» Just remember that ∂єαтн is not the єη∂

_{Haar hazelaar kleurige ogen staarden geconcenteerd naar haar prooi; een konijn. Ze zakte in haar jaag houding en zette iedere stap zo geconcentreerd mogelijk. Zonder ook maar enige aandacht te schenken aan alles om haar heen stapte ze gefocust op haar prooi af. Iedere stap zette ze bijna perfect neer, net op de plaatsen waar het gekraak het minst was. Zelfs het gras onder haar poten leek niet te kraken, alsof ze een engel was die kon zweven liep ze verder over het gras. Haar prooi kwam steeds dichter en dichter bij, en het moment om op te springen kwam bijna aan de beurt. Het puntje van haar staart sloeg geconcentreerd in korte slagen heen en weer. Haar ogen hield ze vernauwd, dat deed ze wel vaker wanneer ze aan het beslissen was hoe ze het ging aanpakken. Ze besloot om nu op te springen. Ze spande haar achterpoten aan en duwde zichzelf naar voren en landde met een zachte plof precies boven haar prooi zodat ze enkel haar tanden nog in het nekje hoefde te zetten zodat het stierf. Ze hield niet van doden, maar dit was toch wel iets anders. Ze moest dit doen om te overleven, om haar clan in leven te houden. Anders zouden ze allemaal sterven of nog erger; ze zouden overgaan naar de mensen en Kittypets worden om enkel nog maar eten te krijgen. Nee, ze moest er niet aan denken. Ze liet haar tanden in de nek van het konijn zinken zodat het diertje een kleine, schelle kreet liet en een misselijk makend gekraak haar oren bereikte. Eindelijk, het was dood. Ze hield er niet van om het dier te laten lijden, daarom maakte ze het meteen af. Ze likte het bloed van haar lippen af en gooide wat grond over het dier heen zodat een vos of das het niet op zou merken. Ze wou namelijk nog meer prooi binnen krijgen voordat ze weer terug naar het kamp ging.

[& Oddeye]}