WELL HEY THERE. [Chikita]

_{Een kleine, grijsbruine poes trippelde door het park. Hún park, het BloodClan park. Met haar staart recht omhoog keek ze rond. Wat zou ze vandaag eens gaan doen? Ze moest Muze nog trainen, maar daar had ze nu even geen zin in. Dat zou ze later wel doen. Rustig trippelde ze verder, tot ze een kleine beweging zag in haar ooghoek. Ze spitste haar oren en draaide haar hoofdje voorzichtig om. Haar geelgroene ogen staarde naar een blaadje dat stil op de grond lag. Of nouja, stil? Was er niet een piepkleine beweging? Een kleine hint die vertelde dat er toch iets met het blaadje was, dat er misschien iets onder lag? Het was er. Een piepklein staartje schoot onder het blaadje. Voorzichtig liep Nikki er heen. Vrolijk sloeg ze haar poot op het blaadje. Mis! Het muisje rende vlug weg, maar Nikki was sneller. Rustig haakte ze het muisje aan een nagel en gooide het in de lucht. Speels ving ze het op tussen haar kaken en besloot ze het toch maar dood te bijten, dan hoefde het niet langer te lijden. Ze trippelde naar een boom en klauterde naar een lage tak. Rustig nestelde ze zich op de tak, van plan om te beginnen aan het sappige muisje, toen ze een bekende rode vacht zag. "Hey, Chikita!" riep ze. Vrolijk sprong ze de boom uit en trippelde ze naar Chikita toe, het muisje veilig tussen haar kaken geklemd.}

_{"Hebben wij elkaar al eens eerder ontmoet..?" zei Chikita tegen haar. Nikki kon nog net een geïrriteerde zucht binnenhouden. Geen stilte laten vallen. dacht ze bij zichzelf. Een beetje awkward smile verscheen op haar gezicht. "Euhm, maakt het uit? Ik ben Nikki." De glimlach ging van awkward naar vriendelijk, maar ze had ook een beetje een uitdagende glans in haar ogen. Met een knikje naar Chikita's muis vervolgde ze: "En ehm.. Je had me ook wel anders kunnen begroeten. Ik ben geen monster, weet je." Haar stem klonk gewoon als normaal, maar haar toon was misschien iets anders. Iets minder zacht? Iets uitdagender? Of nouja.. Wás er überhaupt wel een verschil? Ze bedoelde het niet zozeer gemeen ofzo. Ze wist dat ze anders was dan de meeste BloodClanners door haar Kittypet verleden, maar wat maakte het uit? Ze merkte dat Chikita zelf ook een muis had. Met een knikje er naar toe zei ze: "Dus.. Jij een muis, ik een muis. Eten, of wat wil je?" Haar oren trokken eventjes naar achter, maar ze herstelde zich snel en wachtte rustig op Chikita's antwoord.}

_{Nikki keek toe hoe Chikita haar muis aan de staart pakte en wegslingerde. "Nu jij." zei ze tegen Nikki. Nikki knikte vrolijk en pakte de muis bij zijn staart. Een kleine zwaai met haar hoofdje zorgde ervoor dat de muis vaart kreeg en voorzichtig liet ze los. De muis kwam ergens neer, maar ze kon niet precies zien waar. "Kom, dan kijken we welke het verste is." Vragend keek ze Chikita aan. Ze wilde niet zonder haar vertrekken, maar.. Ze wilde het wel echt zien! Haar pootjes trappelde ongeduldig op de grond. Wat had ze eigenlijk een leuke dag! De zon scheen, de lucht was blauw, ze had een muis gevangen en nu speelde ze er samen met Chikita mee. Alsof ze kittens waren, maar wat maakte dat uit? Ze hadden lol. Meer dan lol. "Dit is echt leuk!" riep ze vrolijk. Ze had in geen tijden zo'n lol gemaakt. Morgen zou ze Muze wel trainen. Misschien. Of misschien niet. Een glimlachje verscheen op haar gestreepte gezicht terwijl ze de positieve energie door haar lijf voelde gieren.}