A cold day [Flamestripe]

Onderwerp: A cold day [Flamestripe] do 20 dec 2012 - 13:24

Een koude rilling liep langs zijn rug toen dat de Thunderclan warrior zijn eerste pas in de sneeuw zette. Het was verschrikkelijk koud en de prooi was schaars. Bijna alle warriors van de Thunderclan zouden aan het jagen zijn en er zal nog steeds weinig prooi worden gevangen. Eventjes dacht de grijze kater na en besloot dan om naar the Snakerocks te gaan. Daar werd er niet veel gejaagd en daar was de kans er misschien nog om iets van prooi te kunnen vangen. Bovendien waren de verschrikkelijke slangen nu waarschijnlijk toch ergens onder de rotsen en zouden ze niet naar boven komen. Als hij nog iets dichterbij ging zacht hij hoe dat de hoge, puntige rotsen boven zijn kop uitstaken. Als het weer warmer was, konden de rotsen lekker warm zijn om op te zitten terwijl de zon op je vacht scheen. Maar nu, nu leken het ijs koude dingen. Zonder er nog echt bij na te denken was Lionpath al aangekomen bij de Snakerocks. Zoals hij had gehoopt vulde zijn neus zich al met de zachte geur van prooi die nog behoorlijk vers was, en de geur van de slangen die ondertussen al een aantal dagen oud was.

Trots liep Lionpath met een konijn in zijn bek rond. Het konijn was nog goed gevoed, in vergelijking met het muisje dat hij had gemist was het konijn gigantisch. De grijze kater stak zijn neus nog maals in de lucht in de hoop om terug een geur van prooi op de vangen, maar nu rook hij iets anders, de geur van een andere Thunderclan kat die achter de rotsen moest zijn. Of daar toch ergens. 'Wie is daar?' vroeg hij stil maar toch zelfzeker.

[Flamestripe]

Scroll Type : Haha xD, Had even zin deze postsheet te gebruiken, beetje afwisseling he Smile

Flamestripe was aan het jagen, al sinds zonhoog. En koud dat het was. Bij elke stap in het sneew, leek het alsof zijn poten kraakten, zijn poten in duizend stukjes broken. Bij elke sta p die hij zette, kreeg hij een rilling. Maar hij moest door, de clan had alle prooi die er was nodig om niet te verhongeren. Flame was snel en kon dus goed jagen, hij moest gewoon door. Hij was op weg richting Snakerocks. Alert ging hij verder om niet prooi te worden voor mogelijke slangen. Maar toen bedacht hij dat het leafbare was en bijna leafbald. Er zouden nu geen slangen zijn. Ook al was hij al lang op weg, hij had nog niet veel gevangen. Hij had de geur van de grenzen wat ververst, 1 konijn en 2 spitsmuizen gevangen. Die lagen in een holte bij de Sunningrocks die hij later wel zou ophouden. De Snakerocks kwamen al in zicht toen hij een waterrat hoorde scharrelen bij een bedding van gedroogd mos. Hij zag het diertje direct en zonder na te denken sprong hij erop en doodde hij het met een snelle beet. Hij nam de waterrat mee. Eigenlijk had hij dat beter niet gedaan, zo zou hij niet goed kunnen ruiken. En je kon hier veel katten tegenkomen, bijna iedereen was gaan jagen. Maar achterlaten kon hij niet, want dan liep hij het risico dat de prooi door een rogue of een uil werd meegenomen. Toen hoorde hij iets. Hij was net aangekomen bij de Snakerocks, en hij hoorde weer iets. Hij liet de muis vallen, hij snoof en keek alert rond. Toen hoorde hij : 'Wie is daar?'. Dat was een vertrouwde stem. Hij herkende de grijze vacht van Lionpath toen hij naar hem toestapte. "Ik, Flamestripe.", miauwde hij. "Ook aan het jagen ? Ik al van zonhoog, maar nog niet veel kunnen vangen", zei hij somber.