Meeting the devil (Ziva)

Onderwerp: Meeting the devil (Ziva) vr 28 sep 2012 - 16:26

_{Mr. Tips gaapte uitgebreid, waarna hij zich uitrekte. Zijn avonddutje (het dutje na etenstijd, warna hij weer wakker wordt en pas laat weer gaat slapen) was net voorbij en hij wilde naar buiten. Hij stapte waardig door zijn kattenluikje, dat achter hem dichtklapperde. Hij rilde even. De dagen werden weer korter en kouder. Het groen verdween en maakte plaats voor oranje en goud, tot dat ook weer zou verdwijnen en er niets ander over zou blijven dan de kille duisternis van bladkaal. Goed, kille duisternis klonk misschien een beetje dramatisch, gewoon koud was ook al genoeg geweest, maar Mr. Tips was niet iemand die het bij simpele bewoordingen hield. Die maakten het leven maar saai en troosteloos.
Mr. Tips hield niet van bladkaal. Hij zag er nu al ongelofelijk tegenop, om verschillende redenen:
-Bladkaal was koud
-Bladkaal was donker
-In bladkaal kreeg hij last van zijn gewrichten
-Bladkaal was doods
-In Bladkaal kon je bijna niets anders doen dan binnen zitten
-Binnen zitten was saai en liet hem zich vervelen
-Als hij zich verveelde werd hij nostalgisch
-Als hij nostalgisch werd dacht hij aan die goeie ouwe tijd als kitten en toen Oswald Pendle nog leefde
-Als hij aan Oswald Pendle dacht werd hij verdrietig

Dat waren dus heel wat redenen om niet van bladkaal te houden. Het enige voordeel was dat de open haard in de woonkamer in bladkaal 's avond aan was en dat zorgde voor een gezellige sfeer. Maar dat kleine voordeel, wat niet eens zo heel groot was omdat het in groenblad ook zo vaak gezellig was, woog lang niet op tegen al die verschrikkelijke nadelen.

Maar goed, het was nog geen bladkaal. Het was nog maar net bladval. Er hing nog een restje groenbladwarmte in de lucht, want de koude noordenwind had nog niet toegeslagen. Zo erg koud was het dus nog niet, maar Mr. Tips miste de zon nu al. Die was bijna voortdurend verborgen achter een dun, grijs wolkendek, waar af en toe wat miezerregen uit kwam.
Op het moment was het droog, maar het waaide wel hard. De dunne bomen langs de straat bogen mee in de wind. Mr. Tips had graag naar binnen willen gaan, maar hij wilde toch in ieder geval even naar buiten, nu het nog kon.
Hij keek goed om zich heen voor hij het zwarte monsterpad overstak. Hij wist dat de grote voertuigen geen echte monsters waren, maar hij noemde ze toch zo, simpelweg omdat hij er geen andere naam voor had. Hij mocht de mensen dan verstaan, hij kon het woord voor 'monster' in hun taal niet zelf uitspreken. Zijn stem zat nu eenmaal anders in elkaar.

Een eind verderop zat een zwarte kat. Ze had geen enkel wit vlekje, haar vacht leek de nacht zelve. Ze zat met haar gezicht zijn kant op en hij zag dat haar ogen rood waren. Rood als vuur, en ze keken niet erg vriendelijk...}

Een slap lachje sierde haar zwarte gelaat, en voerde de katten weg die zojuist nog gereclameerd hadden. De laatste tijd begonnen katten Ziva meer te respecteren, maar die jongelui moest ze blijkbaar nog trainen. Ze raspte een paar keer met haar fel roze gekleurde tong over haar vacht, en tilde haar hoofd vervolgens weer op. De lucht schilderde zich weer grijs en grauwig. Dat betekende dus dat de nacht niet meer ver weg kon zijn, en dus Ziva er weer op uit kon gaan om te jagen. Ook al waren dan alle prooi dieren goed verstopt in hun hol, het maakte het haar gemakkelijk. Aangezien je zwarte katten niet goed kon opmerken in de nacht, en dus zorgde dat er voor dat ze al luid zingend kon gaan jagen. Een paar keer sloeg haar staart zwiepend heen en weer. Het werd maar eens tijd om een luchtje te gaan scheppen, aangezien het niet meer lang duurde of die twee katten zouden weer terug komen met een boel gezever.

Haar blik was gefocust op de lucht die ondertussen geen blauwe kleur meer had, maar een grijze. Ook begon het te regenen, waar Ziva opzich geen last van had. Af en toe was het wel wat onhandig, moest ze eerlijk beamen. Maar in het openbaar solde ze er niet over. Haar passen versnelde wat, en dus bewoog ze sneller voor uit. De zwarte kattin had al lang het jaagpad afgeslaan en was nu onderweg naar de KittyPets. Niet om de katten te pesten of te plagen, Om te zien of daar iets te doen was.

Een ouder figuur drong zijn kattenluikje door, en stapte de buitenlucht in. Zonder enige uitdrukking op haar gezicht drong ze zich naar de kater toe. Gegarandeerd dat 'ie net was, en dat hij wel eens van de BloodClan gehoord had. Maar of hij slim en sterk was, dat wist de poes niet echt zeker. `Goede avond´ Mauwde ze met een scheve grijns op haar zwarte gelaat staan.

-Beetje flut x'D-

_{De zwarte poes met de ogen van vuur, liep naar hem toe. Hoewel, vuur? Mr. Tips bedacht zich met een lichte rilling dat ze eerder de kleur van bloed hadden. Welke kleur zouden haar tanden hebben? Gewoon wit? Of ook rood... Onzin, dacht hij, ik weet nog niet eens hoe ze is, misschien had ze gewoon een beetje pech met haar oogkleur.
'Goedenavond,' miauwde de zwarte poes. 'Goedenavond,' antwoordde Mr. Tips. Op het gezicht van de poes verscheen een scheve grijns, die haar er niet vriendelijker uit deden zien dan eerder. Misschien wel kwaadaardiger. Mr. Tips vroeg zich af of de poes echt vriendelijk kon glimlachen en zo ja, of ze het wel eens deed. Hij had eigenlijk het idee van niet. Ach kom nou, Oswald, nu stel je je aan, dacht hij, je kent haar nog niet eens. Hoe kun je dan weten of ze Elite is? Toch twijfeld ehij er niet echt over. Er was iets in de blik in haar ogen wat hem niet beviel.}

Onderwerp: Re: Meeting the devil (Ziva)