivier. En niet veel later kwam Fastclaw aan bij de rivier, hij speurde vlug de oever af en juist toen hij een dikke vis achterna wou gaan ving hij de geur van een onbekende kat op, het was geen clankat. Woedend zette Fastclaw zijn haren op en sprintte in de richting van de geur. Hij kwam dichter en dichter en daar zag hij de kat al, ze lag rustig aan de oever van de rivier. Schuivend kwam hij tot stilstand. 'Wie ben jij en wat voer jij uit in ons territorium', riep woedend naar de onbekende poes.

Onderwerp: Re: Een jong poesje wo 6 okt 2010 - 20:56

Sita lag lekker in de zon. ze likte langzaam haar pootjes af. Sita mekrte dat ze honger kreeg, wat zou ze gaan vangen een muis of een vis. Ze vond een vis wel een goed idee was eens wat anders dan een muis. Ze was nou toch ook dicht bij een rivier daar ze vast wel wat vis in zitten. Ineens hoorde ze voetstappen en zag een kater. Die op haar af kwam rennen, met zijn haren recht overehied. Sita keek verbaast naar de kater maar begon ook een beetje bang te worden. met een schuif kwam hij tot stilstand en riep woedend. 'Wie ben jij en wat voer jij uit in ons territorium.' Territorium?, Sita keek vragend naar de kater. Ze wou nienamd tot last zijn en zeker niet iemands territorium binnen dringen. Als de riveir dan van iemand was. Maar dat leek haar eigelijk wel sterk. En als het wel zou was, ze mag toch wel gewoon rondkijken. Daar doet ze niemand kwaad mee, en Sita was geen kat die snel ander aanviel. Ze was nog jong en dit was haar eerste uitstapje van de boerderij, ze moest nog veel leren en wou graag dingen ontdekken en zien. 'Ik ben Sita, meneer. Ik ben alleen aan het rondkijken.' Sita bleef rustige liggen en keek vriendelijk, maar nog steed vragend naar de kater. 'En u bent.' Vroeg ze vriendelijke.

Onderwerp: Re: Een jong poesje do 7 okt 2010 - 18:26

Duskpelt was ongeveer tegelijk met Fastclaw het kamp uitgegaan om te gaan jagen. Zelf had ze nu een muis gevangen, maar het jagen ging niet erg lekker vandaag. Alle dieren leken haar te horen.. misschien omdat ze afgeleid was? Haar gedachten zweefden continu ergens anders naartoe, buiten deze ruimte en naar een tijd in het verleden of de toekomst. De toekomst kon ze niet zien, maar ze had genoeg hoop en dromen om iets voor zich te zien. Duskpelt zuchtte en dacht over het schamele muisje dat ze gevangen had. Plotseling hoorde ze getjilp; er zat een vogeltje in de boom boven haar! Duskpelt bande allerlei gedachten uit haar hoofd en klom omhoog, behoedzaam. Het enige wat het vogeltje merkte was dat zijn liedje in zijn keel stokte. Het was te laat. Een lekkere dikke vink; daar kon ze wel wat tevredener mee zijn. Ze zou nog wel meer tegenkomen..
Duskpelt zag Fastclaw. Ze wilde naar hem toe lopen, vragen hoe het met hem ging, wat polsen voor Divestream misschien.. Maar hij liep weg, met een hoge rug. Duskpelt volgde hem met vraagtekens boven haar hoofd, maar die veranderden snel in uitroeptekens toen ze de bron van zijn woede zag. Een vreemde kat was op hun territorium! 'Ik ben Sita, meneer. Ik ben alleen aan het rondkijken,' mauwde de vreemdelinge. Duskpelt, nu bijna bij hen, keek woest. 'Laat me je één ding vertellen, Sita. Dit is Riverclanterritorium, net zoals de andere kant van deze rivier Thunderclanterritorium is. Dit is ons gebied, en wij tolereren geen eenlingen op deze plaats!' Duskpelt keek woedend naar de vreemdelingen. Waarom kwamen er de laatste tijd zoveel eenlingen op clanterritorium?

Onderwerp: Re: Een jong poesje do 7 okt 2010 - 19:58

Langzaam kwam er een poes in zicht die even kwaad leek als de kater. Sita begon nou te wel een beetje bang te worden, maar ze had niks gedaan. 'Laat me je één ding vertellen, Sita. Dit is Riverclanterritorium, net zoals de andere kant van deze rivier Thunderclanterritorium is. Dit is ons gebied, en wij tolereren geen eenlingen op deze plaats!' Mauwde ze, en keek woedend naar Sita. Sita keek bang en vragend naar de onbekende poes. Even keek ze nog naar de kater maar die had nog geen antwoord gegeven. Die nog steed woedend en met een hoge rug voor haar stond. Wat moest ze nou, ze mag toch gerust rondkijken. 'Sorry mevrouw, maar ik mag toch wel een beetje rondkijken.' Sita keek van de poes naar de kater, ze wou dat ze weggingen en haar met rust lieten. Zodat ze van deze dag kon genieten, maar dat zag er niet naar uit. Mischien dat het beter is dat zezelf weg ging. Maar ze wou niet weg ze lag hier wel goed en lekker in de zon. Sita richte haar blik weer naar de poes, je kon duidelijk wat angst in haar ogen zien.

(even een vraag wat bedoeling julie precies met manen.)

Onderwerp: Re: Een jong poesje vr 8 okt 2010 - 18:50

(manen zijn hetzelfde als maanden, dus 1 jaar is 12 ma(a)n(d)en)
De poes leek niet echt blij met de verstoring van haar dag. 'Sorry mevrouw, maar ik mag toch wel een beetje rondkijken?' Sita keek hen allebei aan, dwaalde wat af een keek Duskpelt weer aan. Duskpelt zag dat ze jonger was dan zijzelf, en wist dat ze niet bang van haar hoefde te zijn. Dus ging ze rustig zitten, met haar staart sierlijk om zich heen geslagen. 'Nee, eigenlijk mag dat niet. Je bent niet van Riverclan, dus mag je niet op ons territorium komen, net zoals wij niet op jou territorium of dat van bijvoorbeeld Shadowclan mogen komen. Dat staat in de Warrior Code, en ik ben, evengoed als Fastclaw hier, een Warrior. Ik heet Duskpelt, trouwens.' Duskpelt keek de poes even indringend aan. 'Waarom ben je hier eigenlijk naartoe gekomen?' Duskpelt kon zich niet voorstellen dat iemand niets wist van de clans en hun territoria. Misschien, heel misschien was het mogelijk dat deze poes wat gemist had, omdat ze eenling was.. of dat ze alleen woonde, maar de meeste katten wisten toch wel dat je van clanterritorium af moest blijven! Maar ze viel de poes niet aan, deels omdat deze jonger was en deels omdat er angst uit haar blik straalde. Duskpelt hoopte dat ze haar zo ver kon krijgen antwoord te geven op haar vraag.

Onderwerp: Re: Een jong poesje zo 10 okt 2010 - 10:54

'Sorry mevrouw, maar ik mag toch wel een beetje rondkijken?', zei de poes die blijkbaar Sita heette. Had deze poes dan nog nooit van het clanleven gehoord?. Fastclaw begreep er niets van, Sita was ongeveer even oud als hijzelf, dus moest ze toch al wel iets afweten van wat er hier gebeurde. Verward wisselde Fastclaw een blik met Duskpelt en zag tot zijn verbazing wat medeleving in haar ogen. Duskpelt was blijkbaar helemaal op haar gemak want ze ging rustig zitten met haar staart sierlijk om zich heen geslagen. 'Nee, eigenlijk mag dat niet. Je bent niet van de Riverclan, dus mag je niet op ons territorium komen, net zoals wij niet op jou territorium of dat van bijvoorbeeld Shadowclan mogen komen. Dat staat in de Warrior Code, en ik ben, evengoed als Fastclaw hier, een warrior.', legde ze verbazingwekkend rustig uit. 'Ik ben trouwens Duskpelt.', voegde ze eraan toe. En ze keek de poes even aandringend aan. 'Waarom ben je hier eigenlijk naartoe gekomen?', vroeg Duskpelt aan Sita. En net als Fastclaw had Duskpelt blijkbaar toch ook haar twijfels over deze poes, want ze zat nadenkend voor zich uit te staren. 'En vanwaar kom jij eigenlijk?, vroeg Fastclaw om de stilte te verbreken. En zonder dat Fastclaw het wist was hij eigenlijk heel nieuwsgierig geworden, hij wou heel graag weten wie deze poes was.

Onderwerp: Re: Een jong poesje zo 10 okt 2010 - 12:27

De poes heete duskpelt en Sita knikte. Sita richte even haar blik op de kater die er niet begrepen bij stond. Sita richte al snel haar blik weer naar de grond an luisterde rustige en aandchtige naar de woorden die Duskpult sprak. Dus die ander poes hete Fastclaw, toen ze zijn naam hoorde. 'Dat staat in de Warrior Code.' ging er door haar hoofdje. Haar moeder had er wel eens over verteld, maar die gestorven toen ze net 1 maand was, waar haar vader was wist ze niet. Die heeft ze nooit gekend, Sita schrok weer wakker toen ze vroegen. 'En vanwaar kom jij eigenlijk?' Sita keek op en zag dat Duskpelt naast haar was gaan liggen, dat stelde haar een beetje gerust. 'Van de boerderij, maar ik was het een beetje zat daar. Dus ik ben maar op pad gegaan.' Hopelijk hadden ze daar een beetje begrip voor. Sita richten haar blik weer naar Duskpelt en glimlachte vriendelijke.

Onderwerp: Re: Een jong poesje wo 13 okt 2010 - 20:31

Al snel kreeg Fastclaw antwoord op zijn vraag: 'Van de boerderij, maar ik was het een beetje zat daar. Dus ik ben maar op pad gegaan.', zei Sita alsof ze niets verkeerd had gedaan en ze richtte glimlachend haar blik weer op Duskpelt. 'Maar heb je dan nog nooit gehoord van het clanleven? Dat kan toch niet.', zei Fastclaw ongelovig. 'En al wist je er niets van, dan moet je toch aan de geurmarkeringen geroken hebben dat je op deze plaats niet mag komen.', mauwde Fastclaw nog altijd niet helemaal overtuigd van de onschuld van deze poes. Hij begreep er helemaal niets van, hoe kon het nu dat een kat op een boerderij nog nooit van dit bestaan had gehoord, zijn hoofd tolde er helemaal van. Maar hij wist nu tenminste dat deze poes weinig gevaar vormde voor de clan.

Onderwerp: Re: Een jong poesje do 14 okt 2010 - 18:12

'Van de boerderij, maar ik was het een beetje zat daar. Dus ben ik maar op pad gegaan.' Sita keek glimlachend naar Duskpelt, die er rustig bij zat. Fastclaw leek het nog niet helemaal te vertrouwen. 'Heb je nooit gehoord van het clanleven? Dat kan toch niet,' zei Fastclaw. Er klonk een soort ongeloof in zijn stem. Duskpelt wist het ook niet zeker. Wist deze jonge poes niet dat je van het gebied van anderen af moest blijven? In ieder geval leek Sita niet erg gevaarlijk. Duskpelt wist wel dat ze haar van het territorium af moesten sturen, met een waarschuwing niet meer terug te komen. Hoe moest ze dat brengen? Een hoge rug opzetten zou Sita beledigen, maar te zachtaardig doen zou haar de boodschap niet duidelijk maken. Duskpelt keek even naar Fastclaw, misschien wist hij wat ze moesten doen. 'Hoe kunnen we haar hier het beste wegkrijgen,' fluisterde Duskpelt in Fastclaw's oor, zodat Sita het niet kon horen.

Onderwerp: Re: Een jong poesje do 21 okt 2010 - 16:31

Fastclaw en Duskpelt kijken wat wantrouwige naar haar. Sita had deze blikken we verwacht en snel begon Fastclaw weer wat vragen te stellen. Sita luisterde rustige en aandachtige. Zo kon duidelijk de ongeloof in fastclaws stem horen. Ze keek met een vriendelijke blik naar de twee katten Duskpelt keek naar Fastclaw en fluisterde wat in zijn oor. Sita wou graag weten wat het was maar besloot het niet te vragen. Sita richte haar blik weer op Fastclaw die haar twee vragen had gesteld. ‘Nee eigenlijke niet. Me moeder stierf al op een jonge leeftijd voor dat ze het me kon vertellen en me vader die heb ik nooit gezien.’ Sita keek even wat zenuwachtige naar Fastclaw en toen naar Duskpelt ze had de geurmarkeringen eigenlijk gewoon genegeerd. Sita haalde even diep adem en zei met een zachte stem. ‘Die heb ik om eerlijke te zijn genegeerd. Ik was gewoon door gelopen.’ Sita had haar blik naar de grond gerichte. Ze durfde niet in de ogen van Fastclaw of Duskpelt te kijken. Ben voor de reactie. ‘Sorry.’ Mompelde ze nog snel.

Onderwerp: Re: Een jong poesje do 21 okt 2010 - 20:13

De poes had geen kwaad in de zin. Deze gedachte hamerde door Duskpelt's hoofd. Ze had het niet expres gedaan, ze zou toch wel weggaan? Anders zou Duskpelt haar weg moeten jagen. 'Nee, eigenlijk niet. Mijn moeder stierf al op een jonge leeftijd, voor ze me alles kon vertellen. Mijn vader heb ik nooit gekend.' Duskpelt voelde een steek van medelijden voor Sita. Het was hard je ouders te verliezen. 'Die heb ik om eerlijk te zijn genegeerd. Ik was gewoon doorgelopen. Sorry..' Ze had spijt, maar was dat genoeg? Duskpelt bleef rustig zitten. 'Dat moet niet nog een keer gebeuren, raad ik je aan.' Duskpelt keek even naar de poes. Ze zag er toch aardig uit. 'Het spijt me van je ouders,' voegde ze eraan toe. Duskpelt wist even niet wat ze moest doen. 'Sita,' begon ze toen maar. 'Ik zal je weg moeten sturen. Je mag en kan hier niet blijven. Het zou het beste zijn als je hier niet meer terugkomt. Clankatten zijn nooit zo blij met de aanwezigheid van eenlingen.' Te aardig zijn zou niet helpen, maar.. Duskpelt zat in dubio.

Onderwerp: Re: Een jong poesje vr 29 okt 2010 - 21:14

Toen ze dat vertelde leek Duskpelt een soort verandering te ondergaan in zijn houding. Sita keek even wat beschaamd naar hem en keek toen maar weer naar de grond. Toen Duskpelt op een strengen toon zei dat ze dat niet nog een keer moeste doen. Keek Sita weer beschamend naar hem en knikte alleen maar, en liet ze haar blik weer naar de grond zakken. Maar toen hij zei dat hij het erg vond van haar ouders kwam er toch weer een klein glimlachje op haar gezicht en knikte dankbaar. Sita zag duidelijk dat Duskpelt even niet wist wat hij moest doen. 'Sita,' Begon hij, 'Ik zal je weg moeten sturen. Je mag en kan hier niet blijven. Het zou het beste zijn als je hier niet meer terugkomt. Clankatten zijn nooit zo blij met de aanwezigheid van eenlingen.' Sita keek op en knikte en zie met een zachte stem. ‘Ik begrijp het Duskpelt. Maar als ik eerste toestemming vraag mag het dan wel?’ Sita ging uit van niet maar je wist maar nooit. Sita keek even naar Fastpaw en toen weer naar Duskpelt. Ze wou niet te lang hier blijven. Hopelijk geven ze netjes antwoord en werden ze niet boos om die vraag.

Onderwerp: Re: Een jong poesje