Poor little cat ~

Onderwerp: Poor little cat ~ di 9 okt 2012 - 18:18

De zure geuren van ShadowClan drongen zijn neus meten binnen toen hij een poot zette in het gebied. Nog maar een paar keer had hij langs de grens gelopen en nu had hij toch de drang gevoeld om er even een kijkje te nemen. Hij wist natuurlijk wel dat er om elke hoek een Warrior kon luren die hem zo te grazen zou nemen. Maar ach. Wat was het leven nou zonder een beetje lef en avontuur? Niets dus. Zonder enige zorgen trippelde hij verder en probeerde enige dingen te herkennen. Maar alle bomen leken op elkaar en de zure geuren verwarden zijn gevoel voor richting. Hoe konden die ShadowClan katten hier leven? In een bos vol met vieze geuren en zo'n drassige grond. Vroeger had hij gemakkelijk kunnen leven tussen al die geuren, maar zelfs ThunderClan grond was niet zo nat. Cristiano stopte even om zijn pootjes droog te likken. Hij wilde er natuurlijk niet slecht uitzien als hij tegen een patrouille aan botste. Trots hief hij zijn kop op en liet zijn staart de lucht in gaan. Hij was niet bang. Hij bleef kalm in de meeste stressvolle moment. Sommige katten deden juist het tegenovergestelde. Die flipten helemaal en deden wanhopige pogingen om weg te komen van hetgeen dat hen bedreigde. Nu Cristiano rook dat de geuren sterker werden begon hij wat meer te concentreren op zijn omgeving. Het kamp kon niet ver zijn van hier. En iedere Rogue wist dat, hoe dapper je ook zijn macht, een kamp was de dood voor iedere indringer. Of op z'n minst, een erge verwonding of zelfs gevangennamen. De kater prikte zijn oren, maar hoorde niet het vertrouwde geluid van pootstapjes. Alleen hier en daar het gesnuffel van een prooidier. De Rogue schudde zijn kop geruststellend en draaide zich om, zodat hij van het kamp wegliep. Nog steeds had hij een grote kans om een kat tegen te komen, nog meer dan bij de grens. Een valse glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij een sterkere geur rook. Snel zocht hij een droog plekje op onder een boom en ging zitten. Zijn staart was netjes gedrapeerd rond zijn voorpoten en hij keek recht naar voren. Arrogantie was zijn ding en niemand zou dat van hem af kunnen pakken. Kalm tikte hij met zijn staart op de grond en wachtte tot de andere kat zich liet zien.

Met toestemming, bitte c:

Onderwerp: Re: Poor little cat ~ zo 21 okt 2012 - 15:01

Vijandschap. Dat was waar sommige katten mee leefden. Zo zijn de klauwen die op de stenen tikken op zoek naar het bloed van anderen. De sterke kaken op zoek naar vlees van anderen. En de hersenen het beeld van dode anderen... Zoals Emberlake. Haar instinct stond op scherp, terwijl ze een muis volgde. Oranje met zwarte staart laag bij de grond. Glinsterende ogen, op zoek naar bloed. Als een bliksemstraal schoot ze vooruit en sloeg het hulpeloze diertje hard op de rug. De ruggengraat brak meteen, toen was het diertje gelijk dood. Emberlake glimlachte. "Goede reis naar StarClan" zei ze gemeen en pakte het dier op.

Fire in my claws,
Ice in my eyes,
Watch out for me,
I will not let you go

Ze groef een kuiltje en liet de muis er in vallen. Ze schraapte met haar poten de aarde weer op de muis en wandelde rustig door. Ze moest denken aan haar moeder, Poppyhaulm. Zwak was ze. Zo zwak, ze wou haar jonkie bij haar houden. Hoe haalde ze het in haar hoofd haar énige dochter aan te vallen?! Ze schudde haar hoofd. In ieder geval was ze blij dat die vader van een rogue haar had vermoord, anders zat ze misschien nog steeds met haar vreselijke moeder in de Nursery. Ach ja, ze was nu weg, en zou niet terugkomen.

Watch how you die,
But I'll not help you,
Cus you be trait me,
So now I'll do the same now

Haar haren schoten overeind. Wat moest dat beest buiten zijn eigen territorium?! Hij had daar toch genoeg prooi?! Ze sloop met oren plat tegen haar kop vooruit, en tuurde door de varens. Daar, onder die boom! Een sadistische lach verscheen op haar gezicht. Met een grote snelheid schoot ze bosjes uit, en sloeg de kater tegen zijn slaap. Dit zou hem even verlammen. De kater viel op zijn zij, en Emberlake sprong op hem. Met een poot hield ze zijn luchtweg dicht. "Zo zo, is prooi stelen op andermans territorium het beste wat je kunt? Wat doe jij hier?" lachte ze sadistisch. Ze haalde de poot van zijn keel. "Vooruit, zeg op!" snauwde ze.