Dit is een heilige plek. StarClan heerst hier. De Clan die voor vrede zorgt. Toch is het een plek waar je een vreemd afstotend gevoel bij krijgt, omdat de StarClan de volledige macht heeft hier. Nightsky stond met grote ogen naar Mothermouth te kijken. Tuurlijk durfde ze er niet in te gaan om te kijken, ze wist uit ervaring hoe donker het was daarbinnen. Één keer, toen Crookedstar nog leefde, was ze als Apprantice binnen geweest. Ze moest met ieder zintuig, behalve haar ogen die daar nutteloos waren, proberen te zien waar ze was. Ze draaide zich weer om en zag de maan. Licht kwam uit een gat vanuit de bergen geschenen. Moonstone. Ze likte haar lippen af en ging liggen voor de opening. Ze was moe. Ze had erover gewonderd dat ze tot hier was gevlucht voor en door radeloosheid. Boeide haar niet of er iemand achter haar was gestuurd, ze wou nu slapen. Ze klom de berg op en zag algauw een holletje in het steen. Daar ging ze in liggen. Ze viel gauw in slaap.
Ze opende haar ogen en zag vreemde katten met lichtgevende, witte pelzen. Vragend keek ze naar de vreemde katten. Een van hen was haar dode moeder, en een ander haar overleden vader. Niet in staat te spreken keek ze naar hen. Haar moeder keek met glinsterende ogen naar haar. 'Probeer niet met je radeloosheid te vechten' zei ze. Nu kwam Nightsky's vader naar voren. 'Probeer het te begrijpen' Nightsky keek met tranende ogen naar hen. 'Nu zul je deze plek moeten verlaten, hij behoort tot de StarClan'. Toen gingen ze in rook op. 'Wacht! Blijf!' gilde ze en ze viel in een diep zwart gat van bloed...
Ze schrok gillend wakker met een betraand gezicht. Er stond iemand naast haar. 'Hallo Flowerstorm'
[Flowerstorm only]