It's a long time since I speek to you

Stormstar zat op een kleine platte rots. Zijn ogen gesloten, genietend van de koele bries door zijn vacht heen. Zijn staart lag over zijn poten heen, hij opende zijn ambere ogen. Hij kuchte, en ging naar voren, rustig kwam Stormstar van de rots af. Hij sloeg een keer met zijn staart, en liep majestueus verder. Het was zijn manier van lopen, maar nu had hij er even geen aandacht voor. Hij voelde een bepaalde tinteling door zijn vacht lopen. Hij merkte dat het niet zo goed ging met Snowcrystal. Ze had waarscheinlijk ook erg veel verdriet door de dood van haar zus. Hij voelde zijn poten een beetje inzakken in de zachte aarde. Hij keek naar de grond, en zag ook behoorlijk wat bladeren verspreid over de grond liggen. Leaffall, het had hun al dagen bereikt, de kou begon langzaam mee te komen. Gelukkig was de vacht van Stormstar dik en lang. Door de vachtlengte en dikte kreeg hij het niet snel koud, hij had ook een apart vacht patroon. De kleuren van Stormstar waren standaard grijs, zwart bruin, en wit. Enkel, die kleuren waren in een mixer gegooid, en toen over zijn vacht gegooid. Het was heel erg verschillend. Enkel op zijn borst, daar was het helder wit, tot aan zijn neus. Hij had ook nog wat wit op zijn poten zitten, maar dat viel niet zo op. Zijn ogen waren amber kleurig, een mengsel tussen oranje rood, en bruin. Zijn zoon Smoketear was bijna een kopie van hem, alleen Smoke had geen witte borst en lag innerlijk behoorlijk anders. Stormstar stapte over het gras heen, en dacht verder. Vele katten hadden nog moeite met de dood van Dreamheart. Hij begon zich ook af te vragen, hoe het ging met Lion. Lionclaw, de ex van Dreamheart. Hij had veel van haar gehouden, tot Dreamhjeart bekende dat zenooit van hem gehouden had, een erg harde situatie voor hem. Hij had zichzelf verwond, en was het kamp uit gegaan. Stormstar, Stormtail in die tijd moest hem vinden van Crookedstar samen met een patrouille. Nu was Dreamheart dood, ze was bij Starclan. Hij vroeg zich af, hoe het hem verging. Hij liep verder, en kwam bij een klein stroompje uit. Hij rook er aan, en merkte dat het een minuscule tak was van de rivier waar de Riverclan om bekend staat. Hij boog zijn kop, en likte het koele water op in zijn bek. Hij sloot een moment zijn ogen, en genoot. Toen hij zijn kop omhoog trok, keek hij om. Hij zag de struiken bewegen, en dat kwam niet door de wind. Al snel rook hij een geur. Riverclan, maar niet een geur die hij goed kende. Vast een achtergrond kat, hij had niet met iedereen uit de Riverclan zo'n goede relatie. Sommige kende hij enkel van gezicht. Hij keek nieuwsgierig naar de struik, waar waarschijnlijk wel een kat uit zou komen. ''Hallo? Wie is daar, kom maar tevoorschijn.''



[-Lionclaw -- Swiftcircle -]

Swiftcircle kneep zijn opvallende aqua blauwe ogen snel dicht, hij was nogal verlegen en durfde daarom de struik niet uit te komen. Hij deed zijn ogen een klein beetje open om te kijken wie er voor de struik stond. Hij twijfelde of hij wel de struik uit zou gaan. Hij kwam langzaam de struik uit. ''H..hallo'' Stotterde Swiftcircle ''Ik... Ik ben... Swiftcircle'' Zei hij bedaard, en keek diep in de amber-kleurige ogen van Stormstar, hij had het gevoel dat hij de kat heel erg goed kende, maar hij had hem eigenlijk nog nooit echt gesproken ''Ehh, nou ik ga maar weer....'' Zei Swiftcircle zacht, en rende ergens heen. Hij wist zelf niet waarom hij zo verlegen was, hij heeft er best last van soms. Na een tijdje rennen ging hij rustig op de grond zitten, Hij hoorde een geluid uit de struiken komen. Hij draaide snel zijn hoofd om, en keek naar de struik. Hij stond op en liep naar de struik. Net toen hij in de struik wou kijken, rende er ineens iets heel snel uit. Hij schok zich rot, en viel op de grond. Hij kon niet zien wie of wat er uit de struik rende, hij wou weten wie of wat er uit de struik rende dus ging hij opzoek. Hij zag meteen een spoor van lichte voetstappen en volgde die, in de hoop dat het van de gene uit de struik kwam. Na een tijdje lopen stopte het spoor. Teleurgesteld ging hij were op de grond zitten, hij hoorde iets achter zich, alsof er iemand achter hem naar hem toe liep, Swiftcircle draaide langzaam zijn hoofd om, en zag ineens een kat voor hem staan.



Thanks for believing in me guys <3
Sorry dat het zo kort is... Mijn inspiratie is ene beetje op, maar de volgende keer dat ik post word het vast langer en interresanter~

Stormstar keek om zich heen, de wind speelde met zijn lange vacht. Uiteindelijk kon hij iemand de struiken zien komen. Toen Stormstar hem zag, zag de kater er gelijk erg verlegen uit. ''H..hallo'' Stotterde jonge kater. Stormstar keek hem vriendelijk aan, en knikte hem begrotend toe. ''Ik... Ik ben... Swiftcircle'' Zei hij bedaard, en keek diep in de amber-kleurige ogen van Stormstar. Zo te zien wist de kater zich geen houding te geven. Stormstar was nieuwsgierig naar de kat, hij had hem vele malen het kamp over zien steken. Hij had het gevoel, dat hij hem wel kon, maar Stormstar had hem nooit daadwerkelijk echt gesproken. Stormstar luchtte even, en keek hem vriendelijk aan. Misschien zouden ze een gesprek kunnen beginnen, maar voordat hij daar over na kon denken sprak de kat schamper. ''Ehh, nou ik ga maar weer....'' Zei Swiftcircle zacht, en rende ergens heen. Stormstar fronste even zijn wenkbrauwen. Hij vroeg zich af waarom de kat zo verlegen was. Langzaam stond hij op, en liep de kater op een rustige pas achterna.

Evenlater toen Stormstar een tijdje zijn spoor had gevolgd kwam ook een andere geur bij hem binnen. Lionclaw, hij had de goede vriend een lange tijd niet gezien, hij vroeg zich af wat Lionclaw hier aan het doen was. 'Heb ik jou ooit eerder gezien?' Hoorde hij de zwart witte kater zeggen. Stormstar kwam de struiken uit stappen, en zag de twee katers staan. Hij glimlachte bij het zien van zijn oude vriend. ''Lionclaw, lange tijd niet gesproken mijn vriend, waar heb je uitgehangen?'' Hij keek Swiftcircle toen aan. ''Je hoeft niet zo verlegen te zijn, ik doe je niks. Ontspan je maar.''

*flut post -_-''*