Is the pain gone? [& Frostpaw.]

Rustig liep Linepaw over de vlakte, wat ze aan het doen was wist ze zelf niet echt. Ze was aan het rondlopen, maar waarom? Geen idee, ze wist even niet wat ze anders moest doen. Uiteindelijk kwam ze aan bij de grote steen, ze sprong er op en ging doelloos op haar rug liggen. Ze keek licht verveeld naar de wolken die tikkertje in de lucht speelden. Het zonnetje scheen vrolijk en verwarmde haar buikje en de grijze steen onder haar rug, even sloot ze haar ogen, maar deed die daarna alweer open. Ze draaide zich op haar rug en keek het grasland op, haar gedachten dwaalden een beetje af naar wat er de vorige dagen was gebeurt. Applepaw die haar begon te pesten, haar eerste training met Hollystar, Frostpaw die ze was tegengekomen... Haar gedachten bleven even bij Frostpaw, hoe zou het nu met zijn poot vergaan? Zou hij al beter zijn of zou hij er nog steeds last van hebben? Een zachte zucht ontsnapte uit haar lichaam en even sprong ze van de steen af. Plots klonk er beweging achter haar en in een seconde had ze zich omgedraaid, direct met haar aandacht erbij en haar ogen wijd open. 'Wie is daar?' vroeg ze nog net niet sissend, maar toen ze een witte vacht zag met blauwe ogen glimlachte ze even. Frostpaw... 'Ow ben jij het' zei ze grijnzend, 'Ik schrok wel hè!' Ze grinnikte even vrolijk. 'Hoe gaat het trouwens met je poot?' Ze liep even naar de kater toe en liep een rondje om hem heen, waarna ze voor hem ging zitten.

- Flut )= -

Vrolijk wandelde de witte kater door het hoge groene gras, zijn ijsblauwe blik vloog overal naartoe. Bladval woedde over het territoria van alle Clans, het zag er vrolijk en kleurrijk uit. 'Nu nog, tenminste.' Dacht Frostpaw bij zichzelf. Hij grinnikte even, vele katten hadden een hekel aan Bladval of Bladkaal, voor Frostpaw maakte het seizoen niet uit, hij genoot er toch wel van. 'Wie is daar?' Een bekende stem klonk redelijk dichtbij. Spinnend kwam de witte kater uit het gras, Linepaw. Een paar dagen geleden hadden ze elkaar ontmoet. 'Ow ben jij het' Een glimlach versierde het gezicht van de poes toen hij naar haar keek. Zij lag op de rots en hij stond onderaan de rots. 'Ik schrok wel hè!' Frostpaw moest lachen, hij klom ook op de rots en ging naast de poes zitten. 'Hallo, Linepaw.' Begroette hij de poes. Ook zijn gezicht werd versierd met een glimlach. Linepaw maakte een rondje om de kater en ging voor hem zitten. Glimlachend luisterde de witte kater naar wat de kastanje gekleurde poes allemaal te zeggen had. 'Hoe gaat het trouwens met je poot?' Frostpaw trok een bedenkelijk gezicht. 'Tja, eigenlijk is het zo goed als genezen,' Hij kreeg contact met de ogen van de poes. 'Maar, hoe gaat het met jou?' Die vraag interesseerde hem eigenlijk meer. Frostpaw nam niet de tijd om zichzelf even te wassen, het zou misschien onbeleefd overkomen bij Linepaw. Vrienden waren voor Frostpaw eigenlijk alles, omdat hij geen familie had of iets anders in de Clan. Hij had dan wel niet zo veel vrienden, maar dat lag aan hem zelf, hij was immers niet zo enorm vaak in het kamp. Hij was meer op zichzelf, maar bij Linepaw was het anders. Het was gewoon te stil zonder haar in de buurt, veel te stil.

Linepaw had duidelijk zin om iets te doen, ze vroeg er twee keer naar. Frostpaw keek bedenkelijk rond, hij zag een aantal vogels door langs de bomen racen. Hij dacht niet echt aan jagen, dat bedoelde Linepaw waarschijnlijk niet met 'iets doen'. Bedenkelijk bleef hij rondkijken. 'Tja, wat valt er nou te doen?' Alleen jagen had zin, Linepaw leek hem niet echt het type om wild te stoeien. Nu was het ook zo dat zijn poot nog niet helemaal genezen was, maar daar ging het in principe niet om.

Wordt nog afgemaakt .