Aftermoon with my loved one ♥

Only for Mapleleaf ♥

De dagen werden één voor één korter. Ook de zon begon minder warmte uit te stralen. Softcream's instinct zei hem dat de zomer nu letterlijk gedaan was. Alles wees erop, dagen die korter werden, bladeren die van de bomen vielen of hun kleur verloren. Een onhoorbare zucht rolde over de crémekleurige kater zijn lippen. Dat betekende dus ook dat het niet echt lang meer zou duren voordat het witte spul de aarde in greep zou houden, en vele katten ziek werden òf zelfs erger, stierven.. Maar dat hoorde er allemaal bij. Alles en iedereen had wel zijn ups en downs, die waren er en zouden nooit meer weggaan. Je moest er maar wee leren leven. Softcream legde zijn smalle hoofd rustig op zijn voorpoten toen hij op zijn buik ging liggen. De zon begon al te dalen en zich te verstoppen achter de horizon. Vroeger toen hij nog een kitten was holde de jonge Softkit altijd naar buiten om te ontdekken waar die mooie rode gloed hem naar toe leed. Slokte 'ie de zon op? Of ging hij ook slapen? Een lichte glimlach sierde zijn gezicht. Dat waren mooie tijden, net zoals de tijd waar hij nu door heen ging. Hij had zelfs meer dan hij ooit van zou kunnen dromen. Twee kittens en een prachtige partner. Nu je er toch over begon, waar was Mapleleaf? De gespierde kater tilde zijn hele lichaam op en begon op een rustig drafje naar de nursery te draven. Hij stak zijn kop loom door de ingang en fluisterde Mapleleaf's naam zacht, zodat 'ie niet enige slapende kits zou wekken. Vervolgens trok hij zijn hoofd terug en ging afwachtend zitten. Softcream zou het begrijpen dat de zwart-witte poes het druk had met haar kittens op te voeden, maar eventjes tijd doorbrengen met je partner kon toch geen kwaad, wel dan?

Voor als je nog eens tijd had ♥

_{Met een vertederende blik staarde twee poelen van blauw neer op een grijs gestreept tijgertje en een gevlekt poesje. Haar twee kits, Breezekit en Echokit. Mapleleaf glimlachte zacht. Ze lag helemaal om ze heen gekruld, haar warmte delend met de twee. Ze waren pas een maan oud maar het leek alsof ze veel ouder waren. De tijd leek snel te gaan, te snel. De poes was wijzer geworden leek het toen ze kits kreeg. Normaal moest ze niets hebben van ze, ze had een hekel aan ze .. maar haar eigen kits waren een ander verhaal. Ze waren van haar en Softcream en presenteerde de hechte band tussen de twee katten. Ze ademde diep in en gaf Echokit een likje die lag te bewegen in haar slaap. Ze leek niet op Mapleleaf of Softcream, dus waarschijnlijk was het ergens verder weg in de familie waar ze op leek. Mapleleaf keek op toen er een zachte stem haar uit haar dagdroom haalde. In de schemering zag ze een kop verdwijnen en de geur onthulde dat het haar partner was. Ze schoof heel langzaam zich van haar kits af tegen de kraamkamer wand en zorgde er voor dat Breezekit en Echokit zo min mogelijk gestoord werden. Ze krulde zich beide op hetzelfde moment op en lagen heel vertederend tegen elkaar aan. Ze waren vast moe na een hele dag herrie schoppen .. dat kon niet anders. Voorzichtig stapte Mapleleaf over de kittens heen en wurmde zich naar buiten. Daar liep ze recht in de armen van haar partner. Ze glimlachte breed en duwde haar kop zachtjes onder zijne. "Hey Softcream" Miauwde ze zachtjes terwijl ze naast hem kwam zitten en zachtjes snorde. Ze voelde zich onbeschaamd gelukkig en veilig bij haar partner, dat was niet vermindert sinds ze kits had gekregen.. alleen maar versterkt. "Ze slapen nog, dus we hebben eventjes tijd voor ons zelf" Miauwde ze zacht, doelend op Breezekit en Echokit. Ze hadden hun klauwen vol aan die twee.}