Road was al vroeg uit de veren en scande met haar amberen ogen de omgeving af voor ze pootje voor pootje doorstapte. Ze was hier met een missie, een doel dat wel voltooid moest worden. Tyki zoeken en hem helpen met zijn missie. Zowel hij als zij waren vreemde in dit gebied al was Tyki hier iets langer. Ze had al haar hulpje Ryuk gevonden. Hij zou haar wel helpen Tyki te vinden en daarna zou hij lieve Starclan een bezoekje mogen doen.
Demeter was al ten prooi gevallen aan haar altijd schommelende karakter en ze had de rossige poes voor dood achtergelaten. Hopelijk kwam ze niet snel genoeg omhoog en zou Demeter levend verteerd worden door de maden, een absoluut gruwelijke dood maar o zo'n heerlijk idee om aan te denken.
Maar ze kon nu niet aan haar slaafje of haar afgehandelde poesje denken. De geur van zogehete 'Riverclan' streelde haar reukorgaan en ze likte haar lippen af. De geur was nieuw al rook Road er duidelijk andere geuren overheen. Toch was die geur nog herkenbaar, vast een of andere banneling, eentje die loyaal was aan niets, niet zoal Road die loyaal bleef aan de Earl.
En ze had gelijk ook nog, de grijzige Coon liet zichzelf al gouw zien op zoek naar iets, waarschijnlijk prooi. Wat een pech voor haar nou dat ze inplaats van voedsel haar ondergang tegen zou komen. Road kreeg een donker grijnsje rond haar lippen. De poes was absoluut veel groter en manen ouder maar Road had een training achter de rug die haar een pure moordenaar in volle gratie maakte, eentje die Starclan niet respecteerde en maar wat graag bloed liet vloeien, leefde voor het breken van onschuldige zielen en het beëindigen van levens vroeger dan eigenlijk de bedoeling was.
"Wat doet een Riverclankat zo ver weg van haar knusse huisje?" Klonk haar stem vragend en haar ogen twinkelde gevaarlijk terwijl ze licht begon te grijnzen en met de volle gratie van haar tengere lichaam zich vooruit bewoog dichter en dichter op haar wellicht nieuwe prooi..