Stilte...

Onderwerp: Stilte... ma 1 okt 2012 - 22:10

Zachtjes klotste het water tegen de oevers van de kleine beekjes. Helder vocht klaterde in de stroompjes om zich vervolgens bij de kleine meertjes te voegen. Een jonge, asgrijze kater stapte met behoedzame bewegingen langs de meertjes heen. Met voorzichtige pootstappen probeerde hij zo veel mogelijk vochtige plekken te ontwijken. Eventjes hief Ashpaw zijn kop en keek hij om zich heen, zijn oren wat naar achter gedraaid. Nee, geen kat te bekennen in de verre omgeving. Nog eventjes wierp hij een blik over zijn schouder, maar daarna zette de jonge kater zich af en sprong hij op een omgevallen boomstronk. Eventjes zette hij zijn klauwen erin om zichzelf te balanceren, maar hierna trippelde hij rustig door. Over een boomstronk lopen betekende minder natte poten. Alleen most hij wel oppassen, want als hij eraf zou vallen, zou hij in een stroompje liggen en een nat pak hebben. Dan zou hij ten eerste over een paar dagen een flinke verkoudheid te pakken hebben, maar ten tweede hield hij sowieso niet zo van water. Zo warm was het hier immers niet. Zijn clangenoten hielden niet zo van deze plek, had hij het idee. Blijkbaar hielden zij ook niet van natte poten. Maar daarom was Ashpaw hier juist zo graag, hij kwam hier bijna geen kat tegen. En dat vond de introverte kater prima... Het gekwaak van een kikker drong door in zijn oren en langzaam ging Ashpaw liggen op de boomstronk. Zijn blauwe blik ging voorzichtig naar de kikker toe en hij hield zijn kop iets scheef. Zou hij...? Nee, vast niet. Hij zou vast geen kikker kunnen vangen. Dat hield hem alleen niet tegen om het diertje rustig te bestuderen. Hij had er alle tijd voor.

Er kwam hier immers toch meestal niemand...

{Open}

Onderwerp: Re: Stilte... di 2 okt 2012 - 14:40

Innerpaw draafde met snelle en lenige passen achter een eekhoorn aan die over het veldje heen rende. Innerpaw was op jacht gegaan om dat het leuk was, alleen was deze eekhoorn niet zo leuk, die had ze zwarte poes snel opgemerkt enkel om dat Innerpaw een verkeerde poot op het verkeerde plekje neer had gezet en zo was de eekhoorn weg gerend. Innerpaw sprong over een boomstronk heen en zette af met haar achterpoten tegen de boomstronk zo dat ze sneller naar voren schoot, dat ook gebeurde, ze lande over de eekhoorn heen en zo botste de eekhoorn tegen haar aan. Innerpaw sloeg een paar keer met haar poten heen en weer en toen had ze de eekhoorn van. De eekhoorn beet in haar poot en van schrik liet Innerpaw los, de eekhoorn rende er van door en zo was Innerpaw prooi loos. Ze bromde en keek naar de eekhoorn die wegrende en een paar bloed druppeltjes achterliet. Mooie vangst, mooie vangst... dus niet... Zei ze in stilte tegen zich zelf. Innerpaw hees haar kop op en ging veder. Ze kwam aan bij de meertjes, het was daar nat en blubberig. Ze kwam er niet vaak. Ze snoof de lucht op en rook de geur van een bekende. Ashpaw. Innerpaw grijnsde. Wat deed hij hier. Nieuwsgierig liep ze in de richting van waar Ashpaw moest zijn. Ze kwam bij een omgevallen boomstronk aan en daar ergens zag Innerpaw Ashpaw. Ze sprong lenig op de boom stronk en zette haar nagels er in. Ze gleed bijna uit met haar achterpoten maar wist haar evenwicht terug te pakken 'Hé, Ashpaw,' groette Innerpaw hem. Balancerend liep ze op Ashpaw af. Ze zag een kikker het meertje in springen. Innerpaw wende haar blik van de kringetjes in het water af en keek terug naar Ashpaw. 'Wat doe je?' Vroeg Innerpaw hem met een grijns.

Onderwerp: Re: Stilte... ma 15 okt 2012 - 18:58

De groene kikker bewoog niet, afgezien van zijn onderkaak die bij elke ademhaling naar beneden kwam. Zijn achter -en voorpoten hadden kleine vliesjes tussen de vingers en zijn lijf was bedekt met een doorzichtig slijm. Geboeid keek Ashpaw naar het beest dat bijna zijn prooi had kunnen zijn. Als hij nou een RiverClan kat was geweest, zou hij het allang gevangen hebben, maar nee. ShadowClan was zijn afkomst. En water was dus duidelijk niet zijn ding. Net toen de kater zijn blik weer op de kikker wilde richten, trok een beweging zijn aandacht. Een zwarte schim verscheen in zijn ooghoek. Hij maakte zijn ogen groot van schrik en boorde zijn nagels in de boomstronk. Gelukkig was het geen roofdier dat hongerig op zoek was naar een maal, maar een Clankat. Nog beter zelfs, een ShadowClan kat. Vaag herkende hij de poes van de Apprentice Den, maar kon niet op haar naam komen. De poes had prachtig blauwe ogen, die op hem waren gericht. Ze kwam steeds dichterbij en sprong lenig op de boomstronk war hij zich bevond. De stronk schudde wat toen de Apprentice erbij kwam en Ashpaw deed een kleine pas opzij, hij wilde niet té afstotend lijken. Nog net zag hij dat de poes een beetje weggleed, maar durfde geen spier te bewegen. Te bang dat hij zelf ook zou vallen. Gelukkig wist de poes haar evenwicht te behouden. 'Hé, Ashpaw,' Zei ze en kwam dichterbij, Ashpaw kromp wat ineen. Hij was niet gewend aan dat gezelschap en vooral niet van een poes. Door haar stemgeluid verdween de kikker in het water. Een beetje teleurgesteld liet hij zijn kopje hangen. 'Wat doe je?' Ashpaw keek met zijn blauwer ogen op naar haar en irriteerde zich een beetje aan haar vrolijkheid. Waarschijnlijk was zij een populaire poes die aandacht kreeg van iedereen. En hij. Hij was een niemand, iemand die mensen herkenden als 'die ene'. Een erg zachte zucht gleed over zijn lippen en hij hield zijn blik gericht op de plek waar de kikker zojuist in was verdwenen. "Kijken." Zijn stem was kortaf en hij probeerde zijn irritatie zo vel mogelijk te verbergen. Hij hield van rust en aan haar houding te zien, deze poes niet echt.

Onderwerp: Re: Stilte...