Eehm, Hi, i think... [& Autumnpaw]

Stapje voor stapje liep de kater het kamp uit. Eindelijk buiten het kamp begon hij gewoon te rennen, hier en daar struikelend over wortels, maar dat maakte hem niet uit. Waar hij heen ging wist hij niet, maar hij wou eigenlijk deze keer niet zo ver gaan als die ene keer met Graystripe, maar hij liet zijn poten hem leiden en kwam zo na een tijdje uit bij de vierboom. Hij zuchtte, oké dan, da maar weer de vierboom. Even keek hij om zich heen, er was niemand te zien en ook niemand te ruiken. Nou ja, mooi zo. Toen keek hij naar zijn vacht die bruin zag door de modder. Waarom was hij ook zo klunzig? Weer rolde een zachte zucht over zijn lippen, op zo'n momenten begreep hij waarom hij Cursekit was genoemd, Sommigen vonden het grappig en leuk dat hij zo klunzig was, zodat ze een keertje (niet gemeen bedoeld) konden lachen. Maar hijzelf vond het een vloek, het was irritant en je kon je moeilijker normaal gedragen omdat je zo iets verkeerds kon uithalen, iets breken, een prooi kon waarschuwen... Weer keek hij naar zijn bruine vacht en begon hem toen maar schoon te likken. Hij was net half wit, half bruin toen plots een Shadowclangeur zijn neus binnendrong. Zijn oren schoten omhoog en rustig keek hij op, 'Wie is daar?' zei hij een lichte angstklank was in zijn stem te horen, terwijl zijn ogen van links naar rechts schoten, wachtend op een glimp van de Schadowclan kat.

[& AUTUMNPAW]