hello you? [lilith]

Langzaam opende Lilith haar ijs blauwe ogen. Ze had eigenlijk niet zo een zin om op te staan maar de hele dag luieren zo een type was ze nou ook weer niet. Ze stond op en rekte als allereerste haar voorpoten uit terwijl ze een kleine gaap was. Daarna schudde ze even met haar achterpoten en keek naar haar moeder. Eindelijk was zei een keertje de eerste die opstond. Ze glimlachte lief naar haar moeder en liep langzaam het hol uit. Zal ze een keertje eindelijk haar m o=der voedsel geven in plaats zei haar? Ze gaf een knikje en rende naar het einde van het parkje. Een paar duiven zaten wat oud brood te eten wat er al sowieso een tijdje lag. Ze dook in een sluiphouding en sloop pootje voor pootje naar de dikke beesten. Ondertussen spande ze haar schouders alvast voor een spring die ze zo op de beesten ging maken. Lilith was zo in gedachten dat ze niet eens doorhad dat er een klein bruin takje voor haar poten lag. Even later stond ze met een van haar bruin zwarte poot op het takje die een krak geluidje maakte. De duiven probeerde uit angst weg te vliegen maar de kleine kitten liet het er niet bij houden. De duif was al een klein beetje in de lucht maar zonder ook na te denken spring Lilith op een van de groene bankjes naast haar en rende naar het einde. Toen ze aan het einde van het bankje was nam ze een klein sprongetje op de prullenbak die er stond. Gelukkig kwam ze op de zijkant terecht naar kon ze de duif nog wel pakken. Haar sterke schouders kon ze nu wel gebruiken. Ze nam een krachtige hoge sprong en strekte haar voorpoten. Ze ontblote haar nagels en krapte op een van de beest zijn vleugels. Ze belande op haar pootjes en zag hoe de duif een eindje verder voor haar neerviel. Ze rende erheen en beet hem door zijn nek. Het rode bloed stroomde eruit toen ze blij naar het hol liep. Moeizaam scheurde ze er een sappig bloederig stuk vlees vanaf en legde het naast haar moeder neer. Ze ging vlak voor haar liggen en at de andere helft helemaal op. Toen ze klaar was likte ze haar bek af en stond weer op. Ze liep weer het kamp binnen en ging zitten. Af en toe zag ze hoe er en paar katten voorbij haar liepen maar nergens waren er speelmaatjes te zien. Jammer..... Even later hoorde ze een bekende stem zeggen. ''Hoi Lilith!'' Darkblood! Schoot er door haar heen. De lieve poes ging voor haar zitten en vervolgde nieuwsgierig ''Hoe gaat het met je?'' Lilith gaf een slik maar zei toen even lief terug tegen Darkblood 'Met mij gaat het goed en met jou Darkblood?' Ze had pas de ceremonie meegemaakt en zag dat Darkblood geen leerling had en Darkened wel. Lilith slikte nog een keertje en zei toen verder 'Darkblood ik weet dat jij geen leerling hebt en je vriend Darkened wel...' Het puntje van haar staart begon boos op de grond te tikken. Waarom had Darkblood nou geen leerling? Ze is toch een prima leraar! 'Als je een leerling wilt zit hier een kitten die heel graag van je wilt leren Darkblood.' Ja Lilith moest gewoon beter worden in van alles.

Haar ijsblauwe ogen keken Darkblood nog steeds aan. Als dit mis ging ging de grijze poes voor haar vast naar Icy en kon ze het verder wel schudden. ''Met mij gaat het ook goed.'' Gelukkig... Darkblood was wel sterk gebleven ondanks dat ze geen leerling had gekregen. En dat puntje was al genoeg voor Lilith om te weten dat dit een goede mentor voor haar zal zijn. 'Niet iedereen kan een leerling hebben...'' Miauwde Darkblood nogal met een trillend stemmetje naar haar. Dit was gewoon oneerlijk. Waarom kon ze dan niet een van haar eigen kittens trainen? Lilith gaf een knikje uit dankbaarheid en zei nogal voorzichtig 'Ja dat snap ik Darkblood. Maar ik snap het gewoon niet echt meer waarom jij geen mentor bent geworden van een leerling...' Lilih gaf een klein zuchtje als teken dat ze wel medelijden had met de bloedclanpoes. Ze wilde net haar zin vervolgen maar hoorde de poes zeggen 'Ik kan wel je stiekem trainen? Alleen moet je het dan natuurlijk niet doorvertellen.' Wat was dit nou weer voor vraag? Natuurlijk kan ze wel geheimen bewaren en natuurlijk als ze het zelf heeft gevraagd. 'Darkblood... Ik zal het heus niet door vertellen alleen dat moet je me wel wat beloven...' Ze stopte met haar zin toen Darkblood al voor haar zei 'Heb je al gegeten?' Lilith keek toe hoe de poes een muisje naar haar gooide. Ze knikte dankbaar maar schoof hem opzij en zei lief 'Ik heb net al een hele duif naar binnen geschrokt. Maar jij mag hem wel opeten hoor' Ze keek naar het slappe beestje en begon hem in plaats van opzij te schuiven naar voren te schuiven. 'Je moet me nu echt je geheim vertellen Darkblood.... Ik heb je pas met Darkened horen praten over een relatie met een andere kat die niet uit de bloedclan komt...' Er kwamen wat tranen uit haar ogen. Zo erg waren ze ook niet maar ze moest wel een paar keer knipperen met haar ogen totdat ze weer door de tranen kon heen kijken. 'Dit had je me eerder moeten vertellen Darkblood! Dus vertel het me!' Schreeuwde ze naar de poes. Veel katten waren nog niet wakker dus waarom moest iemand het weten? Ze vertrouwde Darkblood maar nu kon ze Darkblood niet meer zo goed vertrouwen als eerst en dat was voor haar een ramp en misschien voor Darkblood ook. Lilith spitste haar oren en keek naar een andere kat vlak achter haar.

Haar bruin gestreepte staart zwiepte boos maar ook tegelijkertijd teleurgesteld heen en weer. Waarom zei Darkblood niet eens een geheimpje tegen haar? Lilith kon als een van de beste geheimen bewaren maar precies van deze poes waar ze echt gevoelens voor had niet... De poes zei nog wat voor al haar vragen maar daar was ze nu niet meer echt gefocust op. Ze moest echt meer te weten komen over die relatie met Windgust anders moest zee zelf maar op onderzoek uitgaan. ''Ik.. Ik...'' Stotterde Darkblood nogal verbaasd tegen haar. Ohh dus ze wilde het blijkbaar toch niet vertellen tegen Lilith. 'Hou kon ik je ooit vertrouwen! Moet ik nou tegen je zeggen hoe ik het te weten kom? Nou nee wand jij vertrouwd mij ook niks toe!' Siste ze nu al wat bozer. Hoe kon Darkblood dit bij haar aan doen? Ze waren toch vrienden maar als het zo bleef doorgaan was dat ook nog maar voor even. ''Speel de baas niet! En praat alsjeblieft wat zachter!'' Lilith keek naar de katt echter Darkblood en rende erheen. Ze krapte hem en zei sissend 'Scheer je weg mormel!' De kat verdween razendsnel en vluchten zijn hol in. Gelukkig weg met dat beest. Nu konden ze gewoon rustig verder praten zonder dat iemand het merkte. Ze ging weer zitten en keek Darkblood weer aan met haar betraande ijsblauwe ogen. 'Ik zal zachter praten maar jij moet beloven dat je me het zal vertellen' Ze keek haar strak aan zodat ze niet een leugen kon gaan verzinnen.

~~Flut~~