Lionheart en Icy gaan er op uit!

Lionheart glimlachte en kwam op haar afgelopen. Icy keek hem treurig aan. ''Mislukt, volgende keer beter'', lachte hij en zijn stem klonk gemeen en Icy's oren gingen achteruit. Toen stond hij op en wandelde verder. Icy keek hem met een schuin kopje na. Toen draaide hij zich om en keek in haar ogen. ''Poezen eerst'', klonk het en hij glimlachte weer. Icy's oren gingen weer rechtop en ze keek hem charmant aan terwijl ze sierlijk, poot voor poot, op hem afliep. 'Oké, we moeten nog een dag wandelen en ik kan niet wachten tot we onze romantische twee weken tegemoet gaan, dus laten we maar opschieten', zei ze. Ze voegde de daad echter niet bij het woord want ze liep steeds sierlijk een rondje om Lionheart heen. Ze genoot gewoon van zijn aandacht. Ze snorde. Ze liepen maar kleine beetjes. Icy zag dat zonhoog al bijna gedaan was. Nu werd Icy ietwat zenuwachtig voor de weken die ze tegemoet gingen. Het ging leuk worden, maar Icy vond het ook redelijk spannend. Ze hadden nooit echt een vakantie uitje gemaakt met hun tweeën.

Met een charmante blik liep ze sierlijk op hem af. "Oké, we moeten nog een dag wandelen en ik kan niet wachten tot we onze romantische twee weken tegemoet gaan, dus laten we maar opschieten." Zei ze maar voerde de daad niet echt uit. Sierlijk liep ze rondjes rond hem en hij spinde luid. Zij snorde ook luid. Hij verheugde zich al op hun eerste vakantie. Hij sprong tussen haar ronddraaien door en zei over zijn schouder. " Kom mee. Anders geraken we er nooit voor maanhoog." Hij wou samen met haar zijn eerste avond daar doorbrengen dus moesten ze doorgaan. Dat werd spannend. Samen met Icy alleen in een grote schuur met lekker veel warme hooiballen. Hij vond dat die goed rook. Toen hij klei, was sliep hij ook veel in hooi. Maar nu met Icy werd het nog veel leuker en spannender. Zonder dat hij het door had nam zijn snelheid een beetje toe.

Opeens sprong Lionheart over haar en Icy keek hem verwonderd aan. 'Dat is nu is de eerste keer dat je mijn charmes kan ontwijken. Mijn complimenten daarvoor', grijnsde Icy vrolijk. ''Kom mee. Anders geraken we er nooit voor maanhoog'', zei Lionheart en hij begon te rennen. Icy rende achter hem aan. Na een tijdje zag ze al wat bekende weilanden voorbijschieten. 'Hé, het is nu nog maar een kwart van de dag lopen', zei ze en ze zag dat de zon ondertussen helemaal naar onder was gegaan en dat de maan langzaam tevoorschijn kwam bij het wolkendek. Het werd ook mistiger en kouder. Icy hoorde een eindje verderop allemaal Hooglanders geluiden maken (koeien en stieren). Eindelijk! Na een tijdje kwam de boerderij al in zicht en Icy zette de lamp aan, waarvoor ze moest springen en haar kaken moest sluiten om het touwtje. Ze loste en ze viel op de grond. Ze schoof de deur van de boerderij dicht. 'Nou, kijk gerust is rond. Ik ga even de waterkraan checken', zei ze vrolijk.

na een paar minuten lopen en wandelen kwamen ze aan de boerderij aan. Icy deed iets vreemds aan waardoor iets begon te schijnen als de zon. Toen deed ze deur toe en zei."'Nou, kijk gerust is rond. Ik ga even de waterkraan checken" Hij knikte spinend en wandelde wat rond. " Wat is het hier groot!" Riep hij en hoorde een ego. Hij sprong trap voor trap over de ladder tot hij boven was waar een heleboel hooiballen lagen. Hij keek vanaf de verte naar Icy die nu klein van vanaf daar boven leek." hey wat ben jij klein vanaf hier" Lachte hij weer met een ego. Wat was het hier leuk. Hij ging op de eerste beste hooibal liggen en keek vanaf die hoogte door de hele schuur. Toen hij dat gedaan had liet hij zijn ogen rustte op Icy.

''Hey wat ben jij klein vanaf hier", riep Lionheart naar haar en Icy keek naar boven terwijl ze lachte. Ze had de waterkraan net gecontroleerd en daarmee was het prima, waar Icy wel blij mee was. Ze zouden nu geen problemen willen of moeten hebben, normaal. Icy keek naar boven, naar waar ze dacht dat Lionheart was en spinde even. Hij leek ook heel erg klein en eigenlijk kon je nauwelijks ontdekken dat zijn vachtpatroon cypers grijs was. Ze spinde. Ze zag dat hij ergens op sprong en door het glimmen van zijn ogen, zag ze dat hij naar haar keek. 'Wat jammer dat je me hier beneden niet sierlijk ziet doen, hè?', vroeg ze uitdagend terwijl ze haar staart en haar kont uitdagend heen en weer schudde. Ze lachte en ging toen op zoek naar de opslagplaats van de prooi. Daar had Icy al wat neergelegd. Ah, daar was het! Ze pakte een ekster en een kraai van de stapel en rende toen naar boven, kokhalsde door de veelheid in haar mond en legde het gauw neer.

"Wat jammer dat je me hier beneden niet sierlijk ziet doen, hè?" Zei ze uitdagend. " Zien misschien niet maar ik hoor je wel als je iets verkeerds zegt." Riep hij uitdagend terug. Ze zat wat dingen te doen die hij van deze hoogt niet goed zag. Helaas want iets later begon ze te lachen. Ze wandelde uit zijn zicht en kwam later terug met een ekster en een kraai. Luchtdieren vangen kon ze wel. Hij was beter op de grond. " We zijn hier nog maar pas en je hebt al prooi gevangen. Mijn mooi, snel poesje van me. Mooi gedaan" Zei hij blij. Hij had al honger gekregen en daar had ze al op gerekend. Hij wou eens een keerde het territorium verken met haar na het eten. " Icy, kom je mee het territorium verkennen met me?" Vroeg hij.

''We zijn hier nog maar pas en je hebt al prooi gevangen. Mijn mooi, snel poesje van me. Mooi gedaan", zei Lionheart en Icy stak haar kop even fier in de lucht en grijnsde even bij zijn charme. 'Natuurlijk. Wijsheid, hè', lachte ze terwijl ze hem vrolijk een por gaf. ''Icy, kom je mee het territorium verkennen met me?", vroeg hij en Icy grinnikte even voor ze antwoordde. Ze pakte de kraai en ontdeed die van zijn veren terwijl ze even nadacht. 'Natuurlijk. Maar eerst eten we even. Dat is wel het beste wat we kunnen doen. Je hebt die reis perfect uitgehouden. Dat kwam grotendeels ook door die fantastische kruiden die je bij je had. Hoe heten ze?', vroeg ze en ze gaf hem charmant een knipoog terwijl ze begon te eten, nadat ze zeker wist dat de kraai geen veren meer had. Of van de stekelige veren, in ieder geval.

"Natuurlijk. Maar eerst eten we even. Dat is wel het beste wat we kunnen doen. Je hebt die reis perfect uitgehouden. Dat kwam grotendeels ook door die fantastische kruiden die je bij je had. Hoe heten ze?" Zei ze met een stem vol charmes en ze gaf hem een knipoog je. Terwijl hij de ekster van zijn pluimen ontdeed antwoordde hij. " het is een mengsel van, Dock leaves dat is er bij om te zorgen dat je kussentjes onder je poten niet scheuren. Jeneverbessen en een paar Madelief blaadjes om geen zere gewrichten te krijgen onderweg. dat was het zo wat" Hij at de ekster rustig op en wachtte tot zij klaar was. Dan konden ze vertrekken.

''Het is een mengsel van, Dock leaves dat is er bij om te zorgen dat je kussentjes onder je poten niet scheuren. Jeneverbessen en een paar Madelief blaadjes om geen zere gewrichten te krijgen onderweg. dat was het zo wat", zei Lionheart en Icy keek hem glimlachend aan. Die kater wist werkelijk alles over medicijnen! Als je Icy deze vraag had gesteld, zou Icy waarschijnlijk hebben gezegd dat het in ieder geval iets was waarvan je het lang volhield. Hij zat zijn ekster op te eten, terwijl Icy nauwelijks begonnen was en dat wel snel deed. Ze at het gauw op. 'Nou, kom, we gaan! Het is al laat, mijn poten zijn moe, maar dan hebben we in ieder geval wel genoeg voor de volgende dag. 's Morgens moeten we voldoende eten, 's middags jagen en 's avonds is het eten en een lekker romantische avond en nacht voor ons alleen', fluisterde ze en ze drukte haar neusje tegen de zijne aan. Er zat een grote gat in de vloer die Icy niet opmerkte en ze viel. Wanhopig maakte ze een draai en ze belandde na een paar meter gevallen te hebben, met vier poten op de grond. Icy's poten deden pijn en ze trilde.

- Ik weet er ook telkens iets van te maken hè xD -

"Nou, kom, we gaan! Het is al laat, mijn poten zijn moe, maar dan hebben we in ieder geval wel genoeg voor de volgende dag. 's Morgens moeten we voldoende eten, 's middags jagen en 's avonds is het eten en een lekker romantische avond en nacht voor ons alleen." Zei ze en drukte haar neus tegen de zijne aan. Hij verheugde zich nu al op de volgende dag en wie weet was die romantische avond vandaag al. Je wist nooit wat je daar buiten kon tegenkomen. Ze stond op en wandelde naar de deur tot ze plotseling met haar poot in de grond zakte en wanhopig en rol maakte over de grond. Snel rende hij naar haar toe en keek na haar poot. Ze rilde met haar poot van de pijn. " Ik denk dat je beter hier blijft. We gaan morgen wel op verkenning." Zei hij geruststellend dat het nog niet zo erg was. Alleen viel de verkenning voor vandaag wel in het water. Maar ze hadden alle de tijd.

-dat moest jou juist weer gebeuren hè. XD-

''Ik denk dat je beter hier blijft. We gaan morgen wel op verkenning'', zei Lionheart en Icy knikte. Ze was ook erg geschrokken. Ze zette haar pootje neer op de grond. Het deed geen pijn meer, het enigste wat ze nog deed was trillen. 'Het gaat wel. Ik heb geen pijn meer. Ik tril alleen nog. Maar dan druk ik straks mijn vacht wel tegen de jouwe aan, dan is het zo over. Laten we nu gaan verkennen. Dan hebben we dat al zeker gehad!', zei Icy en voor Lionheart protesten kon maken duwde ze de schuifdeur al open en trippelde ze naar buiten. Ze nam aan dat Lionheart haar volgde. Ze zag allemaal Hooglanders staan. 'We kunnen morgen de evenement gebruiken om Hooglanders te gaan opjagen. Dat heb ik al is gedaan en dat is echt zo grappig. Misschien kunnen we er zelfs eentje om het leven brengen en dan opeten!', zei Icy met glimmende oogjes vol moordlust. 'Dan weten we ook weer meteen hoe dat smaakt. En dan hebben we genoeg voor ons tweeën. En als we er dan nog eentje doden, kunnen we die meenemen voor de kittens', snorde ze en ze drukte haar neus tegen die van Lionheart aan.

"Het gaat wel. Ik heb geen pijn meer. Ik tril alleen nog. Maar dan druk ik straks mijn vacht wel tegen de jouwe aan, dan is het zo over. Laten we nu gaan verkennen. Dan hebben we dat al zeker gehad!" Zei ze. " Oké maar wees voorzichtig." Zei hij bezorgd. Ze duwde de schuifdeur open en wandelde naar buiten. Als hij een ding had geleerd was het dat Icy haar zin toch maar deed. Ook al probeerde hij haar te overtuigen. Hij volgde haar op de voet en toen hij naast haar stond zei ze. "We kunnen morgen de evenement gebruiken om Hooglanders te gaan opjagen. Dat heb ik al is gedaan en dat is echt zo grappig. Misschien kunnen we er zelfs eentje om het leven brengen en dan opeten!" Zei ze met heel moordlustige oogjes. Ze zag er wel mee stoer. "Dan weten we ook weer meteen hoe dat smaakt. En dan hebben we genoeg voor ons tweeën. En als we er dan nog eentje doden, kunnen we die meenemen voor de kittens." Vervolgde ze toen snorrend. Hij knikte en zei toen. " Weet je, je staat wel stoer met die moordlustige oogjes van je." Hij spinde wat en nam toen de leiding. Ze wandelde langs de hooglanders hij keek verbaast naar ze. " Als we die neerhalen, Dan hebben we genoeg voor de hele week!" Zei hij. Hij keek ze moordlustig aan en vervolgde. " Ik heb nu al zin om hun vlees te proeven."

''Weet je, je staat wel stoer met die moordlustige oogjes van je'', zei Lionheart en Icy spinde. 'Kleine, kleine, kleine charmeur!' Lionheart nam de leiding, wat een kater wel vaker deed en Icy volgde gehoorzaam en behoedzaam. ''Als we die neerhalen, Dan hebben we genoeg voor de hele week!", zei Lionheart en Icy knikte. Tegelijkertijd bedacht ze dat het toch geen goed idee was. ''Ik heb nu al zin om hun vlees te proeven'', zei Lionheart en Icy schudde haar kopje. 'Stom van me! Natuurlijk kunnen wij met ons tweeën zo'n beest niet naar beneden krijgen. Weet je wat? Misschien vinden we ergens een adelaar of een ekster! Laten we maar op zoek gaan naar andere beesten, voordat we de dood opzoeken en onze kittens nooit meer zien', zei Icy. Een Hooglander keek naar de twee katten en Icy keek hem even in zijn ogen aan, die op kwaad stonden. Was hij, zoals ze dat noemden bij wolven, de alfaHooglander van de groep?

"Stom van me! Natuurlijk kunnen wij met ons tweeën zo'n beest niet naar beneden krijgen. Weet je wat? Misschien vinden we ergens een adelaar of een ekster! Laten we maar op zoek gaan naar andere beesten, voordat we de dood opzoeken en onze kittens nooit meer zien" Zei ze. Ze had wel gelijk. Die beesten waren enorm! " Je hebt gelijk mijn slim poesje. Laten we verder gaan." Zei hij en wandelde verder rond. Hij zag een reusachtige vogel vliegen boven." Wat is dat?" Vroeg hij. Hij had die nog nooit gezien. Hij was eigelijk ook nog jong. Alleen de bossen Thuis kende hij van buiten. Maar daar vlogen die soort vogels niet. Hij keek haar vragend aan. Wachtend op haar raad.

''Je hebt gelijk mijn slim poesje. Laten we verder gaan'', zei Lionheart en Icy voelde zich gecharmeerd door zijn woorden. Ze wandelden verder en een reusachtige vogel liet de maan even weerkaatsen op zijn vleugels. ''Wat is dat?'', vroeg Lionheart en Icy grinnikte. 'Dat was nu een adelaar. Ze zijn echt zeer moeilijk te vangen, omdat ze zo groot zijn. De moeders zijn het gevaarlijkst, omdat zij het warmst met haar kinderen omgaat. Ook kan zij zichzelf goed verdedigen. Maar ze is een makkelijk doelwit als je haar via de bomen besluipt. Een adelaar kan je makkelijke verwondingen aangeven die je de rest van je leven zullen blijven volgen', beantwoordde Icy zijn vraag met haar kennis. Ze liepen langzaam terug naar de boerderij. Eenmaal daar aangekomen was het lekker warm en Icy schoof de deur weer dicht. Ze ging ergens liggen, boven. Ze had een plekje bij de zolder gevonden waar maar twee hooibalen stonden, maar waar een dakraam zat.

"Dat was nu een adelaar. Ze zijn echt zeer moeilijk te vangen, omdat ze zo groot zijn. De moeders zijn het gevaarlijkst, omdat zij het warmst met haar kinderen omgaat. Ook kan zij zichzelf goed verdedigen. Maar ze is een makkelijk doelwit als je haar via de bomen besluipt. Een adelaar kan je makkelijke verwondingen aangeven die je de rest van je leven zullen blijven volgen" Legde ze goed uit. " Dankje voor de uitleg mijn slim poesje." Spinde hij blij. Wat was ze toch slim. Hun tocht liep ten einde en ze keerde terug naar de schuur. Toen ze aankwamen wandelde ze naar binnen samen met hem en deed ze de deur dicht. Hij wandelde naar zijn warme, lekkere hooibal die hij al had klaargemaakt tot een diep kommetje waar hij in ging liggen terwijl zij die er naast pakte. Hij zag ook een dakraam waar je de maan mooi kon zien met een paar sterren er bij. Dit was echt de perfecte plek.

Icy lag en zag dat Lionheart ook ging liggen. Hun weken waren nu pas echt van start gegaan. Icy miste de kittens nu al, maar twee weken, vooral zo romantisch, gingen normaal erg snel voorbij. Icy trok met haar oren. Lionheart en zij waren nu al zolang samen en hadden al veel avonturen meegemaakt en toch hielden ze net zoveel van elkaar als bij de eerste ontmoeting. Misschien zelfs wel meer! Icy spinde en stond op. Ze ging met haar kopje tegen Lionheart's buik aanliggen en spinde. 'Het gaan echt twee geweldige weken worden. Het leukste is dat we het nog kunnen verlengen. De kittens waren echt zo enthousiast toen we ze hun eerste les hebben gegeven. Ik ben benieuwd wat ze zullen kunnen als we terugkeren. Ik mis ze nu al, maar niets weerhoudt me ervan om ze te bezoeken als ik dat wil', zei Icy en ze keek met moederlijke ogen en gaf Lionheart toen een lik over zijn oor.

Toen stond ze opeens op en ging spinend tegen hem liggen. Hij spinde mee en likte met zachte halen over haar nek. "'Het gaan echt twee geweldige weken worden. Het leukste is dat we het nog kunnen verlengen. De kittens waren echt zo enthousiast toen we ze hun eerste les hebben gegeven. Ik ben benieuwd wat ze zullen kunnen als we terugkeren. Ik mis ze nu al, maar niets weerhoudt me ervan om ze te bezoeken als ik dat wil." Zei ze. Ze keek met moederlijke ogen naar hem en gaf hem een lik over zijn oor. " Je gaat nooit zonder mij. Als je gaat ga ik met je mee." Zei hij. Hij miste de kits ook maar dat was er nu altijd bij. Zonder hun was het altijd stil. Het waren nu eenmaal wilde kleine pluizen beesten. Dat was er juist het leuke aan. hij spinde en keek in haar mooie ogen.

''Je gaat nooit zonder mij. Als je gaat ga ik met je mee'', zei Lionheart en dat maakte Icy erg gerustgesteld en blij. Ze spinde luid en begon hem te masseren met haar tong. Zijn ogen keken in de hare en Icy spinde. De kittens waren heel erg wild, maar dat waren eigenlijk alle kits en ze waren eigenlijk best leuk als ze wild waren. Icy was soms ook erg wild en dat was ze niet erg snel te kalmeren. Icy genoot echt heel erg van de aandacht die haar geschonken werd door Lionheart en hoopte dat dit lang zou doorgaan. Ze begon zijn vacht nu te wassen en zorgde ervoor dat het er weer mooi uitzag. Uitstekende haren zorgde ze dat die weer plat waren en mooi waren. Icy spon. 'Je verzorgt je vacht erg goed. Er zitten bijna nooit klitten in. Net zoals die van mij', grijnsde Icy terwijl ze Lionheart vrolijk een aantal likken gaf.

Toen begon Icy zijn vacht te wassen en zei na een tijdje. "Je verzorgt je vacht erg goed. Er zitten bijna nooit klitten in. Net zoals die van mij." Ze grijnsde daarbij en hij antwoordde. " Ja, je vacht glanst mooi in het maanlicht. Dat wil zeggen dat jou vacht goed gezond is." Hij spinde plezierig en ging door met haar vacht mooi glad te strijken met masserende, zachte halen. Hij gaf haar ook liefdevolle kopjes en likjes over haar kop. Hij genood met volle teugen van haar gezelschap. Hij genoot van haar gespin, van haar kopje, eigelijk van alles. Ze was zo geweldig. Hij wou niets anders dan bij haar zijn. Hij wou dat dit moment nooit stopte.

Onderwerp: Re: Lionheart en Icy gaan er op uit!