♫ I will be your song ♫

_{Ik boog mijn hoofd naar voren om wat te drinken uit de waterval. Mijn blauwe ogen staarden kort naar mijn eigen uiterlijk. Ik had blauwe ogen en een grijze vacht, maar toch was ik anders dan de meeste riverclan katten. Mijn vacht was niet lang, laat staan pluizig. Ik was een korthaar, en je zou zeggen dat ik eerder van een andere clan afkomstig was dan van riverclan. Toch was ik hier geboren en getogen. Ik was hier kit geweest, had hier verschrikkelijk hard getraind als apprentice en nu? Nu was ik een waardige riverclan warrior. Ik mocht dan wel jong zijn, heel jong zelfs, toch wist ik me zelf iedere dag te bewijzen met het aantal prooidieren dat ik binnenbracht. Gelukkig was het momenteel groenblad, dan kon ik nog wel wat vissen sparen. Maar wanneer het bladkaal was zou ik vol op moeten jagen. Dan ging het hard worden voor iedereen, en dan moest ik genoeg binnenkrijgen om de monden te kunnen voeden van de andere clankatten. Natuurlijk zouden zij mij hierbij helpen, maar het voelde soms alsof de druk om mij lag. Ik ging er echter vanuit dat anderen deze druk ook voelden wanneer het bladkaal werd, en dat ik niet de enige was met dit gevoel. Mijn blauwe ogen gleden over het heldere water, de vissen hadden geluk dat ze momenteel uit mijn buurt bleven. Want zodra ik klaar was met drinken, en waarschijnlijk even wat rust, ging ik weer verder met jagen. Ik boog mijn hoofd nog verder naar beneden zodat ik het water makkelijk kon bereiken met mijn tong. Met snelle halen nam ik het water in me op. Eindelijk, vers water. Ik had zoveel dorst tijdens het jagen, aangezien ik voor de eerste keer eens niet in het water was gaan jagen had ik in de hitte liggen rennen. Ik was nogal uitgedroogd, dus duurde het een tijdje totdat ik genoeg gedronken had. Ik tilde mijn hoofd rustig weer omhoog en ging voor de waterkant zitten. Het fijne aan een waterval was dat er telkens spetters op je belandde als je dichtbij zat. Mijn vacht werd hierdoor wel degelijk nat, wat ik natuurlijk een fijn gevoel vond. Ik sloot mijn ogen en genoot van het geluid dat het vallende water mijn schonk. Ik hield ervan om te luisteren naar geleden, daarom had Stormstar me vast de naam 'Endlessrhythm' gegeven. Deze naam paste totaal bij mijn karakter. Ik hield van geluiden, ik vond ze fascinerend en kon zelf ook nog wel eens flink door ratelen.

Mijn blauwe ogen werden al snel weer geopend toen ik een bekend geluid hoorde. Een van mijn mondhoeken gleed meteen omhoog; vis. Ik stond stilletjes op en sloop erop af. Net voor de waterkant bleef ik stil staan, waarna ik mijn poot stilletjes ophief en gefocust naar de vis bleef kijken. Het dier zag er prachtig uit, had prachtig glimmende schubben en enkele mooie kleuren. Door de zon leken de schubben wel regenboog-kleuren te reflecteren. Dit zag ik wel vaker, dat was gewoon puur de zon. De vissen die ik meestal ving waren gewoon grijs, deze zal dat vast ook zijn. Na een korte tijd naar de vis te hebben gestaard schoot mijn poot in een rap tempo het water in en grepen mijn nagels de dikke vis vast. Ik gooide de vis uit het water en beet het snel dood, om het niet te laten leiden maakte ik er snel een einde aan. Ik bekeek kalm mijn nieuwe prooi, wat een prachtige vangst! Het was een redelijk grote vis, en kon makkelijk gedeeld worden door een heel nest met vier kits, als ze dan niet al te veel honger hadden. Want uit ervaring wist ik dat kits soms abnormaal veel binnen konden slokken, niet merkend dat hun maagje misschien niet zoveel voedsel aankon. Zachtjes grinnikte ik, terwijl ik mijn ogen op de vis hield. Ik bracht hem zo wel naar het kamp. Ik gooide er wat grond onder om de heerlijke geur te dempen voor gevaarlijke andere roofdieren zoals vossen en dassen en keerde me vervolgens weer naar de plas water. Ik liet mezelf rustig het water in glijden en keek kalm rond of ik nog meer vissen zag. Ik moest zoveel mogelijk weten te vangen, zodat ik weer met genoeg voedsel binnen kon krijgen en ik een apprentice kon vertellen dat hij de elders maar eens wat voedsel moest gaan brengen. Ik grinnikte zachtjes, ik had het nooit een fijn klusje gevonden om naar die elders te gaan. Maar nu ik er over nadacht had ik daardoor wel veel geleerd. Voordat ik nog een vis kon vangen ving ik een geluid op, alert keek ik om me heen. Toen ik niets meer hoorde ging ik rustig verder met het zoeken naar nog een prooidier. Mijn oren waren gespitst zodat ik zelfs de kleinste beweging in het water zou horen.}