een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt!

Kittykit rook de geur van camarovi. Eindelijk! Eten! Camarovi!Dacht ze. Toen ze zag dat camarovi met twee muizen en een vis aankwam. ''Eindelijk!''miauwde ze. ''Spottedkit sta op! Camarovi is terug, met twee muizen en een vis!'' Ze pakte een vis. ''Wacht'' miauwde ze. ''Ik heb nog nooit vis geproefd, maar ik zit in de riverclan. Ik kan vis altijd proeven. Spottedkit of camarovi, een van jullie mag de vis wel. Ik heb zo'n honger ik ga nu eten.'' Ze schoof de vis aan de kant met haar snuit. Ze pakte toen een lekkere muis. Ze legde het voor haar neer en begon te eten. ''Camarovi, je kunt goed jagen!'' miauwde ze. ''Kon ik maar jagen. Ik word nooit warrior gemaakt door Stormstar, als hij dit ontdekt''Oei! Als ik terug ga naar het kamp hebben ze allang gemerkt dat ik weg was.. maar ik wil niet weg van mijn nieuwe vrienden...misschien zie ik ze wel nooit meer! Maar toch moest ze warrior worden. Haar apprentice ceremonie zou als snel genoeg komen. Ze had de muis half op, en miauwde toen ''Spottedkit, camarovi, jullie zijn goeie vrienden, maar ik moet terug naar het kamp... maar ik weet niet hoe..en misschien kan ik jullie nooit meer zien dan...en als jullie wel weten hoe jullie terug komen jullie kunnen mij niet helpen, want de riverclan wil vast geen indringers, en ik wil niet dat ze met jullie vechten...'' Ze had nu een groot probleem, waarom was ze nou het kamp uitgeslopen?! ''Dit is allemaal mijn schuld...'' miauwde ze.

'Ach Kittykit, dit is echt niet jouw schuld!' Zei Camarovi. Zelf pakte ze de vis. 'Als jullie het niet erg vinden...' Ze begon te knabbelen aan de staart van de vis. Met een mond vol zei ze, 'Ik kan je wel terugbrengen. Als ik naar huis moet, moet ik toch dicht langs de RiverClangrens. Ik kan je afzetten. Je moet je dan wel ergens in rollen. Een drol of zo is het beste, maar als je dat te vies vind kan je ook gewoon even kopje-onder in een of andere beek. Camarovi had niet veel zin in het afscheid. Ze kende deze katten misschien nog maar net, maar ze begon ze wel te mogen. 'Ken je de weg van de grens naar jullie kamp? Ik kan je niet verder brengen dan dat... Anders scheuren ze me aan stukken... Wat zeg jij Spottedkit?' Camarovi keek Spottedkit aan, die had nog niets gezegd sinds Camarovi terug was gekomen. 'Wat is er met Spottedkit?' Camarovi was ongerust, Wat was er met Spottedkit?

een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 33u2yc7

een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 Hldt

Art:

Camarovi pakte de vis. ''ik kan je wel terugbrengen. Als ik naar huis moet, moet ik toch dicht langs de riverclan grens.'' miauwde camarovi tegen kittykit. ''Bedankt camarovi, ik ken de weg van de grens naar mijn kamp wel. Ik hoop dat ik jullie soms nog ontmoet. En spottedkit ook, als we straks apprentice's zijn, en daarna warrior. Kittykit had de muis op. ''Wat is er met spottedkit?'' miauwde camarovi toen. ''Die is omgevallen van de honger, maar het is vast niets ergs, katten kunnen lang zonder eten.'' Kittykit duwde de muis die camarovi had gevangen voor spottedkits snuit. ''Hier spottedkit, nu opstaan! Camarovi is terug met muis! Ik heb al gegeten.'' Ze wachtte tot spottedkit overeind klom en begon te knabbelen aan de muis. ''Spottedkit sta op!''

een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 2lniil3

Other:

Camarovi keek nu ook naar Spottedkit. De kleine kit had haar ogen toe. "Spottedkit," Zij Camarovi met haar liefste stemmetje. "Ik heb een lekkere muis voor je gevangen!" Camarovi slikte het laatste restje vis op. Mmm... Dat was lekker!" Camarovi rekte zich uit. Van die vis was ze erg slaperig geworden. Ze geeuwde. Het leek opeens dagen geleden dat ze nog eens geslapen had. "Oké, als Spottedkit wakker is, kan ik jou afzetten bij de grens. Ik ben echt moe." Camarovi legde zich neer. Terwijl Spottedkit wakker werd kon zij eventjes gebruik maken om te slapen. "Ik ga even slapen, oké?" Camarovi ging sowieso maar heel licht slapen. Wanneer er dan iets gebeurde werd ze direct wakker.

Art:

''Ik ga even slapen oke?'' miauwde camarovi. ''Ik ben ook uitgeput...ik slaap maar heel even'' Ze ging in een krulletje liggen en legde haar kop op haar poten. Ook zij ging heel licht slapen. Langzaam vielen haar ogen dicht.

Kittykit was bij haar apprentice ceremonie gekomen. Stormstar begon te spreken. ''Kittykit, jij zult vanaf nu bekend staan als kittypaw, tot je je warrior naam hebt verdient....jou mentor word...'' Maar voordat hij klaar was riep een kat ''Wat?! Die verader die niet luistert naar jou, stormstar, die laat je gewoon apprentice worden!? Dat verdient kittykit niet! En al helemaal geen warrior naam of deze clan!'' Stormstar keek verbaast. ''Waar heb je het over?'' miauwde stormstar. Nee! dacht kittykit. ''Ze is het kamp uitgeslopen terwijl het niet mocht, ze heeft gepraat met een rogue en een kit, ik zag het! Ze aten samen muizen! Voordat de clan eten had.'' Stormstar keek heel boos naar kittykit. ''Kittykit dit... Je bent verbannen uit deze clan. Je bent nu rogue. Wegwezen! Nu!'' Kittykit schreeuwde ''NEEEEEEEEEEEEE'.

Ze werd wakker naast camarovi. Het was maar een droom... maar zou dit echt gebeuren? Zou de riverclan leider, een weggeslopen kitten verbannen uit de clan?

Other:

Spottedkit hoorde veel stemmen, het leken er wel duizenden. Ze probeerde haar ogen te openen maar het lukte niet. Na een tijdje kon ze de stemmen onderscheiden en had ze door dat het er maar twee waren, die van Camarovi en die van Kittykit. Ze rook een vreemde geur, of nee, het was helemaal geen vreemde geur, het was de geur van muis! Spottedkit opende haar ogen, met veel moeite lukte het haar. "Kittykit, Camarovi?" Ze zag niets of niemand, alleen een zwarte duisternis. Toen begon er zich een beeld te vormen voor haar ogen. Camarovi die opgerold lag te slapen en Kittykit die rechtop zat. 'Oef!' dacht ze, 'ik kan weer zien!' Ze strekte haar nek uit naar de muis die voor haar neus lag en begon er aan te knabbelen. "Mmmm." miauwde ze voldaan. "Zo'n lekkeren muis heb ik nog nooit gegeten!" Ze voelde al haar energie terugkomen, klaar om op te staan en te vragen wat er gebeurd was.

Spottedkit! happy

een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 2dig2f8

No one else is dealing with your demons
meaning maybe defeating them
could be the beginning of your meaning, friend.

Kittykit was al weer gaan zitten. Na die nachtmerrie ging ze zowieso niet meer slapen. Ze zag dat spottedkit wakker was geworde, en aan het eten was. ''Zo'n lekkere muis heb ik nog nooit gegeten.'' Kittykit miauwde ''Ja..'' ze miauwde het somber, want ze kon misschien spottedkit nooit meer terug zien, of camarovi... Ze moest terug naar het kamp, de vergadering was al bijna voorbij, en de zon zou al snel opkomen. ''Spottedkit...'' miauwde ze. ''Ik en camarovi gaan naar de grens van het riverclan kamp, dan kan ik terug naar mijn kamp. De vergadering is alweer bijna voorbij...ik ga jullie missen, als ik apprentice ben ga ik proberen jullie weer te kunnen ontmoeten!'' Vaarwel spottedkit... Vaarwel Camarovi... Dacht ze. ''Spottedkit jij weet nog wel waar je kamp is vanaf thunderclan territory he?'' zonder op haar antwoord te wachten keek ze omhoog. De maan ging langzaam naar beneden en het zou al snel genoeg licht worden. ''Ik moet gaan. Camarovi jij kunt me brengen... en spottedkit..'' Ze wou dat de vergadering net was begonnen zodat ze nog een tijdje kon blijven... ''Vaarwel spottedkit, als we allebei apprentice zijn, of warrior, dan zie ik je nog wel weer is, ik zal het echt proberen.''
''Kom mee camarovi.. straks merken ze dat ik weg ben..'' ze stond op en keek nog een laatste keer naar spottedkit. Als ze elkaar weer gingen ontmoeten als apprentice, zou ze niet zo klein als nu meer zijn.

Other:

Spottedkit voelde een steek van pijn in haar hart. "Nee Kittykit! Niet weggaan!" miauwde ze, ook al begreep ze wel dat het moest. Ze wou haar nieuwe vrienden nog niet achterlaten en gewoon vaarwel zeggen. "Wacht!" miauwde ze toen er haar iets te binnen schoot. "Misschien kunnen we elkaar opnieuw ontmoeten bij vierboom ofzo. Als we alle drie uit het kamp sluipen en dan naar vierbaam gaan." Ze was echt niet zeker dat dat wel zou lukken of dat Kittykit of Camarovi er mee eens zouden zijn, maar het gaf haar hoop. Een heel klein beetje hoop, en dat was genoeg om haar niet ineen te laten storten van verdriet. Ze had nog nooit zo'n goeie vrienden gehad en ze was eigenlijk niet van plan ze gewoonweg op te offeren omdat haar warrior overgrootouders haar dat zeiden. 'Maar misschien moet ik dan wel mijn warrior of apprentice-ceremonie op het spel zetten.' dacht ze een beetje bezorgt. Ze wou ten slotte heel graag warrior worden, maar zou ze daarvoor haar vrienden opofferen?

Spottedkit! happy

No one else is dealing with your demons
meaning maybe defeating them
could be the beginning of your meaning, friend.

Camarovi werd wakker. Ze had misschien iéts vaster geslapen dan ze van plan was geweest. Ze opende haar ogen en zag Spottedkit eten van de muis. "Oh, Spottedkit, je bent al wakker." Ze zag dat Kittykit naar haar keek. "Jij wil zeker al vertrekken." Camarovi boog haar hoofd. "Ik ga jullie allebei missen hoor!" Toen keek ze naar de maan, die was al bijna aan het ondergaan. Met een luide geeuw stond ze recht. "Kom Kittykit. Als je nog op tijd wil zijn, moeten we ons haasten!" Camarovi keek Spottedkit nog eens aan. "Hopelijk zie ik je ooit nog eens! Misschien kunnen we eens afspreken?" Maar Camarovi wist dat het valse hoop was, daardoor kon Spottedkit erg in de problemen geraken. Ze liep op Spottedkit af en gaf haar, misschien wel een laatste, tik tegen haar hoofd. "Ik ga je missen." Fluisterde ze in haar oor.

Art:

Spottedkit was zo ontroerd. Ze kon er echt niet meer tegen. "Nee Camarovi! Laat me niet achter, ik wil met je meekomen! Ik wil niet van je weg. En van jou ook niet Kittykit" miauwde ze droevig. 'Zou ik hen echt nooit meer zien?' dacht ze bezorgt. "We kunnen toch afspreken?" miauwde ze snel, "of... of" maar meer kwam er niet. Haar stem wilde geen klank meer vormen en ze was stil. Ze probeerde terug te spreken, maar het lukte echt niet, het leek wel alsof er een brok in haar keel zat. 'Een brok van verdriet.' dacht ze troosteloos. Ze drukte haar kop tegen die van Camarovi en trippelde daarna naar Kittykit en fluisterde: "Ik ben zeker dat je de beste krijger gaat worden die de Riverclan ooit gehad heeft." en ze drukte haar kop ook tegen die van Kittykit. "Ik zal jullie zo hard missen." mauwde ze zo luid ze kon. En ze voelde haar stem weer blokeren.

Spottedkit! happy

No one else is dealing with your demons
meaning maybe defeating them
could be the beginning of your meaning, friend.

Kittykit nam afscheid van spottedkit. ''Spottedkit, jij bent mijn vriend voor altijd, we ontmoeten elkaar echt wel weer eens..ik wil ook niet gaan. Maar dan worden we misschien wel nooit warrior, en dat willen we allebei heel erg graag...'' Ze wou niet weggaan van spottedkit. ''Ik ben zeker van dat jij de beste krijger gaat worden die de riverclan ooit gehad heeft.'' miauwde spottedkit. Kittykit was zo verdrietig. ''Spottedkit, jij word ook de beste krijger ooit. Nog beter dan de hele Riverclan, Shadowclan, Bloodclan, Skyclan, én de windclan bij elkaar. Zodra ik apprentice ben ga ik je opzoeken. Dat is al heel snel. Misschien de volgende vergadering..'' miauwde ze. ''Vaarwel spottedkit, ik zal je niet vergeten, ik ga je super erg missen'' de maan was al bijna halverwege. ''Het is tijd om te gaan. Spottedkit, zodra ik apprentice ben kom ik zo snel mogelijk, terwijl iedereen naar de volgende vergadering is, dan wacht ik op je op je op deze plek.'' Langzaam liep ze weg, samen met camarovi. ''Vaarwel spottedkit! Ik mis je nu al.'' miauwde ze. Toen verdween ze langzaam met camarovi, het diepe bos in. Op weg naar de grens.

Other:

Spottedkit zag Camarovi en Kittykit wegwandelen. ''Vaarwel spottedkit! Ik mis je nu al.'' miauwde Kittykit nog. "Ik mis jou ook al super hard! Ik zie je hier weer, volgende vergadering." riep ze nog. Ze was echt verdrietig. 'Waar was het kamp ook al weer?' dacht ze suf en een beetje bang te gelijk. 'Oooh nee! Zeg nu niet dat ik de weg kwijt ben!' dacht ze. "Komaan Spottedkit!" murmdelde ze tegen zichzelf. "Je moet je geurspoor volgen." Maar Spottedkit wist eigenlijk helemaal niet hoe ze rook, dat moet je dan ook niet weten als kit. Ze besloot om te beginnen met aan haar vacht te ruiken. Ze volgde de geur van haar vacht en kwam al snel op de plaats waar ze overlaatst met Greypaw was. "Greypaw is al terug naar het kamp zeker." miauwde ze tegen zichzelf. En ze volgde haar geurspoor verder naar het kamp, dezelfde weg als ze was gekomen toen de Grote Vergardering net begon, toen het nog donker was buiten. Nu begon het al licht te worden en spottedkit kon het kamp al niet zien.

Spottedkit! happy

No one else is dealing with your demons
meaning maybe defeating them
could be the beginning of your meaning, friend.

Samen met Kittykit snelde Camarovi naar de RiverClangrens. Camarovi zei niet veel. Ze vond het jammer dat ze zo snel afscheid hadden moeten nemen. Ook zou het zelfs kunnen dat Kittykit en Spottedkit ooit met elkaar moesten vechten. Of met Camarovi. Ze moest zich een beetje inhouden, zodat Kittykit kon volgen. Opeens schoot er Camarovi nog iets te binnen, iets wat misschien wel belangrijk kon zijn. Ze vertraagde even en riep naar Kittykit. "Kittykit! Als je niet wil dat ze onze geuren ruiken moet je straks even kopje-onder gaan in een of andere rivier!" Camarovi dacht er ook aan dat ze dat Spottedkit was vergeten vertellen. "Oh, jakkes!" murmelde ze in zichzelf. "We zijn er bijna!" Riep ze naar Kittykit.

Art:

Spottedkit kwam terug in het kamp ze keek wat bedroefd. "Wat zie jij er bedroeft uit." miauwde een van haar clangenoten waar ze de naam nog niet van wist. "Er is niets aan de hand." miauwde Spottedkit stil. "En waar kom je eigenlijk vandaan? Je weet toch dat kittens niet uit het kamp mogen komen." vervolgde de vreemde kat. Nu moest Spottedkit even nadenken over wat ze ging zeggen. Ze besloot de vraag maar gewoon te negeren. "Zijn de katten van de grote vergadering al terug?" vroeg ze. "Beantwoord eerst mijn vraag." miauwde haar clangenoot. Spottedkit voelde haar vacht prikkelen. 'Was ik nu noch maar bij Camarovi en Kittykit.' dacht ze triest, 'zij zouden wel een oplossing vinden.' Nu begon haar vacht nog harder te prikkelen, wat moest ze nu zeggen? "Ik was niet ver weg hoor." verzon ze maar snel. "Pfffffff" miauwde de gestreepte krijger, "het is al goed. En nee, ze zijn nog niet terug." Spottedkit vond dat niet echt leuk. Ze had evengoed nog langer kunnen blijven! "Zeg Spottedkit, waarom ruik jij naar Riverclan en..." de kat snoof nog eens aan haar vacht. "en roggue! Leg dat maar eens uit! Waar was je?" Spottedkit schoot in paniek. Zou ze nog ooit warrior kunnen worden? 'Ik had eerst in vossenstront ofzo moeten rollen! Dat was ik vergeten!' dacht ze boos in haar eigen. "Komaan Spottedkit, leg uit, waar zat je?" vervolgde haar clangenoot.

Spottedkit! happy

No one else is dealing with your demons
meaning maybe defeating them
could be the beginning of your meaning, friend.

(Mag ik meedoen?)

Owlcoat ijsbeerde onrustig in het kamp. Al de anderen waren naar de grote vergadering. Zij en nog wat andere katten waren achtergebleven om het kamp te bewaken. Ze had haar prooi al uren geleden opgegeten, en ze kon de slaap maar niet vatten. Ze begon juist haar derde ronde door het kamp toen een kleine kit door de kampingang binnenkwam. Het kleintje keek erg bedroefd, alsof haar vriendjes niet met haar wouden spelen. "Wat zie jij er bedroeft uit." Mauwde ze tegen de kit. "Er is niets aan de hand." De kit zei het op zo'n manier dat er wel iets aan de hand móést zijn. Toen herrinnerde ze zich dat de kit net bínnen was gekomen, terwijl dat niet mocht. "En waar kom je eigenlijk vandaan? Je weet toch dat kittens niet uit het kamp mogen komen." De kit negeerde haar er vroeg. "Zijn de katten van de grote vergadering al terug?" "Beantwoord eerst mijn vraag." Mauwde Owlcoat terug. Daarop verweerde het poesje je zich. "Ik was niet ver weg hoor." De kit had terug zo'n trieste blik in haar ogen. Owlcoat dacht terug aan alle keren dat ze zelf had geprobeerd te ontsnappen. Owlcoat kreeg een beetje meedelijden met de kleine poes. "Ach, het is al goed. En nee, ze zijn nog niet terug." Owlcoat rook een vleugje boosheid en... Nee, dat kon ze niet geloven, RiverClangeur!"Zeg Spottedkit, waarom ruik jij naar Riverclan en..." Owlcoat rook nog wat beter. Nu ontdekte ze nog een andere geur. "Rogeu! Leg dat maar eens uit! Waar was je?" Owlcoat wachtte op de reactie van de kit. Die was opeens heel erg zenuwachtig geworden, alsof ze was betrapt op iets wat eigenlijk niet mocht. "Komaan, leg uit, waar zat je?" Owlcoat keek haar Clangenootje doordringend aan. Dat ze uit het kamp uitsloop, dat was redelijk normaal, maar dat ze rogue's en RiverClanners was tegengekomen... Dat was raar!

~~(PS: Owlcoat=Camarovi)~~

een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 30ix506

Camarovi|Naturepaw|Owlcoat|Honeymoon

My coat is like an owl and my claws are quick.

Klik!
een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 27

een verhaal voor iedereen, doe maar mee als je wilt! - Pagina 4 103

╔╦╦╦╗
╠╬╬╬╣I love
╠╬╬╬╣Chocolate
╠╬╬╬╣
╚╩╩╩╝

Heel erg verdrietig liep ze weg met camarovi. ''Spottedkit...'' dacht ze. Ze kon haar niet vergeten. ''Kittykit! Als je wilt dat ze onze geuren niet ruiken moet je kopje onder in een rivier.'' Ze kwamen bij de grens. Snel sprong kittykit erin. Maar een tel later klom ze al weer op de kant. Ijskoud. Nu moest ze nog afscheid nemen van camarovi. Daarna zou ze het kamp in sluipen en gaan slapen. Ze hoopte dat de katten niet zouden merken dat ze weg was. Gelukkig was iedereen naar de grote vergadering. Er zaten drie warriors ofzo in het kamp. En wat oudsten, moederkatten, en kittens die sliepen. ''Camarovi'' begon kittykit. ''Ik zal jou net zo hard missen als spottedkit..Jij hebt me geholpen, zonder jou was ik misschien nu nog in het bos.'' Ze slikte. Ze wou camarovi ook niet missen! ''Ik hoop dat ik je ooit nog zie.. Vaarwel Camarovi.'' Ze wachtte tot camarovi ook iets ging zeggen om afscheid te nemen, daarna zou ze de rivier oversteken via wat rotsen.

Other:

Camarovi keek Kittykit na, die verdween in het struikgewas aan de andere kant. Zelf draaide ze zich zonder om te kijken om en begon weer te rennen naar haar eigen territorium. Ondertussen was de maan al bijna onder. De warriors zouden al op de terugweg zijn. Camarovi hoopte dat Spottedkit en Kittykit niet in de problemen zouden geraken. Ze rustte even op een steen bij haar beekje. Hier had ze ook gejaagd voor Spottedkit en Kittykit. Camarovi likte aan de wond bij haar poot. Die had Spottedkit veroorzaakt toen ze elkaar voor de eerste keer tegenkwamen. Camarovi zuchtte, soms was alles echt oneerlijk gewoon. Net nu ze nieuwe vrienden had gemaakt moesten die alweer terug, en zij mocht weer terug in haar eentje naar haar hol.

Art:

tuurlijk! doe maar mee hoor Owlcoat!

Spottedkit begon nu echt wel bang te worden, wat moest ze doen? "Camarovi en Kittykit, waar zitten jullie?" riep ze opeens uit zonder er bij na te denken. 'Ooooh neen oooh nee! Wat heb ik nu gedaan? Ik heb zonet hun namen voor het hele kamp geroepen! Ooohh nee!' dacht ze bang met een prikkeldende vacht. "Sorry, ik was niets aan het zeggen hoor. Euhm, die katten heb ik uitgevonden als denkbeeldige vrienden, ik voelde me soms eenzaam." verzon ze snel om de andere kat af te leiden. "Wie ben jij eigenlijk? Ik ken je naam niet eens." miauwde ze snel om van onderwerp te veranderen. Ze hoopte echt dat het zou werken want als die kat het tegen Bluestar zou zeggen zat ze echt in de problemen en zou ze nooit een warrior worden. Dat zag ze echt niet zitten. Misschien zou ze wel uit de clan gestuurd worden! Dat wou ze echt niet! Buiten dat ze Camarovi terug kon zien en misschien wel bij haar kon gaan wonen. Dat zag ze nog wel zitten, maar zou ze daarvoor haar hele leven dat nog voor haar stond als warrior opzeggen?

Spottedkit! happy

No one else is dealing with your demons
meaning maybe defeating them
could be the beginning of your meaning, friend.

Ze dacht nog een laatste keer aan camarovi, en spottedkit. Daarna sprong ze van rots naar rots, en kwam aan de overkant. Ze rende toen richting haar kamp. De eerste stralen van het zonlicht begon te komen, en te schijnen. Ze sloop via de ingang. Niemand zag haar gelukkig nog, en ze kwam in de nursey. Ze ging daar liggen. Geen kat had haar gezien. Dat was mooi maar zelf kon ze niet vergeten wat er was gebeurt. Ze beleefde het weer opnieuw in haar gedachten. Ze sloop het kamp weer uit, de rivier over... Toen ontmoette ze spottedkit, toen camarovi, en toen ging ze helpen om de poot van camarovi te verzorgen. Wat vond ze het stom dat ze nu in de saaie nursey lag, in plaats van met nieuwe vrienden. En de lekkerste muis die camarovi voor haar en spottedkit had gejaagt.. Ze mistte die tijd zo vreselijk erg! Ze probeerde het niet te laten merken en wat te slapen. Gelukkig lukte het slapen, maar niet erg lang.. dat wist ze zeker. Spottedkit... Camarovi... Ik mis jullie...Dacht ze nog, voordat ze in een hele lichtte slaap viel.

Other: